Druk, druk, druk Is dat nou echt?

Ja hoor

Ik doe ook wel eens niets. Daar heb ik ook helemaal geen bezwaar tegen. Ik lees graag bijvoorbeeld.

Daar heb ik minder tijd voor dan ik zou willen maar doordat je minder tijd hebt dan je zou willen geniet je des te meer van je vrije tijd. Van te veel niks tijd zou ik me inderdaad gaan vervelen.
Ik heb een fulltime baan en daarnaast natuurlijk nog de kinderen en mijn eigen moeder die tijd en aandacht vragen.

Maar goed verder blijft er heus nog wel tijd voor vrienden en zelfs voor niks doen.
Vrienden zijn toch ook onderdeel van ontspanning? Voor mij althans wel.

Hierboven schrijft iemand dat ze in een jaar twee sociale afspraken heeft met vriendinnen. Daar kan ik me dus niks bij voorstellen. Ik zie meerdere keren per week vriendinnen.
Daar hoef je toch ook niet perse een oppas voor te regelen? Vriendinnen kunnen toch ook komen eten en de avond doorbrengen?
Zelf combineer ik vaak dingen. Eten moet ik toch dus dan ga ik lunchen met vriendinnen of ik nodig ze 's avonds bij ons thuis uit. Of we regelen eens een uitje en dan gaan de kinderen ook mee. In de zomer gaan we vaak naar het strand met vriendinnen en wie kinderen heeft neemt ze gewoon mee.

Maar goed iedereen moet het zelf zo indelen als ze willen. Ik weet alleen wel dat als mensen nooit tijd voor mij hebben ik blijkbaar niet belangrijk voor ze ben en dan ga ik er verder ook geen tijd en energie meer insteken om te proberen een afspraak te maken.

hier posten en lezen

staat voor mij gelijk aan niks doen. Lui op de bank met laptopje op schoot en t.v. aan, of in mijn werkpauze. Kost niet veel tijd (ik typ zo 5 reacties in luttele minuten, typdiploma!) of energie en ontspant, juist als ik het druk heb. Dat is wat heel anders dan buiten de deur afspreken.

relatief

Wat druk is is natuurlijk relatief. Ik moet er niet aan denken standaard meerdere keren per week met vrienden/vriendinnen op te trekken. Ik heb echt behoefte aan rust. Als ik toevallig een paar weken heb dat ik 4-5 avonden iets heb ben ik gesloopt.

voor mij is 2 sociale afspraken in de week (naast de eigen sport en vrijwilligers werk) echt een drukke week.

Druk

Ik ervaar een werkweek als 'druk'. Ik ben na het werk te moe om nog eens lekker sociaal te doen. Mijn vriendin en ik hebben daardoor een probleem. Zij werkt juist in het weekend. Samen hebben we het te druk om iets af te spreken.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik mensen er ook wel eens van verdenk om 'druk, druk' te roepen omdat dat nu eenmaal iets interessanter overkomt. Druk zijn heb je niet altijd in de hand, maar ik denk dat je in veel gevallen zo druk bent als je zelf kiest en dus niet als wat je overkomt.

Ja, ik ben druk, heel druk

Vind ik zelf. Drie kinderen, man, ouder in de buurt waarvoor gemantelzorgd moet worden. Ik werk zelf officieel 32 uur (vaak meer) en man heeft drukke baan. Mijn man doet echt heel veel in de dingen die moeten gebeuren en we zijn in staat veel hulp te betalen en dat doen we dan ook.

Toch ervaar ik druk omdat we veel moeten taxiën voor de kinderen (hoewel we hun activiteiten best wel aan banden leggen).
Qua werk zit ik in een 'tak van sport' waar ik iedere keer boven het maaiveld uit moet komen om mijn vak voor het oog van leidinggevenden relevant te houden. Anders dreigen we wegbezuinigd te worden. Nu werk ik heel erg graag en heb ik een prachtig vak, dus daar wil ik niet over klagen, maar de druk relevant te blijven drukt wel.
Ook de mantelzorg vind ik zwaar, niet eens omdat het me doorgaans direct zo veel tijd kost, maar meer omdat ik de confrontatie met een steeds meer aftakelende ouder geestelijk zwaar vind. Maar er wordt steeds meer hierin van ons verwacht, dus dat is wel weer een soort van zwaard van Damocles.
Verder zijn sociale contacten belangrijk voor ons en vinden we het daarin belangrijk trouw te zijn. Dus ook daar gaat tijd in zitten.

Ik probeer prioriteiten goed vast te houden, maar vind het wel moeilijk.

Aagje

Lezen is niet niksdoen :)

Lezen kan je opladen, nieuwe inzichten geven, plezier, ontspanning. Lezen is heel wat anders dan nietsdoen.
Wandelen is ook geen nietsdoen, je laat je gedachten gaan, bent lekker in beweging in de buitenlucht.

Bestaat niets doen eigenlijk wel ?

Helaas ook echt druk

Ik zou nu naar bed moeten, maar volg dit draadje al een tijdje tussen de bedrijven door (op het toilet, in de rij en zo, dat zijn mijn rustmomenten :-(!).

Ik ben ook echt druk.

Enerzijds echt druk met veel dingen doen: drukke baan (32 uur, meestal 18 uur thuis), veel geregel rond de kinderen (schoolkeuze, speelafspraken, clubjes), tenminste 2x pw sporten (moet voor mijn gezondheid), huishouden (man doet echt heel weinig).

Maar als ik eerlijk ben: ik voel de druk het meest door mijn minder goede relatie, regelmatig strijd met mijn man, niet gewaardeerd voelen, veel dingen die heel veel extra tijd kosten om het tactisch/op het goed moment/op de goede manier te brengen - en we moeten nogal eens dingen overleggen (over de kinderen, over vakantie, over afspraken). Dat kost dus heel veel tijd, heel veel energie en legt een enorme psychische druk op mij.

Ik hecht erg aan sociale contacten, en kan gelukkig sommige vriendinnen af en toe met de lunch zien, maar heel veel andere niet, en moet het dan doen met whatsappjes, sms'jes, mailtjes. Echt verdrietig kan ik ervan worden (zij het dat zij vaak ook erg druk zijn, dat is een troost).

Ik denk dat er wel mensen zijn die echt (te) druk zijn (en daar erg van balen) en mensen die "druk druk" roepen als excuus. Maar ik denk ook dat je snel genoeg merkt aan hoe iemand reageert of die echt wel wil afspreken (maar niet eerder kan) of dat iemand toch meer ongeinteresseerd overkomt. Hoewel, ook dat kan misschien anders zijn dan het lijkt.

NB Ik ben jaloers op mensen die tijd over hebben. Ik heb geen tijd en rust om boeken te lezen (alleen in de vakantie). Ik zou me als je wel je rust kunt pakken en tijd over hebt er vooral heel blij mee zijn en van genieten.

Ik ga nu maar naar bed, alweer te laat.

wat is druk

Ik denk dat het ook wel aan de persoon ligt hoe je "druk druk" ervaart. Ik werk niet heel veel maar qua uren maak ik 32 uur, daar zit ook de zaterdag bij.Maandag is mijn vrije dag en die is ook echt vrij, die dag doe ik echt helemaal niets! Heerlijk: lezen, beetje thuis sporten, tv kijken, heel de dag is voor mij. Eens in de maand spreek ik doordeweeks met een paar vriendinnen af, verder zijn de doordeweekse avonden vriendloos. Tot een uur of acht ben ik of man bezig jongste met huiswerk te helpen.1 keer in de week ouders te eten. Zaterdag avonden en Zondagen zijn voor gezin of wordt er eens in de zoveel weken met vrienden afgesproken.

Ik schrijf dit op om te laten zien hoe mijn dagen er uitzien. Ik heb best veel vrije tijd vind ik. Maar een paar van mijn vriendinnen die zelf heel weinig werken hebben mij in het verleden vaak genoeg gevraagd of ik het niet verschrikkelijk druk vind, dat werken met een gezin. Zij hebben blijkbaar geen tijd over. Dat snap ik dan niet. Volgens mij zit dan toch vooral in je eigen gevoel. Ik weet van de ene vriendin dat ze heel veel aanloop heeft. Dat is druk, maar heb je welbzelf in de hand. Ik houd niet van onverwachtse visite dus heb misschien daardoor de overige tijd wat strakker waardoor ik kan doorstrijken of doorpoetsen als ik dat voor mezelf gepland heb staan.
Daardoor kan ik de hele maandag ook echt vrij houden om niets te doen.

80 uur werken

Overigens zijn er maar weinig mensen die werkelijk 80 uur of zelfs maar 60 uur werken. Dat wordt heel makkelijk geroepen maar als men echt zijn uren bijhoudt en opschrijft valt het nog tegen (of mee, is maar hoe je het bekijkt). Als ik in een heel drukke week gemiddeld zo'n 10 a 11 uur per dag werk (en dat is echt lang, in werkelijkheid, dan zit ik van 9.00 tot 20.00 achter m'n bureau met 1x pauze. Of ik ga wel om 18.00 naar huis maar werk na het eten nog 2 of 3 uur), kom je nog maar aan 50 uur, wat weekend werk erbij en het is krapjes aan 60 uur. Geen 80. En toch lijkt het alsof je dag en nacht werkt in zo'n week. Mensen overschatten enorm hoeveel ze werken volgens mij.

nou...

als je huishouden, koken en kinderen achter de broek zitten meerekent, dan kom je wel op 14 uur werk op een doordeweekse werkdag. Zelfs als je eventuele pauzes aftrekt is het nog 12 uur per dag. In het weekend is er dan meer tijd, als je dat tenminste zo inricht, maar toch altijd nog wel een aantal uren werk per dag.

ja maar

dat had ik niet meegerekend hoor Evanlyn. Het ging me even om het betaald werken. Vooral mannen willen dan nog wel eens beweren dat ze altijd 80 uur of meer werken, dat kan gewoon niet kloppen bij sommigen (die ik de hele zondag langs het hockeyveld zie staan bijvoorbeeld).

Koken

Dat is een hobby van me. Ik ben momenteel een stoofpot aan het maken, dus ik ben al 3 uur aan het werk .

Zennie

"Dat dan ook hier veel mensen laat weten hoe druk men het heeft.
Blijkbaar is dit toch sociaal het meest geaccepteerd. "Luiheid is des duivels oorkussen" zei mijn moeder vroeger vaak. "

Dan lees je iets anders dan ik.

Ik lees dat veel mensen af en toe tijd voor zichzelf nodig hebben, om bij te tanken. Ik lees diverse mensen waaronder ikzelf, die zeggen "ik ben niet fulltime bezig, maar het is me teveel om elke avond afspraken of verplichtingen te hebben, dat is me te veel".

Ik heb net een weekend vol met afspraken gehad en moet nu even een avondje in mijn "hamster ball" (zie http://themetapicture.com/how-to-interact-with-the-introverted/) zitten.

Als iemand nu wil afspreken en ik zeg dat ik geen tijd heb, dan betekent dat dus niet "kijk mij eens druk en belangrijk zijn". Het betekent "als ik nu niet een avond stilte heb ga ik gillen, dus laat me alsjeblieft even met rust". Alleen is dat laatste iets wat mensen zich al snel persoonlijk aantrekken ("hoezo, vind je mij geen leuk gezelschap dan?").

Dat heb je mooi verwoord, theekopje (wel een gezelligheid uitstralende nick!). Zo heb ik het ook. Soms, misschien zelfs wel tamelijk vaak, kan ik het gewoon nietnhebben na al die mensen op mijn werk e.d., dan 's avonds of in het weekend nog sociale contacten. Tijd voor mezelf alleen nodig of met mn eigen gezin. Dan zeg ik ook dat ik geen tijd heb of dat het niet uitkomt ofzo.

"Alleen is dat laatste iets wat mensen zich al snel persoonlijk aantrekken ("hoezo, vind je mij geen leuk gezelschap dan?")."

Ja, dat is jammer. Vooral als ze gelijk gepikeerd afhaken dan.
Tijdens mijn studententijd at ik ongeveer 1x per week samen met iemand. Na een tijd kreeg ik het verwijt dat ik nooit het initiatief nam om iets af te spreken - terwijl we die ene afspraak al hadden staan en het voor mij echt meer dan genoeg was om 1x per week iets te hebben.
Nu spreek ik nooit meer af, dus ik neem aan dat ik volgens de definitie geen vriendinnen heb, hoewel ik het met heel veel mensen goed kan vinden en het ook heel gezellig is op de andere gelegenheden waar we elkaar al ontmoeten. Ik heb geen idee of iemand daar iets van vindt; dat merk ik niet en het boeit me eigenlijk ook niet meer.

Wat bedoelt iemand met druk?

Als ik zeg dat ik druk ben, betekent het dat ik niet echt tijd over heb om uitgebreid af te spreken. Dus dat er zoveel losse dingen zijn die logistiek in elkaar geschoven zijn, dan ik niet 'zomaar even' af kan spreken en uitgebreid de tijd voor iemand kan nemen. Want als ik een afspraak met iemand maak, dan maak ik daar echt tijd voor.
Vrije tijd tussendoor heb ik genoeg! 's Avonds vanaf half 9 heb ik bijna altijd vrij en op de 2 dagen door de week dat ik thuis ben (waaronder vandaag ben ik normaal gesproken ook niet achter elkaar door aan het vliegen.
Als je echter een dagje met mij wil shoppen, dan moet ik wel mijn agenda trekken omdat mijn vrije tijd versnipperd is. Bel je op of je NU langs kunt komen voor een kop koffie, dan kan dat vaak weer wel.

Dus als je mij vraagt: ben je druk? Ja, ik ben erg druk, maar vooral in mijn hoofd (logistiek; wie is wanneer waar, wanneer kunnen we eten (wanneer kan ik koken), wat gaan we eten, wie brengt de kinderen waar naar toe etc), maar dat betekent niet dat ik nergens vrije tijd heb. Voor mij is dat druk in mijn hoofd, waarbij een relaxter iemand misschien gewoon 'go with the flow' doet.

En ik houd ook tijd vrij, waar andere mensen misschien anders mee omgaan. Op zaterdag ben ik altijd de hele dag bij het sporten van onze kinderen. Dus wel 'vrij', maar ook bezig.

Om nu te stellen dat je niet mag zeggen dat je het druk hebt, als je tijd hebt om op OO te komen, dat lijkt me een beetje sterk. Wat voor criteria zijn er voor druk? Dat je 24/7 bezig bent?
En Facebooken kun je ook vanaf het toilet

Afspraken afzeggen omdat je te druk bent, dat vind ik dus eigenlijk niet kunnen, ik ben dus niet zo relaxt, maar dat komt ook omdat ik mij strak hou aan afspraken en (te) veel rekening hou met anderen. Het leven zou een stuk minder druk zijn als ik me meer met mezelf zou bezig houden (zonder meer te doen).

Ik heb toch het idee dat ik niet begrepen wordt

Ik zeg niet dat ik het afkeur als je een drukke agenda hebt. Ik heb het gevoel dat mensen "druk zijn" als excuus gebruiken om interessant te doen: kijk eens hoe onmisbaar/belangrijk ik ben!

En dat mensen in mijn omgeving op mij neer kijken omdat ik er openlijk voor uit kom dat ik gewoon tijd heb om te wandelen of te lezen (niks doen volgens deze mensen).
Het is ook een beetje omdat ik zo in elkaar zit; als ik die rust niet neem, functioneer ik helemaal niet meer.

Dit heb ik tijdens mijn schooltijd al ontdekt; ik kan niet 8 uur per dag achter elkaar leren/werken en dan goede cijfers halen/ goed werk leveren.
En dat geldt ook voor mijn werk nu. Nou collega's kunnen er niet mee leven als je dan in de lunchpauze een wandeling maakt (meegemaakt, lunch was er ook voor overleg blijkbaar dus moest ik op mijn werk blijven).

En ik begin me steeds meer te storen aan mensen in mijn omgeving die mij raar lijken te vinden omdat ik zeg het niet druk te hebben. Ze keuren het openlijk af! Eisen dat ik kom helpen op school (jij hebt toch verder niks te doen!)
En dat snap ik gewoon niet. Ik maak misschien egoïstische keuzes. Maar op school iets doen waar ik het nut niet van inzie; ik pas ervoor. Overigens doe ik best vaak wel iets op school, maar zeg nee bij thema versieren. Waarom moet de school in winter/herfst/lentesfeer?

Misschien ben ik zo goed in plannen en delegeren/ nee zeggen dat ze daar jaloers op zijn?

Ik heb het gevoel dat ik sociaal minder meetel omdat ik niet steeds roep dat ik zo druk ben. En wie gaat het wat aan hoe druk ik ben?

Ik vind het ook moeilijk onder woorden te brengen hoor. Maar als ik nu veel reacties krijg met zo druk ben ik: en dan alle activiteiten, krijg ik nog steeds het gevoel dat ik hier totaal niet begrepen wordt.

Zo'n lijstje kan ik ook maken; voilà ik ben druk!

Maar dat wil ik helemaal niet. En ik maak gewoon minimaal 2x per week tijd voor een wandeling. Een ander gaat shoppen, met vriendinnen naar de film of tennissen. En die roept dat ze druk is (en belt mij af). Is dat anders? Overigens zal ik om de wandeling niemand afbellen.

Druk zit ook in je hoofd.
En natuurlijk als je naast een volle baan, (moeilijke) kinderen een drukke man en mantelzorg hebt roept dat je het zo druk hebt ga ik dat niet ontkennen. Dat vind ik serieus rottig voor je.
Maar ben ik dan minder omdat ik die druk niet ervaar?
Ik heb makkelijke kinderen, mijn (schoon) ouders zorgen nog voor zichzelf en mijn man doet ongeveer net zoveel in huis als ik. Dat is natuurlijk ook gewoon veel geluk hebben.

Ik denk dat de grootste druk van de ketel gaat

als je je instelling veranderd.

Ik heb jaren geleden het werkwoord "moeten" uit mijn woordenboek geschrapt. Verplichtingen die MOETEN brengen die drukte.

Ik wil graag zus of zo....
Ik ben blij dat ik werk heb, dus ik doe het met liefde...
Ik ben een verplichting aangegaan en vind het leuk om....
Ik vind het belangrijk dat mijn kinderen sporten, dus ik ga graag...
Ik ben graag goed geinformeerd over de schoolresultaten, dus ik ga graag naar ouderavonden...

...en ik ben gestopt om dingen van anderen te verwachten, alles wat ze doen is een meevaller....wat ze laten is goed...

Leef NU, go with the flow, relax, je krijgt nooit meer in 1 dag aangeboden dan wat je op 1 dag aankan.

En nu ga ik lekker douchen, wat tuttelen, en daarna een lekker bakkie.

Jasam

Dat dacht ik vroeger ook. Tot ik een baan voor de broodnodige inkomsten, zelf een wat mindere gezondheid, een moeder in het verpleeghuis, een rouwende en steeds minder zelfredzame vader thuis, en een autistisch kind voor de kiezen kreeg. Dan heb je het echt, heus, druk en daar kun je niets aan doen. Natuurlijk zijn er voor sommige zaken wel (tijdelijke en/of dure) oplossingen te verzinnen, maar ergens houdt het op. Ik heb zelfs een tijd lang iemand betaald om een paar avonden per week te komen koken. En dan nog had ik het te druk.

Gelukkig heb ik begripvolle vrienden en nu heb ik het minder druk, vooral omdat mijn moeder dood is. Tja.

Zennie

Het klinkt of je in de luxe positie verkeerd dat je veel vrije tijd hebt, geen 'moeilijke' kinderen, geen mantelzorg, een man die veel doet... En dat je daarbij snel 'nee' zegt wanneer je gevraagd wordt iets te doen (bijv.op school). Dat is uiteraard je goed recht, maar wellicht dat mensen die het wèl druk hebben (omdat ze wat minder geluk hebben gehad en/of in andere omstandigheden zitten) daar niet altijd begripvol op reageren.

Je bent niet 'minder', maar wellicht heb je het wel gemakkelijker dan veel andere mensen. En misschien dat als je daar begrip voor toont (ipv af te geven op mensen die aangeven dat ze het druk hebben) dat ze dan ook wat begripvoller op jou reageren.

@Evanlyn

Tja, het loopje naar mijn vader is ook vorige week weggevallen.... gelukkig heb ik mijn moeder nog...

Jouw gevoel

Jij voelt je minderwaardig omdat je niet zegt dat je het druk hebt. Maar misschien is dat jouw beeld?

Je begon volgens mij over een tante die het te druk had om af te spreken en mensen die afspraken afzeggen omdat ze het te druk hebben. Dat is iets anders dan denken dat je 'minder' bent omdat jij jezelf niet druk noemt.

Druk zit voor mij in mijn hoofd. Wat heerlijk toch dat jij daar geen last van hebt? (Eerlijk, geen sarcasme). Geniet ervan, ipv je te ergeren aan dat andere mensen zeggen dat ze druk zijn, of ze dat nu ook echt zijn of niet.

Maar...

bedankt voor je bericht hier. Interessant om te zien hoe iemand anders denkt!

Ah zou het toch afgunst zijn dan?

Veel mensen in mijn omgeving hebben ook niet al die problemen van veel mantelzorg en moeilijke kinderen. En juist die roepen erg vaak dat ze het zo druk hebben.

Degene die ik ken die het wel hebben, zeuren er ook niet over. Ik heb een poosje een autistische jongen begeleid die ook nog een probleem zusje heeft. Dit deed ik gewoon omdat ik hier het nut van in zag.
Die moeder heb ik werkelijk nooit horen klagen over het te druk hebben, en zij respecteert mij ook gewoon. En ik geloof echt dat zij veel drukker is met haar verplichtingen.
Ik ben wel blij dat ik dat gezin heb kunnen helpen (en nog steeds sporadisch). Op dit soort vragen zou ik ook echt geen nee zeggen. En ik vond het voor mezelf ook een heel goede ervaring.

En een man die veel doet; je runt toch samen een gezin? Is het niet logisch dat de taken eerlijk verdeeld zijn?
Wij vinden van wel, maar ik zie om me heen dat meestal de vrouwen (vaak naast een baan) bijna volledig voor het huishouden opdraaien.
Tja. Ik zou dat echt niet willen. Dus heb ik dit ook altijd met mijn man overlegd.

En mantelzorgen hoeft dan niet voor mijn (schoon) ouders, maar dat wil ook niet zeggen dat we nooit iets voor ze doen. Mijn ouders zijn nogal digibeet. Dus ik ben er regelmatig om de pc op te lappen en uit te leggen hoe het werkt.
En ik verstel nogal eens kleding voor mijn vader, omdat mijn moeder niet meer zo goed met de naaimachine overweg kan (ogen worden slecht). Maar dit is nog geen mantelzorg te noemen. Mijn moeder maakt regelmatig heerlijke soep voor me. Gewoon omdat ik deze zo lekker vind en zij deze graag maakt, maar met zijn tweetjes eten ze het niet op.

Iets wat ik totaal niet snap is het versieren van de school, voor ieder seizoen en iedere feestdag. En dat dat die ouderraad ouders zich daar zo druk mee maken. Dat gebeurt hier op school. Kinderboekenweek, Halloween, sinterklaas, Kerst, winter, lente carnaval, Pasen, Pinksteren en zomer. Allemaal een reden om weer op de site te melden : help! En om moeders aan te spreken op het plein (en onder druk te zetten).
De meesten zijn TBM vrouwen. En die roepen om de haverklap dat ze zo druk zijn, want de school moet versierd, kinderen geschminkt en er moet een fancy fair worden georganiseerd. Een dans aangeleerd.
Er moet iets georganiseerd worden voor de jarige juf en voor meester en juffen dag. En een sponsorloop en en en. Tja dan ben je druk. En hier ga ik niet in mee.
En dan krijg ik het wel te horen ja. Zeker als je dan wordt "betrapt" tijdens een wandeling (en je had geen tijd om...!!!)
Dit is dus meerdere keren gebeurd, de laatste was vorige week (jarige juf, of ik met spelletjes kon helpen). Nou die vrouw (klassemoeder) reageerde zo idioot... Ze werd echt een soort woest dat ik wel kon wandelen maar niet de kinderen bij een spel wilde begeleiden.

En dat snap ik gewoon niet.
Nog steeds niet.

Ik ben wel 2-3x per week op school om met de overblijf te helpen overigens, maar dat vind ik wel nuttig. Maar dat vind ik superleuk om te doen, dus ik ervaar dit niet als extra drukte.

Jippox

Volgens mij geeft Zennie niet af op mensen die het wel druk hebben, toch? Ze eist alleen het recht op haar vrije tijd zelf in te delen. Dat doe ik ook hoor, nu ik weer wat tijd heb. En wie weet hoe het haar in het verleden is vergaan, of wat haar nog te wachten staat. Ik vind de mensen die van haar eisen dat ze komt versieren op school pas egoïstisch. Laat dat toch over aan de mensen die het heerlijk vinden om wat te knutselen en te beppen (zoals ik in betere tijden). En als die mensen er niet zijn, dan wordt de school maar niet versierd. Is nog nooit iemand aan doodgegaan.

Ik heb alle begrip voor mensen met veel vrije tijd, maar niet voor mensen die vinden dat het aan jezelf ligt dat je het te druk hebt. Het is een beetje blaming the victim: "ik heb het niet druk omdat ik het zo goed doe." In plaats van: "ik heb het niet druk omdat ik geluk heb gehad, en daar ook van wens te genieten." Lijkt me niks mis mee. En er zijn inderdaad mensen die gewoon snel overprikkeld raken en een beetje rust harder nodig hebben dan anderen. Ook niks mis mee. Gewoon niet over elkaar oordelen.