Gekregen dingen verkopen?

Nou nee

Je hebt wel een punt als het gaat over iets krijgen, en dan een week later op marktplaats verkopen, maar als ik vier jaar geleden iets heb gekregen ga ik echt het geld niet teruggeven als ik het nu verkoop. Dat verwacht ik van een ander ook zeker niet. Sterker nog, als ik iets weg geef mogen ze het van mij ook direct op marktplaats zetten. Dat boeit me niet want ik ben blij dat het mijn huis uit is.

Doorverkopen na een week

vind ik ook wel een beetje raar. Maar als je van een gekregen iets gebruik hebt gemaakt en het na een flinke tijd ook weer kwijt moet, dan zie ik het probleem niet zo. Zolang maar duidelijk is, dat de eerste gever het niet terug wil. Zo heb ik ooit een goed fietszitje uitgeleend aan iemand die ik via school kende. Het was niet voor haarzelf, maar voor een familielid van haar. Het ging duidelijk om lenen. Ik heb het nooit meer teruggezien. Kijk, dat vind ik dan toch niet zo sympathiek. En ga het dan maar eens terugvragen... Ik heb mijn verlies dus maar genomen.

Als het om familie gaat is het naar mijn gevoel toch ook weer een beetje anders. Wie weet is er nog wel een kindje in de familie die het fietsje kan gebruiken. Dus logisch dat je daar contact over houdt. Maar als een buitenstaander een fietsje weggeeft met de woorden "ik hoef er niks voor te hebben, ik vind het allang leuk dat jij er nog wat aan hebt', dan zou ik me drie jaar later niet bezwaard voelen om het weer door te sluizen naar een ander. Al dan niet voor geld. De praktijk zou waarschijnlijk zijn dat ik het weg zou geven, omdat ik er ook niets voor betaald heb.

lastig onderwerp

Ik denk gewoon dat dit een lastig onderwerp is, soms krijg je iets van de buren, soms van iemand die je amper kent.

Ik denk dat we het elkaar niet zo moeilijk moeten maken. Als je iets geeft zeg je erbij of je het terug wil als het niet meer gebruikt wordt of dat je het weg moet geven als het niet meer gebruikt wordt of dat jij het geld wilt hebben als het verkocht wordt. Ik neem aan dat niemand dat laatste doet dus waarom je nou weer dat geld niet mag houden is mij een raadsel als je het na een flinke periode weer verkoopt. Ik heb wel raardere dingen in mijn schoonfamilie meegemaakt: samen met 2 anderen een gasfornuis kopen en op afstand alles regelen en laten aansluiten en weet ik veel allemaal. Als verrassing en dan niet eens een fatsoenlijk bedankje krijgen, idem met een bed, ook van alles geregeld op afstand en weer niet eens een kaartje of wat dan ook. Ik ga me echt niet druk maken om andere gegeven spullen waar ik dan het geld van zou moeten krijgen als het verkocht wordt. IK bepaal toch op dat moment wat ik er mee doe en dan mag die ander dat daarna bepalen. Ik geef dan ook alleen dingen weg waarvan ik weet dat de ander er wat aan heeft, na een paar dagen doorverkopen zou ik dan ook wel vreemd vinden, ik vraag ook of ze het nodig hebben of willen hebben.

Kaaskopje: zo'n fietszitje gebruik je toch jaren, zoiets leen je toch niet, of was het voor een vakantieperiode ofzo?

Dalarna

Het was een voorzitje, dus een jaar had ik wel in gedachten. Ik had het zelf ook niet meer nodig. Ik had er dus geen haast mee. Maar als ik iets uitleen, ga ik er niet vanuit dat ik het voorgoed kwijt ben. Als ik duidelijk zeg dat ik het weggeef is het wat anders uiteraard.

een jaar?

Ik gebruik mijn voorzitje al 6,5 jaar. Misschien heeft die persoon het ook voor meerdere kinderen gebruikt en was het toen versleten? (Dan zou je het nog wel kunnen melden natuurlijk.)

uitlenen

Uitlenen doe ik dus nooit meer. Zeker spullen die voor en/of door kinderen worden gebruikt gaan vaak stuk of er komen rare vlekken op.
Ooit heb ik eens een net campingbed uitgeleend aan een familielid die met een baby op vakantie ging. Toen ik 'm terugkreeg zaten er vlekken op die er eerst niet opzaten en het hele mechanisme werkte niet meer naar behoren. We kregen het ding opgevouwen terug, dus we zagen het pas toen we 'm zelf wilden gebruiken.

We hebben er toen niets van gezegt. Kon niet meer na al die tijd en als je iets uitleent loop je altijd het risico dat je het niet meer kwijt raakt of dat het kapot terugkomt.

Ik geef alleen maar dingen weg die ik niet meer terug hoef.

uitlenen doe ik ook zelden

Zelfde reden als Dendy. Weggeven wel, kleding bijvoorbeeld, en wat de ontvanger er daarna mee doet moet die zelf weten. In mijn ogen is het 'eens gegeven blijft gegeven', ik geef iets weg omdat ik er niets meer aan heb of omdat ik het kwijt wil, daarna is het stomweg niet meer van mij.
En daarbij, ik geef iets weg omdat een ander het kan gebruiken, en of dat nou is in de vorm waarin ik het geef, of in de vorm van het geld dat ze ervoor vangen, zal mij een biet zijn . Als de ontvanger het liever verkoopt dan gebruikt zal dat voor hem/haar wel de beste manier zijn. Nou, prima.
Pas na gebruik verkopen, ook best.
En doen ze het na gebruik in de kledingcontainer of naar de kringloop, ook prima. Geven ze het weer door aan de volgende, dito. Het is niet meer van mij dus ze doen ermee wat ze willen.

Ik verkoop zelf wel eens pakketjes kleding via Marktplaats. Daar zal ongetwijfeld wel eens een item tussen zitten dat ik gekregen heb. Tja, so be it... Aangezien ik van diverse kanten wel eens iets krijg en het soms ook al best lang geleden is, weet ik echt niet altijd meer van wie het was, en of diegene nu prijs zou stellen op die 50 cent? ;)

gegeven is gegeven inderdaad

Zo denk ik er ook over. Ik heb meestal geen zin om dingen te verkopen, dus ik geef liever weg. Verder accepteer ik niet langer gekregen dingen van mensen die daar voorwaarden aan verbinden. Dat vind ik te ingewikkeld. (dus voorwaarden: als je het niet meer gebruikt wil ik het terug, dan moet ik dus precies onthouden van wie ik wat gekregen heb).

Aiselle

Aiselle, gebruik jij dat stoeltje onafgebroken 6,5 jaar? Of heb je het tussendoor ook niet gebruikt en bij een volgend kind weer tevoorschijn gehaald?

Ik denk toch dat als ik zo'n stoeltje geleend had, ik na gebruik even was gaan vragen of het een bezwaar is als ik er langer gebruik van wil maken.

Maar het is al zo lang geleden!:-) Door dit draadje dacht ik er weer aan. Ik ben er ook niet echt boos om, ik had het gewoon niet verwacht. Ik groet degene aan wie ik het heb meegeven hartelijk als ik haar op straat tegen kom.

Er zit 2;9 jaar tussen mijn kinderen, dus de oudste ging pas naar achteren toen de jongste voorop kon. De jongste is nu bijna 4,5 en zit nog voorop.

Aiselle

Zit je 7 jarige dan nog altijd achterop? Fietst die niet zelf en is dat geheel dan niet veel te zwaar?

Dalarna

Bij mij is het leeftijdsverschil tussen nummer 1 en 2 2,5 jaar. Toen ik flink zwanger was is de oudste naar het achterstoeltje gegaan, omdat mijn buik niet meer paste. Toen is het voorstoeltje een jaar niet gebruikt. Daarna heb ik het gebruikt tot mijn jongste ruim vijf was en m'n fiets gestolen werd. Toen heb ik geen nieuw voorstoeltje meer gekocht, ook omdat dat op m'n nieuwe fiets niet goed paste.
En natuurlijk fietst de oudste vaak zelf, net als de jongste trouwens. Maar soms is het toch heel fijn om dat stoeltje nog te hebben, al is het maar om een tas met boodschappen in te zetten.
En mijn nu 9-jarige zit ook nog regelmatig achterop. We lopen meestal naar school toe, maar als hij wat verder van school met een vriendje afspreekt ga ik hem op de fiets halen, en dan mag hij gewoon achterop. Of als hij zich niet zo lekker voelt en we naar de dokter gaan. Of... Ja, het fietst zwaarder dan met een baby voorop, maarja.... Op de middelbare school zaten we ook heel vaak bij elkaar achterop de fiets, dat was nog wel zwaarder hoor.

Tijgeroog

Het gaat mij om de combinatie van een bijna 5 jarige voorop en een 7 jarige achterop. Dat een kind van 9 achterop gaat vind ik geen probleem als het zo uitkomt, al was er geen haar op mijn hoofd die dat in overweging nam als er gewoon gefietst kon worden maar ik heb dan ook gewoon goede fietsers en ik houd er niet van om iemand achterop te hebben als dat niet hoeft maar nogmaals dat is jouw keus maar zo'n groot kind voorop vind ik gewoon gevaarlijk worden. Tot hoeveel kilo gaat zo'n stoeltje? Mijn jongste was ook gewoon heel groot en zwaar.

Dalarna

Nouja, ik reed dus ook met een kind van 5 en een kind van 7,5 op de fiets. Achterop is volgens mij tot 25 kilo (maar dat zijn alle bagagedragers ook, en daar trekt niemand zich iets van aan. Voorop als ik het goed heb 15 kilo en daar zat m'n dochter toen ongeveer aan. Als de fiets niet gestolen zou zijn, zou het voorstoeltje dus ook niet veel later verdwenen zijn.
Nee, fietst niet heel fijn en soepel, maar je wordt er sterk van en ik vond het prettiger dan alles lopend of met de auto te moeten doen.

Gaat prima

De jongste weegt zo'n 17 kilo. Dan is hij 2 kilo over de grens.
Waarom is het gevaarlijk? Gaat het stoeltje afbreken bij een te zwaar kind?
De fiets met volledige bezetting van twee kinderen en tassen in het mandje kan ik prima mee fietsen. Ik ben heel sterk. Ik doe dat 3x in de week 4km naar de training van de oudste.

We doen er 20 minuten langer over als hij zelf die afstand fietst. Ná de training nog meer, want dan is hij moe. Dat doen we dus niet als het eigenlijk al na bedtijd is. Ik heb die 20 minuten eerlijk gezegd ook niet vóór de training - of we moeten stipt om half 5 al eten en op die dagen zou er geen vriendje mogen komen spelen.

Petal

Citaat Petal:
"Er zijn dus werkelijk mensen die er geen probleem mee hebben als iemand gekregen dingen verkoopt en het geld houdt. Ik denk dat mijn ene gever (kinderkleding) het echt onfatsoenlijk zou vinden, en voortaan wel aan iemand anders zou geven, en de andere (veel speelgoed van haar zoon) zou toch wel (wat van) het geld willen terugzien.

Ik voel me persoonlijk niet eens goed bij het ter sprake brengen van eventuele verkoop, dus ik geef gegeven dingen weer door of breng het naar de kringloop."
einde citaat.

mijn reactie daarop:
Jammer dat je het niet durft te vragen, want nu vul je van alles in voor een ander, terwijl je dat dus helemaal niet zeker weet! Ik zie ook niet zo je punt. Waarom is het zo heikel om te vragen wat je er mee moet tegen de tijd dat jij er van af wil, of ze het terug willen of dat je er mee mag doen wat je wilt (weggeven, verkopen).

Aiselle

Ik denk niet dat zo'n stoeltje meteen afbreekt bij een wat hoger gewicht, maar ik stel me zo voor dat ze daarbij toch een veiligheidslimiet hebben vast willen leggen tot waar ze de kwaliteit van het stoeltje kunnen waarborgen. Ik kan het me niet echt goed meer herinneren, maar ik kan me niet voorstellen dat ik nog een kind voor had zitten toen dat kind al ruimschoots op de basisschool zat. Op een gegeven moment is dat ook een beetje 'kinderachtig'.

Kaaskopje

Ja, die periode hebben we al gehad toen hij 2 was: toen wilde hij per se niet voorop. Nu kiest hij zelf voor voorop als hij alleen op de fiets zit: je ziet immers veel meer!

En of iemand anders het kinderachtig vindt zal me worst wezen als ik geen andere mogelijkheid heb ;-)

Kaaskopje

Mijn kind had geen keuze hoor. Ze paste er nog in en haar broer zat achterop, dus geen discussie. En "kinderachtig", tsja, dat is ook alleen maar een waarde-oordeel. Als ze de enige op de fiets
Was mocht ze kiezen.

Petal

Als jij je er niet goed bij voelt om het te verkopen en het geld zelf te houden, dan moet je het natuurlijk gewoon aan hen geven.

Maar waarom verkoop je bet dan zelf en doe je er al die moeite voor? Als ik zie wat het soms een tijd kost, meerdere keren op MP zetten, met diverse geïnteresseerden mailen, dan zou ik het echt nooit verkopen en alles aan de oorspronkelijke eigenaar geven. Dan mogen ze het zelf verkopen!

Als je echt iets waardevols hebt gekregen dat op MP meer dan zeg 15-20 euro oplevert, en met heel weinig moeite, dan kan ik me voorstellen dat je ze iets geeft, maar dan nog niet alles gezien de moeite. Tijd is immers ook geld.

Maar waarom vraag je het ze niet? Als ze zeggen: doe er maar mee wat je wilt, dan kan je het geld toch zonder bezwaard gevoel houden? Evt. bespreek je verkoop via MP expliciet.

Maar...

Als je iets verkoopt dat je bijvoorbeeld ooit voor je verjaardag hebt gekregen, dan vraag je daarvoor toch ook geen toestemming aan de gever, of deel je de opbrengst met hem?

Het valt of staat denk ik met hoe de gift gegeven is. Duidelijk communiceren dus of het lenen of geven is, zowel door de gever als de ontvanger. Als iemand verzucht dat hij blij is dat jij hem van die sta-in-de-weg afhelpt en jij bent er jaren later ook wel klaar mee, dan is het natuurlijk anders dan wanneer iemand je met pijn in het hart iets geeft waar hij zelf eigenlijk nog best aan gehecht is maar weet dat hij er zo mee geholpen bent. In het eerste geval heb ik er geen moeite mee de zaak op marktplaats te zetten (of aan iemand anders te geven of naar de kringloop te brengen), in het tweede geval vraag ik eerst of de gever het terug wil als ik het niet meer nodig heb.

skik