Geen vakantie voorpret, alleen maar stress

keuzestress en perfectionisme

Je schrijft "het kiezen van een vakantie bezorgt mij veel stress".

Ik vind je niet verwend hoor. Waarschijnlijk omdat ik het herken:-). Nee, je probleem zit op een ander vlak.

Ik ben gek op reizen, maar heb het ook vaker moeilijk (dus niet stressloos) gehad als ik keuzes moest maken b.b.t. een vakantie.

Jij denkt volgens mij juist "ik ga niet zo vaak, ik geef best veel geld uit, dus dan MOET het goed zijn."

Zo leg je heel veel druk op jezelf.

NB Ik heb vaak stress ervaren omdat ik voor het geld dat ik uitgaf Dan ook wel het beste dat er was wilde hebben, ook geen makkelijke opdracht aan mezelf.

Het zit dus in jezelf. Je kunt het veranderen door je eigen verwachtingen bij de stellen.

Wat je ook boekt, 100% garantie dat het "perfect" is krijg je niet. Dus wat je diet is: o.b.v. de Ken is die je hebt (via websites) en met her budget dat je hebt, en evt. met de tijd die je beschikbaar hebt om de Reid Te organiseren, een keuze maken die OP DAT MOMENT een Goede lijkt (NIET de beste!).

Japan

Je wilt dus graag naar Tokyo.

Wat ik zou doen als ik jou was: neem contact op met die reisbureaus en kijk eerst op hun sites om je een beetje te oriënteren wat er in Japan te doen is en of je alleen Tokyo wilt zien of toch iets erbuiten. Daarna bel je ze en bespreek je jouw ideeën /wensen en vraag je hun tips wat zij jou zouden adviseren.

Dan vraag je van beide offertes.
Misschien kan je goedkope(te) vluchten vinden door over te stappen en / of door bijv. uit Düsseldorf te vertrekken. Kan met 3-4 personen soms honderden tot wel 1600 euro schelen (heb ik wel eens gehad).

Als het je dan tegenvalt, kan je naar een actief reizigersforum gaan waar ze per land georganiseerd zijn en kan je daar naar tips zoeken of tips vragen of voor minder geld niet minder kwaliteit te krijgen.

Jammer dat je geen familielid of vriendin hebt die wil helpen. Helaas, ik heb geen tijd .

Succes.

Yep keuzestress en perfectionisme

Daarom ga ik dus overal 2x naartoe. De tweede keer doen we alles goed wat de vorige keer fout ging.
Ik heb altijd veel wensen en hou niet van verplicht huiswerk maken om op vakantie te kunnen gaan, dus ik zoek heel veel pas ter plekke uit. En ja, dan mis je wel eens wat.
Sinds ik weet dat nog een keer terug ga ben ik daar een stuk relaxter onder.

En als je Japan echt te duur vindt om 2x naartoe te gaan: dan moet je echt georganiseerd gaan. Of vooraf goed googlen. Je leert het meest van de missers van anderen. Heb je al eens gegoogled op 'reisverslag Tokyo'?
Ik weet nu bijvoorbeeld dat ik niet tijdens Franse herfstvakantie naar DP moet....

reizigster

Om te kijken wat er daar te doen is zou ik dus eerst eens een goede reisgids kopen.

(overigens ben ik nog aan het bijkomen van de reactie van Kenfan ...)

Spijker op zijn kop Reizigster

Ik denk inderdaad dat jij het het beste omschrijft, ik ben inderdaad perfectionistisch en ga inderdaad echt niet vaak op vakantie en meestal niet ver. Ja één keertje naar New York en verder altijd in europa. Ik zou echt heel graag een keertje Tokyo willen zien, maar heb geen gigantisch budget, dus ik moet wel op de uitgaven letten, vandaar dat 'zomaar' boeken ook weer geen optie is.

Hmmm tja, de bladeren uit het zwembad vissen Ik weet dat ik al meerdere keren voor zeurpiet en verwend ben uitgemaakt, jammer, want het is inderdaad een luxeprobleem, of helemaal geen probleem, sommige mensen gaan nooit op vakantie, dus wat zeur ik? Maar goed, zo kan je heel veel wel elimineren tot 'onzin' toch?
Ik ben verder wel blij met de tips hoor en ga er ook echt wat mee doen, en misschien nog wel een jaartje extra sparen.

Angela

Ik ben blij dat mijn herkenning ook bij jou herkenning oproept:-).

Ach ja, gedeelde smart is halve smart.:-)

Maar inderdaad, ik wilde ook al reageren op iedereen die jou als verwend zien en een "luxe-probleem" geen probleem vinden.

Dan kunnen we OO wel sluiten.

Ik heb een vriendin verloren aan een ziekte. In die tijd was ALLES "geen probleem" in verhouding tot haar dodelijke ziekte. Maar ja, toch kom ik wel eens met iets zitten, wat voor mij toch echt een probleem was.

Ik hoop wel dat je er zelf wat anders naar kunt gaan kijken, zodat je het voor jezelf wat minder zwaar maakt. En je er dus minder tijd mee kwijt bent, zodat je (evt na het boeken) lol kunt hebben aan nog wat inlezen of in elk geval van de vakantie zelf en het nagenieten.

Tot slot, als je nog een jaar langer hebt, heb je ook wel lekker lang om je in te lezen. Er schijnt een leuk boek te zijn van iemand die Japan op de fiets verkend heeft. Hoewel dat vast meer beslaat dan Tokyo, misschien toch leuk om je voor te orienteren:-).

Waarom Japan?

Ik vind het niet verwend hoor, om een luxeprobleem te hebben. Deels herken ik me in je verhaal, want ik vind het uitpluizen van de vakantie ook eerder in de categorie corvee dan voorpret vallen, de voorbereidingen leiden niet zelden tot een huwelijkscrisis in de laatste dagen voor vertrek, en eenmaal op de bestemming heb ik het reuze naar mijn zin.
Nu kreeg ik laatst een lijstje voorgeschoteld met onvertaalbare Nederlandse begrippen, en voorpret stond op twee. Daar schijnen ze buiten ons land niet eens aan te doen.

Wat me echt intrigeert is je wens om met die instelling dan uitgerekend naar Tokyo te gaan. En dan niet met een volwassen reisgenoot met wie je je ervaringen kunt delen, maar met twee niet bijster reislustige pubers.

Kijk serieus naar Lost in Translation als je hem niet kent. De hoofdpersonen zijn vanwege beroepsmatige verplichtingen in Tokyo en worden daar ieder op hun eigen manier overspoeld en volkomen gedesorienteerd raken door de hectiek van een stad waar je de continu flitsende lichtreclames niet eens kunt lezen.

Ik wist meteen: daar hoef ik nooit van mijn levensdagen heen. Uitgebreid afzien in ongerepte natuur is waarschijnlijk ook niet aan besteed. Bij natuurfilms begin ik na 10 minuten al te gapen, en dan zit ik nog comfortabel in een warm huis met een kop koffie op de bank. Dus uitgebreid wekenlange vakanties naar Canada uit te vogelen hoef ik al niet te doen. Mijn reiservaring beperkt zich ook tot Europa en de VS. Nou en? Ik houd van talen, en spreek er vier heel behoorlijk. Hindi, Chinees en Japans staan niet in dat rijtje.

Bekijk het gewoon vanuit dat perspectief: je bent geen kneuterige Hollander, maar een moderne mindfullende globalist, die haar enviromnmental footprint tot een minimum wil beperken.

Vraag eens rond

Ik ben een Facebook-junk vrees ik. Ik gebruik het voor van alles. Als jij ook op Facebook zit, zou je gewoon in het wilde weg kunnen vragen of mensen goede ideeën hebben, ervaringen willen delen enzovoorts.

Wat betreft voorpret, ben ik juist het tegenovergestelde van jou. Ik bijt me erin vast, ik spit en pluis uit. Zo ben ik met alles. Het voorwerk is bijna leuker dan het resultaat. Het gevaar is dat mijn verwachtingen te hoog gespannen raken daardoor, of eenmaal aangekomen bij het doel, gaat de lol er snel af. Op het gebied van vakantie ben ik nog nooit teleurgesteld door te hoge verwachtingen gelukkig en de lol raakt er ook niet af, maar dat komt ook omdat ik ontzettend grondig ben. Ik weet dat we er leuke dingen kunnen doen. Ik weet dat we naar restaurantjes kunnen die haalbaar zijn. Ik weet kortom veel.

Kenfan

De kinderen willen ook graag naar Japan, maar we hebben alle drie hetzelfde probleem. We kunnen geen knopen doorhakken, dus aan hen heb ik ook niet zo heel veel qua plannen. (ze zijn 19 en 22 jaar)

Vrienden van dochter

Ik bedacht me opeens dat vrienden van mijn dochter naar Japan zijn geweest. Ik heb gevraagd of ze ervaringen en tips wil vragen.

Kinderen

Kinderen willen zo veel. Die van mij willen wel een zwembad in de tuin. Maar ja, die bladeren he....

Kijk, er zijn al flink wat sociale verplichtingen in het leven waar je niet onderuit komt, de vaatwasser uitruimen, kerstmis, verjaardagen aan de andere kant van het land, het taaie eeuwige kerstkonijn van je schoonmoeder (al zou ik willen dat ik dat nog een keer kon eten), het surprise paasontbijt in een versierde doos op de basisschool (godlof is er hier nooit een hyperhulpouder op dat bespottelijke idee gekomen)

Een reis naar Japan valt daar niet onder.

Negentien en tweeentwintig vind ik trouwens geen kinderen meer. Die mogen zelf wel wat initiatief ontplooien om wensen te realiseren. Ik voel ook zelden de aandrang die te financieren.

Je mag mijn negentienjarige anders wel lenen. Die heeft me net overgehaald voor een spotgoedkoop midweekje naar een land met cyrillische letters. Ik houd mezelf graag de illusie voor dat het uit pure liefde voor moeders voorkomt, maar waarschijnlijk ben ik gewoon de enige die kan in zijn spaarzame collegevrije periodes. En een wandelende portemonnee is ook nooit weg.

Kenfan

"Ik houd mezelf graag de illusie voor dat het uit pure liefde voor moeders voorkomt, maar waarschijnlijk ben ik gewoon de enige die kan in zijn spaarzame collegevrije periodes. En een wandelende portemonnee is ook nooit weg."

Heb jij mijn zoon gestolen ?

Tjonge Kenfan

Soms word ik depressief door je schrijfsels en springt mijn humorspriet niet omhoog. Als Angela genoeg geld heeft om haar kinderen mee te nemen (dat blijven ze ook als ze 50 zijn en gezellig samen naar het Zwarte Woud gaan), waarom zou ze dat dan niet doen? En niet elk kind is erop uit om van de ouders te profiteren, maar vinden het gewoon leuk om met moeder op pad te gaan. Een cynische moeder met een (kennelijk) naar zichzelf rekenende zoon... veel plezier samen.

Het lijkt me enig, echt waar, om met mijn dochters een verre reis te maken.

Kinderen

Maar de kinderen zijn dus al volwassen? Dan kunnen die ook makkelijk hun deel doen. Ook al vinden ze er niks aan en levert het stress op. Je deelt de zoektaken in drie. Vervolgens vergelijk je samen en aan het eind van de avond boek je vlucht en hotel.

Al je niet van organiseren houdt maar wel van vakantie kan je die taak uitbesteden (aan een reisbureau) maar dat kost inderdaad geld.

Wil je besparen dan ga je een avondje er voor zitten en boek je vlucht plus hotel. Met drie mensen is dat zo gedaan. Ongetwijfeld kan je ook weken besteden aan het vinden van een nog betere deal maar goed daar moet je inderdaad lol in hebben.

Nu ben ik nooit in Tokyo geweest dus misschien is dat anders maar mijn ervaring is dat accommodatie meestal het makkelijkst is (mits je flexibel bent). Ik zou dus eerst een goede vlucht zoeken en het bekende rijtje langsgaan (skyscanner, kayak, google flights, expedia...). Vervolgens de beste vlucht boek (qua tijden en prijs)
en dan er vervolgens een hotel bij zoeken via booking.com, airbnb, expedia..
Maar misschien dat accommodatie in Tokyo het lastigst is dus dan is het iets meer opletten.
Maar zou doe ik het zelf dus als ik een stedentrip boek. Ik besteed daar ook geen avonden aan. Daar heb ik geen zin in & meestal kan je zo ook een prima deal vinden.
Bestaan er goedkopere deals? Ongetwijfeld. Maar zolang ik voor mijn budget zit waar ik wil is het wel goed.

Kinderen betalen hun eigen deel

De kinderen betalen hun eigen deel,dit even ter info. Alleen hebben ze dezelfde genen als ik heb, en vinden het ook niet makkelijk om een reis te plannen. We willen graag, maar na een aantal uren Googlen, weten we het gewoon niet meer.
En net als Kaaskopje voel ik mijn humorsprieten ook niet omhoog gaan bij Kenfan, maar ga vooral door als je dat nodig vind om zo te doen.

Input 'lokalen'

Reisgidsen geven veel info, maar ik ervaar de input van bv Japanse collega's wanneer ik naar Tokyo wil, als waardevol. Ze weten ook welke periode het beste is of waarschuwen voor de valkuilen.

Een verre reis maak je niet elk jaar. Het is m.i. zonde om met een krappe beurs op pad te gaan. In dergelijke situatie, kan je beter nog een jaartje sparen zodat je echt kan genieten en een bijzondere plek niet hoeft te passeren omdat je het te duur vindt terwijl je een hele dag gevlogen hebt om dat land te bezichtigen.

De humorantenne van Kaaskopje

Zou het gewoon kunnen dat onze humorantennes heel anders afgesteld staan? Ironie lijkt niet aan jou besteed, waarschijnlijk vind je Lucky TV ook al grove majesteitsschennis. Mij mag je best weer(!) neerzetten als een zwartgallige cynicus, maar zoon is alles behalve berekenend. Integendeel,dat is een ondernemende, sociale, geestige jongeman die zo dol is op zijn moeder dat hij nog steeds op moederdag de danerollescroissantjes in de oven schuift en sinasappeltjes perst. En met wie zijn voorlopige schoonouders zeer in hun sas zijn. Hij heeft natuurlijk ook een geweldige opvoeding genoten.

Kijk wat ik vreemd blijf vinden aan deze draad is dat hij start met een algemene opmerking over de weerzin tegen het regelen van een gezinsvakantie met pubers, en dan blijkt het ineens over een exotische trip met drie volwassenen te gaan. En het wordt me gewoon niet duidelijk waarom je daar als je niet al te ondernemend en avontuurlijk ingesteld bent daarvoor kiest. Al is het heel hip om uit je comfortzone te stappen, een reisbestemming moet ook een beetje bij je passen.

Passen inderdaad

De interesses lopen hier zo uiteen dat ik werkelijk niet zou weten wat een gezamenlijke verre reis zou kunnen inhouden. Behalve dan naar het thuisland van ex, dat nog een keer staat te gebeuren. Maar misschien ook door de jongvolwassenen apart met hun vader ondernomen wordt.
Zelfs samen kamperen zit er niet meer in op het moment.:-)
Ben hier al blij als familiebezoek een keer gezamenlijk lukt. Dat is hier ook vaak een vraag waarbij vaak uiterlijk een van beiden meegaat.

boek een georganiseerde reis

Als je naar een ver vreemd land wilt zonder stress dan is het geen gek idee een georganiseerde reis te boeken. Dat kan een groepsreis zijn, maar er zijn zat organisaties die individuele rondreizen aanbieden. Alles voor je geregeld. SNP, Koning Aap, Sawaddee etc zijn zo wat organisaties, maar er zijn er meer.

Kost wat, maar dan heb je ook wat.

Toen ik naar Indonesië wilde als hardwerkende alleenstaande laat-twintiger heb ik om die reden een groepsreis geboekt. Ik had er helemaal geen zin in om zelf mijn weg te moeten zoeken door een land waar ik zo goed als niets van wist en waarvan ik de taal niet sprak. En ik had ook geen tijd (als in: zes maanden weg met de rugzak) om alles op zijn beloop te laten en maar te zien waar ik uitkwam en wanneer.

Vandaar het uitbesteden. Want de een zijn avontuur is de ander zijn stress. En: tijd is geld. Jouw geld, voor de tijd die het de organisator kost om de dingen te regelen die jij nu niet hoeft te regelen.

Groeten,

Temet

overigens

Het vergelijken van georganiseerde reizen zou wat mij betreft nog wel onder voorpret vallen: je bestelt een aantal van die prachtige brochures en dan ga je de reizen onderling vergelijken. Wie biedt wat en voor hoeveel.

Uiteindelijk is de keus waarschijnlijk toch maar tussen een paar aanbieders, en dat kost je een avond op de bank met wat glossy boekwerken op schoot, wat een stuk prettiger is dan een avond achter de pc op zoek naar een goedkoop hotel.

Groeten,

Temet

Kenfan

We hebben elkaar kennelijk niet goed leren kennen ondanks al die jaren. Ik heb zeker gevoel voor humor, maar soms herken ik in je opmerkingen de humor niet. Dat je zoon vooral graag met je meegaat omdat je een gevulde portemonnee meeneemt, was je eigen voorzet voor mij om hem berekenend te noemen. Zo gezegd is het kennelijk niet grappig meer. Maar ik ben blij om te lezen dat jullie in het echt een warme band hebben. Ik had niet anders verwacht .

Ik ben dol op Lucky TV trouwens. Echt, Maxima hoeft maar in de lach te schieten of ik lig onder tafel.

Angela zegt dat de kinderen óók graag naar Japan gaan. Een gezamenlijke keus dus. Wie weet past die keuze dus wel bij Angela.

Ik vind elke vakantie naar het buitenland spannend. Zo vaak gebeurt dat niet dus zelfs Duitsland kan mijn comfortzone al in de war schoppen. Als je daar naar gaat luisteren, kom je nergens.

Je verwarring over de leeftijd snap ik. Oudere pubers zijn 16/17 jaar.

Kaaskopje

Ken jij serieus oudere pubers die niet naar een ver land willen? Dat roepen ze toch allemaal? Waarom is dat een reden om zoiets dan toch te doen als je er flink voor moet sparen en absoluut geen zin hebt om het te regelen? Daarbij vraag ik me wel af waarom ze naar Tokyo willen en wel goed weten wat je daar kunt vinden want dat weet je toch voor je dat besluit? Dus je wil ergens heen om dit of dat te gaan doen en dan ga je boeken maar ik heb het gevoel dat 'dit of dat' er niet eens is.

bedankt

Ik ga dit draadje afronden. Ik vond het leuk om herkenning te krijgen van mensen die ook geen voorpret beleven aan het boeken van een reisje. Ja de leuke dingen, zoals excursies e.d., dat vind ik wel leuk om uit te zoeken. Maar de dingen zoals hotel en vliegreis, dan duizelt het me, zie door de bomen het bos niet meer. Heb je eindelijk een betaalbare vlucht gevonden, lukt het hotel weer niet, of andersom. Maar ik heb hier al wat tips gekregen, misschien geef ik het toch uit handen, maar uiteindelijk komt het allemaal iedere keer weer goed (incl. stress)
Jammer van de reacties die e.e.a. belachelijk maakten, ik heb altijd de stelling meegekregen 'kan je niets aardigs zeggen, zeg dan niets'.

maar

je vergeet mijns inziens dat het echt heel erg decadent en verwend overkomt als je zegt dat je naar Tokyo wil maar geen zin hebt om dat te regelen. In dat geval kies je tussen: je mond houden en meer geld betalen om dat te laten doen of niet naar Tokyo gaan en iets eenvoudigers kiezen. Het komt bij mij echt over als een dreinend, verwend kind. Dat kan heel anders liggen in jouw ogen maar ik vind dat je voorbij gaat aan al die mensen die niet eens op vakantie kunnen. Je eerste reactie leek meer op een discussie, dat is prima, daarna kwam dat Tokyo (je wil wel op vakantie maar je hebt geen zin om het te regelen) en dat maakt dat het opeens een andere kant op ging: verwend gedrag en waarom mag je daar dan opeens niets over zeggen? Omdat dat niet aardig is?

Angela

"Maar de dingen zoals hotel en vliegreis, dan duizelt het me, zie door de bomen het bos niet meer."

En daarom adviseerde ik om eerst de (ruime) periode te kiezen en daarin de tickets te boeken. Dan is het bos vanzelf wat kleiner geworden, want dan is het aantal variabelen afgenomen (je hoeft immers niet meer te twijfelen over welke data, die staan al vast)

Dan kan er dus een hotel geboekt worden, of meerdere (maar, weer meer keuzestress) en dan komt het leuke stuk voorpret: bedenken wat je wilt gaan doen en zien. (Overigens doe ik dat thuis maar gedeeltelijk, lees me wel in, maak eventueel een lijstje met die die ik wel wil doen, maar weinig concrete plannen. Ook bij een rondreis heb ik de vlucht, het hotel voor de eerste nacht en de auto geboekt, maar de rest, ook definitieve route enzo, komt ter plekke wel)