Verjaardag op zondag, hoe laat?

Slapen

Neefje slaapt 's middags op de bank, dat lukt dus niet met visite ;-)

de gastvrouw bepaalt

Ik snap het probleem niet helemaal geloof ik.
Katniss, je schrijft dat het bij jullie in de familie de gewoonte is om verjaardagen een 'paar uurtjes' te vieren, bijvoorbeeld van 14 tot 17 uur.
Nu wijkt jouw zus daar een keer vanaf: ze nodigt jullie al om 11 uur uit. Je geeft zelf aan dat de verklaring hiervoor zal zijn dat er een peuter is, die 's middags moet slapen. Helemaal helder, helemaal logisch. Maar nu moet jij eerder op dan je eigenlijk wilt, en je geeft ook nog aan dat 'je weigert om je te haasten in het weekend'.

Wat ga je nu doen met onze reacties? Als wij het allemaal ook te vroeg is, ga je dan klagen bij je zus? En als wij het allemaal koe vinden, ga je dan wel gewoon?

Volgens mij heb je een paar keuzes. Je gaat gewoon, want het is je zus, het is haar verjaardag en het is voor haar nu eenmaal het meest geschikte moment. Of je slaapt uit, gaat op je gemak douchen en ontbijten en gaat om 14 uur naar haar toe omdat dat nu eenmaal het beste in jouw planning past (en negeert daarmee haar wensen). Of je gaat helemaal niet, omdat je nu eenmaal weigert je te haasten in het weekend. Of je gaat de discussie met je zus aan over het in jouw ogen 'krankzinnige' tijdstip en probeert er haar van te overtuigen dat jouw wensen belangrijker zijn dan haar wensen.

Je wilt graag weten wat wij ervan vinden. Voor mij geen twijfel: ik zou voor optie 1 gaan. (ook al woont mijn zus op twee uur reizen bij ons vandaan)

Ik wilde gewoon even zeuren en polsen of ik gelijk heb. Dat mag hier toch wel?

Katniss

We moeten er dus uiterlijk 11.30 uur zijn, want anders missen we het aansnijden van de taart Dat betekent dat we uiterlijk om 11.00 uur de deur uit moeten, terwijl ik dan het liefst aan mijn late ontbijt met koffie en zaterdagkrant zit. Op zaterdag moeten we ook altijd al vroeg op (10.00 uur) omdat we dan om 11.45 uur de deur uit moeten voor het clubje van jongste. En ik weiger me te haasten in het weekend, dus dan plan ik het ruim. 11 uur weg betekent dus uiterlijk 09.30 uur op, en dat vind ik echt héél vroeg voor het weekend.===

Geloof me, in het weekend ben ik een lui varken:-) Ik slaap uit en kom tussen de middag pas een beetje in beweging. Dit tot groot ongenoegen van mijn man, die wil 's morgens als het even kan al boodschappen doen. Toch zou ik een verjaardag die om half 12 begint en waarvoor je 11 uur de deur uit moet niet als 'extreem' vroeg ervaren. Dat is het namelijk niet. Het is een normaal tijdstip. Alleen niet helemaal ingesteld op mijn klok:-)

Waar ik dan wel weer een beetje allergisch voor ben is dat verplicht aanzitten bij het aansnijden van de taart. Toen de kinderen klein waren, stelden we het wel uit tot er een beetje visite was om er getuige van te zijn. De kinderen werd verteld dat ze moesten wachten tot de visite er was. Inmiddels al jaren wordt de taart uitgedeeld bij het eerste kopje koffie/thee of glas fris. Het idee zeg, bij een volwassen vrouw, dat iedereen nog bij het aansnijden moet zijn...

En dat in jullie familie afgebakende tijdstippen worden gehanteerd bij een feestje vind ik ook best apart. Het komt niet hartelijk over. Zo van: jullie mogen blij zijn dat ik een paar uurtjes heb gereserveerd, dus denk maar niet dat ik het waardeer als je wat langer blijft. Het is ongetwijfeld niet zo bedoeld, maar ik zou het dus niet prettig vinden.

Apart

Het is vast wel apart, die afgebakende tijden, maar wel iets waar iedereen bij gedijt. Ik kan zelf ook erg onrustig worden als er mensen te vroeg komen of blijven plakken Daar hoef ik me overigens bij mijn familie geen zorgen over te maken, die vinden 2 uur op een verjaarsfeestje zitten al heel mooi, en dan stappen ze gewoon weer op.
Binnenkort het kerstdiner bij mij thuis overigens net zo. Ik denk dat ik ze vanaf 16.30 uur vraag, en weet wel dat ik ze binnen een uur na de koffie weer kan uitzwaaien. Hoe laat dat wordt hangt dan af van hoe snel ik ben met koken en eten.

Dat van die taart aansnijden herken ik ook niet zo, als de eerste gasten er zijn ging de taart aan stukken onder het zingen (iets wat we nu allang niet meer doen).

Die eindtijd hebben wij wel lang aangehouden, hoeft nu niet meer maar met jonge mensen en ochtendmensen is dat gewoon prettig maar daar heeft mijn familie helemaal geen probleem mee want ze zijn allemaal net zo of wonen zover weg dat ze blijven slapen of wel weg moeten direct na het avondeten.

eindtijd

Ik vind het wel fijn dat als het klaar is, het ook klaar is, en er niet twee uur later nóg iemand op de stoep staat. Ik wil gewoon terug naar mijn eigen dingen doen. En we hebben niet zo'n grote familie - 3 of 4 units komen er dan, liefst niet elkaar afwisselend. Als je 40 man uitnodigt dan zou het minder uitmaken, want dan ben je helemaal nooit even uit het feest. Ik zou het echt niet fijn vinden als ik niet wist dat mensen ergens voor 4 uur kwamen bijvoorbeeld. Dan kun je helemaal niks anders gaan doen. En ik ga dus niet voor 3 of 4 bezoekers een hele dag zitten niksen.

Bovendien wilden we ook graag een afkoelperiode toen de kinderen klein waren, voor het eten en de bedtijd. Nu geven we het niet meer aan, maar is de familie uit zichzelf nog voor etenstijd weg.

Als er iemand niet 's middags kan, dan komen ze niet, of ze spreken een andere dag af. Wordt niet moeilijk over gedaan voor zover ik weet.

Eindtijd

Afgezien van kinderfeestjes waar op de uitnodiging altijd een begintijd en eindtijd staat ken ik dat fenomeen helemaal niet. Hier nodig je mensen of in de middag uit voor een uitgebreide lunch of in de avond voor borrelen en eten of eventueel later op de avond als het een echt feest is. Dat laatste is vooral als het alleen om volwassenen gaat en er vooral vrienden komen. Familie gelegenheden beginnen meestal rond lunchtijd of aan het eind van de middag met eten en dergelijke.
Eindtijden zijn er niet maar als je mensen voor de lunch uitnodigt zijn ze meestal rond een uur of 19:00 wel weg. Tenzij het heel gezellig is dan blijven ze ook gewoon 's avonds nog. Avond bezoek kan heel laat worden.
Als er (kleine) kinderen mee zijn worden die meestal hier op bed gelegd op een gegeven moment maar niemand doet hier heel krampachtig met kleine kinderen en bedtijden.
Het wordt natuurlijk niet altijd zo laat, soms is het ook minder gezellig en dan is het eerder afgelopen. Als wij ergens heen gaan hangt het af van welke verplichtingen we de volgende dag hebben. Maar als we geen verplichtingen hebben gaan we zeker niet van te voren bedenken hoe lang we blijven. Dat hangt zo van de sfeer af.
Maar ik ken dit fenomeen dus ook helemaal niet.

gezellig?

Ik begrijp niet zo dat alles afhangt van of het gezellig is, bij ons is het gewoon altijd gezellig

Ik geef geen feestjes voor volwassenverjaardagen dus daar zit het verschil al denk ik en aangezien iedereen een eindje of groot eind moet rijden heeft iedereen vooraf gewoon een eindtijd in zijn hoofd en dat gaat zeker niet tot na achten door hier 's avonds.

wel begintijd

Door schade en schande wijsgeworden heb ik altijd wel een begintijd.

Op een mooie lentedag hebben we eens de hele dag tot onze frustratie thuis moeten zitten omdat er bezoek kon komen. Helaas was iedereen buiten van het mooie weer aan het genieten en kwamen ze pas aan het einde van de middag.

Eindtijden hanteer ik niet. Meestal regelt dat zichzelf. Bij kinderverjaardagen houdt het eerder op/komen mensen minder laat dan bij volwassen verjaardagen. En soms gaat dat ' fout' . Bijvoorbeeld toen mijn broer op de 2e verjaardag van mijn zoon pas om 21 uur kwam. Kind lag al in bed.

Begintijd

We geven meestal wel een om en nabij-begintijd aan. Maar in onze familie en vriendenkring is het eigenlijk heel normaal om in de loop van de middag te komen en ergens voor het eten weer weg te gaan óf mee te eten als je er nog zit.

Mijn schoonouders hebben we wel een beetje in die gewoonte moeten persen. Mijn dochter is op 1 januari jarig en uiteraard moest er dan eerst uitgeslapen worden van het lange opblijven. Maar mijn schoonouders waren rond 11 uur al klaar met de kerk (je moet het jaar goed beginnen!) en kwamen dan meteen naar ons. Ze begreep (schoonmoeder) maar niet dat wij dan nog helemaal niet klaar zaten. Dat is twee keer gebeurd, meen ik en toen heeft ze het geaccepteerd, maar morrend. Tegenwoordig vieren we dochter's verjaardag helemaal niet meer op de eerste, omdat ze de hele dag te brak is, na een hele nacht Amsterdam, om gezellig te doen:-)