Irritante straatverkopers

Barvaux

Waar haal je zo'n sticker? De laatste tijd is het echt bar en boos hier!

sticker

Ik heb ooit zo'n sticker gekocht en op de deurpost geplakt, 5 cm naast de deurbel.

Het werkt voor geen meter, ze bellen ijzerenheinig aan en als ik glimlachend op de sticker wijs, zeggen ze: "Oh, die heb ik niet gezien!"

Heel erg was die ene "kijk mij eens gedreven en vlot zijn"-jongeman die zei: "Ja, ik heb uw sticker gezien, maar ik heb zó'n mooi aanbod...!"
Ik heb, nog steeds glimlachend, "jammer, joh!" gezegd en de deur gesloten.

Bij collectes helpt het soms wel, soms niet.

En ja, dat schuldgevoel ken ik wel, maar ik heb ook geleerd nee te zeggen, want als ik elke lieve student die hard werkt voor zijn centen moet sponsoren, had ik nu bij het Leger des Heils moeten slapen ;-)

Haha Hortensia

Je weet het leuk te vertellen :-)

Maar

collectes wil ik wel, op twee organisaties na. En daar heb ik dan weer helemaal geen moeite mee, om te zeggen "nee dank u, ik geef niet aan....", en als ze aandringen, uitleggen waaariom dan wel niet.

Het blijft ingewikkeld! Hortensia, je hebt gelijk. Laat die student gaan vakkenvullen of zo, ook erg nuttig werk en daar betaal ik (indirect) graag voor.

Leger des Heils

Die krijgen trouwens ook altijd wat:-)

Nee, dank u

Ik zeg op straat altijd gelijk nee, dank u voordat ze aan hun verhaal beginnen. Dat helpt prima. Aan de deur komen ze hier waar wij wonen nooit (gelukkig). Vroeger toen we wel eens mensen aan de deur hadden zei ik ook altijd gelijk nee, dank u en verder geen gesprek. Eventueel zei ik erbij dat we nooit aan de deur kopen (dat klopt). Met collectes heb ik geen enkele moeite. Dat vind ik zelfs juist fijn. Die mensen doen dat ook vrijwillig dus dat is heel anders. Bovendien zit je nergens aan vast en dat vind ik zo fijn. Ik geef dan ook graag aan collectes.
Maar verder teken ik nergens voor aan de deur. Goede doelen mogen wel informatie achterlaten maar ik koop niks.
Ik beslis zelf aan welke goede doelen ik vast wat wil geven en die beslissing maak ik niet aan de deur of op straat.
Overigens vind ik het van goede doelen minder vervelend dan bijvoorbeeld energie maatschappijen.

Jehova's Getuigen of zo vind ik niet zo erg. Ik ga het gesprek niet aan maar ik wil best de Wachttoren aannemen.

evanlyn

JE kan op diverse plekken aan stickers komen

http://www.nietaandedeur.nl/sticker.php
http://www.wijkopennietaandedeur.nl/
http://kassa.vara.nl/tv/afspeelpagina/fragment/bestel-gratis-kassas-bel-niet-aan-sticker/speel/1/

Werkt niet 100% maar helpt toch redelijk. En degene die ondanks de sticker toch aanbelt om iets te verkopen heeft pech. Als ik in een goed humeur ben dan reageer ik net als Barvaux met : o, krijg ik iets gratis dan. Ben ik minder goed gehumeurd dan reageer ik minder vriendelijk :-)

tegen het schuldgevoel

Dames, voor degenen die gebukt gaan onder schuldgevoel als ze de verkoper/werver kort afkappen: bedenk je dat die jongen bij jou toch niets gedaan krijgt. Hoe eerder jij het gesprek beëindigt, hoe sneller hij verder kan met mogelijk wel lucratieve werkzaamheden. Je bespaart hem tijd, en tijd = geld.

En inderdaad: vooral nergens op ingaan. Ook nooit redenen geven (zoals Kaaskopje doet 'we hebben net alles opgezegd omdat we het niet betalen kunnen' want dan beginnen ze natuurlijk over hun geldbesparende aanbieding). Gewoon 'nee dank u, geen belangstelling'.

Vanavond even een paar minuutjes oefenen voor de spiegel

Groeten,

Temet

Telemarkers

Heb je net die straatverkopers kunnen omzeilen door interessant op je mobiel te kijken, gaat de telefoon weer rond kooktijd.
Er bestaat wel een niet bel-register maar als je een oude klant bent, geldt dat niet. Die mensen zijn nog gekwiekser dan straatverkopers. Je kan bijna niets meer geven of je staat geregistreerd.

ik denk dat ik hooguit 1x per jaar gebeld wordt en al helemaal nooit tijdens 'etenstijd'. Als ik kook of als we aan tafel zitten nemen wij de telefoon niet op, en als het belangrijk is spreken mensen wel in. Doen ze dat niet is het niet belangrijk en hoef ik niet terug te bellen.

Zo had ik een vriendin die zei: maar je belt nooit terug. Ik zei: dan moet je goed luitsteren naar de tekst: 'als je wil dat ik terug bel laat dan een boodschap achter', anders bel ik niet terug.

En op straat idd: 'nee, dank je wel' werkt prima.

Colectes aan de deur hebben we nauwelijks want dan moet er eerst iemand de collectant het gebouw in laten.

overigens

Wat je vooral ook niet moet doen is je eigen bedrijfje registreren bij de KvK. Op mijn thuisdag word ik nogal eens gestoord door mensen die een fantastische aanbieding hebben voor mijn partner, die zich ooit in een vlaag van optimisme inschreef bij de KvK met een leuke bedrijfsnaam en de bedoeling iets ondernemerigs te gaan doen. Dat is niks geworden, prima allemaal verder, maar het levert wel de nodige onzinpost en -telefoontjes op omdat hij nog altijd die inschrijving niet heeft doorgehaald (zucht)

Ik leg dan altijd uit dat het een leeg bedrijf betreft en geen feitelijke bedrijfsactiviteiten worden verricht, en dan worden we door dat bedrijf niet meer lastiggevallen, maar dan heb ik een maand later de concurrent aan de telefoon...

Groeten,

Temet

Evanlyn

Ik word wel nieuwsgierig: welke 2 geef je niet (en waarom)?

Grote ergernis

Volgens mij is het wel een grote ergernis gezien al die reacties. Ik heb het tenminste van me af geschreven en was het draadje al bijna weer vergeten. Ik weet overigens niet om welke energie-maatschappij het ging, Tink. Heb dat niet opgevangen. Dus weet ook niet of je in dezelfde woonplaats woont.
Telefonische verkopers zijn inderdaad ook erg irritant. Die zijn vaak nog hardnekkiger dan de straatverkopers, vind ik. Ik heb de hoorn er weleens opgegooid toen er eentje maar door bleef gaan over zijn interessante aanbieding die ik echt niet mocht missen. Heb me ook al twee keer aangemeld bij het Belmeniet register en moet zeggen dat we niet vaak meer gebeld worden gelukkig.
Verder vind ik die mensen die je een krantenabonnement willen aansmeren ook altijd erg irritant. Eerst geven ze je een krant in handen, vervolgens moet je er eerst een abonnement op nemen en zo niet pakken ze je de krant weer af.

Dan breek je het telefoongesprek af

omdat ze zo hardnekkig niet luisteren dat je echt geen belangstelling hebt, en dan word je even later weer door de telemarketeer opgebeld dat je zo associaal de hoorn op de haak gooit en dat dat echt niet kan.
Natuurlijk heb ik gelijk weer het gesprek afgebroken, maar ik was evengoed een poos behoorlijk gepiekeerd dat er zo tegen me werd uitgevaren.

Onderscheid baan en opdrachtgevende partij

Ik vind dat er onderscheid gemaakt 'moet' worden tussen de baan van straat/telefoonwerver en het bedrijf waarvoor die wervers werken. Op de mensen na die echt totaal zonder geweten hun werk doen na uiteraard, ga ik ervan uit dat de meeste mensen gewoon integere mensen zijn die hun werk op een bepaalde manier moeten doen. De een met veel plezier, de ander maakt er het beste van. Dat kan voor die mensen soms ook een spagaat betekenen tussen wat ze éigenlijk zouden willen en wat ze voor de huur, studiegeld, hun eten en om uit de bijstand te blijven, in vredesnaam toch maar doen. Waar ik toen ik dat werk deed en nog steeds behoorlijk boos over kan worden is als 'klanten' menen te mogen oordelen over het werk wat de 'verkoper' doet. "Als ik jou was zou ik ontslag nemen en ergens anders gaan werken, hahaha. Nou hahahaha, je snapt het wel hè? Aan mij heb je niks... " Voor de werknemer is het hoe je het ook went of keert een eerlijke manier om aan geld te komen. Over hoe het te verkopen product aan de man gebracht wordt kun je zo je gedachten hebben, maar het houdt een heleboel mensen uit de WW en Bijstand. Daarom zal ik nooit onaardig doen als ik zo iemand tegenkom of aan de telefoon krijg.

Temet

Oh nee hoor, mijn armoede-motief wordt heel acceptabel gevonden. Het is de toon die de muziek maakt tijdens zo'n gesprek. Ik blijf opgewekt, maar ondertussen heel duidelijk. Ik heb ooit de Staatsloterij opgezegd. Het werd me te duur voor wat het opbracht. Prompt werd ik gebeld met 'waarom heeft u opgezegd?' Nou ja... te duur. Oooohhhh, wat zou u ervan zeggen als u 1 1/5de lot mag kopen en zo toch mee kunt doen? Op zo'n moment zie ik vooral de humor van zo'n gesprek, dus zeg ik lachend dat als ik opgezegd heb omdat ik er geen geld meer in wil steken ik er ook niet met minder geld aan mee wil doen. Het gesprek zal niet langer dan 2 minuten duren. Mijn tijd is nu ook weer niet zo verschrikkelijk kostbaar dat ik die twee minuten niet beleefd uit kan zingen.

heel flauw maar

Hele flauwe maar een collega van mij was het ooit eens zo zat, die telefonische verkoop, dat hij op een gegeven moment steevast zei 'even aan mijn vrouw vragen' en dan de telefoon ernaast neerlegde...net zolang tot ze ophingen. Flauw eigenlijk hé, zou dit niet doen.
Meestal poeier ik netjes af dat voelt voor mezelf ook beter dan snauwen, alhoewel er echt medewerkers zijn met een plaat voor hun kop, die willen gewoon geen 'nee' horen en gaan gewoon door.

Telefoon

Dames (en heren?) wat is er nu zo moeilijk, of niet netjes, aan 'nee dank u' zeggen en ophangen? Je hoeft helemaal niet in gesprek met een telefonische verkoper als je dat niet wilt.
Wat ook helpt: niet opnemen als er geen callerID is.

telefoon

Kennen jullie dat? Dat je de telefoon opneemt met "hallo, met marietje X" en dat zo'n knakker dan vraagt: "spreek ik met mevrouw Y?" (waarbij Y de achternaam van man is).

Grrr...

Ik zeg dan altijd maar " nee, die woont hier niet"

Altijd leuk om wat verwarring te zaaien.

Jippox

Een vriendin van mij antwoordt op die vraag altijd "nee, dat is mijn schoonmoeder".

MoederMop, wat jij beschrijft, dat ze boos terugbellen, heb ik nog nooit meegemaakt eerlijk gezegd. Het is ook ontzettend stom. Ze denken toch niet werkelijk dat als je ze eerst hebt afgekapt, je alsnog iets van ze koopt als ze je daarna terugbellen om je een standje te geven?

Groeten,

Temet

3x ja zeggen

Ooit eens geconfronteerd met een telemarketing die een contract voor een credit card opstuurde terwijl in het gesprek ik duidelijk aangaf eerst schriftelijke informatie wenste te ontvangen. Door de vraagstelling : bent u mevrouw X, woont u in de y-straat en bent u bekend met product Z, allemaal vragen waarop het antwoord voor hun neus ligt, wel reeds 3x ja gezegd.

Juridische schijnen ze niet strafbaar te zijn door je een contract in je schoenen te schuiven. 3x ja zeggen is ook een bekende verkooptruc in de telefoonabonnement- wereld. Het annuleren gaat gepaard met irritatie en kost veel tijd en telefoonkosten.

Als ik een telemarketing aan de lijn heb, let ik nu altijd op niet 3X 'ja' achter elkaar te zeggen. Met een ingebakken argwaan, let ik op de vraagstelling; bij de 2e ja-vraag vraag ik meteen met wie ik spreek. Zo'n vraag haalt de persoon uit zijn/haar rol. Ik ben nooit grof, maar wel bewust van het feit dat ik niet gevraagd hebt mij te bellen.

Even oefenen

"Hang op!"

"Klik weg!"

"Bedank!"

"Loop door!"

:-)

flanagan

Voor zover mijn redelijk goede kennis gaat, mogen ze je geen contract in de maag splitsen op 3 x ja. Alleen nadat je toestemming hebt gegeven voor een bandopname van een voorgelezen tekst met daarin de afspraak en een paar bevestigingen van jou. Daar krijg je een schriftelijke bevestiging van en een wettelijke bedenktijd van een week.

gesprekstechnieken

Tijdens een verkoopgesprek is 2 x nee geen nee, 2 × ook niet. De derde wel.

Niet de enige

http://blog.iusmentis.com/2008/09/22/misleidende-aanbieding-op-afstand-van-rwe-energie/

Zo de blog te lezen, kwam dit in die tijd vaker voor. Mijn ervaring was rond 2010. KASSA! Heeft later deze verkooptaktieken wel aan het licht gebracht.

Toestemming voor bandopname werd niet gevraagd. Zo' n robotstem-markerings tactiek vind ik trouwens helemaal irritant. Als je antwoord buiten de opname-blok valt, spreekt de stem door je heen, dan weet je meteen wat je aan de lijn hebt.