Irritante straatverkopers

Kaaskopje

Hoe weet jij nou dat ik een excuus zoek om geïrriteerd te kunnen doen? Ik blijf altijd beleefd, maar ik mag er best het mijne van vinden.

Een goed doel haalt natuurlijk nooit "genoeg" op, dus het idee dat ze anders niet genoeg ophalen vind ik onzin. Ik denk dat ook goede doelen de tering naar de nering moeten zetten. Het gaat hier nu minder en dat komt niet meer goed. Andere delen van de wereld eisen nu namelijk ook hun stukje van de taart op, en terecht. Niet in zieligheidsgeld, maar gewoon. En wij moeten onze eigen kinderen ook voeden en straks laten studeren. Als ik 10 euro per maand over heb, stort ik dat toch liever in ons studiefonds. En we hebben er ook een zielig gehandicapt kindje bij, waar toch echt niemand anders voor gaat betalen.

Misschien moeten ze eens gaan collecteren in Qatar of zo. Dan hebben ze daar ook minder geld om aan ISIS te besteden. Ik zie het zo voor me: zo'n student aan de deur bij de emir.

Kaaskopje

Ja, dat bedoelde ik ook: dat ik het met je eens was.
En nee je kan natuurlijk niet zien of iemand gemarteld is. Martelingen hoeven geen littekens achter te laten. Maar ik bedoel meer dat ik begrijp dat iemand vanuit zijn eigen ervaringen/passies/overtuigingen heel emotioneel kan reageren en dat ik spelen op de emotie dan heel begrijpelijk vind maar dat in een zakelijke relatie en vraag die emotie niet thuishoort en alleen maar irritatie opwekt.

Overigens

Vind ik in principe de vraag wil je lid worden van organisatie X prima kunnen. Ik hou er niet van als mij die vraag wordt gesteld in het openbaar of aan mijn deur omdat iemand zich dan toch wat opdringt. Bij collectes heb ik dat gevoel veel minder. Maar er is principieel niks op tegen dat de vraag wordt gesteld. Zolang men ook gewoon met het antwoord nee genoegen kan nemen.

Collectes geef ik altijd wat aan en verder steun ik een aantal zelf uitgezochte goede doelen. Ik vind het echt heel belangrijk om goede doelen te steun maar ik heb echter geen zin om dat elke keer uit te leggen aan lidmaatschap verkopende mensen dus dan zeg ik gewoon altijd nee, bedankt zonder verdere uitleg. Hoogstens ik ben al lid mocht toevallig ik inderdaad die organisatie steunen.

Tering naar de nering zetten

Als er minder geld binnen komt zullen ze wel moeten, maar of het wenselijk is vraag ik me wel af. En dan heb ik het vooral over organisaties die zich met gezondheidsproblemen bezighouden. Maar ook het Rode Kruis. Mijn gedachte is altijd 'je zal zelf maar afhankelijk worden van zo'n organisatie of van wat de kennis en mogelijkheden zijn' en daar is kostbaar onderzoek voor nodig. Maar ja, ik ben ook wel zo egoïstisch dat ik pas doneer als wij het echt kunnen missen.

Manier waarop

Ik heb een hekel aan de manier waarop mij iets gevraagd wordt.

Ik vind dat ik altijd gewoon nee, dank je. Of nee, ik ben niet geïnteresseerd mag zeggen en dan wil ik met rust gelaten worden. Dat irritante doorvragen haalt het bloed onder mijn nagels vandaan. En ik ben echt gul naar goede doelen toe. En dan bedoel ik niet die euro in de collectebus.

Wij kiezen ieder jaar een aantal goede doelen uit en die krijgen dan een paar honderd euro per goed doel. Ik heb een keer een goed doel opgezegd omdat ze mij vervolgens gingen bellen met het verzoek om nog meer te doneren. Nadat ik een keer gezegd heb dat ik dat vervelend vond gingen ze later toch weer bellen. Ik heb dat doel daarna opgezegd en een ander goed doel geselecteerd.

En omdat ik altijd zelf goede doelen selecteer, nadat ik mij heb ingelezen en de jaarcijfers heb bekeken heeft het ook echt geen enkele zin om mij op straat, telefonisch of aan de deur lastig te vallen. Ik zeg altijd nee, dank je of nee, ik ben niet geïnteresseerd.

Kaaskopje

Dat is niet egoïstisch maar verstandig!

En vlinder: precies, het is dat irritante gedoe. Wat ik ook erg vind is dat ze eerst een heel verhaal afratelen, terwijl je eten dus aanbrandt, voor ze to the point komen en je dus met goed fatsoen "nee dank u" kan zeggen. Ze beginnen altijd met: "Kent u het Huppeldepup fonds?" Hindert niet of je dan ja of nee zegt, er komt dan altijd nog een lang en oninteressant verhaal. De bedoeling is kennelijk je zo lang aan de praat te houden dat je er alles voor over hebt om van ze af te komen. Daarom breek ik altijd in met: "Ja ik ken het Huppeldepup fonds, maar als het om een maandelijkse bijdrage gaat, ben ik niet geïnteresseerd." Maar dan gaan ze gewoon door: Ja maar u kunt het opzeggen, het is echt heel belangrijk...blabla. Ik kan me niet voorstellen dat iemand op dat punt nog overstag gaat, zo irritant is dat.

kaaskopje

Zoals je weet houden banken zich ook met goede doelen bezig, ze kunnen zich dus best lenen voor het goedkoper of gratis leveren van pindingen. Wellicht kunnen ze ze ook steeds weer hergebruiken voor andere doelen.

Wellicht kun je met je telefoon betalen ;)

Barvaux

De telefoon. .. ja dat zou handig zijn! :-)

salaris

Zo heel veel verdienen die studenten daar niet mee hoor. Mijn kind heeft ook een tijdje dit werk gedaan en voor een hele dag langs de deuren met je verhaal (dus niet collectebus) was er een karig basisloontje. Ze kregen pas meer betaald naar aanleiding van het aantal contracten dat ze afsloten. Inderdaad een soort stukloon dus.
Ze liepen voor organisaties als het Rode Kruis en Artsen zonder Grenzen e.d. en daar willen mensen dan nog wel voor geven, maar als het bv over asielzoekers ging, gingen de deuren meestal meteen weer dicht voor ze 2 zinnen af hadden kunnen maken.

Tink

Dan is er dus, net wat ik al zei, geen verschil tussen ouderen en studenten.

maar

Ik ben wel benieuwd wat nu het uurloon was (of basisloon) want een uurloon zou het minimum loon moeten zijn dus hoe doen ze dat?

Barvaux

Die basis was iets van 25 euro. Heel precies kon ze het ook niet meer vertellen.

Tink

Maar, is dat per dag?

Evanlyn

je hoeft dat hele verhaal toch niet af te luisteren. Gewoon op de eerste vraag antwoorden " Ja die ken ik, maar geen belangstelling, goedenavond" En dan ophangen.

Barvaux

Dat denk ik (kan het niet vragen nu).

Voor zover ik weet

krijg je voor dat werk gewoon het minimum(jeugd)loon en kun je bij sommige bedrijven bonussen óp dat minimumloon krijgen. Vreselijk vind ik dat systeem. Iedereen doet zijn best om te 'socren', je baan hangt ervan af tenslotte, dat lijkt mij voldoende motivatie.

Dit soort verkoopwerk is nu eenmaal geen baan met een topsalaris. Ik zou er ook moeite mee hebben om weer een baan te moeten accepteren waar ik minder verdien dan ik nu doe, dat zeg ik eerlijk, maar ik lees in " Mijn kind heeft ook een tijdje dit werk gedaan en voor een hele dag langs de deuren met je verhaal (dus niet collectebus) was er een karig basisloontje." wel een beetje een verwende ondertoon. Wat is er op tegen dat een jongere die net op de arbeidsmarkt komt het basisloon krijgt? Er breken ongetwijfeld tijden aan dat dit kind na studie en werkervaring meer verdient dan dat 'karige loontje'.

Ze komen dus aan de deur. Misschien moet ik dan inderdaad gewoon de deur dicht doen. Je kan ook tè goed opgevoed zijn...Heb wel wat van dit draadje geleerd.

Kaaskopje

Ik heb daar ook geen moeite mee hoor, de jongvolwassenen zelf wel . Er komen idd vast wel ooit betere tijden.
Ik kan me overigens wel voorstellen dat als je de hele dag door kou en regen hebt gesjouwd en met regelmaat bent afgesnauwd aan de deur (mensen kunnen echt heel beroerd reageren), je dat minimumloontje erger vindt dan na een dag warm, droog en zonder zere voeten achter de kassa.

Je kan ook tè goed opgevoed zijn..

Dan maar te goed opgevoed. Ik weet nog dat ik als kind met unicefkaarten lang de deur ging. De moeder van een vriendinnetje deed niet eens haar best om een beetje leuk te doen als 'hé Kaaskopje, wat heb je te vertellen? Oh kaarten....nee jammer joh, ik sla een keer over.' Nee het was meteen "Oohhh nee hoor, dáár begin ik niet aan!" En dicht ging die deur weer. Ik was daar echt even door van slag. Niet dat ik daarvan moest huilen of zo, maar dat een móeder van een vriendinnetje dat deed... nee. Noem mij een gevoelig zieltje, maar ik heb dus nooit de behoefte om zo te doen. Het is een kleine moeite om vriendelijk te doen.

geen kleine moeite meer...

Het zijn er zo langzamerhand gemiddeld 2 per avond, net op het spitsuur in huis. En dan is het geen kleine moeite meer om beleefd het verhaal aan te horen, maar een hele grote.

Nee, ik ga voortaan inbreken met: sorry, geen interesse. En dan de deur dicht. Ik word er knettergek van en vraag me af of dat nou zomaar mag. Je kan natuurlijk ook de deur helemaal niet open don, maar dan mis je ook degene die komt vragen of je zijn weggelopen konijn ergens hebt gezien.

Evanlyn

jemig waar wonen jullie dan? Twee per avond, wij hebben er ongeveer 4 per jaar! Wellicht een arme gemeente die het geld van de vergunningen nodig heeft? Daar kun je ook eens een opmerking plaatsen, want of ze moeten gaan handhaven of ze hebben geld nodig.

huh twee per avond?

Wat veel... ik zou eerst een sticker bij je bel plakken. Dan bellen ze niet aan of je hoeft alleen op de sticker te wijzen. Vraag me af of ze wel een vergunning hebben.

Volgens mij

denken mensen dat we hier rijk zijn of zo, maar het zijn gewone rijtjeshuizen. Er wonen hier twee soorten mensen: heel gewone mensen die nog in de goede tijd gekocht hebben en nu van een pensioentje leven, en sappelende tweeverdieners waarvan de hypotheek net wel of net niet onder water staat. Ik kan me dan ook niet voorstellen dat ze hier veel succes hebben.

Inderdaad maar eens bij de gemeente aankaarten, want we kunnen hier de laatste tijd niet meer rustig eten.

Ik word er ook niet goed van

Van verkopers in de stad en aan de deur. Vooral aan de deur inderdaad, want ik doe toch open. Zeker in de avond dan sta ik in de keuken en dat is direct te zien naast de voordeur.
Ik heb nog geen briefje op de deur, maar ik denk er wel hard over: aan de deur wordt niet gekocht/ gedoneerd. Overigens ben ik dan niet tegen collectes maar wel die goede doelen waar je donateur van moet worden.
Ik ben al donateur van 2 doelen en die heb ik niet via de deur.
Ook de ziggo's , tuinmannnen, klussers wordt ik hier gek van, want ze willen geen nee horen!

En laatst helemaal erg. Loop ik met dochter in Amsterdam, spreekt zo'n meisje mijn kind aan! En of ik dan donateur wil worden. En ze werd dus echt boos toen ik na haar verhaal nee zei!

Ik snap niet dat je als jongere zo'n baantje neemt hoor! Je baan is dan 'andere mensen lastigvallen' . En allemaal bonafide is zoiets niet. Mijn ouders hadden met zoiets perongeluk ineens twee energie leveranciers. Heeft hen honderdeen euro's gekost. Door zo'n jong ding aan de deur. Sorry maar ik heb daar geen begrip voor. Tuig vind ik het. Misbruik maken van naieviteit. Zou strafbaar moeten zijn.

En ze beginnen al jong. Leuren voor kinderpostzegels of grote clubactie. Ik weiger die kinderen niet, maar erg vind ik dat wel. Mijn dochters moeten nu ook. Een kinderpostzegels een grote club. Verplicht! Idioot vind ik dat.
Kinderpostzegels minimaal 5 klanten nog wel! Leuk in zo'n kinderrrijke buurt....

En dan die telefoon. Omdat ik een bedrijf heb mogen dit soort gasten mij toch bellen ondanks infofilter. En dat doen ze gerust op zondagochtend om 8.30! Dat is dus voorgekomen. Grrrr
Ik neem geblokkeerde nummers nu niet eens meer op.

Dus Tjielp

Als een jongere nergens anders werk kan vinden, want te oud voor de supermarkt en te jong voor iets anders bijvoorbeeld, dan heb jij liever dat ze of op kosten van pa en ma teren óf in een uitkering moeten belanden?

Ik heb ook 'geleurd' met kinderpostzegels en Unicefkaarten en als je daar al niet tegen kan als ze bij je langskomen vind ik je tolerantiegrens wel erg laag. Dat school eisen stelt over het minimale resultaat is misschien een discussiepuntje. Wat niet gaat gaat niet.

Telefoontjes, ja die kunnen irritant zijn. Ik had afgelopen week zowaar een telefoontje waarbij ik het gevoel had dat ik zonder blikken of blozen in een overeenkomst werd gekletst en daar heb ik natuurlijk een stokje voor gestoken. Ik moet mijn telefoonnummer blijkbaar weer even opnieuw aanmelden bij belmeniet.