Wat als huisdiertjes bijna dood zijn?

Niet altijd

Het gaat inderdaad niet altijd goed. Mijn zus liet de rat van haar dochter inslapen en die vloog na de eerste spuit krijsend door de behandelkamer om vervolgens stuiptrekkend in een hoekje terecht te komen. Behoorlijk traumatisch voor mijn nichtje.
Heel bizar.

Meestal gaat het natuurlijk wel goed. Maar je moet nooit te licht denken over dit soort dingen. Ik ben het dan ook met je eens dat rustig dood gaan in zijn / haar eigen huis en eigen tempo de voorkeur heeft.

Toch zou ik de vraag / zorg van je dochter eens voorleggen aan de dierenarts. Je kunt gewoon even bellen. Dan weet je ook beter welke criteria zo'n arts hanteert.

Dees/Emmawee

Dees: hier ook, kiezen voor individueel of met andere kleine dieren.

Emmawee: ik vind het zelf laten sterven geen probleem als het om een oud dier gaat. Maar zoals gezegd gaan grotere dieren vaak niet vanzelf dood maar gaan ze dood aan bv een ziekte. Maar zelden is dat pijnloos.

Mijn cavia had nierfalen. Eén keer wilde ik m daarvan laten herstellen, de tweede keer heb ik hem de crisis bespaard. Beestje zat in de kooi, daar zag je echt niets aan. En toch leed hij vreselijk. Dat laat ik niet zelf sterven; dat is wreed.

Het kost aardig wat geld

Waar ligt de grens, mag je in de schulden raken of moet je onmiddellijk je beesten wegdoen als je je werk verliest? Ik heb afgelopen maand al minstens 320 euro uitgegeven aan één van mijn cavia's waar al drie dierenartsen naar gekeken hebben, maar we weten nog niet wat er loos is, dus er zal nog wel meer bijkomen. Ik prijs me gelukkig met mijn inkomen.
En denk ook, er zijn heel wat gezonde cavia's bij de opvang die je dan van dat geld weer een goed leven kan geven. Ik kies voor mijn eigen beestje, want daar ben ik aan gehecht, maar is dat eigenlijk niet egoïstisch vanuit het standpunt van een gezonde cavia die in een klein hokje in de opvang zit?

Moedermop.

Tja, die afweging maak je misschien bij een cavia?
De asiels zitten ook vol met honden en katten waar (nog) niemand aan gehecht is.
En er zijn ook veel eenzame vitale oudere mensen, maar daarom laten we onze eigen krakkemikkige oma toch niet inslapen?

Het is jouw cavia, zijn lot ligt in jouw handen:-)

Hoe ver ga je inderdaad

Dees zegt dat je geen huisdier moet nemen als je de verzorging niet kunt betalen. (Ik kan niet quoten maar daar kwam her volgens mij op neer) Onze hond heeft laatst zijn kruisbanden gescheurd. De operatie kostte1500 euro. De kans dat hij zijn andere kruisband scheurt is groot.
Ik heb het erg moeilijk met dit soort bedragen voor een huisdier. We steunen een meisje en haar familie in een vluchtelingenkamp en voor dat bedrag hadden ze daar veel nuttige dingen kunnen doen.
Er wordt steeds meer mogelijk in de behandeling van huisdieren. Daar hangt een prijskaartje aan. Moet iedereen dat kunnen ophoesten of anders maar niet aan een huisdier beginnen?
Nee, een mens geef je geen spuitje als ze niet meer zelfstandig functioneren. Mensen kunnen nog kwaliteit van leven hebben door hun denkvermogen, zelfs al kunnen ze lichamelijk helemaal niets meer. Dat geldt niet voor dieren.
Moedermop heeft een goed punt vind ik. De rationele optie voor een 350 euro kostende cavia zou zijn hem te laten inslapen en een opvangcavia een mooi leven te geven. Een dier heeft geen angst voor een spuitje en merkt niets van zijn einde, mits alles goed gaat.

destructie ja

Mijn kat had al wat probleempjes maar het echte probleem begon uiteindelijk op vrijdag avond en op zaterdag wist ik dat ik echt niet tot maandag kon wachten. Dus naar de zaterdagdienst waar de kat uiteindelijk het spuitje kreeg. We dachten de hele week dat het nog wel even zou duren (kat was benauwd door allemaal vlekken op de longen) en het werd ineens erger. Dus het was een heel duur spuitje (omdat het zaterdag was) maar goed, we hadden het er voor over.
De dierenarts was heel aardig maar vertelde dat we konden kiezen voor crematie en de andere optie was daar laten, maar zei ze, ik maak het niet mooier dan het is, dan gaat de kat gewoon in een vuilniszak naar een destructiebedrijf. Maar je kunt 'm ook gewoon mee naar huis nemen, maar begraaf hem dan wel zeker op een meter diep in de tuin, met zo'n klein huisdier kan dat prima. En dat laatste hebben we gedaan, voelde eigenlijk best goed. Katje is in onze eigen tuin begraven.

Destructie

Ik ben wel zo’n kille dat ik een dode hamster niet voor veel geld ga laten cremeren. Met onze katten doen we dat wel, maar dan in groepscrematie zonder urn.
Ik ben wel blij dat ik nooit echt hoge kosten heb gehad aan de huisdieren. In verhouding is 40 euro voor een hamster natuurlijk enorm, en ook de katten hebben bij elkaar vele malen meer dan hun aanschafwaarde gekost. Maar 400 euro in twee weken (aanhoudende blaasontsteking, simpel kwaaltje dus), voelt toch anders dan 1500 euro in een keer voor een operatie. Ik begrijp wel dat mensen dan over de operatie twijfelen, zeker bij een ouder dier. Maar ja, een spuitje is ook zo wat als zo’n dier nog wel drie jaar mee kan.

Voor mensen...

wordt wel gekeken naar de kosten van de behandeling gerelateerd aan het aantal gewonnen kwaliteits-levensjaren, QALY, zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Quality-adjusted_life_year
Aangezien de cavia's bij mij niet oud worden ondanks de goede zorgen (4 is het maximum, maar meestal sneuvelen ze met 3), zou het voor de cavia meer een QALM moeten zijn, in maanden. En hoeveel euro heb ik voor hoeveel (vermoedelijke) maanden over? En hoe kom ik erachter hoe de cavia zich echt voelt?
Een cavia die niet topfit is, wordt ook vaker achterna gezeten door zijn hokgenootjes, dus dat is niet optimaal. De stress die de behandeling met zich meebrengt, snapt zo'n beest ook niet.

Voor mensen is het 20.000 euro voor 1 kwaliteitslevensjaar. Dus voor een half gewonnen jaar waarbij je je 50% voelt, 5000 euro. Misschien zet dat bedrag de bedragen voor de dierenarts in perspectief.

Stress

Thuis laten inslapen is zeker iets wat ik in het vervolg voor mijn katten zou verkiezen. Doen de meeste dierenartsen dat eigenlijk? Wij hebben 1 keer meegemaakt dat een kat door de strijd om hem in het mandje te krijgen om naar de dierenarts te gaan overleed. Dat is echt heel erg naar. De kat had de avond ervoor nog niets opvallends, 's morgens was hij ineens sloom en at niet meer. Maar toen hij in het mandje moest kon hij weer spartelen zoals vanouds, dat overleefde hij dus niet.

Verder vind ik een kat (en hond) iets anders dan een cavia of hamster. Laatstgenoemde gaan meestal vanzelf dood. De hamster/cavia van topicstartster zou ik nog niet in laten slapen zolang hij nog eet en enigszins actief is. Met een cavia naar een dierenarts gaan lijkt me overigens dan wel meer makkelijker dan met een kat. Een cavia zit al in een hok dus dat kan je meenemen. Een kat moet je er altijd inzetten en meestal gaat dat niet makkelijk, is mijn ervaring tenminste.

tango

Ik weet niet of de meeste dierenartsen het doen, maar kort geleden heeft de dieren arts van een vriendin haar poes bij haar thuis laten ingeslapen. Hij doet dat geregeld op verzoek bij mensen thuis. Ik was er bij, en hoewel het natuurlijk een naar moment was, ging het heel relaxed. De poes lag op schoot bij mijn vriendin, kreeg eerst een prikje om in slaap te vallen, en toen nog een prikje waardoor zij overleed. De rekening, het is haar vaste dierenarts kreeg ze later; ze stonden dus niet niet gelijk met het pinapparaat klaar.

Inslapen

Hier hebben we helaas al aardig wat dieren moeten laten inslapen. Maar altijd omdat ze pijn hadden en er geen genezing of verbetering mogelijk was. Een schildkliertumor die ondanks de medicijnen na een jaar ineens zo groot werd als een golfbal, waardoor het koppie van de kat helemaal opzij geduwd werd. Een kat met een zware hernia die vanwege nierfalen geen pijnstillers mocht. En een konijn met een baarmoedertumor die niet te opereren was.
Ik blijf het vreselijk vinden dat je over het leven van een ander wezen beschikt, ook al is in leven houden dierenmishandeling.

Een ander konijn is hier gebleven tot-ie iets van 12 was. En inderdaad steeds strammer en rustiger geworden, tot-ie van ouderdom stierf. Maar die had geen pijn, voor zover we konden nagasn.

Ja lusten en lasten

Als ik reken ben ik jaarlijks ook wel meer dan die 1500 aan extra dierenarts kosten kwijt omdat ik een kat met een ziekte heb. Ik wist dat dat zou kunnen gebeuren want je weet dat als je een dier hebt je kosten ervan kunt krijgt. Ik heb mijn kat gekozen en ben daarvoor voor mijn kat verantwoordelijk om een zo goed mogelijk leven te geven. .

Daarom begrijp ik die mensen met hun bijstandsuitkering en vaak meerdere grote honden hebben ook niet.

bijzonder

Ik vind het altijd wel bijzonder dat als het gaat om het in laten slapen van dieren, er altijd wel iemand begint over dat we dat bij mensen toch ook niet doen. Ik denk dan: zie je echt het verschil niet, of is het gewoon een wat nare manier om je standpunt even wat krachtiger neer te willen zetten?

Dat vind ik ook wel. En ik vind het ook jammer dat de echte reden, geld ( of dat nu hier wel of niet het geval zou zijn), vanzelf boven komt, hoe goed mensen het ook proberen te verstoppen. Dat het duur is: natuurlijk en dat kan heel ongelegen komen, maar kom dan niet met allerlei excuses als het om geld gaat of als je eigenlijk niets met dieren hebt.

Het gaat niet alleen om geld

Van chemotherapie kan je je maandenlang heel erg beroerd voelen, maar mensen hebben hoop en toekomstperspectief. Een dier kan je niet uitleggen dat met een maandenlange hele vervelende kuur weer beter kan voelen of nog wat meer maanden/jaren kan leven.
En als je dieren door een vervelend proces in leven houdt, voor wie doe je dat dan, voor jezelf omdat je hier dier niet kan missen of voor het dier dat geen benul heeft? Voor wie naar de dierenarts gaan al een grote belasting is.

Ik heb medelijden met dierenartsen. Ze zijn uit liefde voor het dier dierenarts, maar die liefde is bepaald niet wederzijds.

andere gewetensvraag

Mijn katten komen dagelijks met muizen aan zetten. Meestal zijn die al dood (soms zelfs in stukjes verdeeld en opgegeten, helaas soms ook deels weer uitgekotst, het is elke ochtend weer een feest hier, zeg maar...) Maar regelmatig brengen ze ook nog (half) levende muizen mee. Deze beestjes vangen wij en zetten we uit in het bos, wetende dat ze vrijwel zeker toch dood zullen gaan.
Als wij nu echt elke dier gelijk zouden stellen en ons om hun welzijn zouden bekommeren dan zouden wij dus alle nog levende (maar wel gehavende) muizen naar de dierenarts moeten brengen voor een spuitje.

Vraag aan de dierenliefhebbers hier: moeten wij nu elke dag naar de dierenarts, of mogen we de muizen ook een paar dagen opsparen?

Eigenlijk moet je er een klap op geven. Dan is het over voor ze. Ik geef toe, ik kan het ook niet.
Maar gruwelijk om te zien wat onze kat met die muizen die nog leven uithaalt. Even laten lopen, dan weer er boven op duiken. Een leuke mep de lucht in geven.
En dan heb ik het nog niet over de vogeltjes.

Dapper

Dat deed onze kat vroeger toen ik nog thuis woonde ook. Van die halfdode muizen in je huis. Die kregen van mijn dappere vader idd een klap met een schep. En dan gingen ze in de kliko.

En zelf hebben we eens een kreupele pad in de tuin gehad. Ik vermoed dat die ook was gevangen door iets en bij ons achtergelaten. Toen heeft mijn man het uit zijn lijden verlost.

Ik denk niet dat ik dat zelf zou kunnen.

Egoisme

Uiteindelijk verzorg je een ziek dier natuurlijk voor jezelf. Het maakt voor een dier niet uit of het vandaag een spuitje krijgt of volgend jaar. Daar heeft het geen benul van, het leeft in het nu. Je moet een dier niet vermenselijken.

Ik vind 1500 euro per jaar voor medicatie voor een dier best veel hoor. Ik weet niet of ik dat nou zomaar zou doen.

Vogeltjes

Ik heb 2 keer een muisje van mn kat gekregen. Eentje ontsnapte zelf, de ander kon ik vangen en heb ik ongehavend uitgezet.
Vogels ( ik heb zelf geen katten meer) die ik buiten zie liggen en zie lijden als in ze stervende zijn, die breek ik de nek. In afschuw, dat wel, maar daar zet ik me overheen.
Is het een grote vogel die enkel gewond is dan bel ik de dierenambulance, is ie stervend dan rijd ik m naar mijn dierenarts die hem laten inslapen, gratis.

Jippox

Ik voel me aangesproken door je opmerking. Ik vind een beslissing nemen over het beëindigen van het leven van dieren niet zo simpel. Tot waar moet je een dier gewoon oud laten worden en vanaf welk punt beslis je wat téveel lijden is en/of mag je voor jezelf kiezen. Ik vind het niet raar om dat naast de gang van zaken bij de mens te leggen, al is het maar om je afwegingen te kunnen maken. Is een hond die zo dement als een deur is erg? Nee als hij nog gelukkig lijkt en ja als elk plezier verdwenen is. Een mens die dement is, is ook niet automatisch ongelukkig. Van een mens kun je dat ongeveer achterhalen, bij een dier minder. Voor mezelf heb ik er iets aan om daar zo over na te denken. Een kat die we hebben laten inslapen was totaal niet meer zindelijk. Dat zou je met een mens niet doen. Die krijgt een inlegluier en dat helpt de boel schoon te houden. Kon dat met een kat ook, dan zou ik dat misschien nog doen ook, maar dat lijkt me geen succes. Dus dan moet ik hard zijn. Een ondergepiest huis is heel erg onaangenaam, de kat heeft inmiddels zijn beste tijd gehad, dan moet het maar. Maar fijn zal ik dit soort beslissingen nooit vinden.

Jippox

Ik zou een jagende kat een belletje laten dragen.

Dees

Ook als de kat daar diepongelukkig van wordt?

Kaaskopje

Ik zeg ook niet dat de keuze eenvoudig is, maar je kunt het nog altijd niet vergelijken met zo'n keuze bij een mens.

Muizen

Dat bij de knaagdieropvang cavia's en konijnen worden gebracht die gedumpt zijn, kan ik me voorstellen. Die beesten zijn bedoeld als huisdier en redden het niet zonder baasje. Maar soms worden er ook gewonde muisjes gebracht èn weer opgelapt. Precies zulke muizen waarvoor ik de muizrnbestrijdingsdienst in de arm heb genomen omdat ze door mijn keuken liepen. Ik vind muizen grappige beestjes, maar deze hielden zich niet aan de regel dat in ons huis niet wordt voortgeplant. En omdat ze cavia's ziek kunnen maken, was het helaas, exit muizen. Maar de opvang knapt ze weer op.