hekel aan labradors

Warkin

Je hebt blijkbaar pech. Ik herken het gedrag wat je van 'jouw' labradors totaal niet. Jonge honden gedragen zich als jonge honden, maar eenmaal volwassen valt het allemaal nogal mee.

Ik heb bij elkaar al zo'n 21 jaar honden. In het begin waren we 'baas' zoals dat in die tijd normaal was. Je moest je hond stevig aanpakken! In die tijd dacht ik ook altijd dat bazen die andere honden ontweken, bang waren voor andere honden. Stel je voor dat hun schatje aangevallen zou worden door een andere hond. Inmiddels weet ik beter. Een hond opvoeden doe je niet met harde hand (ik sta aan de anti-Cesar Milan kant, hij gebruikt niet alleen zijn stem) en als je je hond uit een ongemakkelijke situatie kunt houden, dan doe je dat door over te steken, of even een andere kant op te lopen.

Wat je moederinstinct betreft... natuurlijk bescherm je je kind. Maar als je merkt dat een hond niet anders doet dan enthousiast zijn, zo te lezen herken je het onderscheid tussen agressie en enthousiasme, dan geef je een hond geen rottrap. Het zou niet in mij opkomen. Als honden vechten, dan doe ik alles om dat te stoppen, dus als ik daarvoor een trap moet uitdelen, moet dat. Je kunt dan wel allerlei verstandige mogelijkheden willen toepassen, maar dat moet ook maar kunnen.

Uiteraard zou ik ook boos worden. Maar je moet wel kijken waar je die boosheid op richt. In jouw geval is dat de eigenaar en niet de hond. Die is alleen maar enthousiast. Als jij zo'n hond op zo'n moment een rottrap verkoopt doe je meer kwaad dan goed.

Als je echt geïnteresseerd bent in hondentaal/lichaamstaal, zou je eens kunnen lezen over BAT-training. Gewoon om te zien wat dat is. Daar zul je zien dat het prima is als een tegenligger een confrontatie met jou en je hond voorkomt. Jouw hond heeft dat zo te lezen niet nodig, maar niet elke hond kan een rots in de branding zijn. En verder kan ik je aanraden (gewoon zoals je iemand kunt aanraden een bepaald boek te lezen) om over "Kalmerende signalen" te lezen.

Cesar gaat voor een groot deel nog steeds uit van de oude opvattingen over honden. Inmiddels is achterhaalt dat je hondengedrag kunt vergelijken met roedelgedrag van wolven uit de observaties die vroeger gedaan zijn. Wolvengedrag van een familie is minder 'Follow the leader", dan men vroeger dacht. Vroegere conclusies zijn gebaseerd op onnatuurlijk samengebrachte wolvenroedels. Niet op wolven die familie van elkaar zijn. Cesar wordt ook regelmatig gebeten door de honden die hij moet trainen. Dat natuurlijk overwicht en zijn kennis hoe hij dat moet voorkomen, valt dus nogal tegen.

Tussen 2 haakjes...

Ik zou zo graag willen dat je je tekst nog kunt bewerken na plaatsing. Uiteraard zie ik nu pas de fouten in mijn tekst.

Kaaskopje

Het feit dat hij gebeten wordt zegt niks, het zijn probleemhonden en dat gaat niet na een seconde gelijk goed natuurlijk. Ik heb hier een gedragsdeskundige gehad die opgeleid is door Milan, die er na een consult voor heeft gezorgd dat een van mijn honden niet meer uitvalt naar alles en iedereen en rustig mee kan naar buiten.

Fiorucci

Man en ik hebben besloten dat we de Milan kant niet moeten volgen . Het lijkt niet anders te kunnen, of je bent voor of tegen. Gemiddeld genomen volgen de adoptiestichtingen die ik ken Cesar Milan liever ook niet, maar de Kalmerende Signalen e.d..

Het uitvallen naar tegemoetkomende mensen of fietsen is al beduidend minder geworden bij onze hond. Door op de houding van de hond te letten weet ik of ik op mijn hoede moet zijn. Soms is dat zo en dan ga ik even een stukje verder van de weg lopen of ga ik rustig een zijpaadje in.

Kaaskopje

De oplossing is hier een deel van zijn halsbandje over de neus plaatsen, dat kalmeert. Ik hoef dus niemand meer te ontwijken of om te lopen.

En verder

Ik denk dat er meer wegen naar Rome leiden. Ik vind Gaus niet zo sympathiek en de cursussen op zijn naam ontzettend duur.

Gaus

Oh Gaus is ook niet mijn persoonlijke vriend. Maar iemand die bereid is oude principes opzij te zetten voor nieuwe inzichten, juist ook in dat wereldje, krijgt er van mij weer bonuspunten bij ).

Wat het bandje betreft... dat ken ik niet. Heb je daar een voorbeeld van via een link? Wij gebruiken geen halsbandjes overigens. Alleen tuigen.

Heb er ook niets mee

Ik heb ook niets met honden. Sommige kan ik nog wel dulden, als ze opgevoed zijn en niet stinken.
Ik begeleid voor mijn werk verschillende gezinnen met veelal foute honden. 1 gezin met 2 Labradors die altijd eerst 5 minuten tegen je op springen en daar pas mee stoppen als ze uit elkaar gehaald worden.
Een ander gezin met 2 kleine keffers waarvan ik het ras niet weet, want dat interesseert me niet, die tegen alles keihard blaffen wat binnen 10 meter van het huis loopt of rijdt.
Gelukkig ook gezinnen met keurig opgevoede honden waar je geen last van hebt.
Wat ik werkelijk vervelende honden vind zijn boxers. Ik vind ze lelijk en hier in de straat woont een gezin met een boxer die gewoon je tuin in schiet als hij een kat ziet. Hiervoor hadden ze een andere boxer die bijna een keer hier binnen stond. Zoon speelde weleens met zoon van het gezin maar wilde er nooit alleen binnen spelen, ik moest altijd mee. Die hond stond namelijk altijd aan je te snuffelen e.d. zoon was daar niet van gediend, maar dat begreep de moeder van vriendje niet zo. Die riep inderdaad alleen maar: hij doet niets.

Tango

'Wat ik werkelijk vervelende honden vind zijn boxers. Ik vind ze lelijk en hier in de straat woont een gezin met een boxer die gewoon je tuin in schiet als hij een kat ziet.'

Het zou fijn zijn als je niet elke hond van een ras over één kam scheert maar daar doet de TS ook flink aan mee.

Ik ben postbezorger en de allerliefste hond in al mijn wijken is toch echt een boxer.

Je kent twee boxers en toevallig uit hetzelfde gezin, denk je echt dat als dat gezin een dalmatiër neemt dat die dan wel keurig wordt opgevoed? Nee natuurlijk niet. Ligt allemaal aan de opvoeding en dat je een dier lelijk vindt heeft al helemaal weinig te maken met het karakter.

Kaaskopje

Gaus was begin jaren 80 (weet het niet precies, heb dat laatst van hem gelezen, kan ook nog eerder zijn geweest) op de hoogte dat de slipketting weg moest en men moest belonen ipv straffen en dat dat hele leidersgedoe niet werkte. Hij was daar toen op een conferentie over maar het was lastig om dat in Nederland te implementeren omdat veel mensen het verkeerd aanpakten.

Tango

Dat is pech hebben als je een hekel aan honden hebt en er dan toch regelmatig mee te maken hebt. Je zou bij ons totaal niet passen vrees ik. Bij ons staat de kamer in het teken van 'hond'. Een grote mand, een groot kleed waarop ze mogen liggen, ze mogen op de banken, volgens een van de dochters die het ook niet zo op honden heeft, ruik je ze ook. Dat valt ons zelf vooral op als ze nat geworden zijn van de regen. Waar we iets aan proberen te doen is dat vooral de oudste hond erg veel blaft in huis. Dat heeft te maken met dat ze áltijd alert is en dat heeft te maken met haar 'rugzakje'. En hoe tref je het... mijn lievelingsras is een boxer. Omdat onze boxer zo geweldig was in onze ogen, vinden we de boxer van een ander niet snel vervelend en smelt ik nog steeds van hun kop, zeker als het een pup is.

Wat mij opvalt aan kinderen die het niet zo op honden hebben, is dat ze het toch vaak van hun ouders, niet zelden moeders, overnemen. Onze buren hebben het ook niet zo op honden en alledrie de kinderen zijn er bangig voor. Wat ik echt heel stoer vind, is dat een van de kinderen onze hond regelmatig is komen voeren, zodat onze hond kinderen leuk leerde vinden. Het resultaat is dat hond haar wel leuk vindt, maar onbekende kinderen nog steeds niet. De missie, waarvoor we dit deden, is mislukt dus, helaas. Gezinnen waarvan de ouders of een ouder zich open opstelt naar hond, hebben meestal ook kinderen die hond niet eng vinden. Tot zover mijn observaties .

Maar voor alles: het staat je vrij om honden niet leuk en boxers lelijk te vinden.

De allerliefste hond

Is in mijn ogen ook de boxer. Toen ons konijn was ontsnapt, hing het even later als een puppy tussen de bek van een oude boxer van de buren, geen schrammetje. Ik zou ook graag een boxer willen, maar de gedachte aan die speelselspatten weerhoudt mij.
Boxers zijn zeer leerzaam, je moet het alleen wel aanleren.

Uiterlijk vond ik de boxer met donkere streepjes op een lichtbruine vacht zo kunstzinnig dat ze echt niet lelijk kunnen zijn. Ze zien er ook zo atletisch uit en schudden zo grappig met hun 'ranke' achterwerk als ze bij zijn .
Omdat boxers wendbaar zijn, knallen ze itt een labrador niet zo snel tegen je aan.

Dat is het grote nadeel van een labrador, ze zijn lomp en botsen daaorm sneller iemand omver. Een rodweiler is ook lomp maar wordt minder snel geaaid of ingezet als sociale hond en zijn daardoor kleiner in aantal zodat men sneller klaagt over een labrador.

Triva

Oh, dan gaat je kennis verder dan de mijne wat Gaus betreft:-) Ik heb hem nooit verkeerd gevonden in zijn omgang met honden. Dan moet het voor hem een extra zegen zijn dat er in de hondenwereld nu toch wel anders gedacht wordt dan rond 1980.

Ik vrees dat wij bij de boxer nog wel een slipketting hadden. Dat was toen nog normaal voor zover ik wist. Maar tijden en opvattingen veranderen, ik zou het nu absoluut niet meer doen en als ik nu nog honden met een slipketting zie wordt ik daar toch wel droevig van. Ik kan met redelijke zekerheid zeggen dat de boxer er geen schade door heeft opgelopen, dat dan weer niet. Het is tot haar dood een enthousiast lief beest geweest, die braaf aan haar slipkettinkje meeliep.

Flanagan

Of we hadden gewoon mazzel, of het kwam toch door onze consequente regel dat hond niet vanuit de hand eten mocht krijgen, maar onze boxer kwijlde niet. Ik dénk dus dat je veel kunt voorkomen, door een boxer nooit reden te geven om zich rond jouw bord, of koekje te gaan zitten verlekkeren. Wat we wel goed vonden, dat was ook wel erg praktisch, was dat hond de vloer stofzuigerde. Wat gevallen was, mocht de boxer wel hebben. Dus als er eens een erwtje van tafel schoot, deden we net of we niet zagen dat boxer die pakte.

Flanagan

In Engeland heeft de rottweiler een tijd op de lijst van te gevaarlijke honden gestaan, als ik mij goed herinner.

Wij hadden een boxer die in haar geheel heel rank en niet groot was. Ze at tot waar ze nodig had en meer niet, waardoor ze ook niet dik werd. Daarnaast hebben we een kruising gehad die voor driekwart uit boxer bestond en een kwart uit labrador. Die was lomper in bouw, maar zo mooi! Een zwárte boxer met een witte bef, witte smalle strook naar het voorhoofd toe, witte tenen en een iets bredere romp, maar verder zoals boxers horen te zijn, dus ook met de complete staart er nog aan. Couperen van de staart was in die tijd nog normaal, oren niet meer, dus onze 'echte' boxer had nog wel een stompjesstaart. Wij zijn maar twee keer naar een hondenkeuring geweest, ook met deze hond naar een bastaardjeskeuring (dat was véél leuker dan de keuringsdag van de boxer) en daar werd ze tweede in haar leeftijd (grotere pups). Ze waren lyrisch over haar. Alleen al het feit dat een bastaardhond zo'n gladde vacht had, was iets om euforisch over te doen, haha. Sindsdien heb ik overigens geen hondenshow en keuring meer bijgewoond. Ik vind het een vreselijke wereld.

Warkin

'Ik hou er niet van dat wanneer ik mij omdraai, de hond geen blik waardig gun, dat zo'n beest dan nog harder van de andere kant tegen je op gaat beuken. Maar hemel wat zijn die beesten hard en sterk en hardnekkig. En gewoon NIET luisteren.'

Het probleem is niet dat ze hard, sterk en hardnekkig zijn, maar motorische onhandig.

Een groot formaat hond zoals een herder of boxer heeft dat probleem veel minder. Ze zijn wendbaarder en misschien is daarom de herder zeer geschikt als politiehond.
Een labrador heeft vanwege het hoge page-gehalte, de roomwitte vacht en de onschuldige kindvriendelijke zachte blik in de ogen gewonnen aan populariteit tov een hond zoals de boxer. Alleen kunnen deze bij snoepen door kinderhandjes een onwenselijke gewoonte vertonen en het ras staat bekend om de winderijen.

Al met al, kan je beter klagen over die hondenbezitter die het gedrag negeert.

Flanagan heeft grotendeels gelijk

Ik heb ooit een boxer gehad. Een schat van een hond, zeer zachtaardig, dol op kinderen en inderdaad, zéér actieve darmen.

Deze boxer was echter wel het toppunt van lomp. Maar er zat geen greintje kwaad in.

En we hadden hem afgeleerd tegen iedereen op te springen.

De kinderen in de buurt waren wel bang voor hem. Ze vonden hem eng...

Haha,

Wat een beetje haar al niet met een dier doet.

Kaaskopje

Ik schreef niet dat ik een hekel heb aan honden, ik heb er niets mee zei ik. Wel een hekel aan boxers maar goed dat zal de ervaring zijn die ik ermee heb. Misschien heb jij hele nette opgevoede boxers en vind ik die hooguit nog lelijk maar niet vervelend.
Ik heb dus wel een hekel aan ongemanierde honden en dat zal veelal aan de bazen liggen, dat ze niet opgevoed zijn. Mij zus heeft een husky die ook behoorlijk irritant kan doen. Als je hem een keer aait kom je er niet meer vanaf zeg maar en wordt hij steeds opdringeriger, ook als ze er iets van zegt.
Verder ben ik ook niet bang voor honden, dus dat breng ik niet over op mijn zoon. Zoon was overigens wel een periode echt bang van honden omdat hij door een klein keffertje van een vriendje was gebeten. Moeder hield hoog en laag vol dat dit niet zo was. Het was ook maar een schrammetje maar hij deed dus wel degelijk iets.

Bange kinderen en ouders

Meestal zijn kinderen en eventueel hun ouders niet voor niets bang voor (of gewoon niet dol op) honden. Er is dan iets gebeurd.

Wij hebben geen honden omdat we vinden dat we veel te weinig tijd hebben voor die beesten en er ook niet zoveel tijd voor willen maken. Ik ben meer een kattenmens en mijn man is net te vaak gebeten.

Mijn kinderen heb ik geleerd om altijd eerst aan het baasje te vragen of ze de hond mogen aaien, de verantwoordelijke baasjes reageren daar heel goed op en begeleiden dat prima, de wat mindere baasjes vinden dat onzin en eentje vond dat kind het maar moest proberen en dan merkte kind wel of hond geaaid wilde worden of niet (kind mocht van mij toen de hond niet aaien).
Mijn kinderen zijn regelmatig in het park omvergelopen, ook door kleddernatte honden. Mijn kinderen zijn daar niet dol op, ik ook niet. Zeker niet van die grote labradors/golden retrievers/brenner senner of die mega sint-bernhard.
Mijn kinderen hebben ook ervaringen met van die irritante kruissnuffelaars die niet van je af te slaan zijn, wil je verder en dan zit zo'n beest de hele tijd om je heen te draaien.
Er zijn ook wel eens voetballen kapot gebeten op het voetbalveldje door zo'n enthousiast loslopend geval. Vonden ze ook geen geslaagde actie.
En ja, ze zijn ook wel eens gebeten. Een keer toen ze ophielden met voetballen toen ze zo'n loslopend beest op zich af zagen stormen. Ze hielden de bal buiten bereik van de hond en riepen 'af' tegen het beest. Hond hapte het kind, want wilde de bal. Baasje vond het een gevalletje 'eigen schuld, hadden ze hond de bal maar moeten geven, hond wilde alleen maar spelen'.
Of die keer dat we in het bos liepen en zo'n beest vond dat we ergens niet langs mochten. Baas van verre 'hij doet niets hoor', nou mooi wel. Lag natuurlijk aan iedereen behalve aan de hond. De hond beet mij terwijl ik mijn kind oppakte gelukkig, en niet mijn kind. En het was geen krasje.
Of die keer buiten de winkel, kind loopt naar school langs het fietsenrek waar een hond aan zijn lijn rustig zit. Het pad is niet breed en we passeren met kinderwagen en kind aan de hand de fiets van de eigenaar. Hond begint als we vlak bij zijn ineens te grommen en haalt uit, gelukkig kan ik snel genoeg achteruit springen maar hij stond met z'n voorpoten in de buggy. Eigenaar stormt de winkel uit 'wat doen jullie hier ook!'
Of die keer bij een klasgenootje, hond bemoeide zich met een ruzie over een lego-bouwwerk en 'corrigeert' mijn kind.

Tsja, ik ben van door deze ervaringen echt geen hondenliefhebber aan het worden, en mijn kinderen eerder hondenhaters. O ja, en ik heb geen hoge pet op van de hondenopvoedkwaliteiten van bovenstaande baasjes.

Overigens

Er zijn ook hele prima baasjes en dito honden, daar niet van, ik weet dat dit de minderheid is. Helaas verpest die minderheid het zo voor de rest...

Fransien

Ik snap je klachten. Ik word kriegel als kinderen zomaar op de hond afstormen met 'mag ik aaien?'. Goed bedoeld, maar de hond deinst achteruit. Dus netjes en rustig vragen en dan kun je van mij met grote regelmaat nog 'liever niet' krijgen ook. Soms vind ik het goed, maar een hond is geen wandelende knuffel die te pas en te onpas geaaid moet worden. Een hond buiten een winkel stallen, is iets wat je niet moet doen. Terecht of onterecht, maakt niet uit, maar je wordt aan alle kanten gewaarschuwd dat alleen staande honden kunnen worden gestolen. Dus dat risico neem ik niet. Ik wordt ook niet blij van modderpoten op mijn kleren. Zelfs niet van onze eigen honden. Maar goed, als je daar mee gaat lopen, dan is de kans dat je bepoteld wordt aanwezig, dus dan moet je niet moeilijk doen. Dat ligt bij andere honden soms toch anders.

Ik kan me voorstellen dat je minder fan van honden wordt als jullie met enige regelmaat gebeten worden, maar ik vraag mij meteen ook af hoe dat mogelijk is. Ik ben nog nooit door een kwaaie hond gebeten, wel door een hond die per ongeluk in mij hapte in plaats van het speeltje. Wat ik ook wel apart vind, is dat een hond gaat bemiddelen bij een ruzie. Ik had best willen zien hoe dat zo gekomen is. Wat niet wegneemt dat het niet normaal is dat zo'n situatie kon ontstaan. Hondeneigenaren moeten altijd voorkomen dat er gevaarlijke situaties kunnen ontstaan.

Ik zou het wel nuttig vinden als er instructeurs op scholen langs zouden komen voor een lesje hondengedrag. Elk jaar opnieuw. Kinderen weten niet altijd hoe ze moeten handelen. Als je een bal boven je hoofd houdt, wil de hond daarheen. Niet doen dus. Hou de handen laag. Nooit wegrennen, niet onnodig gillen.

Wat wij wel eens hebben meegemaakt is dat wij jongens waarschuwden dat ze hun bal even moesten veilig stellen. Want een hond kán de bal stukbijten als het tegenzit. Maar nee, ze hadden er wel vertrouwen in dat dat niet zou gebeuren. Toen hond toch te ruw met de bal omging, keken ze toch even beteuterd. In zo'n situatie voel ik mij niet verplicht om een nieuwe bal te regelen (de jongens waren al wat ouder, grote pubers). Ze waren gewaarschuwd.

Als ik een hond had die graag in ballen bijt, had ik hem denk ik toch aan de lijn gedaan. Een ander kent jouw hond niet,. Sorry, maar dan ben je m.i. toch verantwoordelijk voor de schade die je huisdier aanricht, ongeacht de waarschuwing.
Zo bestaan er ook verzekeringen voor situaties waarbij iemand voor een dier moet uitwijken en schade maakt.
Als het dier los loopt, is de eigenaar wel degelijk verandwoordelijk.
Mijn ouders hadden om die reden de kat een oplichtend halsbaantje omgedaan.

Niet met enige regelmaat gebeten

Gebeten worden is de afgelopen 15 jaar maar 3 keer voorgekomen, maar dat is wat mij betreft nog 3 keer teveel.

De bal. Ja, die werd inderdaad hoog gehouden want buiten bereik van de hond die al eerder een bal kapot had gebeten. En er werd in de mouw gebeten en daar zaten flinke gaten in (lees: was redelijk aan flarden) en een flinke bloedende kras in kind.

Corrigeren bij ruzies: hond corrigeerde de jongere kinderen in het gezin met regelmaat en dus ook mijn kind. Het was geen doorbijten maar een corrigerende beet, kind voelde het wel en was ook erg angstig en barste in huilen uit. Moeder komt, vraagt en corrigeert de hond niet maar mijn kind. Vriendje speelde voortaan bij ons thuis, deze hond vertrouw ik niet.

Het bos: die hond moest later het asiel in, hij had behalve vreemde mensen en honden ook zijn baasje en bazinnetje gebeten. Hond spoorde niet, maar baasjes ook niet. Dit was echt een dier wat geen anderen (mens/dier) in zijn buurt wilde en werd daar niet op gecorrigeerd.

Die hond buiten de winkel, tsja, waarschijnlijk was het beest geschrokken. Ik zie het vaker en vaak zitten ze de hele tijd buiten te blaffen en te keffen en loop je liever flink om het beest heen. Vervelend. Maar dit beest zat rustig en vliegt ineens op en staat met z'n voorpoten op de plek waar mijn jongste z'n voeten in de buggy heeft over mijn jongste heen. Ik wist niet hoe snel ik die buggy achteruit moest trekken.

Al deze voorvallen hebben wel iedere keer een vergoeilijkende baas die de schuld niet bij zijn hond legt, en daar zit inderdaad een flink deel van het probleem.

Flanagan

We hebben meerdere malen gezegd dat ze de bal weg moesten houden van de hond. Ze waren met die bal op het hondenveld in een park. Dus toen ze duidelijk aangaven dat ze wel zouden zien, vonden wij het wel goed zo. De jongens vonden dat ook overigens. Er was geen probleem. Ze waren sportief.