Slonzen op het schoolplein

Capri?

Nou ik heb even gegoogeld: een korte broek tot de kuit ongeveer? Is dat slonzig? Waarom?

Ik herken het verder totaal niet, bij mij op het schoolplein zeer verzorgde ouders. Zelfs als ze na het wegbrengen gaan sporten zien ze er nog hip uit!

Lang geleden

Dat ik op het schoolplein stond. Bij mijn jongste dochter had ik het best druk, dus ik was op mijn vrije dagen aan het poetsen, klussen of sporten. Zag er op het plein niet zo hip uit haha, maar was er ook niet zo mee bezig. Babbeltje maken met sommige moeders lukte ook niet, had ik bij de oudsten nooit zo meegemaakt, maar ach ik had mn eigen clubje waar ik bij kon staan. Tot 1 van die afwerende moeders me een keer zakelijk trof......ooooh bent u? Ik dacht dat u in de tuin werkte (westlands voor plukken in de kas). Mijn collega's bleven er zowat in. Moeder kwam prompt met me babbelen op het plein, maar toen had ik er niet meer zo'n zin in.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Haha

Lachen hoor dit draadje.
Ik zou echt niet weten hoe andere mensen op het schoolplein eruit zien. Dat interesseert mij helemaal niet.
En ik ben vast een slons. Altijd goedkope t-shirts, altijd een spijkerbroek en gympen of birkenstocks, maar dat mag ik, want ik ben lekker verpleegkundige. Oh ja, mijn haar moet nodig weer geverfd, gaat zaterdag gebeuren. En ik draag mijn spijkerbroeken met gaten in de knieën af, in de zomer, dan knip ik de pijpen eraf. Dat is wel heel erg jaren negentig, maar ja, kan me helemaal niet schelen. Ik draag alleen make-up, als ik er zin in heb en dan al helemaal geen foundation of zo, maar een beetje oogpotlood en wat oogschaduw.
Het boeit mij gewoon helemaal niet en ik voel me erg onprettig in 'nette' kleding. Ik heb een rokje, voor begrafenissen. Ik ben ook nog tien kilo te zwaar.

Och...

Zelf heb ik ook niet vooraan gestaan toen de zeven schoonheden werden uitgedeeld, heb elke ochtend weer een verschrikkelijke koude start (gelukkig werk ik meestal vanuit huis) en ik weet zeker dat ik niet de best dressed mom van het schoolplein ben geweest. Dus wie ben ik om over andermans slonzige outfit te oordelen?

Zonder de reacties eerst te hebben gelezen: ik heb persoonlijk liever te maken met een slonzige maar verder wel "normale" moeder (wat is normaal...), die 's ochtends wat lastig op gang komt en liever op slippers en een makkelijke outfit (incl. joggingbroek, mits schoon en heel) haar kind aflevert, dan de uiterst goed verzorgde, maar zeer akelige Queen Bee die destijds het schoolplein terroriseerde in de tijd dat mijn kinderen nog op de basisschool gingen.

Waarmee ik niet wil suggereren dat Gonnie ook zo'n type is, die indruk heeft ze bij mij in ieder geval nooit gemaakt!

Maar oordeel liever iemand naar de persoon, en niet naar het uiterlijk en de kleding.

Even voor markia

Sterkte! Die fase heb ik ook meegemaakt, dat het na de scheiding puur overleven was. Dat ik het al heel knap vond van mezelf om op een koude, donkere winterochtend dat bed weer op tijd uit te komen en mijn haar te kammen en "er representatief uitzien" wel mijn allerlaatste behoefte was.
Schoon en heel is wel heel belangrijk voor me, maar een joggingbroek was in die tijd al mooi zat, ik kroop daarna toch thuis achter de computer en de telefoon voor mijn werk (dan liever een soepele broek aan, lekker makkelijk) en besteedde daar liever mijn energie aan dan aan mezelf opdoffen voor een vluchtige ontmoeting op dat schoolplein!
Sterkte met alles, ook dit is een fase die weer voorbij gaat en dan wordt het vanzelf makkelijker om even een lippenstiftje over je mond te halen (scheelt al een boel) ;-)

Wil40

"Ik kan de ene dag eruit zien als een modepoppetje en strak in de make-up en de andere dag in een oude spijkerbroek met verwassen t-shirt. Als ik mijn haar leuk fohn dan is het best een redelijke coupe en soms spring ik onder de douche en vind mijn haar dan wel goed genoeg voor die dag. Soms een lady, soms een slons."

Heel herkenbaar! :-)

Gonnie

Lees de bijdrage van Markia eens.

Mijn grens ligt bij vies en stinken, voor de rest heb ik geleerd dwars door crocs, uitgroei, okselnesten, leggings en een warhoofd heen te kijken, vooral op schoolpleinen.

Trouwens, ik verzorg mijn haar wel (hoewel er weer dringend een schaar bij moet komen, maar ja, tijdgebrek...), maar één windvlaag en ik zie eruit alsof ik zo uit bed ben komen rollen, al gebruik ik nog zoveel gel, mousse of spray ;-)

Voor iemand die stelt dat het niet om een discussie over smaak gaat, ben je erg veroordelend bezig. Want wat is verzorgd? Jouw visie is een andere dan die van anderen. Haren verven als je jong grijs bent? Wat is een leuke coupe? In de zomer scheren? Dat zijn wellicht jouw normen, maar niet die van anderen. Om dan te zeggen dat die anderen niet verzorgd zijn, is wat mij betreft toch hetzelfde als een discussie aanwakkeren over wat smaak is. Maar ja, over smaak valt niet te twisten.
Ik vind de bijdragen van Krin en van Rodebeuk een mooie en sta er zelf ook zo in. Het kan mij werkelijk niet schelen hoe iemand eruit ziet. Karakter zegt mij des te meer.

Opgetut op het schoolplein (of niet...)

Ik kan twee redenen bedenken waarom moeders (en vaders?!) "opgetut' ofwel "goed verzorgd" op het schoolplein zouden komen:
1) ze gaan naar of komen van hun werk, belangrijke afspraak, feestje, o.i.d.;
2) ze hebben "geen leven" naast het zorgen voor de kinderen en huishouden, en de komst naar het schoolplein is het sociale hoogtepunt van hun dag waarvoor ze zich goed kleden.

Nou ja, dit is gechargeerd natuurlijk, je hebt vast ook types die zich altijd "goed kleden" (dwangneurose?), of die zich af en toe goed kleden als ze daar zelf zin in hebben, zonder speciale reden.

Als ik op het schoolplein kom, is dat meestal op een dag dat ik heb thuisgewerkt, vrij had, huishoudelijke klusjes heb gedaan, etc. Dit zijn per definitie de dagen dat ik niet mijn mooiste kleren aantrek maar "makkelijke" of oude kleding, niet opgemaakt ben, geen hakken draag, etc. Ik ben altijd haastig op de fiets dus mijn haar is altijd ene warboel. Voor mij is het schoolplein een verlengde van de "thuisbezigheden". Er zijn legio gelegenheden waarvoor ik me wel goed of bijzonder kleed, maar niet voor het schoolplein. Ik kom op het schoolplein meestal in "kindverzorgings-werkkleding" of zoiets... (zit makkelijk en mag vies worden). Jeetje, als ik voor mijn kind zorg, heeft mijn uiterlijk niet de eerste prioriteit. (Al let ik altijk op wat ik aan heb hoor, op mijn eigen manier dan.) Het kan zelfs eens gebeuren dat ik op mijn huis-Birkenstocks naar school race omdat ik laat ben!

Oh, en tamelijke diverse "verzorging" bij ons op het schoolplein, maar ik let daar eigenlijk niet op, ben daar om mijn kind op te halen en functioneel contact met ouders of juf te hebben – soms leuke kleren, veel "casual" of "slonzig", veel er tussen in... Het is een school in een dure buurt met veel hoogopgeleide ouders met goede banen of vrije beroepen, trouwens. Niet een groep waar naaldhakken, nagellak en veel make-up de standaard zijn... Een "verzorgde coup" ziet er meestal erg provinciaals uit, trouwens. "Semi-slonzig" haar is toch al heel lang je van het?

Oh, en ik kan er wel van genieten, van al die verschillende uiterlijkheden, ook van de "goed verzorgde" types hoor! Ik lijk misschien nu erg negatief over degenen met een "goed verzorgd" uiterlijk, maar dat is voor het tegenwicht...

Grinnik

't Is toch lekker, zo'n zomerdraadje. Bijna net zo leuk als een wasdraadje.
Overigens, ik zou ook graag zeggen dat ik helemaal voor innerlijk ga, maar die drie keer per jaar dat ik op het schoolplein sta valt me het innerlijk van mensen net zomin op als het uiterlijk. Ik ben vooral bezig met kijken of ik mijn kind kan ontdekken in de massa kinderen.

Markia

'Wie weet is die vrouw met die uitgroei van 6 mnd wel bezig haar eigen kleur (grijs) terug te krijgen of heeft ze momenteel geen geld voor nieuwe haarverf. En van wie moet ik er "lekker jong" uitzien dan?'

Van jezelf, neem ik aan. Wat is anders de reden dat iemand oorspronkelijk zijn grijze haren ging verven?

'Ik heb net nagellak opgedaan. Morgen, door mijn werk, is de helft er af, maar een ander denkt vast dat het er dan al een week opzit.'

Kijk, dat vind ik dus interessant. Waarom doe je vandaag nagellak op, als je weet dat je morgen iets doet waarbij de nagellak er niet meer uitziet? Wat heeft het voor zin om je nagels te lakken als je er alleen een nachtje van kunt genieten (en dan slaap je)? Waarom wacht je dan niet met lakken tot dat werk klaar is? Want afgebladderde nagellak is lelijker dan nagels zonder lak. Wat is dan de meerwaarde van die nagellak?

Adama

Wat een onzin! Sommige mensen zien er gewoon altijd verzorgd uit, zo ook de meeste ouders bij mij op het schoolplein. Dat staar los van hoe zinvol jij hun leven verder vindt.

Ik ben een keer aangesproken

op afbladderende nagellak!

Door een vader van de peutergym.

Hij vond het niet bij me passen. Ik was totaal verbouwereerd! We hadden gratis nagellak gekregen en ik had het eens opgedaan (ik draag nooit nagellak), maar de volgende ochtend was het er al half af en ik had geen zin om het bij te werken of er helemaal af te halen. Dat gaat vanzelf wel, vond ik.

Maar die man! Hahaha.

Knurf

Ik verf mijn haar niet om grijs tegen te gaan. Sterker nog, ik zou een grijze streep in mijn rode haar best leuk vinden. Maar ik verf mijn haar al vanaf mijn 16e omdat ik mijn eigen kleur zo saai vindt.En soms doe ik op de ene dag nagellak op, terwijl ik de volgende dag werk en de lak zal slijten. Die dag dat het er wel op zit, geniet ik ervan.

Ook grinnik.

Voorts

Ik heb er vanmorgen bij het wegbrengen op gelet, half, waar ik op let. Of wat ik zie, beter gezegd.
Ik zie natuurlijk best wat mensen aan hebben. Een keurig in goed pak gestoken heer viel me op. Een heel zomerse vrouw. Een bekende met een mooie nieuwe rok. Een man die heel chagrijnig keek. Maar mijn ogen, merkte ik, zitten vooral op kinderhoogte.
Natuurlijk zie ik bij het ophalen van alles. Ik ben niet blind. Die vader in floddershort, met harige benen (zo mannelijk ). De nog steeds vigerende witte leggings. De O wat ziet ze er toch altijd mooi uit, hoe doet ze dat-moeder. Ik geloof alleen niet dat ik er verder conclusies aan verbind. Behalve die ene keer dat een vader zijn kind kwam ophalen met blote borst. Dat vond ik wel raar.

Of slonzig omdat je van je werk komt?

Birkenstocks, crocs en 3kwartbroeken liefst met zakken zijn bij mij op het werk dé outfit om in te werken. Je haar moet als het lang is ook wel in een staart....(zorg). Dus als ik iemand zo gekleed zie denk ik eigenlijk alleen...o, die werkt ook ergens bij....
Maar over slonzig......op zich interesseert het me amper. Maar soms 'zie' je wel eens wat(niet alleen op het schoolplein, maar in z'n algemeenheid). En áls het me al opvalt verbaasd het me eigenlijk alleen maar.....Ik denk dat slonzig niet te definiëren is, maar meer een optelsom. Dus én een slechte coupe én uitgroei én haren op de kin (:) én t-shirts die net een maat te klein zijn en een slecht zittende broek waar de bilnaad zichtbaar is én goedkope teenslippers die half afgesleten zijn ofzo. misschien ook nog met slecht afgeknipte nagels....
Nou ja zoiets dus.
En volgens mij is het een 'cultuurdingetje', dus typisch Nederlands. In heel veel landen kleden ze zich meerdere keren per dag om. Je hebt kleding voor thuis en 'uit' en voor werk ook nog. Dat thuis hoeft niet zó ingewikkeld te zijn, bloesje uit en vestje of shirt aan en de broek houd je gewoon aan als ie lekker zit, zoiets. Zoals je ook je schoenen b.v. thuis uit doet en crocks of pantoffels aandoet....En voor naar school brengen doe je dus je 'uit' kleding aan.
Ik weet dat mijn Italiaanse schoonzus dat wél doet. En in Engeland weet ik ook dat ze dat doen. Maar die Engelse is echt uit de 'upperclass' dus wie weet is het daar bij de middelmoot wéér anders. Mijn Hongaarse vriendin idem dito, ook al woont ze d'r leven lang al in Nederland. Je hebt dus altijd meerder setjes kleding die ook nog een beetje bij elkaar aansluiten qua kleur en model. Dus een bloesje voor werk, met een nette broek en erbij je laarsjes en een ketting, voor thuis de pantoffels aan en fleece-vest i.p.v. blouse. Voor uit trek je de broek uit en doe je een leuk rokje+panty aan met je hakken. Nou zoiets dus.
Mijn vriendin ziet er op het schoolplein en 'uit' écht uit om door een ringetje te halen...Maar moet je d'r thuis zien! Het is meteen alles uit...en liefst erg oud joggingpak aan en dan crocs (inderdaad) en in de winter regenlaarzen voor buiten. En d'r haren bind ze met een elastiek ergens boven op de kop in een verwilderde knot. Omdat het allemaal zo hoep,hoep in sneltreinvaart gaat zit het meestal ook nog slordig. Broek zakt af en hemd eruit enzo...En omdat het kleren voor 'thuis' zijn knoeit ze ook meer dan ik op mijn dagelijkse goed, dus meestal ook nog gevlekt of met oude niet uitwasbare vlekken....
Het zou mijn 'ding' niet zijn dat omkleden iedere keer.
Ik kleed me 's morgens aan en 's avonds uit en dat is het wel. Hoogstens met een feestje dat ik me nog 's omkleed of een condoleren ofzo . Maar ik heb niet én, én, én dus doorgaans denk ik niet dat ik er slonzig uitzie :)
groeten albana

Dagelijks

Ik kom wel dagelijks op het schoolplein (soms meerdere keren per dag) en het is mij nooit opgevallen/ik irriteer me er niet aan dat anderen andere kleding en/of verzorgingsnormen hebben dan ik.

Misschien ook omdat mijn normen erg flexibel zijn. Natuurlijk vind ik persoonlijke verzorging belangrijk, maar ik vind andere dingen ook belangrijk. Op dit moment moet ik eigenlijk vrij dringend naar de kapper toe. Maar ik moet ook zorgen voor een verjaardags cadeautje voor mijn dochter, ik moet een partijtje organiseren, tractatie regelen, mijn huis moet schoongemaakt en mijn vriendin heeft hulp nodig bij de babykamer.

Dan komt de kapper dus even onder op het prioriteiten lijstje te staan. En dan kan het zo een maand later zijn voordat ik tijd vind.

ps: oksels scheren is niet in alle culturen gebruikelijk. Wat jij onverzorgd vindt vindt een ander misschien heel gewoon.

Dagelijks

Ik kom ook dagelijks op het schoolplein hoor. Maar het interesseert mij nog steeds niet hoe andere ouders gekleed gaan, of wat de staat van hun kapel is.
Ik zie het wel als iemand er ziek uit ziet, of heel moe, of heel gestrest. Maar dat zal wel beroepsdeformatie zijn.
Dat laatste vind ik wel akelig. Soms hoor je mensen tegen hun kinderen spreken op een heel gestreste toon. Over kleding die niet vies mag worden, snothandjes, ingewikkelde speelafspraken, of ingewikkelde ouderraad activiteiten met haal-, breng-, schoonmaak-. en knutselschema's. Dan moet ik altijd denken aan die film 'Alles is liefde'. Op een gegeven moment zegt een van de acteurs dan tegen zijn gestreste vrouw: 'Mens, ontspan nu toch eens een keertje!' Daar moet ik wel vaak aan denken dan.
Dan probeer ik maar vriendelijkheid uit te stralen. Misschien helpt het. Ik ben zelf trouwens ook weleens zo'n stresskip. Zo makkelijk is het leven niet.

Adama

"je hebt vast ook types die zich altijd "goed kleden" (dwangneurose?), of die zich af en toe goed kleden als ze daar zelf zin in hebben, zonder speciale reden."

Ik denk vooral het laatste, mensen die het gewoon leuk vinden om goed gekleed, gekapt en opgetut te zijn (zonder dwangneurose). Omdat ze hakken mooier vinden of lekkerder vinden lopen dan Birkenstocks, er lol in hebben leuke combinaties van kleding te maken, dol zijn op jurkjes.

Dat jij vermoed dat mensen zich opdoffen omdat het moet (werk) of omdat ze niks beters te doen hebben zegt meer over hoe jij tegen de wens of noodzaak denkt om je op te doffen dat hoe de opdoffers het zien.

skik

Birkenstocks

Ik vind Birkenstocks leuk! Vooral onder een wapperend zomerjurkje. Ik draag ze zelf niet omdat ik ze irritant vind zitten, maar anders....

Dagelijks

Ik sta vrijwel dagelijks op het schoolplein. En weet je, er staan heel veel gonnieganzen, hoor. Ik weet niet waarom ze hier nu niet meepraten, maar bij ons staan ze er wel degelijk en ze hebben de meerderheid. De reactie van Rodebeuk is me uit het hart gegrepen. En verder, kun je je voorstellen dat er mensen zijn die scheren gewoon niet zien als een vorm van verzorging? Die kortgetrimd okselhaar precies even verzorgd als, of misschien wel wenselijker vinden dan totaal kaal? Er zijn ook mensen die totaal naar de andere kant doorslaan en überverzorgd op het plein staan. Zó ontzettend verzorgd dat ze bij mij bijna onnatuurlijk overkomen. Maar verrassing, ook daar zitten heel aardige tussen. Vandaar, de reactie van Rodebeuk zou de mijne kunnen zijn.
Gewoon genieten van de diversiteit in mensen, dat vind ik veel leuker. Die met uitgroei en die met het te strakke shirt en die met de beenharen en die met de prachtige make-up en die met het ontiegelijk ingewikkelde kapsel en die met de blote buik. Dan kom je nog eens verrassende mensen tegen ;-)

Gonnie toch!

"En dan klagen ze, dat ze geen werk kunnen krijgen... tja."

En jij gaat er van uit dat ze precies zo erbij lopen als ze gaan solliciteren...?

Ik had je hoger ingeschat...