paar jaar thuis-heerlijk of stom?

Feminsme

Er is niets mis met de term feminisme. Feminisme en emancipatie zijn volkomen met elkaar verweven en synoniem voor elkaar.
Ik lees wel vaker dat mensen iets schrijven als ik ben wel voor gelijke rechten maar geen feministe.
Wat IMHO vrij onlogisch is want door voor gelijke rechten te zijn ben je al feministe.

Temet

""Waarom laten de 'meer femininistische' dames onder ons hun mannen niet op dit forum discussiëren?"

Omdat je dan niet meer zonder problemen je huiselijke sores/alledaagse ergernissen op het forum kunt kwakken natuurlijk :- ). Zelfs onder een gelegenheidsnick ben je voor je partner al snel herkenbaar."

Dat bedoel ik niet, wat ik wil weten is waarom hier voornamelijk VROUWEN op het forum discussiëren? Heeft dat geen verband met waarom vrouwen zich meer met de kinderen bezighouden dan mannen? En is dat niet gewoon vrijwillig? Als ik naar mezelf kijk heb ik (echt waar en geen verwijt naar 'carrieretijgers') veel meer behoefte om gezellig de kerstknutsel op school te organiseren dan minimaal 4x per week te forenzen met 2-3 uur reistijd per dag.

"Wat helpen op school betreft: ik krijg de indruk dat scholen gewoon altijd moeders benaderen, behalve als er gereden of geklust moet worden. Als er een intekenlijst hangt en een vader meldt zich, dan wordt die hulp in dank aanvaard, maar als er actief geworven moet worden dan benaderen ze moeders. "

Ik ben nog nooit actief, zeg maar live, aangesproken of ik wilde helpen op school. Ik heb mezelf altijd aangeboden. Eigenlijk wordt elke hulp gevraagd via de email, of via postertjes op school en die krijgen de vaders net zo goed als de moeders te zien. Het is ook niet zo dat het vooral moeders zijn die de kinderen naar school brengen, ook dat is redelijk gelijk.

O jee

Wij zijn dus een ouderwets gezin. Ik vind het heerlijk om thuis te moederen, op school te moederen en s avonds ervoor te zorgen dat iedereen op tijd zijn warme hap heeft. Ik moet er niet aan denken om er ook nog een baan bij te hebben, ben namelijk al druk zat. Ik zit helemaal niet te wachten op een glanzende carrière, die tijd heb ik allang gehad in de periode voor dat wij kinderen kregen.
Mijn man gaat graag naar zijn werk en moet er niet aan denken om de hele dag met de kinderen bezig te zijn. En hij houdt heus wel van ze.

Ik vind het fijn dat wij in staat zijn om ons leven als gezin zo te leven als wij het prettig vinden.

Feminisme staat voor mij voor keuzevrijheid voor vrouwen. En voor gelijke rechten.

Heleen Mees

vind ik geen feminist.

Beeldvorming

In mijn buitenwereld snapt iedereen wat emancipatie is, maar is feminisme toch best een vies woord.
En dat komt volgens mij doordat gevoelsmatig feminsme meer in de uiterste hoek zit dan emancipatie. En dat komt weer door dat kleine groepje waar Sally het over heeft en dat wellicht het meeste kabaal maakt. En eerlijk gezegd denk ik dat bij de groep waar je het vooral voor zou moeten doen (zoals mannen, werkgevers, minder geemancipeerde vrouwen) er meer draagvlak is voor emancipatie dan voor feminisme. Dat laatste begrip heeft in mijn ogen een deel van zijn charme verloren door extremisme.

Je kunt het wel verschuilen noemen, maar dan ga je totaal voorbij aan de bijbehorende beeldvorming. Ik wens op geen enkele wijze met Heleen Meesen van deze wereld geassocieerd te worden.

wat vind jij dan van Heleen Mees? Want zij treedt wel vaak op als feminist. Of het blad Opzij, wat vind je daarvan? Dat heb ik een tijdje gelezen maar ik werd er tamelijk ongelukkig van. Het gaf mij zo erg het gevoel dat ik heel verkeerd bezig was, door als vrouw niet keihard te werken aan mijn carrière.

Tegelijkertijd denk ik dan aan een vriendin met jonge kinderen, wel carrierevrouw. Zij en haar man werken samen bijna 2 fte (met flinke reistijd), groot huis, grote tuin, veel vliegvakanties. Kinderen logeren 2-3 nachten in de week bij opa en oma en gaan daarnaast naar de kinderopvang. Wat ze letterlijk zegt (en wat ze ook wel vervelend vindt): ik heb nu nergens tijd voor, maar we investeren wel voor later. Stel dat dat later er niet is? Waarom niet een beetje nu leven?

Even wat recht zetten

Voor de goede orde:

1. Er is nooit sprake geweest van een algemeen werkverbod voor getrouwde vrouwen (slechts voor bepaalde beroepen). Sterker: menig getrouwde vrouw was economisch genoodzaakt betaalde arbeid te verrichten.

2. Het is nog maar de vraag of speciaal het feminisme tot gelijkberechtiging van vrouwen heeft geleid. Er kunnen ook andere oorzaken aan ten grondslag hebben gelegen; de idealen van de Verlichting bijvoorbeeld, maar ook ontwikkelingen binnen het kapitalistisch bestel. Laten we echter niet vergeten dat het bevorderen van de participatie van vrouwen op de arbeidsmarkt in sterke mate wordt ingegeven door het utilitaire beginsel: je levert de staat dan meer geld op.

3. Jezelf en de jouwen op basis van manke historische voorstellingen van zaken afschilderen als superieur aan anderen vanwege andere keuzes komt neer op een kwaadaardige narcistische egotrip.

Krullenbol

Vrouwelijke ambtenaren werden in NL tot eind jaren 50 ontslagen als ze trouwden.

Ha ha!

Dat feministische meetlatje is kennelijk zo roestig, dat het maar moeilijk af te lezen valt.

het grootste gevaar

Vrouwen hebben helemaal geen mannen nodig om zich minderwaardig te voelen. Het grootste gevaar voor de vrouw (en voor de emancipatie) is de vrouw zelf.

Het zijn niet de mannen die zich druk maken over 'carrière-vrouwen', het zijn over het algemeen vooral andere vrouwen die daar een mening over hebben.

Ja, Eva

En in Nederland was het tot 1795 in veel plaatsen voor Joden en katholieken verboden om openbare ambten uit te oefenen of lid te worden van een gilde. Wat deden de gedupeerden? Zij zochten een andere woonplaats of ander werk.

Jouw voorstelling van zaken, dat er sprake zou zijn geweest van een algemeen werkverbod voor getrouwde vrouwen, is historisch onjuist.

1 was volgens mij wel de standaard, maar met 2 en 3 denk ik dat je zeker een punt hebt.

En IJsvogeltje: klopt als een bus.
Ik persoonlijk vind eigenlijk keuzevrijheid ons grootste verworven recht. En waar het nog wat aan schort is het denkbeeld dat we ook echt een vrije keuze maken. Parttime werken wordt ons nog vaak aangepraat. Is mij ook aangepraat, door mijn eigenste moeder zelf en ik klaag niet want ik heb een prima baan. Maar loop nou wel tegen een grens aan: blijf ik ma-di-do princes of ga ik nog een flinke stap maken? Het rem je namelijk wel in je ontwikkeling, dat parttime werken. Daar ben ik niet voldoende alert op geweest.

Prinses

:-)

Werken en rechten

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Feminisme

"Zo werden vrouwen in landen op grond van wettelijke regels of gewoonten vele eeuwen niet toegelaten tot politiek of openbaar bestuur, tot ambachten en beroepen, school of universiteit, konden de meesten geen zelfstandige rechtshandelingen verrichten, golden democratische rechten niet voor hen en liep vererving via de mannelijke lijn. Werk dat vrouwen deden werd ofwel niet waargenomen, of het werd niet beschouwd als werk en zelden beloond. Werk van mannen stond maatschappelijk in het middelpunt, werd beschouwd als beroep of ambacht, beschermd door regels en beloond in geld of goederen en/of statusverhoging.

In de jaren zeventig van de negentiende eeuw was Aletta Jacobs de eerste vrouw in Nederland die een Hoogere Burgerschool bezocht, studeerde en zich als arts vestigde (1878). In kranten werd ze grof bespot en een van haar broers verklaarde haar voor dood. In België werd het vanaf 1880 voor vrouwen mogelijk te studeren en was Marie Popelin de eerste vrouw met een academische graad. Popelin werd echter geweigerd als advocaat.

Tot het begin van de twintigste eeuw waren vrouwen (net als de meerderheid van mannen) uitgesloten van het kiesrecht, in sommige landen nog langer. Tot in de jaren zestig van de twintigste eeuw was het in Nederland gebruikelijk dat vrouwen automatisch hun baan verloren zodra ze in het huwelijk traden, voor vrouwelijke ambtenaren was dit wettelijk vastgelegd. Gehuwde vrouwen waren tot die tijd juridisch handelingsonbekwaam. Tot in de jaren tachtig van de twintigste eeuw hadden gehuwde vrouwen in Europa aanzienlijk minder rechten in de sociale zekerheid, was een gewelddaad als verkrachting niet strafbaar wanneer dit door de echtgenoot gebeurde en bestond voor vrouwen geen recht op gelijk loon."

@Eva

Is er hier iemand geweest die de vroegere juridische achterstelling van vrouwen heeft ontkend?

Ter info

Volgens K. Tijdens (hoogleraar aan de Erasmus Universiteit Rotterdam) zijn de belangrijkste factoren die de sterk gestegen arbeidsdeelname van vrouwen in Nederland sinds 1945 kunnen verklaren:

1. de daling van de huishoudelijke arbeidstijd (met name door huishoudelijke apparaten);
2. het gestegen opleidingsniveau; de stijgende participatie van hoger opgeleide vrouwen;
3. de opkomst van de deeltijdbanen;
4. de stijgende werkgelegenheid in de dienstverlenende sectoren van de economie.

Bron: K. Tijdens, Een wereld van verschil: arbeidsparticipatie van vrouwen 1945-2005, inaugurele rede Erasmus Universiteit Rotterdam 2006.

Wie een monocausaal verband legt tussen het feminisme en de arbeidsparticipatie van vrouwen, overschat de betekenis van het feminisme schromelijk.

feminisme

Net als aangeven dat je gelooft is aangeven dat je feminist bent voor veel mensen een aanleiding om je in foute hokjes te plaatsen. Men begint direct allerlei vooroordelen over extreme en fundamentalistische 'gelovigen' om je oren te slaan.
Zonde, want, inderdaad bedankt voor je college Eva, hebben we veel te danken aan de voorvechtsters van gelijke rechten voor vrouwen.
Emancipatie is natuurlijk breder en geld in feite voor iedereen. Bij de wet heeft iedereen gelijke rechten maar in sommige situaties is het nog een hele kunst om die ook vanzelfsprekend te krijgen.

Monocausaal

https://www.theguardian.com/education/2011/oct/31/economics-religion-research
We hebben zowel het feminisme als de participatie van vrouwen in de economie te danken aan Luther.:-)

"Luther wanted women as well as men to be able to read the Bible, he points out. Not only did his followers set out to establish church schools in every parish, but girls went there as well as boys, he says. "We looked into the records of school building in the German federal state of Brandenburg in the 16th century, and discovered that there were disproportionately more girls in school than boys. Protestantism, it seems, was an early driver of emancipation. At that time, remember, Catholic areas didn't even have any boys' schools.

"Those trends continued into the 20th century, when women were allowed to go to university. Comparatively few Catholic women went."

Tsja ...

Een probleem laat zich pas oplossen vanuit een goede duiding van het probleem. Volgens mij is er hier nog niet eens overeenstemming over wat het probleem zou zijn. Waar praten we nu eigenlijk over?

Monocausaal

https://www.theguardian.com/education/2011/oct/31/economics-religion-research
We hebben zowel het feminisme als de participatie van vrouwen in de economie te danken aan Luther.:-)

"Luther wanted women as well as men to be able to read the Bible, he points out. Not only did his followers set out to establish church schools in every parish, but girls went there as well as boys, he says. "We looked into the records of school building in the German federal state of Brandenburg in the 16th century, and discovered that there were disproportionately more girls in school than boys. Protestantism, it seems, was an early driver of emancipation. At that time, remember, Catholic areas didn't even have any boys' schools.

"Those trends continued into the 20th century, when women were allowed to go to university. Comparatively few Catholic women went."

AnneJ!

Ga je er nu nóg een leerstelling bij halen?

Over je uiteenzetting "Ik vind het wel zo ongelooflijk dom, kortzichtig en ondankbaar om te zeggen dat je als vrouw werkt en stemt, interessant werk doet, goed verdient, zelfstandig bent, dat je vindt dat "natuurlijk" mannen en vrouwen gelijkwaardig zijn, maar dat je geen feminist bent."

Ik vind je toewijding aan het feminisme prijzenswaardig, maar mijn hemel, wat een fanatisme. Is een walvis een dom dier omdat hij zijn zeevaardigheid als vanzelfsprekend ervaart? Nee, het zijn hele intelligente dieren, maar hij weet niet beter dan dat hij zonder poten door het leven gaat. Op een gegeven moment mag je ook 'gewoon' genieten van je verworven rechten, uiteraard in dankbaarheid voor die verworven rechten, maar het label feminist hoeft er wat mij betreft niet aan te hangen, om dat te tonen.

Ik vind dat je niet bepaald vrienden maakt door zo te briesen in termen als stom en dom. Misschien wil je dat ook niet, maar mij lijkt het handiger als je mensen waardeert omdat ze wel achter de emancipatie van de vrouw én de man staan, dan ze voor dom en stom uit te maken. Ik hoop dat er ooit een tijd aan zal breken, dat we het woord emancipatie, of discriminatie ook niet meer hoeven te benoemen om ons er constant aan te herinneren dat er ooit andere tijden waren. Daar is nog een lange weg in te gaan.

Uiteraard RK

Luther stond aan de basis van zowel de Verlichting, individualisering en emancipatie, als het kapitalisme.

Plaat

De plaat blijft hangen en het beeld wordt bevestigd.

Ik haak af.

Wat ik maar wil zeggen ...

De op sekse gebaseerde rigide taakverdeling van het burgerlijke bestaansmodel kwam in de jaren 1950 niet zo maar uit de lucht gevallen. Noch was het ingegeven door haat naar vrouwen, lijkt mij. Het was een (begrijpelijke) reactie op de benarde levensomstandigheden waarin delen van de jeugd waren komen op te groeien door historische ontwikkelingen als industrialisatie, verstedelijking en oorlog. Men zag het als een investering in de toekomst.

Het thuisblijfmoederschap was/werd nooit een wettelijke verplichting. Nogal wiedes. Zie in een democratische samenleving maar eens een meerderheid ertoe te brengen de medemens onvrij te maken in het maken van persoonlijke levenskeuzes! Automatisch speelt dan een welbegrepen eigenbelang op: “Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet”.

Een mens heeft rechten en plichten; wie een recht wil afpakken of ervan een plicht probeert te maken, stuit gegarandeerd op verzet. Beïnvloeding van gedrag vond en vindt dus vooral plaats via het uitoefenen van economische en sociale druk.

De foutieve suggestie dat in Nederland ooit een wettelijk verbod bestond op het verrichten van betaalde arbeid door vrouwen, zoals bijvoorbeeld nagestreefd en bereikt door extremistische moslims elders in de wereld, is niet zo onschuldig als zij op het eerste gezicht mag lijken. Het suggereert, dat aantasting van de autonomie van vrouwen verenigbaar is met ons democratisch bestel. Zo zijn wij echter niet getrouwd.

Zo goed als in de jaren 1950 het recht op arbeid niet kon worden omgezet in een algemeen verbod op arbeid voor vrouwen (in andere woorden: niet kon worden afgepakt), kan het recht op arbeid nu niet worden omgekeerd in een algemene verplichting. Slavernij vergt een autoritairder regime dan het onze.

Hoe populair en lonend populisme ook zijn mag; wie de geschiedenis erbij haalt ten behoeve van een politiek doel heeft zich te houden aan de feiten. Bepleiters van economische zelfstandigheid van vrouwen ten aanzien van mannen dienen zich in hun bemoeizucht met hoe vrouwen hun leven inrichten, te beperken tot het bevorderen van gunstige voorwaarden waaronder vrouwen betaalde arbeid kunnen verrichten.

Het huidige overheidsbeleid lijkt vooral gericht op het uitdelen van negatieve economische prikkels aan huishoudens met thuisblijfmoeders. De keuze om de taken zo te verdelen wordt willens en wetens ontmoedigd met maatregelen als een verhoogde belastingdruk op eenverdieners en een gefaseerd afschaffen van de teruggave van de algemene heffingskorting. Zeker niet onbelangrijk: het beleid raakt ook thuisblijfvaders. Zij worden eveneens gedemotiveerd om de zorg voor kind(eren) en huishouden op zich te nemen.

Op basis van een vergelijking tussen hun bijdrage aan de staatskas als iemand mét inkomen en iemand zónder (inkomen), dreigen thuisblijfouders te boek te komen staan als profiteur. Mede doordat de rest van de bevolking zich niet of nauwelijks bewust is van de economische prijs die de betreffende huishoudens betalen voor hun taakverdeling, vat dit negatieve beeld ook buiten overheidskring meer en meer post. Met alle gevolgen van dien voor de bejegening die thuisblijfouders kunnen ondervinden binnen de Nederlandse samenleving.

Wie de maatschappelijke positie van vrouwen denkt te kunnen versterken met het verkondigen van gratuite, stigmatiserende pseudofeministische prietpraat, levert een dubieuze, kortzichtige, weinig constructieve bijdrage aan het vraagstuk hoe al te starre traditionele gedragspatronen te doorbreken.

Mensen laten zich in hun keuzes vooral leiden door praktische afwegingen. Mijn partner en ik bevinden ons in de luxepositie er de schouders over op te kunnen trekken te hebben gekozen voor een taakverdeling die in de ogen van sommigen niet meer van deze tijd is. – Dat zou ik eigenlijk ook wat vaker moeten doen! – Met name lager opgeleiden met een lagere verdiencapaciteit dreigen echter door het huidige beleid danig in de knel te komen. Voor hun is de economische en sociale prijs relatief hoog en moeilijker te betalen.

Een evenwichtig en verantwoord progressief beleid gaat niet voorbij aan de betekenis die thuisblijfouders hebben voor hun gezin en de samenleving. Het richt zich op verbetering van de salariëring in sectoren waar veel vrouwen werkzaam zijn, het vergroten van de mogelijkheden tot deeltijdwerk, alsmede het betaalbaar en van goede kwaliteit laten zijn van kinderopvang en de zorg voor zieken en ouderen. Aan een dergelijk beleid hangt uiteraard een prijskaartje. En dat zal dan wel verklaren waarom het er tot op heden nog niet helemaal van gekomen is.

Geen reden om de moed te laten varen. Want wat niet is, dat kan nog komen. Ook dat, dames en heren politici, is een kwestie van ambitie. Geeft het in deze post-neoliberale tijd nog pas om burgers letterlijk af te rekenen op hun persoonlijke bijdrage aan de staatskas? Nee toch zeker? Met het oog op de toekomst op de langere termijn, is het nu juist de hoogste tijd om weer rekening te houden met hun overige inbreng in de samenleving. Laten we bovendien in aanmerking nemen, dat in tijden van economische groei het algemene belang wat meer mag kosten dan in geval van economische teruggang. Als dat geen gunstige perspectieven biedt voor ons ieder! In principe.

Rode krullenbol