Arm zijn en roken

Ik vind Sonja wel een beetje dom hoor. Ze dacht dat haar man altijd de rekeningen betaalde? Nooit afschriften bijgehouden, nooit post met aanmaningen gezien in de post? Dan ben je dus wel heel onnadenkend geweest over enn heel belangrijk deel van je leven. Als je geen respect hebt voor geld, heeft geld ook geen respect voor jou.

Skik

Ik ga maar niet in op punt 1 tot en met 4 LOL maar als ik mijn baan kwijt raak heb ik toch niet meteen niets? Ik kan toch niet opeens diep in de schulden komen dan met ons huurtje van nu 440 per maand?

Skik

Ik mocht niet gaan jamaren, en dat heb ik ook niet gedaan omdat een gokverslaving een reden is voor de wnsp.

Het even om de situatie in huize P: ik weet precies hoeveel geld er bij ons in komt en hoeveel en aan wat er uit gaat.

Dus én mijn man zou moeten gaan gokken onder werktijd én hij zou iets heel knaps met ons geld moeten gaan doen. Volgens mij is die Sonja inderdaad het voorbeeld van iemand die dus NIET weet wat er in komt en uit gaat en niet eens weet hoe ze moet internetbankieren.

Roken & hond

het beste vriendinnetje van mijn dochter heeft ouders met erg weinig geld. De moeder is gedeeltelijk arbeidsongeschikt, beide ouders hebben geen afgeronde opleiding. Denk niveau is erg laag, werk is niveau chaufeur. Hij is regelmatig werkeloos/ontslagen.

De vader rookt flink en ze hebben een hond op formaat kalf.

Ik vind dat op zich prima, maar dan komt dochter met verhalen dat vriendinnetje heel vaak geen hapje 's ochtends mee heeft (mandarijntjes/appel rond 10 uur) omdat daar thuis geen geld voor is. In de winterjas, die ze serieus al 5 jaar heeft - eerst te groot, nu veel te klein- en kwaliteit Zeeman, zitten flinke gaten en is heel erg dun. enzovoort.

als mensen weinig geld hebben, mogen ze van mij zelf weten hoe ze het uitgeven. Als ze willen roken en dan minder geld voor eten: prima. Maar in dit geval heb ik me flink lopen ergeren en vind ik dat de behoeftes van een kind voor roken/hond gaan!
helaas zijn zij het daar niet mee eens...

Gruffalo

En dàt is nu precies de vrijheid die de ouders hebben. Jij en ik zouden andere keuzes maken die wij beter vinden. Zij niet.
En dat mogen ze, zonder datvwij het recht hebben ons ermee te bemoeien.

Algebra

Eens met wil40

Waar het mij om gaat is dat je buiten de gebaande paden kijkt. Ik heb een neef en die werkte bij een drukker. Hij wist al meer dan een jaar dat zijn baan zou ophouden maar ging niet verder om zich heen kijken. Toen werd hij werkloos. Hij en zijn vrouw menen dat het uitzendbureau een cursus moet regelen en betalen zodat hij weer in de markt kan komen. Het einde van het tweede jaar uitkering komt in zicht en er is geen baan. Zijn vrouw werkt niet en kan niet met Office overweg. Mijn suggestie om een cursus op bijvoorbeeld de Volksuniversiteit te gaan doen werd nog net niet honend ontvangen.
Hij kon op een school werken, maar dat was niets voor hem. Dat bedoel ik Kaaskopje, kijk binnen je eigen mogelijkheden maar buiten de bekende kaders. Ik kan nu rondkomen maar binnenkort heb ik twee kinderen op het VO en eentje aan de studie. Ik zal wel gek zijn om werk niet aan te nemen.
Zoals jij geen tomaten kan gaan plukken, kan ik niet thuis werken met de baan die ik nu heb. Maar daar gaat het niet om. Ik ben bereid om alles aan te pakken en als ik de keus heb, wil ik graag een beetje leuk werk.
Ik denk dat we in Nederland van het comfortabele idee af moeten dat werken iets is voor zelfontplooiing. Ook moet je niet alles willen. Dit bedoel ik niet persoonlijk, maar ik zie om me heen dat mensen én én willen. Dat lukt niet.

Rosa van der Zanden

Gruffalo

Ik kan me heel goed voorstellen dat je je blauw ergert aan deze ouders. Zou ik ook doen!
Maar mogen we eisen, dwingen, dat die hond en die peuken de deur uitgaan? Nee. We mogen ook niet dwingen dat ze voor het geld dat daarvan vrijkomt een goede jas en fruit wordt gekocht. Ik zou haast zeggen: "Helaas." Háást.
Want waar ligt de grens van dergelijke bemoeidwang?

Voeden en kleden

Toen wij op heel zwart zaad zaten, hadden we altijd de kinderbijslag nog voor de aanschaf van kleding. Niet veel, maar iedereen ging fatsoenlijk gekleed de deur uit. We hadden toen ook 5 katten. Ik ben altijd heel stellig geweest met die katten. We hadden ze in betere tijden in huis gehaald, dan zouden we er voor zorgen ook. In plaats van kattenvoer hadden we misschien iets meer fruit per week kunnen kopen zonder die katten, maar we aten over het algemeen gezond, dus al met al zijn we er goed doorheen gekomen.
Met die ervaring in mijn hoofd zal ik nooit zomaar zeggen dat iemand zijn huisdier dan maar weg moet doen. En dan? Een huisdier bij het asiel stallen kost ook geld. En wordt zo'n beest(je) nog door iemand gekozen? Ik zou er buikpijn van krijgen. Nee dan liever maar zelf de eindjes nog meer aan elkaar knopen.

Rosa

Om eerlijk te zijn vind ik het ook lastig om buiten mijn ervaring te kijken. Maar inmiddels heb ik mij aangemeld voor een soort praatgroep voor vrouwen, die met elkaar gaan uitvinden wat de mogelijkheden zijn. Ik begrijp dat daar een soort uitzendbureau aan gekoppeld is en er samen gekeken wordt wat je kunt gaan doen. Ik ben zuiver toevallig op de website van die praatgroep beland, zoiets moet je toch ook maar weten. En dat is het vaak ook hoor, mensen weten vaak niet wat de mogelijkheden zijn en waar ze dat moeten zoeken.

Gruffalo

Kwaliteit Zeeman is toch niet erg? De gaten en de maat natuurlijk wel, maar met Zeeman is niks mis. Zeker voor kinderen niet. Ook een V&D of H&M jas zou het moeilijk krijgen na 5 jaar.

@kaaskopje

waar het me om ging is dat een kwaliteit 'gaastra' oid misschien wel 5 jaar lang een goede jas kan blijven, maar deze jas was plastic-achtig, zo'n slechte dunne kwaliteit.

ik ben het eens dat de scheidslijn erg moeilijk is, maar in dit geval zou ik het verstandig vinden als iemand zich met de keuzes van deze mensen ging bemoeien. Daar waar kinderen er schade van ondervinden, moet er ingegrepen worden.

Ach ja, vroeger

Veertig jaar geleden was mijn moeder officieel een arme weduwe. Zo slecht had ze het niet, maar dat ging ze andere mensen natuurlijk niet aan hun neus hangen. Zo kwam er eens in de paar maanden een echte dame langs van een mij onbekende instelling, ik geloof iets met handwerken. Altijd onverwachts natuurlijk. Mijn moeder vloekte dan hardgrondig, veegde snel haar lippenstift af en trok een schort aan (zo'n soort overjurk). Terwijl ze de dame aan de praat hield in de gang propte ik de sierkussens onder de bank en zette ik de vaas met bloemen in de kelder. Want dat kon echt niet volgens onze stand. Vervolgens werd ik erop uitgestuurd om het merk sigaretten dat de dame rookte te kopen, zodat mijn moeder kon uitdelen. Na dat mijn moeder uitgebreid verteld had hoe zwaar ze het had vertrok de dame weer, met achterlaten van een envelop met cash geld. Volgens mij ging mijn moeder er meestal van kienen.

Volgens mij staan veel huidige dames te popelen om de tegenwoordige armen te controleren op de aanwezigheid van asbakken en kattenharen. Het nieuwe vrijwilligerswerk?

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Gruffalo

In plaats dat mensen zich met de keuzes van die mensen gaan bemoeien zou de omgeving ook eens in de eigen kledingkast kunnen kijken of er een passende jas voor het meisje in hangt... De omgeving ziet blijkbaar dat het meisje te lang met die jas loopt. Waarom is er dan nog nooit iemand geweest, die heel voorzichtig aan die mensen gevraagd heeft of ze openstaan voor tweedehands kleren?
Ik weet nog dat onze kinderen net niet in de kleren pasten van de kinderen van anderen. Net te klein, net te groot. Dus van krijgertjes was bij ons geen sprake. Maar op een dag kwam mijn nichtje met een flinke zak merk-spijkerbroeken en mijn dochter kon ze aan! Mijn dochter vond het helemaal leuk.
Dus als iemand een winterjas over heeft, dan is het nu het moment om te vragen of ze die willen. Dat komt 'nonchalanter' over (ik was de kast aan het opruimen en dit kwam ik toevallig tegen), dan op het moment dat dat meisje die jas echt goed kan gebruiken.

Verder heb ik al gezegd wat ik ga doen als man er vandoor gaat. Dan ga ik meer werken (ja dat kan nog, bij de post is nog steeds werk en bij mijn andere baan zijn er ook nog mogelijkheden maar ja dat kan ook fout gaan ja) en als dat niet lukt of ik kom zonder baan heb ik echt niet direct duizenden euro's schuld.===
Nee dat denk ik ook niet. Ik schat in dat jouw manier van leven zo gestructureerd is dat je niet snel voor verrassingen komt te staan. Prima hoor, zo hoort het natuurlijk ook. Maar vaak komen mensen ook niet opééns met een schuld van duizenden euro's te zitten. Dat is vaak het eindpunt van een sneeuwbalsituatie.
Het begint met een onverwachte situatie. Wat dat dan ook moge zijn. Door die onverwachte situatie moet je je reserves aanspreken. Eerst denk je nog dat je het wel voor elkaar kunt krijgen, maar maand na maand moet je interen op je reserves tot het niet meer kan en je in het rood komt te staan, geen rekeningen meer kunt betalen, incassobureaus achter je aan krijgt, betalingsregelingen moet treffen, maar daar heb je eigenlijk het geld niet meer voor, etc..

kaaskopje

Uiteraard hebben we dat gedaan, en dochter elke dag extra fruit mee gegeven om samen te delen. Maar daar ging het hier niet om.

Huisdier en kind

Als je een enorme hond hebt (die veel eet) en nauwelijks genoeg hebt voor je gezin, lijkt het me niet meer dan wijs om die grote hond weg te brengen en te kiezen voor een klein hondje.
Ook als er niet veel geld is, zou ik zeker niet willen beweren 'dan meer geen huisdier' want voor huisdierenliefhebbers betekent zo'n gezelschapsdier veel. Maar een heel grote hond, of vijf katten, tja...

Gruffalo

dat ik ga muggenziften en nog meer van dat soort woorden: waarom ging het daar dan niet om? Je signaleert in dat gezin dat ze hun geld verkeerd besteden. Maar verwaarlozen ze dat kind écht? Dat ze geen fruit meekrijgt naar school is niet leuk, maar krijgt ze wel genoeg te eten voor de rest van de dag? En een versleten jas is ook niet leuk, maar zitten daar wel kleren onder die bij het seizoen passen? Als je als omgeving écht ziet dat een kind verwaarloosd wordt, dan is het zaak om in te grijpen. Is dat niet zo dan is het zaak om te kijken of je kunt helpen, ook al vind je dat die mensen hun geld verkeerd besteden. Vergeet niet dat dat meisje waarschijnlijk heel veel van de hond zal houden. Huisdieren kunnen heel veel waarde hebben voor een kind. En wat het roken betreft, ben ik met je eens dat die mensen ermee zouden moeten stoppen, maar daar laat je de kinderbescherming niet voor opdraven.

Knibbeltje

"Als je een enorme hond hebt (die veel eet) en nauwelijks genoeg hebt voor je gezin, lijkt het me niet meer dan wijs om die grote hond weg te brengen en te kiezen voor een klein hondje."

Ik vond deze opmerking grappig om te lezen, zo laat op de avond. Meen je dat echt? Een dier waar je erg aan gehecht bent gewoon omruilen voor een goedkopere kostganger? Een kind is niet te vergelijken met een huisdier, maar ik doe het toch. Ik wil mijn puberzoon graag omruilen voor een baby, dat is een flinke bezuiniging namelijk.

Nou wil40...

Die wordt vanzelf weer puber, en dan ben je nog verder van huis. Da's het voordeel van een klein honderas, die blijven echt klein.

5 katten en een minimuminkomen vind ik ook niet een heel handige, vooral als er dus iets met poes aan de hand is en je de dierenarts niet kan betalen. Ik bedoel, wat doe je dan ? Zelfs in laten slapen kost een hoop geld.

nee, dan zou ik denk ik toch proberen de diertjes aan mensen te geven waarvan je denkt dat die er wel goed voor kunnen zorgen. Zeker de poezen die makkelijk zijn met kinderen, nog niet zo oud zijn zijn makkelijk te plaatsen via een asiel. Onze pleegpoes die hier een paar weken is geweest (wij zijn gastgezin voor het asiel) was binnen een paar dagen al geplaatst.

Hier een mening over hebben

Hier een mening over hebben is lastig.Het is zo makkelijk om te zeggen wat een ander wel of niet zou horen te doen.Vooral als je zelf niet rookt,zelf geen huisdieren hebt of als je het zelf financieel wel allemaal kunt.
Wij maken het van dichtbij mee,2 gezinnen die het financieel moeilijk hebben,1 nog in de schuldsanering.Laatst kregen we een bedrag van onze ouders,mijn man was zeer verontwaadigd over het feit waar hun het voor besteed hadden.Maar als je dan eindelijk en iets kunt doen voor je kinderen,iets kan kopen voor ze.
Ik merk wel dat ik geen mening heb tot het moment dat er om hulp gevraagd word.Het ene gezin is in de problemen geraakt door een dubbele hypotheek en ontslag,bedrijf ging dicht.Het andee gezin ,omdat ze verkeerde uitgave doen en schijnbaar meer uitgeven dan binnen komt.Als dat gezin om hulp vraagt heb ik wel een mening.Een hele duidelijke.Ik zal nooit iets zeggen over dingen die ze hebben of kopen,maar als dan hun wasmachine stuk gaat,is dat hun probleem.
Het andere gezin is echt arm,kan niets,hebben nog wel hun hond,maar die was er al voor de problemen,ik heb er ook nog nooit een seconde over nagedacht dat dit beestje onder onnodige kosten zou vallen.Dit gezin word gewoon geholpen.
Mijn man vind dat als hij gezin a helpt dan ook gezin b ,daar denk ik heel anders over.

Nou sommige mensen

Maken er soms ook wel een beetje een potje van...Ik heb zo'n vriendin. Maar die zeg ik mijn twijfels gewoon persoonlijk...En daarna heb ik het er niet meer over en gaan we gewoon koffiedrinken op mijn kosten.
Klaar! En dan hoop ik maar van harte dat ze er even over nadenkt en misschien het ooit wel leert of voor mij part 1 maandje. Wat overigens niet het geval is...maar 't is echt een prima meid verder! Alleen heeft ze dát niet in de hand. En dat is het meeste balen voor haarzelf en haar kinderen.....
Ik heb er toch verder persoonlijk geen 'last' van?
groeten albana

Toch wel lastig hoor

Heb in mijn naaste omgeving te maken gehad met mensen die wel geld besteedden aan een heel duur ( internet) telefoonabonnement en hobbyspullen, maar niet aan de zorgverzekeraar en andere vaste lasten. Echt waardeloos hoor! Die hadden echt het idee dat je van je loon eerst koopt wat je leuk vindt, en daarna kijkt wat er over blijft voor ' saaie dingen'.

Nou, dan houdt mijn begrip echt op.

Dat van die hond, nou ja dat moet je niet zo zwart wit nemen, maar als je geen geld hebt voor een duur huisdier, dan moet je daar niet aan beginnen.

Gruffalo

Sorry, ik ga even muggenziften over je eerdere berichtje.
"Denk niveau is erg laag, werk is niveau chaufeur. "
Ik begrijp hieruit dat je chauffeur een beroep vind voor de laag-opgeleiden. En ik neem het maar even op voor deze beroepsgroep. Een goede chauffeur brengt jouw eten, kleding en gemaksapparatuur naar de winkel. Zorgt dat de bouwmaterialen voor je huis op de plek van bestemming komen enzovoort.
Ikzelf werk als chauffeuse op een personenbusje en heb daar mijn taxidiploma voor gehaald. Ik rij rond met mensenlevens en draag daarbij een enorme verantwoordelijkheid. Ik heb een opleiding op MBO niveau maar door rugproblemen kan ik niet meer in de zorg werken. Ik ben daarom omgeschoold. Het werk wordt niet al te best betaald (hoeveel is een mensenleven eigenlijk waard?) maar ik kom ermee uit de sociale dienst waar ik jaren in heb gezeten.