goede doelen - ik wil de collectebus terug!

Temet

Ik denk dat je de gesprekstechnieken van een verkoper nu toch wat te bescheiden inschat. Verkopers moeten 3 keer nee horen voor ze accepteren dat het ook echt nee is. Dat is een verplichting, anders doen ze hun werk niet goed. Maar omdat ik die technieken ken, ben ik ook heel goed in het beëindigen van een gesprek. Ik begin zelf vrij snel met de vraag of het om het werven van nieuwe donateurs gaat, of om het verkopen van loten en als ik dan ja hoor, zeg ik direct dat het dan toch geen zin heeft. Einde verhaal. Je kunt ontzettend beleefd blijven, inderdaad zonder in discussies te verzanden en tegelijkertijd de verkoper in zijn waarde laten, is mijn ervaring.

Thursday Next

Het ligt niet aan de intelligentie van verkopers Thursday. Ze hebben de ópdracht om 2 x nee te negeren. Persoonlijk vind ik het met die kennis in mijn hoofd een kleine moeite om dat door de vingers te zien. Van deur tot deur verkopers krijgen natuurlijk geen controle door middel van bandopnames, maar ze worden natuurlijk hetzelfde getraind als telefoonverkopers. 2 x Nee is geen nee. Telefoonverkopers die daaraan weigeren mee te doen, kunnen rekenen op een negatieve aantekening als ze een werkgever hebben die daar erg op gebrand is. Ik heb het nu niet over vrijwillige collectanten, hè. Ik heb het over loonontvangende verkopers van loterijen of iets dergelijks.

nee Kaaskopje

Al decennia lang wordt jongens geleerd dat Nee van een meisje ook echt Nee is. Dus nee, het is voor mijn géén kleine moeite om te accepteren dat iemand door gaat tot die drie maal nee heeft gehoord. Je bent mijn respect dan echt kwijt en ik kan dan niet meer op een nette manier afscheid nemen.

Ik weet dat het hun werk is dus ZIJ moeten accepteren dat wij het niet accepteren. Niet andersom omdat het hun werk is.

Jamie

Ik hoop niet dat ík met je in discussie hoef over dat 3 x nee? Dat komt niet uit mijn brein voort.

Los van wat ik van dat systeem vind, besef ik dus wel dat veel van deze werknemers er het brood op de plank mee moeten verdienen. Het uwv schuift elke werkloze zonder grote kans op een fijne baan als het even kan door naar callcenters en de overheid vindt ook dat dat prima werk is. Ik vraag me echt af wat ze met mensen doen, die het niet blijken te kunnen. Papier prikken op straat? Voor mij is het daarom een zeer kleine moeite om beleefd te blijven.

Kaaskopje

Ik los dat op een andere manier op: een sticker met Nee, niet aanbellen (dan hebben ze alvast 1 nee voor de dapperste exemplaren die wel durven aanbellen).
We hebben hier vaker discussies gehad op OO waar jij het onderspit delft, en dat vind ik oprecht vervelend voor je, ook al omdat ik het herken uit discussies over mijn werk maar toch: stop met uitleggen en verdedigen. Ik snap ook wel dat de managers dit verzinnen maar het is gewoon respectloos en dat blijft het, rechtsom of linksom. Ik doe zwaar buitenwerk, kom niet verder dan 14 uur per week en verdien ook nog eens minder. Waarom moet ik die lui aan de deur dan drie keer Nee verkopen? Ze worden toch niet gecontroleerd? Zijn ze zo gebrainwasht? Die verkopers hebben ernstige dingen uitgehaald met mijn vader, zowel telefonisch als aan de deur en bij veel meer oudere mensen dus nee, van mij krijgen ze nooit meer respect als ze het woordje Nee niet in 1x accepteren.

liever papierprikker

Als ik ooit in de situatie komt dat ik, bijv. vanuit de bijstand, verplicht te werk wordt gesteld, dan 1000x liever in de plantsoenendienst of als papierprikker, dan deur tot deur verkoop. Ik heb een enorme bloedhekel aan dergelijke verkoop en zou dat ook echt verschrikkelijk vinden dat te moeten doen. Neemt niet weg dat ik me realiseer dat die mensen die bij mij aan de deur staan het misschien ook verre van leuk vinden, maar dat het hun brood is. Daarom sowieso enorm vervelend, dat ik ze afwimpel, geirriteerd ben enz, omdat ik weet dat het hun job is, en ik eigenlijk m.n. hun baas verafschuw (en dus eigenlijk niet die verkoper). Voor de duidelijkheid, ik bedoel dan vooral commerciële verkoop. Goede doelen ook irritant, maar 'anders' irritant dan voor de poen voor de baas.
Bah, 'het zou verbòden moeten worden....'

Jamie

Ik snap je aversie, echt waar. Ik hoop ook oprecht nooit meer dat soort werk te hoeven doen. Ik word al depressief bij het idee. Maar als het moet moet het.

Dan heb ik een vraag en dit is een serieuze vraag: hoe krijgen we het uwv en de overheid zo ver dat ze callcenters niet meer misbruiken om de werkloosheidscijfers omlaag te krijgen? Een 50 plusser met weinig kans op een baan moet op een zeker moment elk werk accepteren. Binnen de mogelijkheden uiteraard. Praten kunnen de meesten wel, dus dat ruimt weer lekker op. Niet iedereen is geschikt voor andere alternatieven. Als jij een goed plan hebt ben ik de eerste die je steunt.

Nou kaaskopje

wat dacht je van de zorg, in de ruime zin van het woord...?

Bieb

Niet iedereen is geschikt voor de zorg Bieb.

kaaskopje

Tja, ik ben dus helemaal niet van mening dat 'we' dat moeten gaan doen. Het is werk! Overal bij laagbetaalde baantjes zitten nadelen, bij die van ons is het lchamelijk zwaar en word je uitgebuit omdat je zelf voor een fiets moet zorgen en je een vaste vergoeding krijgt voor reparatie en straks smartphone die verplicht wordt. Een vergoeding die vaak afgepakt wordt als je in de schuldsanering of bijstand zit waar je niet eens een extra abo mág afsluiten.

Wees blij dat je ft kan werken, binnen stil zit en meer geld per uur krijgt en je niet zelf hoeft te zorgen voor je stoel, tafel en computer als je werkt.

jaja Jamie en verder o.t.

we zijn allemaal heel blij met onze eigen werkzaamheden

En eet je spruitjes op want de kinderen in de derde wereld hebben honger.

Man man wat een hilarische discussie dit.

Ik ga maar eens wat doen, de zon schijnt (driewerf hoera!!) en ik ben al anderhalve week zwaar verkouden. Dus tijd voor frisse buitenlucht.

bromvlieg

Let wel: IK klaag niet over mijn werk, dus wil je spruitjes op het bord van Kaaskopje leggen?

Niet?

Goh, wat zijn de voordelen dan?
Lees alleen maar te weinig uren, zwaar en uitgebuit. Wat is daar dan positief aan? Jij geeft zelf aan dat Kaaskopje niet niet klagen omdat ze het zoveel beter heeft, want fulltime, binnen, beter betaald en met betere secundaire arbeidsvoorwaarden. Dat klinkt inderdaad als een spruitjesargument.

Ik heb het nu sowieso niet zwaar

Omdat ik een goede tijdelijke baan heb. Tot over een maand. Ik heb nu echt de allerlaatste verlenging gehad.

Als callcenterwerk zoveel comfortabeler is, waarom loop je dan in vredesnaam nog met de post rond?
Het enige wat ik "vraag" is een nette behandeling van iedereen die hard voor een inkomen werkt. Het alternatief is een uitkering op kosten van de samenleving.

Als je elke willekeurige verkoper de slechte behandeling van je vader in de schoenen wilt schuiven kun je wel even doorgaan.

haha

Ik WIL deze baan omdat ik die baan aan kan en omdat ik dus geen callcenterwerk wil doen. Ik ga ook geen wc's schoonmaken die een ander vol schijt (naast de pot).

Kaaskopje wil tot mijn verrassing de overheid en het UWV overhalen om callcenterwerk niet meer als werk te zien en dan denk ik: er zijn veel van mijn collega's die in de bijstand zitten en postwerk doen en er dus financieel bijna niets mee opschieten omdat het maar max 12 uur per week is, ze de vergoeding kwijt raken en nog meer. Het waren maar voorbeelden waar mijn collega's over klagen, net zoals de voorbeelden die Kaaskopje noemt.

Bij mij word je ook aangenomen met de bedoeling om je er met max twee contracten weer een half jaar uit te zetten. Ik begrijp nog steeds niet wat er mis is met outboundwerk en waarom dat niet mag worden ingezet als vervanging van een uitkering volgens jou? Heb je echt wel eens gezien wat schoonmakers meemaken als ze toiletten moeten doen en denk je dan echt dat je nog wat te klagen heb met outbound werk lekker warm al zittend op een kantoor?

Jamie

Nou Jamie, ik maak echt veel liever gore toiletten schoon (nee, geen fijne klus) dan dat ik mensen allerlei rommel aan moet smeren. Outbound call center werk lijkt me geestdodend en psychologisch zwaar. Het is niet leuk om avond aan avond elke minuut weer afgewezen te worden of uitgescholden te worden. En daar komt het toch vaak op neer. Je belt 100 mensen en wie weet heb je bij 101 beet. Is psychologisch een stuk zwaarder dan schoonmaak werk doen.

Waar zeg ik dat het niet psychologisch zwaarder zou zijn? Natuurlijk is het dat wel maar dat betekent nog niet dat je dat werk dan maar niet hoeft te doen en gewoon een uitkering mag gaan trekken toch?

En nee, ik ga de stront, de tampons, de kots en de pis van een ander niet opruimen, voor geen goud. Ik heb enorm respect voor die mensen en dat zeg ik ze ook.

Niet rechtstreeks

Je schrijft het inderdaad nergens rechstreeks maar je laatste zin

'Heb je echt wel eens gezien wat schoonmakers meemaken als ze toiletten moeten doen en denk je dan echt dat je nog wat te klagen heb met outbound werk lekker warm al zittend op een kantoor?'

impliceert dat schoonmaken rottiger en vervelender werk is dan outbound bellen. Dat is misschien voor jou persoonlijk zo maar kan je niet zo in het algemeen zeggen.

Ik zou veel meer klagen als ik outbound moest bellen dan als ik moest schoonmaken (heb ik een poos als bijbaan gedaan, kantoren schoonmaken)

Schoonmaken is lichamelijk zwaarder werk en ja, het kan soms heel goor zijn. Maar persoonlijk vind ik dat een outbound beller minstens zo veel te klagen mag hebben als een schoonmaker.

Nou, wat let Kaaskopje dan als het zo'n goed werk is: er is werk zat als schoonmaker maar ik vermoed dat dat lichamelijk veel te zwaar is op rottige tijden. Verder: schoonmaken op een kantoor is niet te vergelijken met openbare toiletten, dat is wat ik bedoelde. Ik denk dat men op een kantoor het toilet echt wel probeert netjes te houden omdat men ziet wie er naar toe gaat en omdat je er vaak zelf nog eens moet zijn op een dag.

Jamie

Jamie, je wijst de werkwijze van callcenters af, zodra ze meer dan 1 x nee negeren, zijn ze jouw respect kwijt, maar je vind het wel prima werk voor iedereen die van een uitkering naar een betaalde baan 'gestimuleerd' wordt? Ik vind dat wel een hele bijzondere wending.

Als jij callcenterwerk acceptabel werk vindt voor iedereen die vanuit een uitkering naar betaald werk moet, dan accepteer je ook dat je tot het bandje van het bel-me-niet register beleefd moet blijven tegen iedereen die jou 'lastig valt' met een leuke aanbieding. Als ze namelijk niet meer dan 1 x doorvragen of je echt echt hun mooie aanbod niet wilt, worden ze daarop afgerekend. Aan de deur zullen ze daar niet echt controle op kunnen uitoefenen, maar als je elke keer onder de maat presteert is het gevolg hetzelfde.

Je hebt mij overigens nergens zien zeggen, dat ik vind dat callcenterwerk niet als echt werk gezien mag worden door de overheid en het uwv. Integendeel. Het is bijzonder echt werk. Maar als het werk je niet als een goede jas past, is het stressvol werk. Je hebt dan constant het gevoel dat je onder een grote loep ligt. Waarom haal je de targets niet, waarom voer je de gesprekken niet zoals dat van ons moet, het ligt aan de toon in je stem, het ligt aan dit, het ligt aan dat. XX, lijkt het je geen beter idee om naar ander werk uit te kijken?

Waar de overheid en het uwv geen rekening mee wil houden, is dat de bedrijfscultuur van veel callcentersbedrijven of 'inhouse'-callcenters echt om te gillen is als je het niet leuk vindt om te scoren en commerciële capaciteiten te moeten ontwikkelen waar je die niet van nature bezit. Dat vind ik kwalijk. Ik heb een tijdje terug bij een bedrijf gesolliciteerd, dat grond verkoopt aan particulieren. Niet om te beleggen, maar om twee maanden later met dikke winst weer door te verkopen aan bouwbedrijven. De boer krijgt relatief weinig geld voor zijn land en mede door de tussenkomst van dit bedrijf wordt het als bouwgrond een stúk duurder. Hoe klop je de huizenprijzen op? Zo dus. Maar goed, bij binnenkomst was het rustig, maar toen we de lift op de tweede verdieping verlieten leek het wel of je in een disco was beland. Harde muziek, rondspringende werknemers, wat een feest. "Dit is nog de rustige afdeling, kom maar mee naar de eerste verdieping!" Daar was de muziek echt oorverdovend en hingen de werknemers nog net niet ondersteboven aan hun werktafel. Allemaal om energiek te klinken. De werktijden zijn daar van 12 tot half 10. In die werktijden zit een verplichte gezamenlijke lunch, gratis aangeboden, uiteraard met peptalk om de middag te kunnen knallen, na de middag volgde het wederom gratis gezamenlijke avondeten, bereid door twee echte koks, opnieuw met inspirerende praatjes van de leiding uiteraard om in de avond het hoogtepunt van de dag te kunnen creëren. Op iedere afdeling was ook nog eens een complete natte cel, want eigenlijk was het ook de bedoeling dat je 's morgens met elkaar ging sporten. De hele dag optrekken met je collega's, zo kweek je een band. Ik heb bedankt, ik pas daar niet tussen. Ondanks de mooie belofte dat je bij succes een héél goed inkomen kunt bereiken. Heel Amerikaans, heel walgelijk.

Wat schoonmaakwerk betreft, weet ik hoe goor dat kan zijn. Ik heb een dag meegelopen in de plaatselijke bioscoop en het is echt wanstaltig. Een avondje uit staat gelijk aan, gooi de rotzooi maar om je heen, smeer de wc muur onder, laat condooms slingeren, pies naast de bak, etc.. Om mijn rug en polsen daarop stuk te werken, nou nee, dank je wel. Als ik mijn eigen huis heb doorgewerkt loop ik al de kans dat ik een week pijn her en der heb. Alle bewondering dus voor mensen die dat wel doen.

Jamie

Kantoortoiletten, vooral die van vrouwen, worden ook heel erg vies. Je begrijpt soms niet hoe het kan dat vrouwen zulke viespeuken zijn als het niet om hun eigen kraakheldere wc gaat.

Jamie

Nou verleg je de doelposten wel weer. Je hebt het nu opeens over openbare toiletten. Eerder alleen over toiletten.Je kan dat wel bedoeld hebben maar je schreef het niet.

Je zou inderdaad denken dat mensen op kantoor de boel wat schoon proberen te houden. Dat valt echter ook wel tegen. Zeker in de toiletten op de begane grond. Die zijn vaak best goor. Zeker als daar ook mensen van buiten gebruik maken. Ik had altijd het idee dat mensen zich op hun afdelingstoiletten nog wel redelijk gedragen maar de begane grond toiletten behoren vaak niet aan een vaste afdeling en die waren vaak minder netjes. Maar sowieso tref je wel gore wc's aan. Ook niet het ergste.

En ja lichamelijk is het vrij zwaar werken en de tijden zijn niet handig ('s ochtends heel vroeg of 's avonds). Veel mensen werken gesplitste shiften ('s ochtends een aantal uur en dan 's avonds weer, tussendoor ben je een aantal uur vrij) En ondanks die nadelen kies ik daar eerder voor dan outbound bellen.

Een ander maakt een andere keuze maar of het een objectief zwaarder is dan het ander kan je niet zo stellen. Dat hangt echt van de persoon af. Jij gaat liever in een callcenter zitten om outbound dingen te verkopen, ik ga liever schoonmaken. Het zijn waarschijnlijk in geen van beide gevallen onze ideale banen maar als ik echt geen keuze had zou ik daarvoor kiezen.

Ik zou een slechte schoonmaakster zijn

Een tijdje terug vroeg mijn dochter of ik die spinnenwebben niet zag. Wáár dan?? Ze richtte er een lamp op en ik schrok me dood. Ik mis dat soort details. Ook als ze best groot zijn.

nur en kk

Jij gaat liever in een callcenter zitten om outbound dingen te verkopen, ik ga liever schoonmaken.

Nou nee. Ik wil beide niet. Daarom doe ik dat ook niet. Jij ook niet nu toch? En precies wat ik bedoelde: toiletten die bezocht worden door mensen die daar niet werken zijn het smerigst. Ik laat me niet gebruiken door mensen die zo denken over schoonmakers. Daar ga ik psychisch aan onderdoor. Waarschijnlijk ook aan callcenterwerk hoor.

Kk: wat wil je dan? Gaat u maar lekker een uitkering trekken als u geen lich werk aan kan en niet flitsend snel genoeg bent voor outbound werk?