Open keuken: wie voor, wie tegen

Hier drie pubers zonder koptelefoon, maar wel veel op hun kamer (en twee van de drie zitten twee hoog). Scheepsbel hier, net als Katniss. O ja, en ook zo'n simpelige intercom, want niet iedereen heeft een telefoon (en ik heb geen whatsapp op mijn dumbphone). De buren zeggen er geen last van te hebben :-)

mijn keuken

In mijn huidige en vorige woningen was mijn woonkamer met open keuken in een soort L-vorm gebouwd, met het verschil dat de keuken in mijn vorige woningen vanaf "het bankstelhoekje" goed zichtbaar was en nu niet. Dat laatste vind ik prettiger, want ik ontvang nogal eens mensen voor zakelijke besprekingen en dan vind ik het niet prettig als er rechtstreeks zicht is op de nog niet opgeruimde afwas.

Eén woning had een aparte keuken, ik kan vergelijken

In één van de woningen met open keuken was een royaal raam bij de keuken. In mijn huidige woning alleen een smal raampje van 10 cm breed op 2,50 meter hoogte. Het is ook nog eens een antracietkleurige keuken waardoor ik zelfs bij hoogzomer en volop zon met het licht aan moet werken. Als je geen buitenlicht hebt in je keuken, zorg dan voor zo licht mogelijke kastjes! Als de boel hier ooit vervangen wordt (duurt nog wel even) kies ik enthousiast voor het lichtste kleurtje

De luchtjes... Ja, dat kan ook een nadeel zijn. Een goed afzuigsysteem doet al een boel, maar als per ongeluk de boel eens aanbrandt of je bent net als ik graag enthousiast met de Indische keuken (trassie!) is een open keuken wel eens lastig...!

En toch heb ik het liefst een open keuken. Als ik radio luister of tv kijk, kan ik het gewoon blijven volgen terwijl ik koffie zet of eten maak. Is er visite, dan kan het gesprek gewoon doorgaan. In mijn huis met aparte keuken vond ik het heel vervelend mezelf te moeten afzonderen als ik even in de keuken aan de gang moest. En als ik de tafel afruimde en met mijn ellebogen de deuren open moest doen was ik ook niet altijd blij Tussen keuken en woonkamer zat namelijk ook nog een hal.

Ondanks het ieniemienie raam en de donkere kasten vind ik de huidige situatie het prettigst. Keuken is open maar ook nadrukkelijk "om de hoek", zodat eventuele huishoudelijk "falen" in de vorm van volle aanrechten uit zicht blijven als er mensen op visite zijn. Ik kan gesprekken en radio/tv gewoon blijven volgen als ik heen en weer loop. Ik kan goed in de gaten houden of de boel niet droogkookt (oké, die enkele keer dat het mis gaat staat mijn hele benedenverdieping blauw, dat dan weer wel!).

De oorspronkelijke situatie was trouwens anders. Een ruimte van pakweg 9 bij 3,5 meter, gehalveerd door "en suite" zoals dat volgens mij heet, van vaste kasten en een glazen deur (jaren zestig woning). Aan de ene kant de woonkamer van pakweg 5 x 3,5, aan de andere kant een eetkeuken van pakweg 4 x 3,5, en wat nu de keuken is was vroeger bijkeuken. Dit had denk ik ook wel leuk gevonden, maar één van de vorige bewoners heeft dit verbouwd door de muur met de bijkeuken eruit te rammen en daar de keuken te bouwen.

Sommige mensen in deze buurt hebben de oude situatie nog, het heeft wel iets knus, vaste kasten zijn ook altijd prettig en die tussendeur kan open staan als je bezig bent en toch contact met de woonkamer wil houden (er zit geen hal tussen, zoals in mijn ene huis). Soort van semi-open keuken eigenlijk. Aan de andere kant heb ik nu een ruime woon-/eetkamer met aan de "zijpoot" van de L-vorm de keuken.

Toch jammer van dat antraciet en te kleine raampje, anders was het helemaal perfect geweest! Maar ik klaag niet, ben verder erg tevreden! ;-)

dicht

de lucht van de aangebrande aardappelen hoef ik niet in mijn woonkamer.
en het overkomt me regelmatig want ik wil nog wel eens een boek of de krant gaan lezen onder het koken.

aangebrand?

Dat breng ik dan als specialiteit:
Twee soorten aardappelen in een pan, gebakken en gekookt! Dat je van de gebakken dan een korstje zwart niet kunt eten, snij je er maar een stukkie af.

O brrr, half a twin

Dat aten wij vroeger heel regelmatig, aangebrande aardappels waarvan het aangebrande stukje er af was gesneden. Maar die lucht, die krijg je er niet uit, ze blijven aangebrand ruiken. Op een gegeven moment waren we het zat en besloot mijn moeder voortaan de aangebrande aardappels weg te gooien en friet te halen. Dus als wij weer eens die brandlucht roken riepen we enthousiast: ha, we eten friet1

skik

aanbranden

Het overkomt me gelukkig niet zo vaak, maar als het gebeurt kieper ik het weg. Brrrr, zo vies! Uithuilen, mezelf toespreken beter op te letten en opnieuw beginnen

(wat niet wil zeggen dat ik dus de perfecte huisvrouw ben, ik heb weer andere tekortkomingen )

half a twin

denk dan aan de variant: verkoold en aangebakken.

Noet

Dan heb je wel ervaring met het weer schoon krijgen van aangebrande pannen.

dat dan weer wel. ;)
schuurspons, schuurmiddel en uitkoken met soda. Ik heb dus geen aluminium pannen.

verkoold gebeurt mij nooit

Nou ja met aardappelen dan. Aangebakken met klein randje zwart dan wel. Heb van het voorjaar tomaten opgezet met weinig water om zelf basis voor pasta te maken. Dat laat ik dan een half uur zacht opstaan en in dat half uur doe ik wat anders. Was vouwen en strijken, bedden verschonen, knoop aan een overhemd zetten en ineens was er een ruim uur voorbij.
Dat heeft mij aardig wat soda gekost om de pan weer bruikbaar te krijgen.

Tja, aanbranden...

Dat is dan "Aangebrand en niet gaar, hou je mond, eet maar!"
Ik heb ook zo'n hekel aan de lucht van aangebrand eten, maar met een pech zit dat door mijn hele huis want mijn trap komt ook uit in de woonkamer met open keuken. En als dan de deur bovenaan de trap niet dicht zit...
Ik blijf even bij mijn eten voor het beste resultaat. Alleen heb ik vandaag het nieuwe broodrooster uitgeprobeerd, dus zelfs dan gaat het niet altijd goed.
Er zijn mensen in de straat die trap en keuken van de woonkamer hebben afgesloten, maar hun woonkamer is daarom wel veel donkerder dan de mijne.
Dan hou ik toch liever even mijn neus dicht als het mis gaat.

dicht!

Ik heb een grote dichte woonkeuken, naast de woonkamer. En met groot bedoel ik ook echt groot: 28 m2. Het keukenblok zelf is ook groot. Een eettafel waar met gemak 8 volwassenen aan kunnen zitten. Heerlijk! Overdag is de keuken dan ook onze woonruimte. Geen tv, wel een radio, een laptop in een hoekje en een kast vol spelletjes en boeken. Pas na het avondeten verhuizen we naar de woonkamer. De woonkamer is qua meters ongeveer net zo groot, 30 m2. We kunnen eten in de woonkamer, maar dat doen we nooit. De keuken is gewoon veel gezelliger! Het mooie is dat visite ook vaak kiest voor de keuken, juist omdat daar het meeste geleefd wordt. Het komt vaak voor dat er meer mensen in de keuken zitten dan in de woonkamer; daar staat de tv en die is nogal dwingend vind ik. Wil je rustig lezen of juist kletsen, dan wordt er verhuisd naar de keuken.

woonkeuken

Sja, die had ik ook het liefst. Maar zo groot is mijn dichte keuken nooit geweest, dat er een eethoek bij kon.

het is me vandaag gelukt de soep stadium verkoold te laten bereiken. Helaas dat ruik je niet maar proef je wel.

Het werd dus een boterhammetje.

Dicht

In mijn zelfstandige leven heb ik altijd open keukens gehad en qua gezelligheid is dat ook wel... ehm... gezellig, maar eigenlijk is een open keuken maar raar. Het lawaai van keukenapparaten, geurtjes, eventuele afwasjes die nog gedaan moeten worden e.d. zijn niet sfeerverhogend. Ik bak nooit oliebollen en we hebben de frituurpan weggedaan omdat het hele huis gaat stinken. In een dichte keuken kun je de deur open gooien.

Om eerlijk te zijn is de open keuken hier een bron van irritatie. Als ik de kraan openzet hoor ik meteen dat het volume van de tv hoger gezet wordt. Gaat de wasmachine centrifugeren huppekee volume omhoog. Wij hebben een grote roomdivider tussen de keuken en kamer gezet, dat is al beter, maar in een volgend huis hoop ik echt een dichte keuken te krijgen.

frituurpan weg?

Ik vind frituurlucht ook vreselijk in huis. Wij frituren dus buiten bij mooi weer of in de schuur bij slecht weer.

Als je geen afwasmachine hebt, de wasmachine IN de keuken, je etensluchtjes niet kan afvoeren EN wil frituren dan zou ik ook wel een dichte keuken willen ja. Ik heb al die dingen dus niet.

In de schuur

Onze buren doen het ook in de schuur en ik vind dat toch iets sneus hebben. Dan zie ik hem op en neer rennen om de boel nog lekker heet binnen te krijgen. Nee, weg met de frietpan! Man en ik doen het in de oven. Het vraagt meer geduld, maar vooral de Franse frietjes zijn lekker.

Half half

Wij hebben een hele grote keuken, die haaks op de woonkamer staat. Daardoor hebben we wel een grote open ruimte, maar kun je vanaf de woonkamer niet op het keukengedeelte zelf (aanrecht, fornuis en zo) kijken, wel op de tafel die in het achterste deel vd keuken staat. We hebben toen we dit huis kochten inderdaad een muur laten weghalen om de keuken zelf te vergroten, en kregen toen vanzelf deze opstelling. In het oude huis hadden we wel een stuk muur tussen keuken en kamer staan, maar was de keuken ook niet afgesloten. Geen dichte deur en zo. Het bevalt me uitstekend zo, half half dus. Eigenlijk zitten we altijd in de keuken, ook met visite of eters, maar kunnen mensen ook gemakkelijk naar de woonkamer doorlopen als ze willen. De kinderen gaan inderdaad spontaan meehelpen en dergelijke, en al kokend of afwassend (helaas, vaatwasser stuk) praten en doen we gewoon verder. Kinderen zitten ook vaak i/d keuken te leren en ik zit er heel vaak te werken.

Een echt afgesloten keuken zou ik niet willen, veel te afgesloten.