Taaltopic

"Plotsklaps"

Plotseling was die ergerlijke uitdrukking er en eensklaps behoorde ze tot het repertorium van het journaille. Het ergert me!
Wat me ook vaak ergert: de overvloed aan "!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" in memo's op het werk en de volkomen overbodige herhalingen:

"deur sluiten!!!!!
Deze deur altijd toe!!!!!!!!!!!!
dicht doen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!".

Niet dat ik er qua taal zoveel van bak.

RK correctie op de eerste en gecorrigeerde versie

dat ik kwam te huilen van het lachen.===

is dat niet dat ik 'moest huilen van het lachen'?

corrigeer me maar als ik het niet bij het rechte eind heb.

In antwoord op uw schrijven

Laat ik deze kwestie – zoals ik nu eenmaal bijna altijd pleeg te doen – benaderen met een ingenieuze mengeling van volkse wijsheden/filosofie en historisch besef! Hierbij zij overigens op voorhand aangetekend, dat eventueel ongemak door toedoen van al te grove generalisaties niet dient te worden geschreven op mijn conto, maar – U raadt het reeds – op het uwe. Nog een waarschuwing vooraf: zet niet al te veel uitroeptekens achter deze notitie; u zou zich immers nog de toorn van forumgenoot Yvan op uw hals halen!

En dat lijkt me niet zonder gevaar. Voor zover u dat zelf nog niet had opgemerkt; het is nogal een baasje. Om precies te zijn: eentje die in principe nog harder kan blaffen dan alle honden die hij nog niet heeft omgelegd bij elkaar! – Zo spreekt althans uit sommige van zijn bijdrages aan dit forum. – Zekerheidshalve herhaal ik hier nog even de spreekwoordelijke slag om de arm: “in principe”.

Voor zover ik weet, heb ik de goede man namelijk nog nooit ontmoet. Geen idee dus of hij het volume zou kunnen evenaren – of zelfs overtroeven! – van singer-songwriter Von Smith; die – zonder overdrijving – wat betreft stembereik en vocale beheersing opmerkelijk veel wegheeft van de grote Elvis Presley. Als u die nog kent.

Juist! Een ieder die op de hoogte is van zijn levensgeschiedenis – niet die van uzelf, maar van Elvis! – is zich er ongetwijfeld terdege van bewust: in een mensenleven kan veel fout gaan. Wie geen of te weinig angst kent, houdt hier onvoldoende rekening mee. Nu zult u ongetwijfeld denken bij uzelf: “Dat mag voor zich spreken!” Maar staat u er evengoed bij stil, dat ook zonder roekeloos gedrag geheid van alles misloopt?

U mag – al dan niet collectief – een grondige hekel hebben aan bureaucratie; het is deze laatste wijze constatering die aan protocollen ten grondslag ligt! Met het vastleggen van handelingen in een bepaalde volgorde hoopt men de risico’s statistisch in te perken. Ik benadruk: statistisch! Want, om mijn waarde collega Maarten van Rossem te citeren: “Laten we wel wezen”; voorkomen is weliswaar beter dan genezen, maar (helaas) niet altijd doenlijk. Let bij dit citaat a.u.b. secuur op de door mij gebruikte interpunctie. En weet, dat ik hier de echte Maarten van Rossem bedoel en dus niet die nepperd van GeenStijl.

De Amerikaanse ruimtevaartingenieur Edward A. Murphy (1918–1990) formuleerde deze akelige wetmatigheid als volgt: "If there’s any way they can do it wrong, they will". In onze taal luidt deze zogeheten Wet van Murphy: “Als er een manier is waarop ze het verkeerd kunnen doen, zullen ze dat ook doen!” U leest het hopelijk goed: er staat ‘ze’. U – wie u ook bent – hoeft zich dus niet persoonlijk aangesproken te voelen. Dat scheelt dan weer wat ergernis in de wereld.

Beroepshalve was Murphy er medeverantwoordelijk voor, dat zoveel mogelijk astronauten hun reizen door het heelal konden navertellen. Hem was een bijzonder lot beschoren. Zelf allesbehalve een geinponem – naar verluidt – maakte hij het mee, dat zijn wet wereldwijd aanleiding gaf tot relativerende humor! Zo kwam hij hoogstpersoonlijk slachtoffer te zijn van de wetmatigheid die hij in zijn wet had vastgelegd. Ik wil maar zeggen: Ziet u wel? Tragiek kan de besten overkomen!

Hetzelfde geldt voor succes, uiteraard. Het trof bijvoorbeeld de historicus Jan Romein (Rotterdam, 30 oktober 1893 – Amsterdam, 16 juli 1962). Hij wist eveneens een heuse wet te lanceren: de economische ‘Wet van de remmende voorsprong’, waaruit later de ‘Wet van de stimulerende achterstand’ zou voortspruiten. Een wet waaraan ik – en wie met mij? – in mindere tijden de nodige bemoediging heb ontleend.

Schitterend academisch vuurwerk aan weerszijden van de Atlantische Oceaan; nota bene met internationale allure! Binnen het huidige tijdsgewricht, waarin de wereld meer en meer dorpse trekken begint te vertonen, was het stellig tot een ontmoeting gekomen tussen die twee wetenschappers. Toen zij nog leefden echter, vertoefden zij vermoedelijk elk te zeer in hun eigen ‘bubble’/bubbel. Bovendien geografisch dermate ver van elkaar verwijderd, dat ik zelfs betwijfel of zij wel weet hadden van elkaars wetten!

Wie zich naar aanleiding van deze roemruchte ‘success stories’ vertwijfeld afvraagt waarom hij zich niet tezamen met anderen bevindt in één of andere bubbel, maar in de ‘twilightzone’ ertussen, kan zich troosten met de gedachte zijn tijd wellicht (ver) vooruit te zijn. – Mochten ooit alle bubbels barsten. – En anders wel met het nummer ‘Sugar’ van Robin Schulz (

Resteert nog de vraag of Robin Schulz zich lid beschouwt van de Amerikaanse taalpolitie en ik mijzelf van de Nederlandse. Wat verwacht u?

Rode krullenbol

Andere insteek

Nog n iet alles gelezen maar volgens mij ging de commotie in het bewuste draadje niet zozeer om taalfouten maar om omgangsvormen; dat je iemand niet neersabelt die misschien wat minder verbaal/intellectueel toegerust is dan jezelf.

Het niveau hier ligt inhoudelijk en wb taalgebruik hoger dan op andere fora, we (nou ja ik ) houden van pittige discussies, maar om dan met veel vertoon van superioriteit los te gaan op de enkeling die hier af en toe opduikt en die kunst niet beheerst. Alsof je het slechtste jongetje van de klas gaat pesten met zijn beroerde rapport.Dat stoort me nog meer dan het beroerde schrijven zelf.

Al wil ik best bekennen dat ik postings zonder interpunctie of van ouders van wondertjes of kids,en berichten van forummers bij het woord beknopt in hun interne van Dale ontbreekt,die halve DSM IV op partners en schoonouders loslaten, of bij wie de antenne alleen op zenden staat afgesteld, meestal ongelezen laat. En wat ik ook niet snap is dat voor een aantal welbespraakte types hier het kofschip hogere wiskunde is. IInteresseerd het voltooit deelwoord jullie gewoon niet?

Teveel eer rode krullenbol

Even ernstig: Elvis????????? Murphy????????? Schulz????????? En dan nog een stuk of wat 'Ollanders, wereldberoemd in Nederland?

Wel goed geschreven. Een beetje gekunsteld, dat wel, maar wellicht was dat de bedoeling.

Knap hoor!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

d dt

Ik ging er vroeger nogal prat op dat ik geen taalfouten maakte. Dat deed ik wel overigens, maar dat zat 'm meer in woorden domweg overslaan omdat ik dan alweer met de rest van de zin bezig was. Dat doe ik nog steeds. Maar moet bekennen dat ik de laatste jaren ook slordiger geworden ben met d, t en dt. Jij ook zie ik, of is dat een instinker? "...voltooit deelwoord jullie gewoon niet"

Ik kreeg vorig jaar van een medeforummer te horen dat ik heel erg intelligent overkwam. Ten eerste natuurlijk heel fijn om zo'n compliment te krijgen, omdat ik ook wel eens het gevoel heb dat ik lang niet door iedereen zo beoordeeld word. De waarheid ligt in het midden. Havo was haalbaar geweest voor mij. Ik zoek gewoon veel op. Twijfel ik? Google is dan mijn vriend, of vandale.nl, of ik zet hele teksten in de vertaaltool. Maar regelmatig glipt er toch een fout doorheen, omdat ik eroverheen lees en het pas in verzonden versie zie. D, t, dt, dat soort zaken. Op Facebook kun je dat nog herstellen, jammer dat dat hier niet kan.

Oh, de eerste alinea

was op Kenfan gericht.

Kaaskopje

Een instinker?Wat dagd je zelf?

Ik ben de koningin van de kromme omarmingszinnen die nergens eindigen , maar om vervoeginsfout te maken moet ik echt goed mijn best doen. Ik ben van de generatie waarbij het er ingeramd is, net als jij. En het is me inderdaad opgevallen dat je meer worstelt met de d's en de t's dan voorheen. Ik vind het geen sympathiek trekje van mezelf maar ik zie zo'n fout meteen en ik moet erg mijn best doen er dan geen conclusie aan te verbinden. Dochter is nog een grotere taalnazi,die verbetert iedereen, en er is zelfs een vakantieliefde op gesneuveld.

Het grappige is dat ik Nederlands als tweede taal heb gegeven, en dat de cursisten daar er zelden fouten mee maakten. Dan heb ik het wel over mensen die in het land van herkomst al enige opleiding hebben gehad. En hier zie je mensen met werkwoorden als gebeuren en veranderen voortdurend de mist ingaan. En zo moeilijk hoeft het niet te zijn. Als het kofschip in je geheugen naar onbekende wateren is afgevaren, vervang dan gebeuren door smurfen. Dan hoor je vanzelf of het nog steeds gebeurt of dat het veranderd is.

Nu we hier toch "zitten" durf ik je eindelijk te vragen waarom je de laatste tijd te pas en te onpas overal aanhalingstekens "gebruikt". Of zit je als je praat ook altijd met je vingers te knippen als je twijfelt of iets "gepast" is?

En ook al ben ik het lang niet altijd met je eens, ik vind je wb stijl en woordgebruik (mn de variatie) bovengemiddeld goed schrijven.

"Ik ben...

... de koningin van de kromme omarmingszinnen die nergens eindigen".

Die zin op zich is al een hoge taalonderscheiding waart/d/dt. En ja, ik meen het.

Aankondiging

Aangezien ik ook wel prijs zou stellen op een hoge taalonderscheiding volgt op de bericht een (door mij zelf) gecorrigeerde versie van #55. Zonder nu de indruk te willen wekken met Kaaskopje, Kenfan en alle overige schrijvers een concurrentie aan te gaan. Het beste concurreer je met jezelf; vind ik.

In antwoord op uw schrijven (gecorrigeerde versie)

Laat ik deze kwestie – zoals ik nu eenmaal bijna altijd pleeg te doen – benaderen met een ingenieuze (sic!) mengeling van volkse wijsheden/filosofie en historisch besef! Hierbij zij overigens op voorhand aangetekend, dat eventueel ongemak door toedoen van al te grove generalisaties niet dient te worden geschreven op mijn conto, maar – U raadt het reeds – op het uwe. Nog een waarschuwing vooraf: zet niet al te veel uitroeptekens achter deze aantekening; u zou zich immers nog de toorn van forumgenoot Yvan op de hals halen!

En dat lijkt me niet zonder gevaar. Indien u dat zelf nog niet had opgemerkt; het is nogal een baasje. Om precies te zijn: eentje die in principe nog harder kan blaffen dan alle honden die hij nog niet heeft omgelegd bij elkaar! – Dat spreekt althans uit sommige van zijn bijdrages aan dit forum. – Zekerheidshalve herhaal ik hier nog even de spreekwoordelijke slag om de arm: in principe.

Voor zover ik weet, heb ik de goede man namelijk nog nooit ontmoet. Geen idee dus of hij het volume zou kunnen evenaren – of zelfs overtroeven! – van singer-songwriter Von Smith; die – zonder overdrijving – wat betreft stembereik en vocale beheersing opmerkelijk veel wegheeft van de grote Elvis Presley. Als u die nog kent.

Juist! Een ieder die op de hoogte is van zijn levensgeschiedenis – niet die van uzelf, maar van Elvis! – is zich er ongetwijfeld terdege van bewust: in een mensenleven kan veel fout gaan. Wie geen of te weinig angst kent, houdt hier onvoldoende rekening mee. Nu zult u vast denken bij uzelf: “Dat mag voor zich spreken!” Maar staat u er evengoed bij stil, dat ook zonder roekeloos gedrag geheid van alles misloopt?

U mag – al dan niet collectief – een grondige hekel hebben aan bureaucratie; het is deze laatste wijze constatering die aan protocollen ten grondslag ligt! Met het vastleggen van handelingen in een bepaalde volgorde hoopt men de risico’s statistisch in te perken. Ik benadruk: statistisch! Want, om mijn waarde collega Maarten van Rossem te citeren: “Laten we wel wezen”; voorkomen is weliswaar beter dan genezen, maar (helaas) niet altijd doenlijk. Let bij dit citaat a.u.b. secuur op de door mij gebruikte interpunctie. En weet, dat ik hier de echte Maarten van Rossem bedoel en dus niet die nepper van GeenStijl.

De Amerikaanse ruimtevaartingenieur Edward A. Murphy (1918–1990) formuleerde deze akelige wetmatigheid als volgt: "If there’s any way they can do it wrong, they will". In onze taal luidt de zogeheten Wet van Murphy: “Als er een manier is waarop ze het verkeerd kunnen doen, zullen ze dat ook doen!” U leest het hopelijk goed: er staat ‘ze’. U – wie u ook bent – hoeft zich dus niet persoonlijk aangesproken te voelen. Dat scheelt dan weer wat ergernis in de wereld.

Beroepshalve was Murphy er medeverantwoordelijk voor, dat zoveel mogelijk astronauten hun reizen door het heelal konden navertellen. Hem was een bijzonder lot beschoren. Zelf – naar verluidt – allesbehalve een geinponem, maakte hij het mee, dat zijn wet wereldwijd aanleiding gaf tot relativerende humor! Zo kwam hij hoogstpersoonlijk slachtoffer te zijn van de wetmatigheid die hij in zijn wet had vastgelegd. Ik wil maar zeggen: ziet u wel? Tragiek kan de besten overkomen!

Hetzelfde geldt voor succes, uiteraard. Het trof bijvoorbeeld de historicus Jan Romein (Rotterdam, 30 oktober 1893 – Amsterdam, 16 juli 1962). Hij wist eveneens een heuse wet te lanceren: de economische ‘Wet van de remmende voorsprong’, waaruit later de ‘Wet van de stimulerende achterstand’ zou voortspruiten. Een wet waaraan ik – en wie met mij? – in mindere tijden de nodige bemoediging heb ontleend.

Schitterend academisch vuurwerk aan weerszijden van de Atlantische Oceaan; nota bene van internationale allure! Binnen het huidige tijdsgewricht, waarin de wereld meer en meer dorpse trekken begint te vertonen, was het stellig tot een ontmoeting gekomen tussen die twee wetenschappers. Toen zij nog leefden echter, vertoefden zij vermoedelijk elk te zeer in hun eigen ‘bubble’/bubbel. Ook geografisch dermate ver van elkaar verwijderd, dat ik het zelfs betwijfel of zij wel weet hadden van elkaars bestaan en wetten!

Wie zich naar aanleiding van deze roemruchte ‘success stories’ vertwijfeld afvraagt waarom hij zich niet tezamen met anderen bevindt in één of andere bubbel, maar in de ‘twilightzone’ ertussen, kan zich troosten met de gedachte zijn tijd wellicht (ver) vooruit te zijn. – Mochten ooit alle bubbels barsten. – En anders wel met het nummer ‘Sugar’ van Robin Schulz (

Resteert nog de vraag of Robin Schulz zich lid beschouwt van de Amerikaanse taalpolitie en ik mijzelf van de Nederlandse. Wat verwacht u?

Rode krullenbol

Erger

Ik vind "no contact gaan" echt een dieptepunt voor wat betreft het taalgebruik op het forum op dit moment. Dat stoort mij vele malen meer dan welke verkeerde vervoeging of interpunctie ook.
Ik wilde er in die draad niet over beginnen, maar gelukkig is er de taaldraad, of taaltopic. Is het de of het taaltopic?

Overigens vind ik het mooi dat de meeste vaste bezoekers hier een knap stuk tekst kunnen schrijven, maar het is geen voorwaarde om hier te mogen schrijven. Wanneer iemand hier komt voor hulp of advies, vind ik het nogal beperkt als je alleen over hoofdletters en punten kunt mekkeren. Tenzij je natuurlijk erop uit bent om bepaalde groepen af te schrikken, zodat je hier lekker met het oude vertrouwde clubje hoogopgeleid kunt gaan zitten wezen. Dan is het mogelijk zeer effectief.

Kenfan

Die aanhalingstekens, ja daar vraag je wat. Daarmee zet ik de woorden bijvoorbeeld even apart, of ik het is een gesproken zin. Ik heb zelf daardoor het gevoel dat mijn zin meer tot leven komt, maar dat speelt zich natuurlijk in mijn hoofd af, dat kan anders over komen.

ik moet erg mijn best doen er dan geen conclusie aan te verbinden=== Ik brand van nieuwsgierigheid, wat is die conclusie? De eerste tekenen van verval? Tja, het begint met het afbrokkelen van de correcte dt's en het eindigt bij de taal van mijn geboorteland. Hopelik sal hulle my in 20 jaar verstaan.

Voor je compliment... dank je wel, ik bloos ervan (en dat is geen gekoketteer, ik kreeg echt warme wangetjes, haha.)

kenfan

Kun je dat smurfen iets duidelijker maken? Ik denk dat ik de truc begrijp maar kreeg het toch niet uitgelegd aan dyslectische puber en dat zal miin tekortkoming zijn want dat 'smurfen' blijft ook mijn valkuil.

Emmawee

Ja, sorry voor de topicstartster van die topic, maar ik moest twee keer kijken bij 'no contact'. Ik vroeg me af of het een afkorting was in eerste instantie, n.o. contact. Tot ik het licht zag en oh... nó contact! Maar goed, het ging verder om de inhoud, dus ik heb mijn best gedaan er omheen te lezen.

Ik vind je kritiek terecht hoor. Toch wil ik, nu we toch bezig zijn en ondanks dat ik dus ook bergen fouten maak, een ergernis kwijt en dat is dat tekst die op een telefoon is getypt regelmatig zo vol fouten zit dat ik me afvraag of de schrijfster haar (meestal een -fster en een haar) tekst wel terugleest voor het wordt verzonden. Zoals gezegd, ik maak ook fouten, maar het wordt soms wel erg bont gemaakt.

Triva

Die truc werkt alleen als je wel kunt zien dat hij smurfd nooit goed Nederlands kan zijn. Of hij loopd. Als je dat niet kunt zien, dan werkd de truc niet.

Is het hij gelooft of hij geloofd?
Vervang het werkwoord door smurfen.
Hij smurft, dus: hij gelooft.

Dit heeft overigens niks met het kofschip te maken.Daarvoor werk ik liever met de truc van het bijvoeglijk maken.

Is het hij heeft belooft of hij heeft beloofd?
Maak het deelwoord bijvoeglijk door er een zelfstandig naamwoord achter te zetten.
De beloofde cadeaus, dus: hij heeft beloofd.
Bij gebruik van het kofschip zou je eerst nog moeten bedenken dat het hele werkwoord beloven is en de v niet voorkomt in het kofschip. Dat geeft volgens mij meer kans op fouten dan het bijvoeglijk maken.

Stam + t

Wat ook kan schelen, als het gaat om de tegenwoordige tijd: het enige wat je je hoeft af te vragen, is: komt er een -t na de stam, of niet?
Als je steeds die vraag stelt, zul je nooit meer iets schrijven als: Hij beloofd beterschap. Er kán nl geen d _ bij komen_ in de tegenwoordige tijd.

Moet je wel nog even doorhebben dat er werkwoorden zijn waarvan de stam op een -d eindigt. Dus: de tegenwoordige tijd kán wel op een -d eindigen (ik brand mijn vingers), maar verder moet je de vraag stellen: komt er een -t of niet? En als je dat niet weet, gebruik je het werkwoord lopen (Hij loopt zijn vingers, dus hij brandt zijn vingers).

Voor het voltooid deelwoord is de tip van Emmawee handig idd (bijvoeglijk maken).

't Kofschip én bijvoegelijk én loopt

Ondanks dat het bij mij dus slordiger is geworden, weet ik wel hoe je de fout voor kunt zijn, maar een gemaakte fout zie ik regelmatig te laat en dan is het al weg.

Ik doe dus alles in mijn titel, toch twijfel ik in sommige gevallen (ik weet nu even niets te noemen).

En terecht

bijvoeglijk...

Triva

Die stam vinden is lastig voor taalzwakken, die verwarren hem vaak met de eerste persoon enkelvoud. Als je niet weet dat dat stam van beloven niet beloof maar beloven is, dan wordt het alsnog ik heb beloofd.

Emma, smurfen heeft niet zoveel met woordbeeld te maken, dat doe je puur op het gehoor. Smurfen zijn een hulpmiddel bij de d-tjes en de t-tjes in de onvoltooid tegenwoordig tijd: jij smurfTTT, smurf jij, het smurft. Er wordt niet gesmurft/d?? bij het voltooid deelwoord.

De verlenginstruc, van het voltooid deelwoord een bijvoegelijk naamwoord maken, eindigend met een e, kun je toepassen bij het voltooid deelwoord van zwakke ook wel regelmatige werkwoorden.

Ik heb beloof? de beloofDe afspraak
Het schip is bestorm? het bestormDe schip
Het is gebeur? De gebeurDe moord

Het trucje van de smurfen en de verlengingsregel is vooral bedoeld voor kinderen die moeite hebben met de theoretische aanpak van het kofschip. De truc is dan om zo weinig mogelijk uit te leggen, en het kind zelf zoveel mogelijk voorbeelden te laten bedenken,liefst zo maf mogelijk. En overdreven de D's en de T's uitspreken.

Aanhalingstekens

Voor zover ik weet zijn aanhalingstekens bedoeld(check; de bedoelde aanhalingstekens) om aan te geven dat je iets niet letterlijk meent, maar figuurlijk of ironisch/cynisch bedoelt smurft). Als je het inzet om iets te accentueren of om je tekst te verlevendigen, lijkt me het me een kwestie van spaarzaam gebruiken, anders valt het beoogde, effect weg.

Mij leidt het in elk geval af, want ik ga bij aanhalingstekens naar een dubbele bodem zoeken, die er in de meeste gevallen niet is.

No contact

Over dat draadje, ik ben blij dat ik de enige niet ben die me daaraan 'erger'. Ergeren is dan misschien niet eens het juiste woord, want ik snap de hele draad niet. Cluster B vind ik ook al een raar begrip. Maar goed de topicstartster had toch al geen behoefte aan mensen die hier geen verstand van hebben, dus sla ik die draad maar over.

En verder

Moet ik zeggen dat MeToo me ook al gaat irriteren. Ik vind het heel belangrijk dat er aandacht is voor dit onderwerp, maar ik vind de naam gewoon erg irritant. Ik weet niet precies waarom, misschien gewoon omdat je het onderwerp gewoon bij de naam kan noemen, seksueel ongepast gedrag o.i.d. en niet iets met zo'n hashtag ervoor die ik dan eerst ook nog op moet zoeken op mijn toetsenbord ;)
En verder wordt het zo opgeblazen, bij allerlei shows e.d. komt het naar voren. Totaal niet passend vind ik.

Tango

Inderdaad. Ik gebruik(te) "me too" nogal eens in een andere context (zoiets van: die willen ook meedoen), maar dat wordt nu steevast verkeerd begrepen.

#wordkidnapping

Dooddoener

Een correctie heeft m.i. eerder de uitwerking van een dooddoener.

Wikipedia: 'Een dooddoener (of machtspreuk) is een nietszeggend argument dat een gesprek van het onderwerp afbrengt, waardoor een verdere gedachtewisseling wordt afgesneden, het dood doet slaan.'

Je kan je daarbij afvragen waarom iemand meent een ander te moeten corrigeren. Juist omdat een dergelijke reactie zo weinig bijdraagt aan het onderwerp. Ik schrijf het maar toe als een daad uit verveling. Maar de vraag blijft wat iemand heeft gemotiveerd als een stoorzender in een draad te fungeren.
Een onbekende forummer is nu eenmaal niet te vergelijken met je eigen kinderen die je iets wilt bijbrengen, als aanvulling op hun taalvaardigheid daar waar een leerkracht te kort lijkt te schieten.

--
Verder bestaan naast correcties of de in de onderstaande link vermelde machtspreuken, nog andere vormen van het zwijgen opleggen . Ik denk dan even aan ongegeneerd woordgebruik waarbij de gebruiker van ongegeneerd woordgebruik meer over zichzelf zegt dan over de ander omdat de gebruiker blijkbaar niet in staat is om op een beschaafde manier met andere forummers om te gaan.

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Dooddoener_(stijlfiguur)