Irritante straatverkopers

Caesar

"Dames (en heren?) wat is er nu zo moeilijk, of niet netjes, aan 'nee dank u' zeggen en ophangen?" Mijn irritatie over het feit dat ze ongevraagd inbreuk maken op mijn privéleven maakt dat beleefd blijven erg lastig.
Overigens heb ik ook een geheim nummer en dus geen caller-ID. Dat heb ik juist om van die telemarketeers verschoond te blijven, wat aardig lukt, maar nu nemen mensen om die reden dus niet op als ik bel.

En die straatverkopers

ontwijk ik meestal door de al genoemde technieken: wegkijken, druk zijn met horloge/tas/iets anders. Als ik dan toch word aangesproken en men probeert door te gaan na mijn eerste nee is het volgende: "welk gedeelte van nee begrijpt u niet?" En als ik minder geduld heb, dan loop ik stom door zonder verder antwoord te geven.

Flanagan

Die extra informatie waarom je vraagt is dus gewoon het contract en algemenen voorwaarden. Daar staat alle informatie in en het beste is om bij telemarketeers nooit het woord 'ja' te gebruiken. Als je toch bevestigend wilt antwoorden op vragen, gebruik dan andere woorden. 'Spreek ik met mevrouw Y?' 'Daar spreekt u mee'.

Student en vakkenvullen..

..als je te "oud" bent nemen ze je niet aan!

afgeschermd nummer

Helaas heb ik nogal eens te maken met bedrijven en instanties die met een afgeschermd nummer bellen, en als ik die niet opneem snij ik mezelf in de vingers.
Maar de voornaamste reden waarom ik altijd opneem is, dat ik ooit door het ziekenhuis ben gebeld toen mijn zoon met spoed was opgenomen. Met een afgeschermd nummer, ja.

En verder is het precies wat Kaaskopje zegt: dit werk is voor een aantal mensen de mogelijkheid om uit een uitkeringssituatie te blijven. Ik heb kort na mijn scheiding telefonische enquêtes gedaan bij een gerenommeerd onderzoeksbureau om in vredesnaam niet in een uitkering terecht te komen, maar wat ik daar voor grofheden naar mijn hoofd kreeg was niet leuk (een collega zei: dat zijn waarschijnlijk dezelfde mensen die klagen dat hen nooit iets is gevraagd als er een onderzoeksresultaat in de media verschijnt ).
Overigens zijn particulieren daar altijd erger in dan bedrijven, die reageerden vrijwel altijd netjes en beleefd, ook als ze niet mee wilden doen met een onderzoek.

Vandaar dat ik altijd beleefd blijf, ook bij die iets te gladde gluiperds die blijven zuigen ("en mag ik vragen waaróm u niet geïnteresseerd bent in mijn geweldige voorstel?" "Vragen mag altijd. Prettige middag verder." Glimlach, deur dicht).

Ik vraag me nu al dagen af of het onderwerp 'irritatie straatverkopers' moest zijn of 'irritante straatverkopers'?

Vandaag

Weer iemand die voor de winkeluitgang stond en iets wilde 'verkopen'. Het had iets met hart-onderzoek te maken volgens mij. Ik zei dat ik geen interesse had en de man wenste me een prettige dag. Zo kan het dus ook.
Wat dat betreft klopt mijn titel van de eerst posting dus wel. Het waren vooral irritante verkopers.

Overigens stond er in hetzelfde winkelcentrum even verderop een Straatnieuwsverkoper te bellen met een I-phone. Vond ik ook niet helemaal passend moet ik zeggen.

trucje kranten en energieleveranciers

Je ziet meestal al van te voren welk krant of welke energieleverancier ze vertegenwoordigen (staat op hun jas of t-shirt). Dus zodra ik er langs loop en ze me de krant aanbieden zeg ik dat ik daar al een abonnement op heb en op de vraag welk energieleverancier ik heb antwoord ik (in het voorbijgaan, ik loop wel door) de naam van diegene voor wie ze daar staan. Valt er niks mee te verkopen en laten ze je met rust.
Net als anderen hier heb ook 100 keer liever gewoon een collectebus, ook aan de deur, dan die machtigingen. Die doe ik gewoon echt niet. In elke collectebus die hier (gelukkig hier nog wel veel) aan de deur komt stop ik wat, al is het alleen maar omdat ik de collectanten vrijwel altijd ken (zelfs al is het maar vaag). Klein dorp. De sticker tegen verkoop aan de deur werkt hier trouwens prima (alleen jammer dat de kinderpostzegel buurtkinderen ook niet meer durven aanbellen dan, want die wil ik weer wel).
Bij telefonische verkoop moet je ze niet de kans geven door te praten. Je zegt beleefd dat je geen belangstelling hebt en hangt dan meteen op. Dat is toch best netjes (zonder iets te zeggen ophangen vind ik dan weer niet echt kunnen). Die van die "mevrouw Y" doe ik ook ja: Nee hoor, die ken ik niet en woont hier niet. Man doet het overigens ook, want soms vragen ze ook naar meneer X (met mijn achternaam). Vindt hij bijzonder lollig.

Stenna

Ik begrijp niet goed waarom je zou liegen over de krant die je hebt of de energieleverancier bij wie je zit. Geen belangstelling is toch ook voldoende?

Over de collectes: ik denk dat ze dat doen omdat gewoon bijna niemand meer los geld in huis heeft. Ik in ieder geval niet en als je al wat hebt kan dat wel eens minder zijn dan dat je van plan was te geven. Ik denk echt dat ze zien dat er veel minder wordt gegeven dan vroeger en dat komt niet door de crisis.

Barvaux

Nee hoor, ze doen dit omdat ze hopen dat je vergeet het op te zeggen. Een klein bedrag dat jarenlang afgeschreven wordt tikt aan. En kennelijk zijn er nog voldoende mensen die ervoor vallen, ander stopten ze wel, zoals iemand hier zei.

Een paar euro heb ik altijd wel in huis, en dat is altijd meer dan ik van plan was te geven, want ik ga niet alle goede doelen langs om iedereen wat te geven. maar als ze zelf de moeite nemen doe ik het wel, en als iedereen dat nou doet hebben ze toch een mooi bedrag.

Barvaux

Waarom? Omdat "geen belangstelling" juist vaak niet voldoende is. Dat ze toch blijven meelopen en doorpraten e.d. zoals anderen hier ook al aangaven. Liegen vind ik een erg groot woord hoor, hiervoor. Ik zeg het meestal ook wat lacherig, waarschijnlijk hebben ze het prima door, maar dat maakt niet uit. Ze hebben toch niets meer om over door te gaan.

Goed doel en 'vergeten op te zeggen'

Ik weet niet of dát nou de reden is om mensen te vragen vast te doneren. Vaste donaties zorgen voor een stevige basis waaruit een planning gemaakt kan worden. Als een organisatie elke keer opnieuw maar weer af moet wachten of ze überhaupt de huur van het hoofdkantoor nog wel kunnen betalen, wordt het een onzekere boel. Goede doelen zijn heel erg afhankelijk van vaste donateurs. Als je ergens aan gaat doneren, doe je dat lijkt mij niet voor 3 maanden maar voor een flinke periode. Een bewuste keus, waar je dus ook net zo bewust mee om kunt gaan als je er weer mee wilt stoppen. We hebben het over volwassen mensen. In de praktijk blijkt vaak ook dat veel mensen hier elk jaar weer voor om tafel gaan zitten. Rond eind december bijvoorbeeld. Ene doel gaat eruit, de andere mag het volgende jaar op steun rekenen.

Leugentje om bestwil

Vriendelijk zeggen dat je al een abonnement hebt of het goede doel al steunt is misschien niet 'eerlijk', maar je kunt het gesprek dan wel kort en vriendelijk houden. Ik zeg áls ik al een verkoper tref dat wij het nu zelf niet kunnen missen. Ik ben ook nog bereid om één herhaalpoging vriendelijk af te wijzen en dat is meestal genoeg. Ik ben altijd zo klaar bij die paar keer dat ik aangesproken wordt.

Evanlyn

Het kan altijd een ook-ook zijn toch? En nee ik heb niet altijd geld in huis en als ik het heb is dat bijv in briefjes of juist minder dan een euro (allerlei muntjes) daar waar ik vroeger 1 of 2 euro gaf. Natuurlijk zijn mensen minder gaan geven in een collectebus sinds je overal kunt pinnen.

Barvaux

Voor de duidelijkheid: het gaat mij juist om doelen die ik niet met grotere bedragen steun. Ik vind het prima om daarvoor een paar euro op de grote hoop te gooien en die heb ik altijd, al was het maar voor de kantine op het werk. Anders kan je er een speciaal potje voor neerzetten.

Bij collectes zijn de kosten minder omdat het door vrijwilligers gedaan wordt en je hebt het effect van vele kleine beetjes helpen. Daarom lijkt het me juist bij collectes geen probleem om maar 50 cent te geven. Die mevrouw staat er nu toch al dus het kost niks extra, en als heel Nederland dat doet heb je 8 miljoen euro.

Ik raak ook wel een beetje geïrriteerd van die weldoorvoede studenten die voor geld een heel zielig verhaal staan op te hangen over zielige kindjes. Ik moet dan denken aan corpstrutjes Madelon en Fleur van Koefnoen, die een voorbijganger op de bekende manier helemaal afzeiken. Dan denk ik: wat doe jij zelf voor onbaatzuchtigs voor die zielige kindjes? Vrijwillige collectanten zijn altijd oudere dames en soms een heer. Maar uiteindelijk geeft dat niet de doorslag, maar het feit dat ik nu eenmaal niet alles kan steunen en die keuze graag zelf maak.

Evanlyn

Volgens mij zijn wij het helemaal niet oneens maar ik heb het over de voordelen van zo'n vast bedrag voor die goede doelen omdat steeds minder mensen geld geven aan de deur, dat jij wel nog geeft en een potje hebt doet daar niets aan af. Ik geef ook liever aan de deur.

Nou Evanlyn,

Afgelopen week gelopen voor de Nierstichting, maar ik vind mezelf met mijn 36 jaar toch echt geen oudere dame hoor : )

(Maar over het algemeen klopt het wel hoor, ook hier veel dames van rond de 60 aan de deur met een collectebus)

Ouder vs jonger

Evanlyn: Ik raak ook wel een beetje geïrriteerd van die weldoorvoede studenten die voor geld een heel zielig verhaal staan op te hangen over zielige kindjes.===

Sorry hoor, maar dit vind ik excuses zoeken om geírriteerd te kunnen doen. Als ik bij je aan de deur zou komen, zou je ook niet weten of ik wel eens iets gedaan heb voor zielige kindjes, dat uurtje collecteren stelt in die zin ook niet zoveel voor, en we zíjn in Nederland nu eenmaal weldoorvoed. Voordeel van die 'studenten' is dat ze minder salaris krijgen dan oudere dames. Het werk kan dus tegen een scherpere prijs worden uitbesteed.

Waar ik wel op tegen ben is dat verkopers je verwijten gaan maken. Dat was ook een struikelblok voor mij toen ik nog op het callcenter werkte. Opmerkingen als 'maar kan het u dan niets schelen dat daar en daar mensen mishandeld worden in de gevangenis?'. Wat kun je dan naar je hoofd krijgen: nee, dat kan me niets schelen!
Ik zou die reactie niet over mijn lippen kunnen krijgen, maar als mensen zich in hun kuif gepikt voelen omdat hen wordt verweten geen hart te hebben, dan kun je ook wel een beetje verwachten dat er rare reacties op terugkomen.

Kaaskopje

Het is het spelen op de emotie wat irritatie opwekt. Zeker als de persoon die op de emotie speelt daar ook helemaal niet staat omdat hij/zij die hongerige kindertjes zo zielig vindt maar omdat de rekeningen deze maand weer betaald moeten worden. Ik vind het geen probleem als iemand vraagt 'wil je amnesty steunen' en ik vervolgens naar keuze met ja of nee zal antwoorden. Ik vind het wel een probleem als iemand op mijn nee vervolgens verwijtend gaat vragen of het me dan niks kan schelen dat er mensen gemartelt worden. En als die persoon nou zelf een slachtoffer was van marteling of iemand die enorm veel passie heeft voor mensenrechten of die veel hulp heeft gehad in zijn leven van amnesty dan kan ik begrip hebben voor die emotie want ik weet dan dat die emotie echt is en misschien niet heel handig is geformulierd maar allezins te begrijpen. Maar die persoon die me indringend vraagt of marteling me dan niks kan schelen is over het algemeen iemand die gewoon bezig is geld te verdienen en dan vind ik het gewoon vooral heel vervelend dat iemand die emotie inbringt in een zakelijk gesprek over lidmaatschap van een bepaalde organisatie. En dan kan het best voorkomen dat ik wat minder aardig reageer.

Maar verder

zal ik dus ook altijd vriendelijk zijn. Ik zie het namelijk als een zakelijk gesprek en ik reageer dus ook zakelijk. Niet tot een gesprek uitnodigend maar gewoon met een nee, dank u wel. Ik wordt alleen minder aardig als ze verder gaan aandringen.
Dus ik ben het wel met je eens dat het veel te maken heeft met hoe de verkoopers je benaderen.

Jaina

Ik zei toch ook dat dat voor mij een struikelblok bij mijn voornalige werk was. Ik wil dat mensen willen doneren omdat ze dat een goed idee vinden, maar niet omdat ze het gevoel krijgen aangepraat dat ze een slecht mens zijn als ze het niet doen. Dat was een van de redenen om met wederzijds goedvinden ontslagen te worden. "Verschil van inzicht in hoe het werk gedaan wordt" onder andere.

Het werk moet gedaan worden, hoe je het ook went of keert. Goede doelen moeten wát om aan geld te komen. Lijdszaam afwachten of mensen genegen zijn spontaan zelf over de brug te komen werkt blijkbaar niet. Het maakt mij dan ook echt niet uit of iemand betaald krijgt om leden te werven of dat vrijwillig doet. Mijn man doet zijn werk ook vrijwillig, anderen krijgen ervoor betaald en weer anderen dienen er hun straf mee uit. Is mijn man een beter mens omdat hij het vrijwillig doet?

Of iemand daadwerkelijk gemarteld is, kun je nooit met zekerheid als waar aannemen. Een uiterlijk alsof dat mogelijk zou zijn, zegt niet alles. Tenzij je eist dat iemand zijn hempie oplicht om de littekens te laten zien. Misschien erg dat ik deze gedachte meteen krijg, maar zo is het wel.

mwoah

"Als ik bij je aan de deur zou komen, zou je ook niet weten of ik wel eens iets gedaan heb voor zielige kindjes, dat uurtje collecteren stelt in die zin ook niet zoveel voor, en we zíjn in Nederland nu eenmaal weldoorvoed. Voordeel van die 'studenten' is dat ze minder salaris krijgen dan oudere dames. Het werk kan dus tegen een scherpere prijs worden uitbesteed. "

Die oudere dames kwamen aan de deur en dat gaat voor zover ik weet nog steeds vrijwillig. Die studenten krijgen als ze 23 zijn hetzelfde betaald als iedereen en met 20 krijgen ze een paar euro per uur minder of is het stiekem stukloon bij verkoop? In dat geval is er al helemaal geen verschil.

Ik heb het al eerder gezegd: ik zal er niet blij van worden als mijn kinderen dat werk doen! Ik vind het echt nepperij er gaat veel te veel geld naar de verkoopwijze, het hele eerste jaar vaak!

Studenten

zijn vaak jonger dan 23, maar inderdaad boven de 23 krijgt gewoon minimumloon.

Als de keus is 'geen werk' of 'geen perfect werk', dan ga ik toch voor 'geen perfect werk' als er rekeningen betaald moeten worden, of als ik dingen wil die geld kosten. Leuke baantjes liggen nu eenmaal niet standaard voor het oprapen.

Maar wat is jouw oplossing dan om organisaties van genoeg geld te voorzien om hun werk te kunnen doen? Hoe wil jij mensen bereid krijgen om te doneren?

Kaaskopje

"Maar wat is jouw oplossing dan om organisaties van genoeg geld te voorzien om hun werk te kunnen doen? Hoe wil jij mensen bereid krijgen om te doneren?"

Ik heb ze lang niet meer gezien maar goededoelen die zich van dit soort praktijken bedienen, daar ga ik zeker niet mee in zee. Ik pas ervoor dat het eerste jaar van mijn betaling naar iemand gaat omdat die dat als werk doet. Ga maar bollen pellen!

Mijn oplossing: pinnen/chippen aan de deur en dan moet de bank zich maar van zijn goede kant laten zien om daar korting voor te geven!

Barvaux

Wat een pinautomaat betreft kan het zijn voordelen hebben. Het 'excuus' dat er geen contant geld in huis is, neem je zo weg en de kans op beroving wordt enorm verkleind. Maar het is wel een dure methode. Dat is toch ook zonde van het geld? En dan moet de bank dus maar zo aardig zijn? Ja... mogelijk, maar die gaan vast niet ieder goed doel sponsoren met gratis automaten of korting daarop.

Zoals het nu gaat, gaat het gewoon niet goed. Mijn man haalde in een wijk van zo'n 400 huizen gemiddeld 100 euro op. Hij moest ermee stoppen, vanwege zijn eigen gezondheid en ik meen dat er geen nieuwe vrijwilliger voor terugkwam. Ook het wijkhoofd hield ermee op en vind dan maar eens een ander die het wil doen. Zelfs dáár mensen voor werven gebeurt door callcenters. Ik denk dat goede doelen het liever niet via die weg zouden doen.