Teleurstellend sinterklaascadeau

hoenkun je nou niet goed zijn in geven

als je gewoon een verlanglijstje negeert. Ik wil vier wissels bij de treinbaan die ik al heb.

en dat je dan een andere treinbaan koopt. Dat is toxh gewoon gebrek aan inlevingsvermogen. Als je het niet snapt zeg je toch even he wat is er zo bijzonder aan die wissels en als je helemaal los wil koop je ook een extra locomotiefje...

Aan de andere kant

vergroot een kleine teleurstelling in een verder onbezorgde jeugd de weerbaarheid om de grote tegenslagen die het leven later toebrengt te kunnen incasseren.

Hier kon oma ook moeilijk maat houden met prullaria en vond ze andere dingen weer te duur. Vond ik nou niet zo raar van iemand die als oudste van een groot gezin in een tijd van schaarste was opgegroeid.

Kadootjes worden in al dan niet gespeelde dankbaarheid aanvaard, en als ik vroeger zag dat ze alleen maar plek in lagen te nemen, werkte ik ze onderhands weg. De wel passende rails kocht ik dan zelf wel, en frummelde ik tersluiks in de duplodoos of een keer in de schoen naast de snotkikker en de pepernoten.

Grote cadeaus kregen de kinderen vooral met verjaardagen, Sint was voor de gezelligheid, en de volwassenen werden niet overgeslagen. Er waren dus geen grote verwachtingen.

Blij dat ik het zo gedaan als ik sommige reacties hier lees.Hier heeft een kleuter eens in de woonkamer staan dansen met een plakbandsetje van de Action "Yes.Plakband". En ook de flipperkast, een kruidvatprul van 6 euro, was jarenlang de topper bij speelafspraakjes.

Goh het roept wat op

zo'n draadje.
Wat fijn dat we dit soort dingen als Probleem duiden, dan gaat het goed met ons!

Wat ik me dan wel afvraag over de ontevreden (plaatsvervangende) krijgers; of ze zelf dan wel zo goed kadootjes geven altijd of dat ze wellicht zich perfect aan een lijstje houden?
Ik vind het zelf soms een super leuke uitdaging, soms een moetje waar ik te weinig tijd voor heb, en soms weet ik het gewoon niet. Dan koop ik wel wat maar vast dat ik dan een paar keer flink geblunderd heb. Door dit draadje weet ik nu hoe erg dat is;)
Kunnen we niet wat minder moeilijk doen met en over elkaar? Neem een voorbeeld aan Kenfan!

Mijk

Je schrijft: "hoe kun je nou niet goed zijn in geven"

Stel jezelf dan ook de vraag: Hoe kun je nou niet goed zijn in ontvangen? Waarom zo moeilijk doen over iets dat goed is bedoeld?

aardbei

Misschien moet het iemand in jouw buurt eens overkomen, ieder jaar 2 verjaardagen, en begrijp je het dan, want nu blijf je toch teveel hangen in dankbaar moeten zijn want goed bedoeld.

"Stel jezelf dan ook de vraag: Hoe kun je nou niet goed zijn in ontvangen? Waarom zo moeilijk doen over iets dat goed is bedoeld?"

Omdat het niet goed bedoeld IS. Goed bedoeld is dat je rekening houdt met de ontvanger.

Je hebt niet zo'n idee wat diegene wil en probeert dan maar wat. Niemand heeft gezegd dáár problemen mee te hebben, terwijl iedereen die personen ook wel kent. Je krijgt wel eens een doos thee terwijl je nooit thee drinkt, bijvoorbeeld. Zulke gevallen worden niet genoemd omdat de ontvangers echt wel weten dat het goed bedoeld is.

Het gaat juist om de gevallen die aan de ontvanger hebben gevraagd wat ze moeten kopen. En in veel gevallen ook nog wáár.

Heel nobel dat jij dan toch blij bent met het net-niet/helemaal-niet/goedkope-versie. Maar er is natuurlijk helemáál niet aan jou gedacht. Je bent het niet waard om echt in verdiept te worden. Het is een verplichting die afgestreept moet worden. Ze moeten iets geven, maar hebben geen zin om tijd en moeite erin te steken. Ofwel ze willen iets geven, maar met jouw gekozen cadeau komen ze op te weinig spullen uit, en het is wel van belang dat ze de meeste cadeaus geven op zo'n verjaardag. Niet vanwege de ontvanger, maar vanwege henzelf. Het is altijd een bevrediging van hun eigen behoefte. De ontvanger komt er niet zo in voor.

Dat is heel wat anders dan iemand die staat te twijfelen bij een leuke theedoos.

Draai het eens om: zou je het zelf kunnen? Ik vraag om het nieuwste boek van een bepaalde schrijver, omdat mij gevráágd wordt wat ik wil hebben, en jij gaat naar de kringloop en trekt daar een willekeurig boek uit de kast (of twee, drie boeken). Jij vindt dus serieus dat jij het dan goed bedoelt en dat ik dankbaar moet zijn voor jouw moeite?

(Zonder verhaal van: dit is echt een geweldig boek, daar heb ik zelf zo van genoten, uiteraard. Voordat iemand dat zegt )

tja financien

Maar het komt ook voor dat cadeau's die gevraagd worden gewoon boven het budget liggen. Is dat niet ook een probleem?

Met zo'n telefoontje vind ik dat ook in het verhaal van TS. Overigens: wat heb je uiteindelijk gedaan? heb je de ouders 'aangesproken'?
Ik vind het zelf eerlijk gezegd nogal vreemd om je daarmee te bemoeien. Is het dan normaal dat een kind het mooiste van het mooiste moeten krijgen omdat ze anders teleurgesteld zijn?
Wat je wel zou kunnen zeggen is dat ouders er beter aan doen duidelijk te zijn. Wij deden dat altijd wel: aangeven dat bepaalde dingen op zijn lijstje echt veel te duur waren en tja, daar heeft Sinterklaas geen centjes voor.

Flavia

Heel treffend beschreven.
Inderdaad de aardigheidjes die hier het huis binnenkomen van gasten die waren uitgenodigd voor een etentje worden dankbaar ontvangen. Zelfs al is het een net niet kado. Deze zomer heb ik een burenfeestje georganiseerd, alle buren die kwamen namen iets mee voor de gastvrouw/heer.
In de categorie leuk om te krijgen/kan je altijd gebruiken.
Een fles wijn, een doos merci, een bos chrysanten.
Chrysanten vind ik niet de mooiste bloemen ooit (familiedingetje) maar dat de buurman die er pas 6 maanden woont dat meeneemt is leuk.
Nu diezelfde buurman na wat klushulp van ons heeft gevraagd welke chocolade en douchegel iedereen hier lekker vindt, omdat hij met Sint een verrassing voor de deur wil zetten heb ik wel bepaalde verwachtingen. Dan is het op zijn minst "raar" als er repen met hele hazelnoten inzitten, omdat ik namens het gezin heb aangegeven dat gewoon melk en puur zonder vulling hier favoriet is. Als datzelfde mandje voor de deur wordt gezet zonder overleg dan aanvaarden we het dankbaar dan wist de goede man niet beter.

Tuurlijk juf Ank

Soms is een wens te duur en dan geef ik iets anders. Kind vraagt een racefiets merk x type y. Dat kon niet voor Sint. Dan geef ik iets anders van het lijstje maar niet een goedkoop alternatief voor de fiets, maar de tweede grootste wens. Het monopoly spel.
Over die fiets gaan we dan praten in aanloop naar de verjaardag. En dan komt er een oplossing. Kind zelf een stukje betalen, aan iedereen geld vragen en dan is er voor de verjaardag 1 groot zeer gewenst kado.

ja ik kan best cadeuatjes geven.

ja en ik verzin of iets heel anders (dat vind ik het leukst) of ik koop echt wat diegene wil hebben. Maar ik zie hier in mijn omgeving ook veel gevallen waarin in hetgeen ze wel kopen een waardeoordeel zit. Juist in het net iets anders kopen dan wat je vraagt zit een correctie. Wat jij mooi vindt is niet correct of niet zo als het hoort. Ik ken een geval van een kind die een specifieke set lego aan zijn opa vroeg en van diezelfde opa in hetzelfde thema playmobil kreeg want daar kon je fantasievoller meespelen. Dat is toch gewoon lomp. Vraag dan niet wat kind wat hij wil hebben. Het is niet leuk om cadeautjes te krijgen die benadrukken dat je eigenlijk anders in elkaar zou moeten zitten. Als deze opa toch verkleedkleren gekocht had had ik het minder erg gevonden.Kun je ook fantasievol meespelen. Maar kind vraagt dinolego en krijgt dinoplaymobil want dat is leuker vind ik gewoon naar gedrag. Ik vind zo er net er naast kopen ook niet zo goed bedoeld dus. Het is of onverschilligheid of een correctie... En dan gaat het dus niet om onverwachtte cadeautjes of je een keer vergissen maar om willens en wetens telkens net iets anders te kopen.

Mijk

Haha, Kenfan!

"Hier heeft een kleuter eens in de woonkamer staan dansen met een plakbandsetje van de Action "Yes.Plakband"."

Prachtig dit, wat leuk om zo'n kind te hebben :)

Hiet

Hier is mijn kind soms ook blij met de kleinste meuk! Een zakje chocolademunten wordt druk als speelgeld gebruikt.

Verschil

Bij grote cadeaus zoals een telefoon of een fiets zou ik niet iets kopen zonder overleg met het kind. Dat zijn flinke uitgaven dus dan wil ik zeker weten dat ik de juiste koop. Als ik 300 euro voor een blauwe fiets uitgeef en kind had eigenlijk liever een groene fiets gehad dan vind ik dat voor ons allebei zonde. Dan maar geen verrassing. Ik laat ze dat liever zelf uitzoeken.

Bij kleinere cadeautjes vind ik het anders. Het hangt ook samen met de verwachtingen die je wekt. Verlanglijstjes zijn inderdaad geen krijglijstjes. En iedereen krijgt ooit wel eens iets in zijn/haar leven waar je niks aan vindt. Dat kan gebeuren en is helemaal niet erg. Dan kan je alsnog de gever dankbaar zijn dat ze aan je gedacht hebben.

Mijn jongste kinderen zijn nog in de fase dat ze alles even geweldig en leuk vinden dus dat is wel relaxed. De oudste kinderen zijn oud genoeg om beleefd te zijn als ze iets niet of minder leuk vinden.

Dat opa en oma afwijken van het lijstje en voor veel en groot en goedkoop gaan komt vast uit een goed maar eigenwijs hart voor. Zo'n grote doos met een trein set is toch veel gaver dan wat saaie wissels. Zoiets zullen ze wel denken. Het is ongetwijfeld goed bedoeld. En dan zou ik inderdaad opa en oma uitgebreid bedanken en zelf die wissels een keer geven. En kijken of ik zelf een verbindingsstukje kan maken tussen de twee trein sets (als je twee van de rails een beetje bijsnijdt dan past het vaak wel redelijk, je hebt maar een verbindingsstukje nodig dus je hoeft dat niet voor de hele set te doen). En het positief uitleggen naar kind: wow nu heb je nog veel meer rails om mee te spelen.

teleurgesteld

Wij deden een paar jaar terug suprise met schoonfamilie, ik had alles van het lijstje gekocht voor mijn schoonmoeder, en mijn schoonmoeder had mij. Ik vroeg een legpuzzel maar ik kreeg een stuk of 10 tweedehanse die ik echt lelijk vond, 20 jaar oud, en die niet compleet waren. Deze konden meteen door naar het oud papier. Mijn schoonmoeder kreeg 3 dingen, want ik koop geen tweedehandse zooi en we deden voor 20 euro. Mijn schoonmoeder maakte duidelijk dat het jammer is dat ze niet meer kreeg, Ja dan moet ze andere dingen vragen. Daarna hebben we nooit meer meegedaan met sinterklaas daar.

schoonmoeder voor kinderen

Ja hier trouwens nog een geval van schoonmoeder, ze vroeg wat de kinderen wilden hebben. Mijn jongste wilde heel veel sleutelhangers, ze spaart ze. Maar oma vond dat een stom cadeau dus had ze een knikkerbaan gekocht. Deze had ze al en daar speelde ze ook al nooit meer. Uiteindelijk kregen we een maand voor sinterklaas ruzie met schoonmoeder en ligt die knikkerbaan daar nog op zolder.

Lijstje

Wij doen met Sinterklaas een spelletje en nemen allemaal een paar cadeautjes mee waar we dan om spelen.

Voor de kinderen is een zak cadeautjes. Mensen volgen doorgaans het wensenlijstje van ons kind, meestal staan daar genoeg spullen op voor ieder budget. 1 familielid weigert naar het lijstje te kijken en koopt wat ze zelf leuk vind. Prima maar nu we dit 2 jaar zo gedaan hebben heb ik gisteren toevallig beide Sinterklaas cadeaus en beide verjaardagscadeaus maar in de prullenbak gestopt, er was niet mee gespeeld. Ik heb het de tijd gegeven (soms vinden kinderen na een poosje iets wel leuk of juist niet).

prullebak?

"heb ik gisteren toevallig beide Sinterklaas cadeaus en beide verjaardagscadeaus maar in de prullenbak gestopt, er was niet mee gespeeld."

Gooi je echt ongebruikt speelgoed weg? Waarom niet naar de kringloop of speelgoedbank en er iemand anders blij mee maken?

Inderdaad

Hier ook wel eens cadeautje gehad waar niet mee gespeeld wordt (en ik heb zelf ook wel eens iets aan mijn kinderen gegeven wat uiteindelijk geen echt success was) en dat geven we dan gewoon weg aan een ander kind of aan de kringloop. Maak je er iemand anders blij mee.

Irritatiegrens

Als ik het zo lees ligt de irritatie grens gewoon heel laag bij degenen die hun (schoon) ouders toch al niet goed verdragen. Die er dan ook vanuit gaan dat de intentie al niet goed is. Het gaat niet om de miskleun met cadeautjes of het niet kopen wat op het lijstje staat, het gaat om de intentie waarmee, die positief of negatief gevoeld kan worden.

Als je nou iedere verjaardag weer gefrustreerd bent omdat oma het weeeer verkeerd doet dan pas je je verwachting toch aan? Geef geen lijstje, zeg dat je spaart voor iets en vraag geld, of als oma erop staat een lijstje te krijgen doe het voor de vorm maar verwacht er niks bij.

Bank

Als dat hier in de omgeving was had ik dat gedaan ja. Daarnaast was dit ook echt prul. Leuk speelgoed geef ik weleens weg aan ouders van kinderen in de buurt.

Van mijn eigen man.

Lelijke, enorm grote bossen bloemen voor veel geld, te veel.
Hij weet prima wat ik wél mooi vindt maar hij laat zich altijd ompraten door de leuke verkoopster.

Ik heb het gezegd en nu krijg ik geen bloemen meer.....ondankbaar nest ben ik, is dat iets voor "relatieproblemen?"

Schoonouders.

Die gaven hier juist altijd de nr.1 op het lijstje. Waren van de bescheiden cadeau's maar dat vind ik juist prima. Als ze twijfelden of ze wel het goede gingen kopen dan werd het nog 5x nagevraagd of keken we samen in de folder van de speelgoedwinkel. Kruisje bij de foto en ze gingen op pad.
Zo ga ik het ook doen als ik oma wordt.

Even een tegengeluid dus over "foute schoonouders". Ze vonden het juist zonde om iets te kopen waar hun kleinkind toch niet mee speelde.

Verlanglijst

Hier geen schoonmoedercomplex; schoonmoeder koopt graag wat de kinderen precies willen hebben. Omdat ze het tegenwoordig vaak niet goed weten, regelen wij soms de aankoop. Idem voor mijn ouders.

Een verlanglijst geeft aan waar je naar verlangt. Als er dingen specifiek op staan met merk of soortnaam, dan moet je niet iets anders geven vind ik.
Dus vraagt iemand een iPhone X, geef dat dan of een ander cadeau, maar niet een andere telefoon waarvan jij vindt dat het dezelfde eigenschappen heeft.

Vraagt een kind om kleurpotloden, dan schat je zelf in wat handig is. Vraagt het om Bruynzeel Kleurpotloden van de serie XYZ, dan geeft je die, of iets anders, maar géén andere kleurpotloden.

Het geval van deel 10 van de Grijze Jager en dan Harry Potter geven, zou een inschatting kunnen zijn 'kind houdt van lezen en ik verbreed de horizon' als je zeker weet dat het kind deze boeken niet heeft of al heeft gelezen. Zelf zou ik het gevraagde geven, want dat is duidelijk de wens. Deel 9 of deel 11 van DGJ zou dan weer heel raar zijn.

Als ik niet precies weet wat ik wil hebben, dan schrijf ik er wel eens een voorbeeld bij, maar dan duidelijk dat het een voorbeeld is, maar welke richting ik uit denk.

Ik heb wel eens een kookboek gevraagd van Gordon Ramsey, titel, ISBN erbij. Kan niet mis gaan zou je denken. Krijg ik een boek over het leven van Gordon Ramsey (hoe hij zijn restaurantketens is gestart of zo) . De gever was bij de boekwinkel geweest, met de lijst en had gewoon het verkeerde boek gekregen van de verkoper. Tja. Ik heb het boek gelezen

*Gewoon mijn mening over verlanglijstjes*

Die bloemen! LOL.

Ik heb ooit eens een bos bloemen van precies de bloemen die ik NIET mooi vind van mijn kinderen gekregen. Uiteraard tegen hen niets gezegd.
Waarschijnlijk zijn ze het inmiddels vergeten, dus ik zal eens laten vallen dat ik niet van die bloemen hou, voor het geval ze me nog (ooit) eens een bos willen geven.

Piet.

Bij twijfel bewaar ik de bon. Zonde, boeken zijn niet goedkoop, ik zou hem ruilen.

Knor

" Geef geen lijstje, zeg dat je spaart voor iets en vraag geld, of als oma erop staat een lijstje te krijgen doe het voor de vorm maar verwacht er niks bij."

Ja, zover zijn we inmiddels wel, de kinderen ook. Die wéten dat ze van opa en oma niks bruikbaars krijgen. Maar daarom kan ik het hier nog wel vermelden als curiositeit

Overigens heeft de aanstaande jarige nu geld gevraagd. Duidelijk aangegeven en ook waarvoor gespaard wordt.

Ik verwacht dus de tiende doos vol met 20-30 tweedehands lego auto's (na vorige verjaardagen sinds ze met lego spelen altijd present), een paar gratis pennen die ze ergens hebben meegenomen, tien tot twintig gratis knutselsets van de AH (schoentje, kleurplaat, weet ik veel wat daar ligt), en verder nog wat onnavolgbare dingen als een nagelschaar of zo.

Maar ik verwacht dus niet dat ze geld gaan geven.