mr Right, mrs Always Right

Ooooh Tonny...

Die uitdrukking van dat klokje heb ik altijd vreselijk gevonden, er stijgt zo'n spruitjeslucht uit op. In jouw geval zou ik ook zeker voor de Engelse uitdrukking gaan, die is veel mooier. En hij betekent ook net iets anders, vind ik: de liefde staat centraal in plaats van de vertrouwde omgeving. Voor mij mag je ook wat knutselen hoor Maar liever inderdaad geen insectenhotel, net zoals ik geen spijkerbroeken met gaten erin koop. Ik ga er altijd van uit dat de kinderen die gaten zelf wel voor elkaar krijgen en tot nu toe hebben ze me niet teleurgesteld.

Lelijk

Ik vind dat soort teksten in het huis ook lelijk, van die woorden als LOVE, HOME, HAPPY... of van die posters/muurschilderingen met huisregels (die neerkomen op lachen, knuffelen, vergeven). Niet alleen heel niet erg origineel (bedenk zelf wat regels) maar ook gewoon niet mooi. Een ouderwets tegeltje met zo'n spreuk als 'van het concert des levens krijgt niemand het program' vind ik dan wel weer grappig (al heb ik het zelf niet).
Teksten met Mr Right en Mrs Always Right en dat soort humor komt er ook niet in. Vind ik ook niet leuk.
Het grootste deel van de Xenos snuisterijen vind ik niet mooi. Niet omdat het Xenos is maar omdat die gewoon altijd dat soort trends volgen.

Wat ik ook lelijk vind is als mensen de woonkamer in een portrettengalerij van zichzelf omtoveren met enorme canvasvergrotingen van foto's van huwelijk, gezin, gelukkig stel...Een grote foto van de kinderen snap ik nog wel maar alle muren vol met alleen jezelf, geliefde en gezin vind ik dan weer helemaal niks.

Overigens zegt dit alles dan weer niets over hoe de persoon is. Een heel lieve dierbare vriendin heeft zo'n portrettengalerij. Dat zegt niks over haar karakter verder maar alles over mijn en haar smaak.

Ongetwijfeld zijn er ook velen die onze inrichting of bepaalde details niet mooi of zelfs afschuwelijk zullen vinden.

Insectenhotel

Die hebben we voor de beestjes, niet vanwege de trend. Ook veel bijentrekkende planten, is mooi en nuttig voor de beestjes:-)

Maar waarom dan weer Engels, en waarom klinkt 'home is where your heart is' beter dan 'zoals het klokje thuis tikt?' Ik vind het allebei truttig, en dan zou ik eerder voor de Nederlandse versie kiezen omdat dat de moedertaal is. Het enige voordeel van de Engelse versie voor wat betreft het borduren is dat de tekst korter is.
En ja, dat mensen hun huis volhangen met Engelse teksten vind ik toch een beetje dom, vaak weten ze niet van alle spreuken wat het precies betekent. Overigens vind ik mensen die op die manier bijvoorbeeld filosofen citeren om intellectueel over te net zo dom hoor.

Lieverdje

Ja dat vind ik ook altijd wat bevreemdend. Dan kiezen mensen voor een Engelse spreuk waarvan er een prima Nederlands equivalent bestaat omdat het Engels dan schijnbaar beter of filosofischer klinkt en Nederlands als ouderwets en saai wordt gezien. Maar in feite is dat natuurlijk helemaal niet zo. In het Engels klinkt het net zo tuttig. Er is geen enkele reden om Engels te gebruiken. Kan je net zo goed Duits of Spaans gebruiken.
Alleen als je rechtstreeks iemand citeert dan zou ik gaan voor de originele versie of als je bijvoorbeeld dichtregels wil gebruiken.
Maar bij een algemene spreuk zou ik dan weer voor de Nederlandse variant gaan en als je dat stoffig/ouderwets vind klinken dan is de Engelse variant ook stoffig/ouderwets en kan je het dus beter niet doen :)
Of wel natuurlijk wat retro kan ook weer hip zijn tegenwoordig :)

ieverdje

Wij hebben hier ook een insectenrestaurant hoor, een ren vol raar onkruid waar bijen en hommels helemaal wild van worden. Dat insectenhotel van mij verwees naar Tonny's tafel van sloophout.

Overigens wel apart dat mensen elkaars interieur echt vreselijk vinden. Ik vind het juist leuk om een totaal ander interieur te zien en heb daar nooit een oordeel over. Zoals die vriendin met haar hypermoderne design-interieur. Zou niks voor mij zijn, ook niet zonder kinderen, maar het is wel schitterend. Maar ja, ik doe dan weer enorm pietluttig over taalgebruik. Zo heeft iedereen wel iets onredelijks.

Iets niks vinden of niks vinden

Ach, er zit toch ook verschil in wat we niks vinden of niet kunnen waarderen? ik snap niet waarom je niet zou mogen oordelen over andermans smaak, vanuit jezelf gezien. Niet dat je eigen smaak perse beter is, maar je mag toch wel iets niet mooi vinden en het daar over hebben, of daar lol om hebben. We waren in de vakantie nog in een toeristenoord waar van die winkels waren vol met meuk, best hilarisch. Mag je zeker ook weer niet grappig vinden.

Als professional vind ik dat dan weer niet zo handig. Ik heb een tijdje verkeerd in designkringen waarin alles wat het klootjesvolk draagt, in de tuin zet en voor het raam hangt wordt afgekeurd.

daar kun je dan ook wel weer om lachen, toch? Mensen die alles afkeuren hebben ook wel wat grappigs, vind ik.

Triva, en inconsequente ergernissen

Ik bedoelde met "stom" de lakens, die ik zelf niet zou willen hebben. Niet de mensen die ze wel hebben. Ik krijg kriebels van neerbuigende zinnetjes over "mensen die dit of dat hebben/doen". Maar het is een beetje inconsistent, dat is waar.

Om dan toch nog wat inconsistenter te zijn: als ik me dan al erger, dan aan die binnenkijkjes in de NRC (nu afgelopen) bij "mensen met" (ja nu doe ik het ook) design interieurs, die in een oude fabriek of school wonen, en "niks van Ikea hebben". Snobs. Ben gek op Ikea en ook gek op gewone mensen die van gewone Blokker versiersels houden en met z'n allen in hun burgerwoning onze samenleving overeind houden.

precies stenna

Helemaal eens. Juist met spulletjes van de Xenos en de Blokker kun je nog eens wat wijzigen en dat doen die mensen dan ook: van gansjes naar tweelingpotten naar letters

Dekbedden

Dekbedden om iemands plaats aan te geven, hebben wij niet in huis. Ook geen koffiemokken met tekst of een vaste plek voor de schoenen van iemand in het bijzonder. En al helemaal geen vaste stoel.

Soms kom je bij mensen op visite en ga je op een stoel zitten waarna opgemerkt wordt dat die de stoel de stoel
des heres is.. Maar je mag gerust blijven zitten. Dat doe je dan meestal niet meer want de boodschap is duidelijk.
Of je schenkt koffie in een beker met een 'verkeerde' naam, wordt er ook vaak genoeg een opmerking gemaakt in de trand van; hé, dat is mijn beker niet'. Sommige rechten worden niet duidelijk aangegeven, maar bestaan wel.
Dat is dan nog lastiger dan een tekst op een dekbed.

Jippox,

Ik vind de teksten van je dochter best een uiting van expressie. Ik zou ze koesteren.
Vroeger had de jongste de neiging om tijdens tv-kijken, met de voortanden lijnen te trekken in de houten armleuning. Daar waren we niet blij mee. De lijnen zijn nog altijd te zien en geeft mij nu het gevoel van 'I was here'.
Nostalgie.

ah ja, Flanagan!

Dat had mijn moeder ook zo sterk, eigen kopjes (wat voor een buitenstaander volslagen onzichtbaar was). In haar laatste weken doofde dat besef uit...

Ik weet nog hoe ik als kind verbijsterd was als een ander jouw kopje kreeg. Of dat van m'n vader. Heel lastig, onzichtbare bestaande rechten. Ik wist niet beter of het hoorde zo.

Zet er dan maar lekker een naampje op!

Ja dat is het Li

Raar dat mensen elkaars interieur vreselijk vinden.
Dat is wat deze discussie zo naar maakt.

Dat je iets zelf niet in je eigen huis hoeft, prima. Maar waarom dan meteen iets vinden van de inrichting van een ander.
Ja het is natuurlijk wel erg hip & happening om alles wat bij Xenos en de Leenbakker staat helemaal niks te vinden. Tja.

Flanagan

Oh ja, expressive is het wel. We hebben het ook gewoon laten staan. 't is háár kamer. Misschien wordt het wel dè nieuwe trend!

Een tijdje terug bouwde ze steeds boobytraps. Kwam ik met arme vol schone was haar kamer in, lazerde er onder luid kabaal van alles omver, gevolgd door van beneden een licht verwijtend: "wie is daar op mijn kamer!?!" Nee over haar creativiteit maken we ons geen zorgen.

Die sporen van je kribbe-bijter vind ik ook leuk

....en dat vind ik nou weer naar

Volgens mij doen jullie net zo goed uit de hoogte door het 'naar' te vinden dat mensen hier de spot drijven met de huidige woontrends. Dan vind ik jouw lettertjes in huis mooi suf en niet origineel, nou en? Mogen we daar geen grapjes over maken, kom zeg.

Zou je het erg vinden als je een vriendin zou hebben die gezellige spreuken voor in huis koopt omdat jij dat zo leuk vindt, terwijl ze daar zelf totaal niks mee heeft? Heb je dan liever niet dat ze dat koopt, omdat zij 'er niet achter staat' (lekker belangrijk, met interieurfrutsels), of vind je het erg dat ze niet dezelfde smaak heeft. Of dat ze uitspreekt (ook al is het anoniem) dat ze jouw smaak niet kan waarderen?

Kijk, ik heb vandaag in mijn eigen huis een muurschildering gemaakt waarvan ik zeker weet dat er mensen zijn die hem poeplelijk vinden, het is een beetje een apart abstract geval en ook prominent aanwezig. Ik vind hem zelf leuk, daar gaat het om. De muren in mijn woonkamer zijn goudkleurig en groen, er staat een allergaartje van spullen in, voornamelijk Ikea en tweedehands en het is er bomvol en druk voor sommige mensen. Laatst was er iemand die vond onze boekenkast 'erg aanwezig', anderen zeggen 'goh, wat gezellig', die mensen hebben zelf dan een tamelijk leeg en wit interieur. Wat ze bedoelen met 'gezellig' weet ik niet, Want ik weet bijna zeker dat het niet hun smaak is. In die zin vind ik zo'n opmerking moeilijk te duiden, het is een beetje een loos compliment ofzo.

Smaak

Je hebt zoveel verschillende soorten interieurs en mode trends dat het moeilijk zal zijn het allemaal mooi te vinden. Ik vind regelmatig andermans interieur lelijk. Dat zegt overigens niks over wat ik van die persoon vind.
En soms vind ik een interieur mooi maar zou ik het zelf niet willen. Zo vind ik zo'n heel modern appartement helemaal in het wit en chroom heel mooi maar ik zou waarschijnlijk zelf niet mijn huis zo inrichten. Andersom kan ik een boeren interieur met veel grenen en geraniums ook wel waarderen. Maar wederom ik heb het niet zelf zo. Maar andere trends en inrichtingen vind ik gewoon lelijk.
Zo ken ik iemand die haar huis zo heeft ingericht waar de gemiddelde bordeel madame jaloers op zo zijn. Een blinkende hoerenkast. Iemand anders die ik ken interesseert zich 0,0 voor interieur en heeft dus wat afgesleten niet bij elkaar passende meubels met tl buizen erboven. Je zou denken dat die mensen heel arm waren maar die hebben gewoon helemaal geen interesse in dat soort zaken. En het zijn hele leuke mensen maar hun interieur vind ik gewoon lelijk.

Veel mensen waar ik over de vloer kom hebben overigens helemaal geen enorm uitgesproken inrichting. Allemaal redelijk doorsnee. En soms net iets meer mijn smaak en soms net iet minder.

Overigens maak ik me geen illusies over mijn eigen interieur. Dat is redelijk saai en doorsnee in de ogen van veel mensen. Het is nu beter dan een paar jaar geleden. Toen de kinderen klein waren was het vooral praktisch en was ik er zelf ook niet tevreden over. Nu ben ik er meer tevreden over en vind het overgrote deel van de inrichting leuk. Maar ik ben geen design wonder en heb daar ook niet zo veel oog voor. Dus in de ogen van interieur kenners zal het ongetwijfeld te Ikea zijn, niet bijpassend genoeg, niet gedurfd genoeg en dergelijke.

En ik woon hier samen met mijn man en die vindt sommige Arabische kitsch mooi en dat staat hier en daar dus ook. Ik vind dat zelf ook lelijk en ik denk dat veel (met name Europese) bezoekers er net zo over denken. En ik heb ook kinderen die dingen meebrengen en neerzetten. Dus het is niet dat ik alles hier in huis geweldig vind.

In elk geval zie ik niet in waarom het een enorm taboe is om sommige trends en voorwerpen gewoon lelijk te vinden of niet te begrijpen waarom iets populair is geworden.

Niet zo mee bezig

Al die interieurvisies heb je vooral al je geregeld verhuisd of nieuwe spullen koopt. Wat hier staat, staat er al een hele tijd. Onze eethoek is er nu 35 jaar, nieuw gekocht toen we trouwden. Is nu dus zeer ouderwets maar ik laat m lekker staan, er is niets aan kapot en ik vind het prima zo. Bankstel is tien jaar, beetje miskoop vind ik, want hij staat leuk en ligt heel lekker, maar zit niet zo enorm geweldig. Nou ja, ik zit nooit erg lang, te ongedurig, dus vind het wel best zo. Zit trouwens graag aan tafel, en die hebben we tegenwoordig voor het raam staan, richting tuin. Fijn, al heeft de kamer nu een minder voor de hand liggende indeling.
Man heeft stoel die wel lekker zit, is meer een ' zitter' dan ik, dus prima zo. De vloer was al zo toen we hier kwamen wonen ( plavuizen die ik zelf niet zou hebben gekozen, maar ben er nu aan gewend). Muren zijn keurig gesausd in een kalme kleur die niet verveelt. Het enige wat varieert in het interieur zijn de bloemen, planten en kussentjes. En de plankjes van Ikea, volgens mij bedoeld om een schilderij op te zetten? Smal, wit met een opstaand randje. Leuk om nu en dat wat anders op te etaleren.
De aanwezige boekenkast ( ook uit de mode, want grenen, net als de tv-kast) heb in laatst gesorteerd op kleur en ziet er nu rustiger uit.

Ik vind het prima zo. Bezoek krijgen wij niet vaak, dus geen idee wat de roddels zijn --

Oh ja, het scheelt wel dat mijn wederhelft helemaal geen lol heeft in woonwinkels.

och ja ;)

De interieurpolitie zal hier hardkrijsend wegrennen. Maar het is mijn boeltje vol herinneringen en verhalen!

haha de interieurpolitie

die missen we nog op de TV. Heeft Rob Geus geen zus of zo die dat op zich kan nemen? Gat in de markt!

Ballorig

Als ik door Ikea loop, krijg ik vaak zo'n Ballorig-gevoel. Ballorig is een indoor speeltuin met een grote ballenbak waar kinderen hun gang gaan en de bevriende moeders de laatste nieuwtjes doornemen. Door Ikea zie je ook veel 'lanterfanterende' vriendinnen die de laatste trends bespreken en een paar trends in de blauwe boodschappentas belanden, waarna de weg naar het restaurant voor een cappuchino volgt.
Een gezellig uitje.

Maar dat doen velen, met gevolg dat tijdens een visite, de gasten vaak opmerken;' Oh, die glazen zag ik bij Ikea, Heb je ook een family-card?'
Of over het dekbed:' Oh, die stond in de folder van Blokker'.
Bij het inrichten van mijn huis, probeer ik een eigen inrichting te bereiken zonder al te veel herkenning.

Tonny

Dat is ook heel sjiek hè, een interieur (of garderobe) met oudere dingen uit verschillende periodes. Alles nieuw is iets voor parvenu's.

Heb ik ooit eens gelezen, want ik heb geen persoonlijke ervaring met Oud Geld. Of met welk geld dan ook, eigenlijk

Wat betreft de interieurpolitie, er was wel zo'n lekker leedvermaak/aapjeskijkprogramma waarin het dan ging om onverkoopbare huizen. Daar kwamen leuke voorbeelden voorbij. Helaas werd gewoonlijk werkelijk al het eigene eruit geramd om te worden vervangen door de door mij zo gehate vijftig-tinten-grijs-inrichting. Iets meer originaliteit was wel aardig geweest, maar het was een programma bij de commerciëlen dus er moesten wel meubels en verf van de sponsors worden gebruikt.

Groeten,

Temet

Nee Temet

Dat zie je verkeerd.
Dat eigens verkoopt niet. De standaard wel.

ginny

Weet ik. Maar je kan best een relatief neutrale inrichting maken die net iets minder standaard is. Eigenlijk zijn die interieurs vaak ook niet zo heel neutraal, in de zin dat ze behoorlijk trendy zijn. Dat is dan weer niet aantrekkelijk voor mensen die de bewuste trend maar niks vinden. Maar ja, zonder enige opsmuk kan natuurlijk ook niet, dan is het net een ziekenhuis.

groeten,

Temet

Trendy ziekenhuizen

Bestaan ook hoor! De tijd dat een ziekenhuisinrichting zonder opsmuk was is allang voorbij.

hier een bord met de tekst

have a little faith, it will all work out. Dit bord (zo'n houten) heb ik van onze zoon gekregen, zomaar tussendoor.