U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Wie stuurt mijn dochter een kaartje?
Een berichtje onder mijn oude naam, misschien weten sommigen dan nog wie ik ben van lang geleden. Inmiddels ben ik vier nicknames verder 
Mijn dochter van 11 jaar wordt maandag geopereerd aan haar rug. Ze heeft een stijve bocht van 88 graden in haar rug. Het wordt een hele grote operatie. Normaal gesproken zou er bezoek komen natuurlijk, ze ligt in elk geval een week in het ziekenhuis. Maar nu mag dat niet. Ik blijf dag en nacht bij haar en mijn man mag één keer per dag langskomen.
Ik zou het zo fijn vinden als er mensen een kaartje naar haar zouden sturen, zodat ze echt heeeeeeel veeeeeeeel kaarten krijgt. Ze is geen meisje-meisje, houdt niet van roze barbiegedoe. Ze houdt van stoere dingen, dieren (vooral honden) en Pokémon.
Wie zou haar blij willen maken met een kaartje? Het mag naar ons huisadres (dat vind ik best eng hoor om zo openbaar te worden). Mijn e-mail is savon321@hotmail.com, ik stuur je dan ons adres.
En willen jullie duimen maandag? Ik vind het zo eng.
Fijn!
Zo dichtbij, en toch zo ver weg nog, kan ik me zo voorstellen. Ik duim dat het bedachte plan ook werkt. Wel lang afzien voor jullie allemaal, maar als het allemaal achter de rug is en het heeft het effect dat jullie hopen, is dat gelukkig weer snel vergeten. Net als je bevalling 
.
Willen jullie meedenken?
Vanochtend hebben we een gesprek met de pedagogisch medewerker gehad. Voor de dagen na de rugoperatie is het voor dochter handig om t-shirts te dragen die aan de achterkant opengeknipt zijn. Dat is geen probleem, paar niet zo mooie shirts zijn 2 weken geleden al doorgeknipt.
Voor de twee weken ervoor, met de hele stellage aan haar hoofd, zouden bloesjes handig zijn, hoeft niet over haar hoofd natuurlijk. Vesten hebben we wel, maar het wordt warm. En in een ziekenhuis is het sowieso altijd warm. Bloesjes, van het woord kreeg mijn stoere dochter al de kriebels. Minstens 5 heb ik er nodig. Even een blik online en ik zag van die gebloemde dingen, daar krijg ik haar nooit in natuurlijk. Heeft iemand een idee hoe ik dit anders kan oplossen?
Kimono?
Iets in het model van een kimono, overslag dus, van dunne stof? Misschien is er hier een handige Forummer die er een paar kan maken van een lekkere soepele katoen (of nog beter, t-shirtstof) in effen kleuren? En dan met korte mouwen.
Overslag shirt of -vest
Misschien zijn die wat stoerder of in elk geval effen. Mogelijk vind je ze bij een danswinkel in het zwart, Zodat ze er als een hiphop ster op vakantie bij ligt;)
Wil je je dochter haar maat geven, zodat we kunnen meezoeken?
en jongensbloesjes
Rode Krullenbol hier zou zeggen: houthakkersbloes (en dan de mouwen oprollen, natuurlijk)
nog over die jongensbloesjes
bij H&M zie ik verschillende bloesen met korte mouwen, gewoon wit of met een werkje, voor 10 euro per stuk. Iig geen bloemetjes...
gewoon
Ja gewoon bij de jongens overhemden kijken bij H&M. Zit vast wel iets bij, nu in de zomer veel met korte mouwen.
Heel veel geluk!!!
Dat andere, die met open rug, zou ik ook voor gaan knippen.
Overslag
Voor baby's zijn er idd overslagshirtjes, zoiets zou ideaal zijn. Maar die zijn er niet in maat 146. Een danswinkel, daar was ik echt nooit opgekomen, heeft een overslagshirt maar met lange mouwen. Die zou ik er ook nog af kunnen knippen. H&M heeft wel wat bloesjes zonder mouwen, dat zou ook nog kunnen.
Iemand op school zei net dat misschien een damesnachthemd (maat xs) knoopjes bovenaan heeft, daar zou ze in kunnen stappen. Of schoudernaad losknippen en daar iets mee doen.
En jongensbloesjes zijn dus overhemden, tadaaa!! Daar vind ik er meer van! H&M heeft best leuke jongensoverhemden
Beetje onsamenhangend
Gezocht tijdens het typen van mijn bericht, beetje warrig allemaal;)
Juist, ja
Ik zou inderdaad uit de grond van mijn hart 100% katoenen houthakkersbloezen aanbevelen. Deze zijn verkrijgbaar met korte mouwen, maar ... voor een stoere look zou je kunnen overwegen om een aantal te ontdoen van hun lange mouwen door middel van scheuren. Korte mouwtjes met rafelranden; stoerder kan toch eigenlijk niet? Of je maakt gebruik van een schaar en knipt er een soort van decoratieve franjes in/aan.
Het mooie aan houthakkersbloezen, vind ik, zijn de prachtige kleuren waarin ze worden vervaardigd. Op de één of andere manier zijn blauwe exemplaren altijd zo ontzettend mooi blauw; groene oogverblindend mooi groen en ga zo maar door! Rood valt bij mij uiteraard het beste in de smaak, maar dat terzijde.
In aanschaf kunnen ze nieuw overigens best wel prijzig zijn. Ik zou ervoor naar een kringloopwinkel gaan. Daar is meestal een ruim aanbod ervan aan te treffen.
Hoe dan ook heel veel sterkte toegewenst in deze moeilijke tijd!
Rode krullenbol
Overslagvest
Tsja, die dragen ballerinas tijdens de opwarming. Zoiets als dit in maat xs op zalando; https://www.zalando.nl/zign-t-shirt-print-black-zi121d00e-q11.html.
Maar de rode houthakkers blouse van RK vind ik ook stoer;)
De houthakkersbloes
Gaat het niet worden, dochter heeft het afgekeurd. Ik heb nog geroepen dat het toch niet meisjesachtig is of tuttenkleuren, maar ze zei 'je mag 'm best kopen, maar ik trek 'm niet aan.
Ik ga nog wel goed kijken naar die vestjes.
En precies nu
heeft mijn oudste nog thuiswonende zoon een appartement gevonden. Hij werkt sinds augustus fulltime en was op zoek naar een eigen plekje. Gisteren hoorde hij dat hij op 15 juni de sleutel van zijn appartement krijgt. En ik zit vanaf woensdagavond met dochter in het ziekenhuis. Ik kan mezelf niet in tweeën delen en zij heeft mij harder nodig dan hij. Ik weet het en ook oudste heeft alle begrip. Maar ik baal er zo van dat ik hem zo weinig kan helpen. Gelukkig is het een nieuwbouw-appartement, dus hoeft er niet veel te gebeuren (vloer, gordijnen en inrichten). Hij staat voor de klas dus een dag vrij nemen omdat er bijvoorbeeld een bank bezorgd gaat worden kan niet. Ik had dat onder alle andere omstandigheden gewoon voor hem kunnen doen. Natuurlijk zijn we aan alle kanten creatief aan het denken en komt het vast wel goed, maar ik vind het zo erg dat ik hier gewoon met tranen zit.
Ach Savon
Het is ook veel allemaal.
Kon dat maar hè, jezelf in tweeën splitsen.
*knuf*
Savon
Wat balen. Maar hij hoeft op zich niet perse de 16e te verhuizen, toch? Dat inrichten mag ook best wat langer duren ...
Het komt allemaal tegelijk...
En je bent zo nieuwsgierig naar de nieuwe woonplek en je wilt graag helpen...
Mijn dochter verhuisde aan het begin van de Corona-crisis van haar studentenflatje naar een woongroep. Vanwege besmettingsgevaar waren we niet welkom, haar nieuwe huisgenoten hebben geholpen met de verhuizing. Pas dit weekend konden we eens langs op 1,5 m.
Dat vond ik al zo jammer, en bij mij lag er niemand in het ziekenhuis, dus die tranen zijn helemaal begrijpelijk.
Toch
Probeer even los te komen van wat je eerst in gedachte had: fulltime bij dochter in het ziekenhuis. Ik probeer wat lucht erin te maken, zodat je wellicht wat anders naar je opties kunt kijken.
Kijk even naar de regels rond ziekenhuisbezoek, wellicht kan er nu meer dan een paar weken geleden.
Je man is er ook nog.
Bespreek met je dochter hoe erg zij het vindt als jij een keer naar je zoon gaat en iemand anders op bezoek komt (je man, andere familieleden).
Gebruik eventueel de ziekenhuisplanner voor het regelen van bezoek (en het bijhouden van een dagboek).
Bespreek met je zoon welke hulp hij graag zou willen. Wellicht is het al mooi als jullie beiden, de ouders, een keer naar het appartement gaan kijken en kan of wil hij zelf alles verder regelen. De sleutel krijgen en de dag van de verhuizing zijn meestal wel belangrijke dagen, niet alleen voor het kind, ook voor de ouders. Wellicht kan hij alles zelf regelen, met hulp van vrienden, of vader, en hoef je alleen foto's te maken als hij vertrekt en/of een pan soep te brengen als hij over is.
De dag van de operatie is een belangrijke dag voor je dochter, d edag van de verhuizing voor je zon. als dat niet dezelfde dag is (vraag zoon voor begrip daarvoor, dan maar een dag later), probeer dan aandacht en zorg zo goed mogelijk te verdelen, waarbij je ervan uit mag gaan dat het niet allemaal op jouw schouders hoeft te rusten. Man, familie, vriendenkring, er zijn wellicht meer mensen die kunnen en willen helpen.
Tsjor
Helaas
is dochter alleen laten in het ziekenhuis geen optie. Daarbij komt dat ze de eerste in dit ziekenhuis is die die hele stellage aan haar hoofd krijgt, er zullen heel wat verschillende artsen langs komen, daar wil ik gewoon bij zijn. Op dit moment zijn de regels zo dat alleen ouders mogen komen (half uur samen) en dat er twee keer per dag gewisseld mag worden. Ander bezoek mag niet. Man blijft gewoon werken en komt mij na het werk aflossen, ik ga dan even naar huis en ga terug voor de nacht.
Sinds 2 weken mogen broers/zussen in het weekend op afspraak een uurtje in de tuin van het ziekenhuis komen. We hopen dat dat zo blijft, maar dat wordt per weekend bekeken.
Zoon heeft diverse grote vriendengroepen, hulp krijgt hij genoeg en ook man zal in het weekend kunnen helpen. Grote dingen die bezorgd moeten worden, tja dat moet maar anders. Ikea, of iets tijdelijks en dan in de zomervakantie laten komen.
Hij heeft het appartement zelf ook nog niet irl kunnen zien. Open dagen werden eind maart afgeblazen, we hebben een filmpje gezien.
Het is gewoon het idee dat ik er niet voor hem ben. Ik had dit graag met z'n allen gedaan. Mijn tweede zoon is jaren geleden op niet zo'n leuke manier het huis uitgegaan en nu zou het anders zijn, gezelliger misschien wel. Ik kan het niet zo goed uitleggen. Het is misschien ook wel dat het allemaal tegelijk komt (en 2 blaasontstekingen en een fikse buikgriep daarna werken ook niet echt mee) .
Hij is nu lijstjes aan maken wat er moet gebeuren en wanneer dat moet. Daar kan ik in elk geval wél bij helpen (ik ben gek op lijstjes maken).
Elena, hij denkt zelf na 2 of 3 weken na de 15e te verhuizen. Lijkt me ook eng, het is een omgebouwd kantoorpand en hij is de eerste die de sleutel krijgt. Moet je toch niet aan denken om helemaal alleen in zo'n groot pand te zitten! Hij misschien wel, maar brrrr ik niet.
Misdreavus, splitsen, tja, helaas (zou ik wel lekker slank zijn ).
MoederMop, die suffe corona heeft zoveel te weeg gebracht. Zoon had er zonder dat al 3 maanden gewoond, had ik kunnen helpen en daarna was dochter aan de beurt geweest.
Dat is pech zeg
Dat corona zo'n roet in het eten gooide wat het verhuizen van je zoon betreft. Wel heel veel tegenvallers achter elkaar voor jou en je gezin. En dan nog buikproblemen ook, joh, vind je het gek dat je even verdrietig wordt?
Sterkte en maak maar mooie lijstjes voor je zoon.
Eerste operatie achter de rug
Het kroontje is vastgeschroefd in haar hoofd, met 6 schroeven. In eerste instantie ziet het er zo eng uit, van die grote zwarte schroeven in dat koppie, maar het went snel.
Straks gaan ze er een klein gewicht aan hangen, 500 gram. En dan misschien vanavond naar de kilo.
Kaartjes zijn mee, iedere dag maakt ze er een paar open, zo leuk, we versieren de hele kamer er straks mee! Mocht iemand nog willen sturen (heel graag, wordt meer dan gewaardeerd!) dan kan ik voor het adres gemaild worden op savon321@hotmail.com.
spannende tijden!
Veel sterkte Savon, erg fijn dat de eerste stap achter de rug is. Kaartje komt eraan!
Ga ik m alsnog opsturen,
Hij stond nog steeds klaar 
het klinkt
best eng, zoals je t omschrijft. Maar fijn dat het nu allemaal wel door gaat. sterkte, ik zal eens kijken of ik nog ergens een kaart kan vinden (adres heb ik nog wel ergens).
Sterkte in de schroeven
Het klinkt me in de oren als een middeleeuws martelwerktuig waar je helemaal kriegel van kan worden om zo vast te moeten zitten. Maar als het werkt, dan moet 't.
Ik hoop dat de kaartjes heel veel fijne afleiding gaan bieden!
Het is echt zo erg
Gister ging ze gillend, krijsend, schoppen en slaand onder narcose., ze heeft letterlijk gevochten tot ze onder zeil was. Na een uur mocht ik al naar de uitslaapkamer, ik was er eerder dan zij. Ze werd heel rustig wakker, dat is meestal anders. En dan zie je zo'n groot zwart ding op dat meisje, met 6 schroeven die zo dat mooie ongeschonden voorhoofd in gaan.
Gister is er een kilo aangehangen, in drie stappen. Vandaag is er 5 x een pond bijgehangen, 3,5 kilo hangt er nu via een katrol aan dat kleine koppie. Het doet pijn bij de schroeven en welke pijnstiller ze ook krijgt, de pijn gaat niet weg. Vanavond is rond de schroeven emla-zalf gesmeerd en nu slaapt ze. Maar hoe hier de komende 4 dagen nog 13,5 kilo bij moet weet ik echt niet.
Gister heeft ze de hele verdere dag al alleen maar gespuugd, alles kwam er uit en het stopte maar niet. Vandaag heeft ze gelukkig wel wat gegeten en gedronken, maar ze was nog best suf.
De eerste 7 kaartjes zijn opengemaakt en opgehangen. Dat gaf inderdaad even afleiding, want waar lag de Betuwe nou (daar kwam een kaart van) en hoe wisten mensen nou dat ze van honden houdt?
Er was ook een beetje goed nieuws: in het weekend mogen broers langskomen. Buiten in de tuin, maar wel een uur lang! Ze was er zo blij mee.