Kat is dood

"vervangen"

Ik gaf ook aan dat het eigenlijk niet mijn stijl is om een huisdier snel te 'vervangen'. Ten eerste omdat je inderdaad in de val loopt dat je gaat vergelijken, maar ten tweede natuurlijk ook omdat het verlies van de overleden kat, hond, konijn, cavia nog verwerkt moet worden. Ik gaf het toch als tip, omdat het de treurigheid wat kan helpen verlichten tijdens de feestdagen. Het hoeft niet meteen, maar gewoon eens rondkijken kan geen kwaad.

Ik hoop dat onze honden pas gaan als wij rond de 70 zijn. Afgelopen week bedacht ik mij, dat hondenopvang dan misschien beter is. Wel een hond, maar niet blijvend. Nadeel is dat je dan steeds met afscheid nemen zit. Dat lijkt mij zwaar.

Plotseling

Een van onze katten is doodgereden. Het waren onze eerste buitenkatten en ik was juist een beetje over de bezorgdheid heen als ze buiten waren. Om 10 uur gingen ze naar buiten en half 11 stond de buurman voor de deur met de mededeling dat er een kat was aangereden en dat het die van ons leek. Wat een drama was dat! Ik heb overstuur op straat gezeten met de dode kat op schoot. Kinderen in paniek en we hebben echt de hele dag gehuild. Nog steeds is het pijnlijk als ik eraan terug denk.
Vervolgens hebben we een paar maanden later een kat uit het asiel gehaald. Achteraf bezien was ze toen al ziek. Toen ik vier maanden later voor de derde keer met haar naar de dierenarts ging werd de definitieve diagnose gesteld. Een grote tumor van bijna een kilo in haar darmen, en er was dus ook gelijk niets meer aan te doen. Dat was ook triest, maar hakte er niet zo in als het verlies van de andere kat.
Nu hebben we dus nog het broertje van de doodgereden kat, en een andere kat die we als kitten hebben gekregen (inmiddels 2,5 jaar oud). Grote kater heeft ernstige HCM en had een levensverwachting van 2. Inmiddels is hij 4,5 dus ik hoop dat ze het mis hadden en hij gewoon nog 10 jaar in reservetijd mee kan.

Wat een pech

Je treft het niet Vesper Lynd.

Toen wij nog in een flatje woonden hadden we ook al katten. Een zwerver die we via het asiel hebben gekregen (zat altijd bij een Chinees te bedelen) en later kregen we er ook een ander poesje bij, als kitten gekregen. De zwerver was eigenlijk helemaal geen leuk beest. We hebben hem ook genomen omdat ons dat gevraagd is. Maar het was een onberekenbare kat. Kon zomaar uithalen als ik er langsliep bijvoorbeeld. Maar goed, het werd toch 'onze' kat. Je went aan zo'n kat. Dus toen we op een dag thuiskwamen met de boodschap dat buren deze kat van straat hadden gehaald, nadat hij (ja heel triest) vanaf de galerij naar beneden was gevallen, was ik toch wel aangedaan. Waarschijnlijk heeft de jongere kat in een speelse bui de andere kat van de rand van de galerij gesprongen. Hij lag netjes opgebaard bij het asiel.

Mijn kat is ook overleden

Teuntje, ik voel met je mee.
Wij hebben onze kat vorige week laten inslapen. Niet onverwacht, want het ging al drie maanden slechter, met steeds weer een opleving en hoop dat hij wat langer bij ons zou blijven. Helaas bleek afgelopen week dat er geen opties meer waren en hebben we hem in laten slapen.
Het is zo leeg en stil zonder hem. Hij was overigens ouder, zo'n 17 jaar, dus je weet dan dat het opeens afgelopen kan zijn, maar elke kat is uniek, dus toch een groot gemis. Ik heb overigens niet de neiging om de kat gelijk te vervangen. Ik krijg er deze kat niet mee terug, verdriet moet eerst een beetje slijten en dan gaan we bedenken of we weer een kat willen.

Kat vervangen

Dat moet je ook zeker niet doen als je daar niet aan toe bent. Ik denk dat het door mij komt dat dit erin is gekomen. Het was vooral een tip om weer iets te hebben om naar toe te leven. Niet per se op stel en sprong.

Wij hebben één hond wat overhaast in huis gehaald, na de dood van onze hond en dat was achteraf gezien geen slimme zet. Deze hond is dan ook na een jaar naar een ander gezin gegaan. Hij paste niet bij ons. Het gegeven op zich was sneu voor de hond, maar wij denken dat hij beter af was bij het nieuwe gezin. Hij heeft daar nog heel veel jaren plezierig gewoond.

Kattenvriend

Naar he. Was dat jullie eerste kat en is die 17 jaar bij jullie geweest? Dan valt er echt een gat. Wij hebben de onze maar 5 jaar mogen hebben, die was achteraf gezien wel een stukje ouder dan de 5-6 jaar die ze in het asiel zeiden maar 17 is hij niet geworden.
Wij willen in februari, na onze al geplande vakantie wel weer een andere kat uit het asiel halen. Daar zie ik dan ook wel weer tegenop omdat je elkaar toch eerst weer moet leren kennen, met degene die we hadden konden we lezen en schrijven, dat ging allemaal zo makkelijk. We zullen wel zien, dat zal ook wel weer goedkomen.
Als jullie al zo lang een kat gewend zijn zal het straks toch wel stil in huis voelen. Maar alles op zijn tijd.

Teuntje

Onze kat kwam ook uit het asiel. Wij hebben hem 13 1/2 jaar gehad. Daarvoor hebben we twee zussen gehad. Die waren samen als kitten gekomen. De ene is doodgereden toen ze 6 was. De andere is 16 geworden. Dus ik heb al eerder het verlies van een kat meegemaakt, maar het went nooit. En bij deze vond ik die laatste periode erg moeilijk. Dan kreeg hij een behandeling die leek aan te slaan en na een paar weken ging het weer slechter. En dan lieten we weer wat doen en dan knapte hij weer op, maar na een paar weken ging het dan weer slechter. Ik heb zelfs even gedacht nadat hij was overleden: Ik wil geen kat meer, want dan krijg ik dat sterven nog een keer.
Maar dat denk ik nu al niet meer. Ik denk dat wij na de zomer op zoek gaan naar een nieuwe kat.

hond

Wij staan op de wachtlijst voor een pup. We hebben nooit huisdieren gehad en dit wordt dus onze eerste maar ik weet nu al dat er over een jaar of drie nog een pup bijkomt zodat ik nooit opeens meer hondloos ben als er eentje komt te overlijden.

Baasje

Dat maakte bij ons niks uit. We hadden twee katten toen er eentje werd doodgereden maar we waren misschien nog wel verdrietiger dan als we 1 kat hadden gehad. (Hebben we ook meegemaakt) Want nu werden we continu met het gemis geconfronteerd. We hebben ze als kittens samen uit het asiel gehaald en het was een geweldig leuk stel samen. En toen was er nig maar één. Twee keer per dag eten geven en dan bv maar 1 bakje hoeven vullen. De katten waren ook stapel op elkaar en lagen altijd innig samen op de bank. Elke avond stak het dat er nog kaar één kat lag. Onze overgebleven kat heeft 8 maanden keihard gemiauwd, totdat we onze pup kregen en hij weer een maatje had,

Drietje

Ik bedoelde ook dat ik nooit meer hondloos zal zijn, daarmee zei ik niets over het verdriet wat ik zal hebben of wat de andere hond zal hebben.

De fokker waar wij op de wachtlijst staan heeft vorig jaar haar, in leeftijd, middelste, hond moeten laten inslapen. Ik vroeg hoe de andere twee reageerden en tot mijn verbazing hadden die daar geen enkele last van gehad. Juist omgekeerd want door de pijn die die middelste hond had was het geen leven voor de andere twee