U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Oude poes steeds meer vervelende kuren... (lang)
Hallo, ik zie hier vaker kattendraadjes langskomen en wil mijn probleem aan jullie voorleggen. Hopelijk hebben jullie tips of inzichten voor me. Het is een lang verhaal maar ik wil de context zo goed mogelijk schetsen.
Een van mijn poezen is 19 jaar, ze is de oudste en al haar leven lang bij mij. Het is echt 'mijn' poes. Ik ben dol op haar. Sinds een aantal jaar hebben we ook een hond en daar was ze niet zo blij mee. Maar oplossingsgericht als ze is, is ze vanaf toen boven gaan wonen. Het eten en de kattenbak staat ook boven en de katten kunnen vrij van boven naar beneden lopen. Via onze slaapkamer is er de mogelijkheid voor ze om naar buiten te gaan. Geen probleem, poes heeft zich geschikt en is blij en tevreden. Het laatste jaar werd ze erg mager en bleek ze iets aan haar nieren te hebben. Ze reageert goed op de dieetvoeding. Af en toe begon ze 's avonds te schreeuwen (zoals ze deed als ze iets gevangen had) en waar ze dat eerst deed als ze een sok gevangen had, deed ze dat steeds vaker zonder sok. We bedachten ons dat er ook iets bangs in doorklonk en besloten de hond (die heel af en toe boven kwam) niet meer boven te laten. Boven is haar terrein en daar moet ze zich veilig voelen. Het schreeuwen is sindsdien verminderd en uiteindelijk afgelopen. Poes is intussen ook doof geworden. Zover de opgeloste problemen of dingen die geen probleem zijn.
Verder loopt ze behoorlijk mank met een van haar voorpoten. We hebben haar even metacam gegeven (een pijnstiller) om te kijken of dat verbetering bracht en ja. Teken dat ze pijn heeft dus. Metacam is alleen reuzebelastend voor de nieren en ze werd inderdaad weer magerder. Daar zit ik dus nog mee. En ik heb de DA nog gebeld voor een alternatief. Weet toevallig iemand hier iets is dat niet belastend is voor de nieren?
Poes trippelt 's veel rond, ze lijkt echt rusteloos. Ze houdt haar nageltjes niet meer zelf bij en ik hoor haar tikjes tijdens het lopen, als het weer tijd is voor een knipbeurt. Herkent iemand die rusteloosheid? Ik heb het idee dat het iets van de laatste tijd is.
Sinds ze doof is lijkt het alsof ze meer is gaan mauwen/praten. Ze was nooit zo'n prater maar mauwt nu altijd te begroeting hard en een paar keer. Ook geen proleem en zelfs wel gezellig maar.... Ze mauwt ook als de dag, volgens haar, begint. Half 6 a 6 uur worden we wakker gemauwd. Meestal komt ze dan weer tussen ons in liggen en is ze weer rustig. Of we moeten de naar-buiten-ga-gelegenheid opendoen. Niet fijn, maar overkomelijk. Hoort bij een oude poes, we houden van haar etc.
Afgelopen week vonden we tot 3x toe een paar kleine keuteltjes buiten de kattenbak. Echt op andere plaatsen, niet per ongeluk er buiten. Gelukkig heeft ze goede ontlasting dus opruimen en schoonmaken is zo gedaan maar het is zo niets voor deze poes om buiten de bak te gaan. En het is wel weer het zoveelste teken van aftakeling...
Vannacht echter spande de kroon, en de reden dat ik me tot het legioen hier wend: ze heeft op ons bed geplast!!! Gisteravond verschoond en vanmorgen om 5 uur een grote dikke plas erop. Ik baal daar zo enorm van.... Dekbed kan niet in de wasmachine en ligt nu in bad in de biotex. Zo al met al, zie ik het triest in. Ik begrijp dat een oude poes haar uitvalsdingen krijgt maar.... Dit is zo vervelend. Even los van de poes, gewoon vervelend qua tijd, regelen, etc.
Poes naar beneden kan niet, ze vind de hond te eng. En als ze beneden naar buiten gaat durft ze niet meer naar binnen. Afgelopen zomer heb ik meermalen s nachts op een ladder te getsaan om haar van het schuurdak af te halen. Daar gaat ze, als ze niet durft binnen te komen, hartverscheurend mauwen en houdt de hele buurt wakker. We hebben bedacht wat extra kattenbakken neer te zetten maar ik heb het idee dat dat het niet is. Volgens mij is ze aan het demeteren en snapt ze het gewoon niet meer zo.
Iemand anders nog tips? Herkenning? Ervaring? Inzichten? Wat te doen met oude, demente poes?
Dank je wel voor het lezen!
Manda
ik ben het ook met je eens.... wat schrijf je ontroerend over je Ivy, bij je laatste alinea kreeg ik tranen in mijn ogen,
Julia (ook kattengek)
Hmmm
Dank je wel voor jullie reacties. Alleen.... dat is echt nog te vroeg. Poes is niet ziek, maar actief, vrolijk, knuffelend. Wel een beetje in de war dus maar daar heeft ze geen last van zoals ik het (eerlijk) inschat. Ik begrijp dat het lastig te beschrijven is maar geloof me...
Ik ben absoluut niet van plan deze dame (verder) af te gaan laten takelen of bij me te houden omdat ik haar niet zou willen missen. Maar voor nu is het gewoon een oude poes. Nierdieet (of blaasgruisdieet etc) is toch geen reden om een poes af te maken? Ik kan me voorstellen dat het voor financieel beperkten anders kan liggen maar voor alsnog zie ik daar geen probleem. Nu ze wat meer zorg nodig heeft, zou het wel handiger zijn als ze er niet was. Maar dat geldt ook voor mijn ouders die zo hun beperkingen krijgen. Ik stel mijn poes niet gelijk met mensen overigens. Maar voor mij hoort het zorgen voor een dier er wel bij. En niet bij het minste geringste kiezen voor de makkelijke weg. Ik waardeer jullie bezorgdheid maar het is echt nog een halte te vroeg.
Vandaag ontvangen we de Cholodin dus ik ben heel benieuwd of ze daar op reageert.
Manda heeft het niet over bij het minste geringste kiezen voor de makkelijkste weg. Trouwens, die weg is helemaal niet makkelijk.
Oude kat
Eerlijk gezegd vind ik een kat in laten slapen omdat ze oud is, met bijbehorende kwalen, ook niet nodig. Naast de kattenbak plassen is toch geen ondraaglijk lijden?
Volgens Els is het een vrolijke kat, met ouderdomskwalen. Snap niet wat daar zielig aan is.
Manda heeft het inderdaad niet over de makkelijke weg. Ik wel. Voor mij zou het de 'makkelijke' weg zijn... Haar in laten slapen nu ze lastig wordt (de lasten).
En helemaal met je eens dat dat in andere opzichten juist niet makkelijk is. Maar ook dat hoort er bij (voor mij) als je voor dieren kiest, lusten dus, en de lasten.
Volgens mij
Is iedereen het er wel mee eens hoor, dat je, als het niet meer gaat, de rottige weg naar dierenarts aflegt. Je hebt vele manieren van 'incontinent'..
Hopelijk heb je nog een fijne tijd met je kattenbeest, Els.
Naast de bak plassen
Fay zegt dat naast de bak plassen geen ondraaglijk lijden is, maar ik weet niet of dat zo is. En dan heb ik het niet alleen over de kat. Voor een kat is onzindelijk gedrag katonwaardig, maar ik vind het als baasje van de kat ook een groot probleem als een kat gewoon overal in huis plast en poept. Wij hebben daar momenteel heel erg last van met een kat die de zolder als een grote kattenbak ziet. Het is een open trapgat, dus we kunnen het ook niet dicht doen. Ik probeer daar iets op te vinden. Onze oudste kat heeft een poosje in huis gepoept, maar is tot mijn grote vreugde geheel op eigen initiatief op de kattenbak gegaan. Geweldig gewoon. Dat is een grote zorg minder.
Waar ligt de grens bij onzindelijk gedrag voor jullie?
Onze kat
Onze kat was heel oud heeft een maand of twee naast de bak geplast voor ze overleed. Echt fijn was dat niet, maar het was altijd in de buurt van de bak, ik vond het geen reden voor een spuitje. Zoals ze de laatste dag was, toen dacht ik als dat vanavond nog zo is moeten we naar de dierenarts. Maar ze heeft dat niet gehaald. Niemand hier in huis vindt dat we haar hadden moeten laten inslapen. Wat is er verkeerd aan gewoon doodgaan van ouderdom?
Kaaskopje ot open trapgat
is het een optie er een goedkope vouwdeur in te zetten? Heb ik hier bovenaan de trap van begane grond naar de eerste etage. Naar de zolder zou er ook makkelijk eentje kunnen. Houd je die gewoon dicht en is de optie tot plassen op zolder ook weg.
Katten vinden het zelf bijzonder naar, onzindelijk zijn, vandaar. Ik heb zelf een oude kater gehad die dat echt heel akelig vond, dus dat is dan lijden in mijn optiek.
Hoe weet je dat?
Wij hebben er niets van gemerkt dat kat het vreselijk en akelig vond om naast de bak te plassen. Ze gedroeg zich niet anders dan anders, behalve dat ze dan niet in de bak plaste. Echt niets van gemerkt dat kat eronder leed.
Eigen dier
Je kent je eigen dier door en door. Weet als het goed is wanneer het leven voor je dier niet meer leuk is. Anders zijn er dierenartsen om dit soort zaken mee te overleggen.
De moeder van Manda gaat bijvoorbeeld erg lang (onnodig) door met behandelingen van haar oude dieren. Maar ik vind daar ook de dierenarts schuldig aan. Die stemt blijkbaar in en voert zinloze operaties uit.
Ik heb niet het idee dat dit bij Els aan de orde is. Haar kat is gewoon oud en wat dementerend. Lastig, maar niet ondraaglijk. Misschien denk ik er anders over als ik 2 weken bij haar zou wonen en de kat 24 uur per dag mee maak. Ik vertrouw op het goede verstand van Els.
Als katten niet zo enorm zindelijk zouden zijn, zou je nergens zijn met je kattebak natuurlijk. Voor een oude kat kan het in de bak klimmen net teveel van het goede zijn. En zoals katten meesters zijn in het verbergen van pijn, zo zullen ze ongenoegen niet snel uiten. Maar dat wil niet zeggen dat het niet bestaat.
Dus fio?
Nee sorry daar kan ik niets mee, katten die hun ongenoegen verbergen. Ik ben geen kattenfluisteraar. Als mevrouw haar eten niet op tijd kreeg liet ze haar ongenoegen luid en duidelijk weten 
. Ook de laatste dagen.
Decorumverlies ;-)
Ik kan er iha wel wat mee dat een kat zich rot voelt bij onzindelijk gedrag. Het verbergen van hun poep en plas dient immers ook voor hun bescherming (van oudsher) en dat zullen ze niet zomaar even doen? Voorheen zou het bij deze poes echt een veeg teken zijn, dan zou ze ziek moeten zijn want ze is erg netjes (om het maar eens zo te noemen). In dit geval denk ik alleen dat poes al te dement is om zich druk te maken. Een soort decorumverlies... En daar ben ik wel blij mee. Ze is te ver heen om zich druk te maken.
Ik lees veel over demente poezen die chagrijnig worden maar daar is bij poes niets van te merken. Integendeel juist... De tabletjes zijn binnengekomen en er zat een speelgoedmuis bij met een veertje. Die legde ik naast haar neer, eerst negeerde ze hem maar toen ineens... tik! tegen de muis. Zo lief...
En zoals Wil zegt (dank je) ik ken mijn kat door en door. Ze is een beetje gek maar lijkt er niet onder gebukt te gaan. Vanavond krijgt ze haar eerste pilletje. Wordt vervolgd.
De kat bestaat niet!
Hier is er ook wel eens eentje die de bak niet haalt of een andere reden heeft om de bak links te laten liggen. En ik heb toch altijd het idee dat ik daar dan meer mee zit dan de dames zelf.
Ik denk dat het ook wel eens andersom is. Als een kat niet lekker in zijn vel zit uit ie dat weleens door op andere plekken zijn te plassen. Het is dus wel iets om alert op te zijn.
En verder lijkt mij ook dat Els haar kat het beste kent en dat ze heel goed zelf kan bepalen of ie nog een katwaardig leven heeft.
En els
Wij zijn heel ver gegaan voor onze snoes, ook financieel. En nu achteraf kan ik daar alleen maar troost uit putten. We hebben alles voor dat beestje gedaan dat in onze mogelijkheden lag totdat het echt niet meer ging. We hadden haar best anderhalfjaar eerder kunnen laten inslapen, maar ik denk dat ze toch best nog wel een mooi leven heeft gehad de laatste tijd. Het kantelpunt kwam wat ons betreft echt pas een paar dagen voor haar dood. Toen kon je aan haar merken dat er echt niks meer aan was voor haar.
Soms komt het antwoord op een moeilijke vraag dus vanzelf.
Waardig bestaan
Het is wel een beetje een thema hier... Vorige maand met mijn vader gezeten en alles rondom euthanasieverklaring ed geregeld. Wanneer wel, wanneer niet, reanimeren of niet... En voor onze hond hebben we ook duidelijk afgesproken wat we onder een hondwaardig bestaan verstaan. Juist door al(als hond nog gezond is) te bepalen hoe ver we willen gaan, kunnen we volgens mij vrij eerlijk en naar eigen norm vaststellen wat hondwaardig is. Dat is denk ik een stuk moeilijker als de nood aan de man is en emoties etc zwaarder meespelen. Hond is geval apart, heeft een aangeboren afwijking maar weet niet beter. Die afwijking kan echter wel een rol gaan spelen als het erger wordt. Vandaar dat we ons hebben voorbereid. Voor poes hadden we dat niet gedaan. Maar inmiddels dus ook. Mede dankzij jullie ervaringen en inzichten.
Het is wel een moeilijk onderwerp. Mijn vader riep vroeger dat hij niet meer wilde als hij zus-en-zo was. En inmiddels is het zover en is het toch te dragen. Maar ja, dan hebje het over mensen die zelf aan kunnen geven hoe en wat. Kunnen relativeren etc. Bij poes en hond is dat anders. Wiens belang dien je? Wat sowieso bij huisdieren een bijzondere vraag is. Zijn zij er immers niet op de eerste plaats om ons te dienen, of in een behoefte te voorzien...?!
Het is de bedoeling dat de zolder omgeturnd wordt tot slaapkamer van mijn dochter, dus we moeten hoe dan ook voor een oplossing van het trapgat zorgen. We zitten nu te piekeren over een eenvoudig luik.
Onze dierenarts zei ons
Bij onze chronisch zieke hond, als het tijd is weet je dat en dat klopte helemaal. Lang getwijfeld en toen het moment daar was wisten we het allebei meteen.....
Die twijfel is voorbereidingstijd in onze ervaring...
mijk
typen op mijn i-pad is lastig!p
Tevreden poes
Ik denk dat je het zelf heel goed merkt hoor Els, als je kat zich ongelukkig voelt. Zeker als je haar zo goed kent als jij doet. Poes tevreden, jij tevreden... ik zie op het moment dan eigenlijk geen reden tot drastische acties.
Zolang jullie het samen fijn hebben is het volgens mij prima.
n@nny
Poes heeft nu twee dagen Cholodin gehad. Ik merk nog niets. Of toch, vanmorgen heeft ze ons niet wakker gemauwd. Wel werd ik wakker van geklater toen ze om 6 uur op bed sprong en een dikke plas deed. Nu zit echt alles in de was, wat in de was kan zitten... Eergisteren ontdekt dat ze ook op mijn badjas had geplast, op bed. Dekbed is nu bij de stomerij. Vannacht was ik er op tijd bij dat de deken niet door kan lekken op deken en matras er onder. Poes is te goed om af te maken maar dat plassen maakt de situatie onhoudbaar. Picknickkleed houdt overdag het bed veilig maar halen we er onder het slapen vanaf... En daar gingen we dus. :((((((((
Vanmorgen overleg met de DA gehad en het enige wat we nu nog kunnen doen is ruimte beperken en kat 'dwingen' weer de bak te gaan gebruiken. Blaasontsteking is niet aan de orde volgens hem omdat ze grote dikke plassen doet. dat zouden kleine plasjes moeten zijn. Mijn hart breekt, ze zit nu in een bench met haar lievelngsdeken, eten en een kattenbak. De DA raadt aan haar een week in de bench te laten en de ruimte stapje voor stapje weer uit te bouwen als ze eenmaal weer in de bak poept en plast. Gelukkig is poes er rustig onder maar dit is zo niet wat ik wil. Een alternatief zie ik echter niet. Ik troost me maar met de gedachte dat poes het voor alsnog prima vind. Laat ik er dan ook maar geen drama van maken.
Andere ideeen of tips blijven welkom.
Niet alles gelezen
Hoi Els,
ik lees niet alles, maar ik lees van jou wel telkens de uitdrukking 'afmaken' en ik denk dat daar ook een klein beetje doorschemert wat je bezwaar is om wat meer na te denken wat je zou willen met je kat...
Ik vind een kat in laten slapen (als het zijn/haar tijd is) niet 'afmaken' maar een zachte dood gunnen....ik benijd katten eigenlijk stiekem wel eens als ik mensen een lange weg zie gaan voor ze uiteindelijk overlijden..)..
Eigenlijk weet ik van onze eigen katten dat toen ze de kattenbak gingen missen (ernaast op vreemde plaatsen plassen) en oerkreten slaakten omdat ze dement werden, dat dat toen een voorteken was dat ze niet meer lang zouden leven.
Een kat hebben we nog (mis)behandeld met speciaal voer, wat ze niet lekker vond, medicijnen (wat wel makkelijk ging maar niet echt hielp) en daarvan had ik achteraf spijt bij de gedachte dat we het leven (lijden???) te lang hadden gerekt..
Ik denk dat als je kat verder gelukkig en tevreden lijkt, geen pijn heeft, dat je dan inderdaad moet proberen haar te dwingen in een kleine ruimte de kattenbak te leren vinden en gebruiken en daar ook een lekker plekje creëren zoals je nu gedaan hebt..dan merk je vanzelf hoe dat gaat..en kun je daarop verder borduren ...
Succes en sterkte, in mijn beleving waren zulke gedachten en tekenen vaak wel een teken dat er geen maanden meer te gaan waren..
Mien
Dank je wel Mien voor je reactie. Ook de anderen trouwens maar nu specifiek vandaag raakt het me extra. Ik voel van alles dichter bij komen en besef dat dit de laatste strohalm is. Poes lijdt niet( althans voor zover in te schatten, en zover ik haar ken) en dat maakt het extra confronterend wat er nu allemaal gebeurt. Wij lijden namelijk onder haar... Maar ja... Dat hoort er bij als je dieren hebt. Zo confronterend dat ik nu geen kant met haar op kan en merk dat ik het nu wel heel lastig vindt. Alles in de was, de hele dag ermee bezig. Toevallig vandaag een vrije dag maar normaal hebben we de tijd gewoon niet om te poetsen, te wassen en te regelen. Althans niet in deze mate.
Ik ben het ermee eens dat afmaken als de tijd daar is, prima is. Vind het alleen zo moeilijk. Nu is de tijd niet. Althans niet omdat wij haar lastig vinden. Pas als zij gaat lijden, ook van ons... Ach...
Ik hoop dat dit helpt. Dat ze snapt dat het kattenbaktijd is en blijft!
je hebt deze periode nodig om afscheid te nemen, het akelig vond ik dat het afscheid definitief was, ik wist dat ik met een dode poes weer die deur in zou stappen, nooit meer haar vacht, gekwetter, pootjes, haar geur etc.
maar toch, ik heb er goed aan gedaan. Ik zelf merk aan mijn ieuwe poezen dat ik die band die ik met mijn oude ivy had niet heb, dat vind ik dan ook zo jammer. Ze zijn allebei ontzettend lief en leuk maar het is een totaal andere band dan ik had met Ivy, gewoon niet hetzelfde, minder hecht, minder op elkaar gericht. De nieuwe poezen zijn van iedereen hier, Ivy was alleen van mij en ik was van Ivy.
ja vreselijk maar toch, jouw poes is 19, dat is echt heel erg oud voor een poes. Zo oud dat ze niet meer door heeft waar ze moet plassen.