Moet iedereen zich maar aanpassen aan de eetgewoonten van iemand?

Van de lucht kan je heus wel echt ziek worden

iemand met een allergie *kan* OOK van de geur van het betreffende product al een allergische aanval krijgen. In de meeste gevallen zal het inderdaad zo'n vaart niet lopen, maar het kan wel. Mijn zoon heeft een pinda-allergie, gelukkig niet al te heftig. Maar na een allergie-aanval (foutje van mij, thuis) vertelde de arts op de huisartsenpost dat hij het echt had meegemaakt dat een collega arts van hem al doodziek werd van de lucht van pinda-saus. En een pinda-allergie kan een levensbedreigende anafylaxie tot gevolg hebben.

De oplossing

Ik heb een vriendin die geen vis lust. Maar iets niets lusten kán als volwassenen eigenlijk niet is haar ervaring. Anderen hebben toch steeds de neiging te roepen dat ze die en die vis vast lekker vindt als het zo en zo wordt klaargemaakt. Dat is ze spuugzat. Inmiddels zegt ze ook gewoon niet meer dat ze het niet lust. Ze zegt gewoon dat ze allergisch is voor vis. Resultaat: niemand zeurt er over en iedereen houdt graag rekening met haar allergie. Geniale oplossing!

Jamaar, Tijgeroog

Tijgeroog:"Bovendien denk ik dat iedereen wel iets heeft wat hij echt niet lust. Voor mij koffie, chocolade en alcohol, dat krijg ik echt niet weg."
Ik neem aan dat als je bij anderen eet of uit eten gaat je niet van de rest van het gezelschap verlangt dat ze geen wijn of koffiedrinken. Volgens mij is dat waar de draadstarster over viel. Als je een gezelschap hebt, waar de één vegetariër is, een ander geen kaas lust en een derde gast niet tegen gluten kan en een vierde niets van vis moet hebben, dan hoef je toch niet persé één gerecht uit te zoeken wat ze allemaal kunnen eten? Wat is er mis met verschillende variaties van een gerecht of meerdere gerechten?

Gedachten van een vegetariër

Cara, ik zou het willen omdraaien. Waarom moet ik altijd mee naar restaurants waar ik maar heel weinig keuze heb? Waarom moet ik tegen borden met lijken aankijken als ik aanzit bij een diner?

Vroeger at ik weleens vis omdat ik niet lastig wilde zijn (ik woon in een land waar geen vegaburgers in de supermarkt te koop zijn. Het lichte ongemak dat een vleeseter voor mij iets anders moet verzinnen vind ik echter niet groot genoeg om een vissenleven voor op te offeren. De gastheer/vrouw past zich maar aan en anders eet ik wel stokbrood en sla. Ik ben al bijna 35 jaar vegetariër, het is voor mij een vanzelfsprekendheid en het gevoel van sorry-dat-ik-zo-lastig ben, is inmiddels weggeëbt. Mensen die doodleuk vlees uit de bio-industrie eten terwijl ze best van alle onetische toestanden afweten, zijn in mijn ogen allemaal fout bezig. Vroeger vond men slavernij doodgewoon want het waren toch maar zwartjes, ooit zal de tijd komen dat men met schaamte terugkijkt hoe dieren werden uitgebuit. Bont is al uit. Nu vlees nog. Uit beleefdheid zal ik dit soort dingen nooit tegen iemand zeggen (tenzij men duidelijk een discussie uitlokt) en al helemaal niet als ik ergens te gast ben. Eigenlijk ben ik ook tegen zuivel (koeien moeten elk jaar van een kalfje bevallen om de melk te laten blijven vloeien) en eieren (brengt een holocaust van mannelijke kuikentjes met zich mee, ook bij scharreleieren). Thuis eet ik deze dingen dan ook niet meer maar buiten de deur wel. Voor mij is zuivel de nieuwe vis.

swaen (ot)

Dat heb ik met honden. Niet dat ik die eet hoor, maar ik ben er echt heel bang voor. Mensen proberen mij altijd te overtuigen dat hun hond echt niets doet en erg lief is en hij alleen even wil snuffelen. Maar ik vind het dus helemaal niets zo'n hijgend beest naast me.
Een vriend van mij is heel erg allergisch voor honden. Voor hem wordt de hond wel buiten gezet en mensen die op bezoek komen laten de hond thuis. Dat doen ze niet voor mij, want ik moet er maar tegen kunnen. Dus bij onbekenden zeg ik nu ook gewoon dat ik allergisch ben. Wordt inderdaad makkelijker aanvaard.

@Brunette

wij wonen in hetzelfde land, jij iets zuidelijker op een eiland dacht ik ;-)
Ik heb 't voordeel van wat ruimte, met eigen kippen die eieren leggen en soms een hele tijd niet. Kippen gaan hier van nature dood en als ze even geen eieren leggen, jammer dan. Was altijd grote vleeseter totdat ik regelmatig bij groepje spanjaarden eten zou klaarmaken, waaronder 1 vegetariër zat. Dat was zoeken en proberen, maar had er wel lol in. Eén keer echt per ongeluk fout gemaakt, oyster saus in gerecht toegevoegd; ik moet bekennen dat vegetarier dat niet wist en beweerde dat dié maaltijd echt t lekkerste was wat ik ooit had klaargemaakt. Echtgenoot heeft ook afgelopen herfst weer heeeeel veel diverse soorten paddenstoelen gezocht. Ingevroren (rauw), man wat kun je daar lekkere maaltijden mee maken dat je vlees niet eens mist.
Zelf ben ik allergisch voor peper; idd allergisch is gemakkelijker te zeggen dan 'ik vind dat niet lekker, of lus ik niet'.
Gasten regelmatig over de vloer, vaak meerdere dagen. Ze mogen van mij zeggen wat ze echt niet lusten en daar hou ik rekening mee. En ik zal eerlijk vertalen, behalve die keer dat als tapa varkenswangetjes werden gepresenteerd; dat heb ik pas later verteld. Vonden ze overigens heerlijk (was niet vegetariër hoor).

Mijn schoonzus

Die noemt zichzelf thuis-vegetariër. Thuis eet ze helemaal geen vlees, maar buiten de deur past ze zich aan. Wel bestelt ze in restaurants zoveel mogelijk vegetarisch. Maar als er diervriendelijk vlees is dan wil ze dat ook wel eten in restaurants.
Overigens koop ik ook alleen maar diervriendelijk en eten we daarom maar 2-3 week vlees, want het is nogal duur. En als mijn schoonzus komt maak ik gewoon iets vegetarisch, dat lijkt mij normaal.

Dat gedoe met het kerstdiner op school vond ik ook verbazend. Waarom geen aparte tafel voor allergieën? Dit maakte het voor ouders echt onmogelijk om het goed te doen.
En de glutenvrij vraag gaat momenteel verder dan alleen de coeliakie patiënten. Het lijkt wel een rage waarbij glutenvrij als een soort supergezond wordt gepresenteerd. Op de hele school zitten zo'n 3 kinderen die echt geen gluten mogen (weet ik toevallig omdat ik een keer met een feest met de lunch heb meegeholpen). En dus niet bij mijn kind in de klas (op het eisenlijstje stond ook het liefst glutenvrij). Ik heb daarom ook niks gemaakt met Kerst. Sowieso wordt er ieder jaar veel teveel gemaakt en dus ook kilo's goed eten weggegooid. Ik vind dat totaal niet bij de kerstgedachte passen. En al dat gevreet ook niet. Er waren in de klas van mijn dochter 2 kinderen die hebben overgegeven van het vele eten.
Maar ik snap dat hele kerst vieren op school niet zo eigenlijk...

eesn met gastvrouwe (wbt glutenvrij op kerstdiner)

Voor de goede orde: Ik vind zo'n 'kerstdiner' op zich prima.
Maar ik ben het er wel mee eens dat eisen als glutenvrij eten maken pure onzin is. Het is niet giftig of persé ongezond, behalve voor de enkeling met coeliakie. Er staan dan wel meer ongezonde dingen op tafel.... (en wmb mag dat best een keer). Er zijn ook kinderen die een pinda-allergie hebben of lactose-intolerantie, of voor het geloof bepaalde voeding niet mogen eten zoals bijv. varkensvlees of simpelweg vegetariër zijn. Uiteraard kun je in een grotendeels moslimklas verzoeken geen varkensvlees te gebruiken, daar kan ik me nog wel in vinden.
Maar de vegetariër kan meestal ruimschoots kiezen uit producten zonder vlees en verder zelf een vegetarisch hapje maken en meenemen. En voor de doodenkeling die glutenvrij o.i.d. moet eten: dan zelf je eigen hapjes verzorgen.

jakkes....dat is toch coeliakendiscriminatie

Dat die gene met glutenvrij dieet maar zelf voor hapjes moet zorgen vind ik echt heel onvriendelijk. Vele zullen dat uit veiligheid al wel doen, maar het is erg leuk als iemand wel voor iets lekkers zorgt ook voor deze coeliaken. Mijn neef heeft dit en op school werd vaak ook zo gedaan, het is echt onaardig. En zo moeilijk is het echt niet, als je er maar even goed over nadenkt is het heus wel te doen.

ik denk

Ik snap uberhaupt niet waarom er gevraagd wordt om een snack te maken waarbij rekening wordt gehouden met allergieen. Ik denk dat de meeste mensen met een allergie de gok niet nemen dat een willekeurige ouder geen 'foutje' maakt en zelf al snel iets meenemen.

Want de moeder van Jantje kan wel lief kaas-komkommer sandwiches met van glutenvrij brood hebben gemaakt. Maar als het pindakaasmes waar vanmorgen een gewone boterham mee is gesmeerd tijdens het ontbijt de botervloot in is geweest heeft zowel de persoon met coeliakie als die met een pinda allergie een probleem.

Ik maak voor het jaarlijkse kerstbuffet al jaren een gerecht wat ik inderdaad pindavrij maak. Dat meld ik vooraf specifiek tegen de betreffende ouder (kind komt hier vaker dus ik ben op de hoogte van de ins en outs). Anders wordt het alsnog niet gegeten.

het kan wel, maar de ander moet wel het vertrouwen hebben idd

bij het verjaardagsfeest van dochter was 1 van de genodigden helemaal blij, ze kreeg een 'gewone' pannenkoek net als de rest, de moeder belde me na afloop er speciaal voor op zo leuk vond ze het voor haar dochter.

kan zeker

Het kan absoluut.

Maar ik gok dat jij bij dat kind vooraf 1 op 1 uitleg hebt gekregen mbt wat er wel en niet konbij dat specifieke dieet. En dat de ouder het gevoel had dat jij het snapte en zou toepassen.

Al zal eea oo afhankelijk zijn van de ernst van de allergie. Krijgt het kind 'alleen' buikpijn als het iets verkeerds eet of moet er een epipen worden gebruikt.)

Helemaal eens met Hanne (denk er even over na tante Sidonia..)

Ik als 'leek' en als niet ervaringsdeskundige wbt allergien (coeliakie, pinda's enz) kan je echt niet garanderen dat mijn gerecht, hoe goed bedoeld ook, echt vrij is van gluten en/of pinda's voor een kerstdiner op school. Ik kan prima hapjes maken zonder pinda's, geen probleem, maar ik heb geen idee of mijn boter, olie, spekjes, rundvlees, niet worden verwerkt in een fabriek waar pinda's worden verwerkt of er mss toch iets van gluten in zit. Dan WEET ik toch niet als leek? Ik vind het schijnveiligheid om zoiets te vragen en eigenlijk heel dom....

Caton

Haha, ik ga geloof ik dat ik in de toekomst maar ga zeggen dat ik vegetarisch eet en tevens allergisch ben voor lactose en eieren.
Met honden heb ik trouwens helemaal niets en erger me dan ook groen en geel aan alle sentimentele hondenliefde.

komt nauwelijks voor hier

Ik eet toch wel regelmatig met anderen, maar ik herken niet zoveel van de specifieke dieetwensen.

Ooit iemand meegemaakt die vroeg of ik veel groenten wilde klaarmaken, want die was met een dokter Frankdieet bezig. Ik vond die eis echt een beetje overdreven aandacht vragen.. Groenten horen bij het standaarddiner hier, dat weet deze persoon ook, en dan vind ik dat die persoon zelf de keus kan maken om de rest te laten staan. Dan maar voor een keer geen "volwaardige maaltijd" daar krijg je heus niks van. De dag erna in je eigen huis kun je weer je eigen plan trekken.
Tweede geval is een vriendin die bij mij logeerde die alleen maar havermout wou eten als ontbijt, met een kop rooibosthee. Ja dat heb ik dus allebei niet in huis. Het is ook niet zo dat ze allergisch is voor andere dingen, dus dan vind ik dat zij zich wel voor een keer kan aanpassen. Maar om dan van te voren dat aan te geven, en dan te verwachten dat ik dat voor die ene keer in huis ga halen, ja dag. Als je ontbijt zo belangrijk is, ga dan maar in je eigen huis slapen.

Heb ooit een uitzending gezien dat ze in de horeca helemaal knettergestoord worden van al die specifieke wensen, en dan niet de allergien, maar de lussiknie, en eerlijk gezegd vind ik het ook kinderachtig en verwend gedrag.

Ik vind dus niet dat iedereen zich maar moet aanpassen aan de eetgewoonten van een ander. Als je afwijkende eetwensen hebt vind ik het aan jouzelf om je aan te passen.

Als je echt ergens allergisch voor bent, en gezondheidsklachten krijgt of een anafylactische shock, ja dan heb je een reden om of heel vriendelijk te vragen of de gastvrouw erop wil letten, of anders zelf je tupperwarebakje mee te nemen.

En anders maar niet samen eten als je zulke specifieke wensen hebt.

Horeca vind ik wat anders

Wensen opgeven voor het eten hoort bij service. Je moet gewoon kunnen aangeven dat je je bestelling zonder uien wilt. Of de saus apart of wat dan ook. Allergieën moet je ook gewoon kunnen opgeven, ook als het een modegril is. Dan hebben ze in de keuken gewoon pech.
Of ze moeten een 'geen-fratsen-restaurant' beginnen. Dan geef je duidelijk aan dat er geen aanpassingen mogelijk zijn.

Een keer nee zeggen moet wel kunnen. Stel dat het gerecht van de dag al voorbereid is, stoofschotel of zo. Dan kan de kok dat niet meer aanpassen.

Ja maar.

Dan heeft een kok een mooi menu gemaakt, nagedacht over welke smaken bijelkaar passen en dan wil iemand geen ui, dat is bijna de basis van elk gerecht. Of kappertjessaus zonder kappertjes, net zo iets als peper Susan zonder peper, dat vind ik echt gezeur, eet dan gewoon thuis

wbt horeca (marsy)

daar ben ik het wel mee eens. Als je geen uien lust, dan staat er vast wel een gerecht op de kaart zónder ui. Ik gruwel van geitenkaas, maar ga geen salade met geitenkaas bestellen en vragen of de geitenkaas achterwege kan blijven. Dan kies ik iets anders.

Horeca

Aangezien ik betaal voor het eten vind ik dat het vrij normaal is dat de kok zich aanpast aan de wensen en dus bepaalde ingrediënten op verzoek kan weg laten. Het kan dan inderdaad zijn dat het gerecht minder lekker is of minder goed in elkaar steekt maar dat is de keuze van de klant.
Zelf vraag ik zelden om een aanpassing van het gerecht maar ik ga regelmatig uit eten met vriendinnen die wel verzoeken doen vanwege afwijkende diëten en voorkeuren en dat is eigenlijk nooit een probleem. Het is alleen een probleem als je in een gelegenheid bent waar ze het eten al van te voren maken en invriezen. En eigenlijk wil ik zelf liever in gelegenheden eten waar ze het eten vers maken.
Maar aanpassingen in de gerechten moet geen probleem zijn als er om verzocht wordt. Dat is een kwestie van klantvriendelijkheid.
En gelukkig is dat eigenlijk ook nooit een probleem is mijn ervaring.

nog even over glutenvrij

Er zitten bij mijn dochter in de klas geen kinderen met een glutenintolerantie. Dus dan begrijp ik ook echt niet waarom er glutenvrije dingen moeten worden geserveerd.
Ook vernam ik dat met de overblijf een lunch was voor de kinderen. Dieetwensen konden worden doorgegeven, en er was geen een melding over gluten binnengekomen. Dus ik begin die wens bij het kersteten steeds minder te snappen. Ik vermoed toch dat glutenvrij echt een mode dingetje is geworden. En dat is ook niet fijn als je coeliakie patiënt bent.

Ik houd natuurlijk rekening met allergieën en intoleranties. Maar het gaat mij gewoon echt te ver om rekening te houden met dit soort wensen. Ooit ook wel eens iemand te eten gehad die echt geen groente lustte. En de macaroni (tomaten met groente) die ik had gemaakt werd ook volledig ontleed. Nou sorry hoor, dat vind ik nou onbeschoft.

Overigens verdraagt mijn lijf ook niet alles erg fijn, dus moet ik me soms ook verontschuldigen dat ik iets niet neem. Vet eten kan een keer, maar als het voor de tweede dag achtereen is dan krijg ik geheid diarree. Dat is ook slecht uit te leggen, dus ik begin er niet eens aan.

Horeca

Ik vind het nogal kommer en kwel als vegetariër in de Horeca, afgezien van bijvoorbeeld een Thais restaurant. lk hou niet echt van geitenkaas of blauwaderkaas, vermijd dat als het mogelijk is en ben zeer allergisch voor rauwe noten en bepaalde fruitsoorten als appel en peer. Ik vertrouw er vanuit ervaring niet op dat alle noten gebrand zijn, heel vaak worden er walnoten bij gedaan of is het amandelschaafsel onvoldoende verhit.
Ik heb vaak de keus uit één voorgerecht en als ik 'geluk' heb kan ik een omeletje krijgen, een plak gefrituurde kaas of iets ondefinieerbaars in bladerdeeg. Vaak weet de bediening niet welke bouillon de basis is van een soep. Eetcafé of chique, dat maakt niet uit. Waar voor de vis- en vleeseters de kaart nog eens verandert, blijft de vegakaart jarenlang hetzelfde. En weet je, na twee keer hetzelfde gegeten te hebben heb ik geen zin om weer naar dat restaurant te gaan om weer dat voorafje te eten.

Brunette

Brunette:"Waarom moet ik tegen borden met lijken aankijken als ik aanzit bij een diner?"

Nou ik vind een vegetariër die begint te mieren over wat op iemands anders bord ligt even intolerant als een vleeseter die vlees of visbevattende gerechten aan een vegetariër wil op dringen.
Ik vindt het bijzonder irritant als mensen hun eigen keuzes aan anderen op gaan dringen omdat zij het menen beter te weten. De hele natuur bestaat uit anderen eten of gegeten worden en ons darmgestel is toevallig dat van een alleseter.

Dat jij geen moeite hebt met dode planten, maar wel met dode dieren is jouw ethische keuze, maar je moet anderen er in vrij laten om hun eigen ethische overwegingen daarin te maken en niet jouw gedachten als een fanatiek geloof propaganderen.

klopt primavera

Een leeuw kan niet leven van planten en moeten (gruwelijk) 'moorden'. Zo niet, dan gaat'ie dood....
Wij mensen zijn omnivoren, ons gestel (darmen, gebit, maar ook voedselbehoeften an sich) zijn zo 'gemaakt' dat wij, in principe, zowel dierlijk als plantaardig voedsel nodig hebben. Nu is het wel zo, dat wij als mens zo 'intelligent' zijn dat we dierlijk voedsel kunnen verwijderen, maar niet zo maar zonder slag of stoot. Kortom, het eten van dierlijk voedsel is voor ons mensen volkomen natuurlijk. We zijn nog niet geevolueerd naar herbivoren. Wie weet ooit...

Hoe ga je met je gezinsleden om?

Binnen het gezin zijn er neem ik aan ook verschillen in wie wat lust of wie wat minder goed reageert op 'dat ene'. Bij ons wel tenminste. En hoewel ik daar lang niet altijd volledig rekening mee hou, zou ik niet erg vriendelijk zijn als ik altijd maar iets op tafel plemp waar ik in mijn eentje heel erg tevreden mee ben, maar waar de rest met lange tanden van zit te eten of erger nog, niet van eet. Ik heb een dochter met een gevoelige mond. Eten waar ik amper van proef dat er peper in zit, zijn voor haar al snel te heftig. Mijn man heeft daar in mindere mate ook een handje van. De andere dochter en ikzelf kunnen wel wat hebben, maar wat heb je eraan om een gerecht aan mijn en haar smaak aan te passen, als de rest na twee happen al amechtig aan een glas water vastgeklamd zit? Ik behandel gasten, zoals ik mijn gezin behandel. Ik hou dus rekening met hun voorkeuren.

We hebben een vriendin die weinig groenten lust. Stel dat ze bij ons zou eten dan zet ik een groente op tafel waarvan ik weet dat ze dát tenminste eet. Iemand die geen vlees eet, hoeft geen vlees, daar probeer ik iets anders voor te doen. Mijn oudste dochter lust niet veel vlees, maar eet algemeen gezien genoeg vlees om geen tekorten te kweken. Voor haar wring ik me daarom niet in vegetarische bochten.

Brunette

Ik vind je mening over vleeseters wel erg intolerant en 'doorgeslagen'. Jij mag je mening hebben, je mag ernaar leven, maar laat iemand die wel vlees eet alsjeblieft wel in zijn waarde. Verwijt je mensen die bij je aan tafel zitten ook dat ze een andere religieuze beleving hebben dan jij? Ik ben niet gelovig, ik heb daar tegenwoordig een hele duidelijke mening over, maar ik respecteer wel dat mijn schoonvader even wil bidden voor en na het eten.

Je tipt ook nog even je mening over de liefde voor honden aan. In mijn beleving zijn er mensen die tamelijk hysterisch met hun hond omgaan en daarbij lijken te vergeten dat hun hond nog steeds een hond is en geen harige baby. Maar je zult van mij nooit een verwijt horen over oprechte liefde voor een hond (huisdier in het algemeen). Mensen kunnen zich erg gelukkig voelen door de omgang met hun hond (of kat of zo). Het kan ze zelfs helpen richting aan hun dagelijkse leven te geven.