Dank je wel Rutte :-(

Half a twin

Ja maar half a twin dat heeft vaak ook te maken met het arbeidsethos van die generatie. Mijn ouders hebben het inderdaad ook niet breed, hebben toen hun huis voor dikke winst verkocht maar van die winst er goed op los geleefd (lekekr op vakantie, dure nieuwe meubelen en om de haverklap een nieuwe auto). Ze krijgen nu huursubsidie en zorgtoeslag en dat is een flink bedrag, want ze hebben maar 1 pensioen. Mijn vader heeft altijd (maar) 36 uur per week gewerkt en was mijn moeder "thuis voor de kinderen", ook toen wij onszelf prima konden redden voor 1 of 2 uurtjes na schooltijd en ook toen wij allang en breed uit huis waren. Het aparte was, zij zat altijd thuis, en wij gingen na school vaak nog een krantenwijkje lopen. Overigens is het geen vreemde situatie voor die generatie, die in luxe leefde ten laste van de staatsschuld!

gemiddelde gepensioneerde

"De gemiddelde gepensioneerde mag niet klagen, die heeft genoeg te besteden. Huis afbetaald en geen kinderen meer te onderhouden."

De gemiddelde gepensioneerde bestaat niet.

Het enige dat gepensioneerden met elkaar gemeen hebben, is dat ze boven een bepaalde leeftijd zijn. Voor de rest kun je er niets algemeens van zeggen, laat staan spreken over 'een gemiddelde'. Net als in iedere leeftijdsgroep zit er enorme rijkdom, maar ook armoe. En alles wat er tussen zit. Ook heel veel mensen in huurhuizen overigens. Of mensen met een hypotheek die nog helemaal niet is afbetaald.

Verzorgingshuis

Daar was je vroeger financieel goed af, een aantal jaar geleden moest je al een eigen bijdrage betalen. Weet niet hoe de plannen nu zijn.
Phryne, jouw buuf is waarschijnlijk alleen. 10 uur huishoudelijke hulp? Voor mijn schoonouders krijgen wij dat echt niet voor elkaar nu. Schoonmoeder is invalide, schoonvader niet, dus er wordt gedacht dat hij het meeste wel kan doen. Er komt een maal per week iemand voor de wekelijkse grote klussen, het sanitair poetsen en stofzuigen, ramen lappen zo af en toe. Twee keer per dag thuiszorg om schoonmoeder te wassen en aan/uit te kleden.
Schoonvader is een bijna overspannen mantelzorger, schoonmoeder doet helemaal niets meer in huis, heeft bij alles hulp nodig.
Wij zouden willen dat er 10 uur per week hulp kon komen. Ze wonen niet om de hoek dus dagelijks zelf langsgaan om even wat te doen zit er niet in.

Dees

Heb jij het nu over het arbeidsethos van de generatie die na de oorlog ons land weer heeft opgebouwd?

Aagje

Middeninkomen gaat er op vooruit

Gisteren was er een echtpaar in een reportage die er dus op vooruit zouden gaan. Beiden verdienden 5000 bruto (per persoon) en waren blij met deze verhoging.
Ik vond dat super veel wat zij verdienden! Ik zou daar nu al prima mee uitkomen, maar ja, deze mensen hadden dan wel een gloednieuwe nieuwbouw woning, wellicht dat daar een half maandsalaris in moet gaan?
Ik heb (zelf toen ik nog getrouwd was) samen met echtgenoot lang dit bedrag niet bij elkaar gekregen per maand. Wij kwamen toen ook al niet aan modaal en velen in mijn omgeving ook niet (met hele gewone banen) de een in de zorg, de ander op kantoor.

half a twin

Tegenwoordig wordt een groot deel van de inkomen ingenomen (bij een laag inkomen alles) en krijgen ze een soort van zakgeld.

Dees

Die mensen waar ik het over heb hebben er helemaal niet op los geleefd. Altijd zuinig, kleding dragen tot het echt versleten was, een auto helemaal oprijden, nooit uit eten. De meeste tantes en mijn schoonmoeder waren inderdaad thuisblijfmoeder ja, dat was toen zo. Als je ging trouwen werd je ontslagen. Dan had je een man die voor je "kon zorgen". Sommigen hadden een paar werkhuisjes erbij, zwart dus geen pensioenopbouw.
Arm geboren, nauwelijks opleiding en dus nooit echt goed vooruit kunnen komen in de maatschappij.

Dat is toch erg?

= half a twin
Tegenwoordig wordt een groot deel van de inkomen ingenomen (bij een laag inkomen alles) en krijgen ze een soort van zakgeld. =

Dan hoop ik maar dat ze tegen die tijd knetter dement zijn en niet meer in de gaten hebben wat er gebeurt.

ik wel

= Dees
Heb jij het nu over het arbeidsethos van de generatie die na de oorlog ons land weer heeft opgebouwd?

Aagje =

Daar heb ik het wel over. Mensen geboren in de jaren 30, net na WO II van de lagere school en aan het werk. In de bouw, in de bollen, meewerken aan de wederopbouw. Lange dagen maken, weinig vrije tijd, niet op vakantie, nooit een (nieuwe) auto. Dat erop los leven dat Dees schetst herken ik ook niet bij deze mensen.

Soort van zakgeld

Ik heb net een rekenhulp ingevuld. Inkomen 15000, geen spaargeld, geen belasting. Eigen bijdrage wordt dan 748 euro per maand. Deze fictieve arme oudere moet het dus doen met een schamel zakgeld van 502 euro per maand. Voor de koekjes en de kleding, want wonen, eten en drinken, wassen, shampoo, wc-papier, etc zijn allemaal inbegrepen in de zorg.
Ik kon zo snel niet vinden hoe het zit met de ziektenkostenpremie, misschien moet die er ook nog af.

Half a twin

Net als die ouderen laatst in Nieuwsuur, tot dik na hun 70e verjaardag nog blij als ze ergens tegen betaling een klus kunnen doen. In de topdrukte nog even helpen bij de zoon van een bekende die bollenkweker is bijvoorbeeld. Dan is er voor even wat meer financiële armslag.
Worden door de kinderen mee de stad in genomen om nieuwe kleren te kopen, waarvan de kinderen dan ook een gedeelte betalen, omdat moeder anders maar 2 nieuwe broeken koopt in plaats van de 4 of 5 die ze nodig heeft.===

Ik heb dit niet goed meegekregen, maar was er ook niet iets aan de hand met dat ze een poosje in het buitenland gewoond hadden? Het kan ook zijn dat ik dat weer in Eenvandaag gehoord heb hoor, maar ik hoorde zoiets voorbijkomen. Als je, na je 25ste meen ik, een periode als emigrant in een ander land gewoond hebt, wordt (of in ieder geval werd) dat gekort op je aow. Dan is het wel zo verstandig om dat gat te dichten door te sparen. Mijn ouders hebben een gat van 9 jaar. Eenmaal in de aow, mag je afhankelijk van het land waar je heengaat, met behoud van de aow opnieuw emigreren. Mijn ouders ontvangen daarom nog aow naast hun pensioen.

Ik heb op mijn werk een collega van in de 70 gehad, die inderdaad ook nog móest werken. Ze had er plezier in, maar het was dus niet zomaar omdat ze geen zin had om achter de geraniums te kruipen. De oorzaak lag bij schulden, ik meen veroorzaakt door haar man. Ze hield te weinig over met alleen aow. Het 'aardige' van de werkgever was overigens dat ze op een gegeven moment (in overleg, maar ja hoe vrijwillig gaat zoiets?) ontslagen werd, want 65 jaar geweest en toen weer aangenomen werd met nieuw contract en een minimum aantal uren. Want ja, als er te weinig werk was, kon ze dan met de uitzendkrachten naar huis gestuurd worden met dat minimale aantal uren.

Als de pensioenleeftijd omhoog blijft gaan verwacht ik overigens dat er meer mensen komen die zich niet kunnen redden met hun inkomen, als ze niet meer mee kunnen komen op de arbeidsmarkt. Soms ben je in de aow beter af dan met de financiële situatie ervoor.

Geen buitenland

De ouderen waar ik het over heb hebben niet in het buitenland gewoond. Krijgen volledig AOW maar hebben nauwelijks pensioen opgebouwd en ook geen royale spaarpot.
Ik heb geen idee van de exacte financiële situatie, dat doen de eigen kinderen met hun ouders. Hoor mijn man en schoonzus er wel eens over praten in algemene termen. Dat het geen vetpot is, dat wij geld bijleggen om de tv te vervangen.

Arbeidsethos van na de oorlog

Ondanks dat ik zelf ook ouders heb die voor de oorlog geboren zijn en dus na de oorlog aan hun werkzame leven zijn begonnen, krijg ik kromme tenen van 'het was wel die generatie die het land weer heeft opgebouwd'. Ik kom dat té vaak tegen. Dat was geen zelfgekozen weldoenerij. Dat was simpelweg werken, om in het levensonderhoud van je gezin te kunnen voorzien. En de mannen van die generatie vonden het hun plicht om aan te tonen dat zij de broek voor het hele gezin op konden houden. Een vrouw die moest werken om wat gaten te dichten, dat was toch niet iets om trots op te zijn. Het is niet voor niets dat die situatie zo lang heeft kunnen voortduren. In de jaren '50, relatief kort na de oorlog dus, brak ook de tijd aan dat mensen geld over begonnen te houden. Wat gaan we daar eens mee doen?? Laten we een caravan of een tent kopen! Of laten we naar Frankrijk gaan. De generatie die nu, inmiddels zeer op leeftijd, nog van hun aow'tje en pensioen genieten, hebben door 'gewoon' hun werk te doen, een positieve bijdrage geleverd aan de maatschappij, maar de gasbel onder Groningen heeft ons land écht welvaart gebracht. En kijk daar nu eens...;-(

'je kunt niet in andersmans portemonnee kijken'

en van horen zeggen liegt men het meest. Dat waren wijsheden van thuis.

Over geld en de besteding ervan, wat daarin eerlijk en oneerlijk is, je kunt er uuuren over volpraten (en dat doen we hier van harte ). En inderdaad, gemiddelde mensen -van welke leeftijd dan ook- bestaan niet.

:-( en niet ;-(

...

Kaaskopje

Natuurlijk was dat geen altruïstische weldoenerij maar noodzaak. Alleen, dat doet toch niets af aan het harde werk dat die generatie heeft geleverd? Maakt het toch niet minder waard?

Aagje

opgebouwd -- afgebroken

Nou half a twin, dat noem ik erop los leven.

Mijn vader werkte en mijn moeder niet. Mijn vader had een simpel baantje in de supermarkt. Dat werk leverde voldoende op om een eengezinswoning te kopen (4 slaapkamers en een grote zolder/werkruimte), auto te rijden, 3 weken per jaar op vakantie te gaan in het hoogseizoen, en regelmatig een keer uit eten te gaan.

Als je nu een simpel baantje in de supermarkt hebt moet je echt alle zeilen bijzetten om rond te komen.

Je kunt roepen dat ze het land hebben opgebouwd, maar dat was voor de mannen gewoon betaald werk, ze kregen er gewoon voor betaald. Ze hebben de gebouwen neergezet en de wegen aangelegd maar daar staat naast dat de sociale voorzieningen zijn uitgemolken en de staatsschuld torenhoog is en de AOW regeling een gedrocht is.

Dees

Wat heb jij een afschuwelijk negatief wereld- en mensbeeld. En wat praat je badinerend over mensen die anders naar werk en sociale voorzieningen kijken dan jij.

Aagje

volgens mij is jouw mening ook nog eens gekleurd door te kijken naar kleine aantallen in een beperkte kring.

Aagje

Belastingstelsel

Toen ik begon met werken (1990) had je nog een belastingstelsel waarbij kostwinners veel meer netto overhielden dan mensen met een werkende partner. Dat scheelde echt honderden euro's. Dat is nu omgevormd tot de algemene heffingskorting die voor niet-werkenden is/wordt afgebouwd. Ook de ANW-regeling is afgebouwd naar 'iedereen moet zelf werken voor zijn inkomen'. Ik vind dat niet vreemd, maar de cultuuromslag gaat langzamer dan de concrete maatregelen. We vinden het nog steeds erg zielig als een 55-jarige weduwe 'ineens' moet gaan werken.
Ik vind dat zelf ook lastig en betrap mezelf er nog wel eens op dat ik anders denk over mijn vrouwelijke collega die op haar 66e met pensioen gaat, dan over een man. Terwijl 'mijn' generatie vrouwelijke collega's gewoon tot haar 69e moet blijven werken.
Ik denk dat Rutte bedoelt te zeggen, werken is normaal, tenzij...

geen zelfgekozen weldoenerij

Maar door de omstandigheden gedwongen.
Geboren in een arm groot katholiek gezin was er geen geld voor HBS of huishoudschool. Hoe sneller er kinderen gingen werken en thuis hun geld afdroegen hoe beter. Een kind moest naar het seminarie of in het klooster zoals in die tijd heel gewoon was.
Ze hebben "gewoon" hun werk gedaan maar wie weet of mijn schoonvader er niet stiekem van droomde om door te leren en dokter of notaris te worden? Door de situatie waarin hij is geboren en opgegroeid, (er was nooit genoeg geld om iedereen te kleden, te voeden en een niet lekkend dak boven het hoofd te bieden,) is hij na de lagere school op 13 jarige leeftijd in de bollen gaan werken voor alle voorkomende werkzaamheden. Heeft hij op zijn 18e een rijbewijs gehaald en is chauffeur geworden van een directeur. Reed half Europa door meer dan 30 jaar.

Er is dus door die generatie heel hard gewerkt aan de wederopbouw en ook in de jaren 50 en 60 waren er nog mensen van die generatie die geen geld of weinig geld overhielden om leuke dingen te gaan doen.

Weinig kansen gehad om dromen achterna te jagen maar wel heel waardevol werk voor de wederopbouw. Daar moeten we dankbaar voor zijn en niet steeds roepen dat zij genieten van hun AOW en pensioen, want echt genieten is er voor sommigen niet bij.

Aagje

Mijn wereldbeeld is echt niet afschuwelijk. Ik ben wel realistisch, ik zie het in mijn eigen omgeving, maar heb regelmatig statistieken erop nageslagen.

Tja Dees

Jij vindt jezelf realistisch. Op basis van wat jij hier schrijft en hoe je het verwoordt, vind ik je vaak vooral erg ongenuanceerd en hard. En als ik om me heenkijk in de wereld zie ik toch echt andere dingen dan jij. Dat kan ook hè....
Ik mag op basis van jouw reacties ook vinden dat jij een afschuwelijk negatief wereld- en mensbeeld hebt. En daar hoef jij het dan weer niet mee eens te zijn.

Aagje

Realistisch

Dat er dingen niet goed gaan, dat er met het groeiend aantal ouderen deAOW regeling niet vol te houden was dat zie ik ook wel. Wij kunnen ons voorbereiden op een stijging van de AOW leeftijd, daar werken we al een paar jaar aan.
De arme ouderen hadden weinig pensioen opgebouwd, en waren niet in staat veel te sparen. Die zitten nu met de gebakken peren. Dat vind ik erg ja, mag ik?

Welke gebakken peren?

Hun inkomen stijgt niet zoveel als dat van andere groepen, maar er daalt ook niets. Huur- en zorgtoeslag wordt verhoogd. Ze kunnen geen gekke dingen doen, maar dat konden ze tijdens hun werkende leven ook niet.
Het enige is dat de zorgkosten erg stijgen, maar die lasten worden ook nog steeds vooral gedragen door de sterkste schouders. Het eigen risico stijgt niet, maar in ruil daarvoor krijgen miljoenen gezonde mensen een premieverhoging.