Gedoe met kokende man....

Kijk, als hij niet wil luisteren naar advies

Als hij niet naar goedbedoelde adviezen wil luisteren, dan mag je gerust klagen dat de aardappelpuree op lijm lijkt.

Waarom

Moet hij iets doen waar hij volgens mij niet echt heel veel zin in heeft (tenminste: zijn drijfveer is misschien lekker bezig zijn, maar functioneel iets willen bereiken zit er niet echt in) en mag jij niet doen wat jij leuk vindt?
Waarom zo streng in de leer dag hij moet leren koken? Ik ga tochecht niet net zo hard oefenen op elektriciteit-issues dat ik daar steeds beter in worden. De standaard dingen moeten kunnen geregeld worden door ons beiden maar als het groter/ ingewikkelder wordt dan is het qua tijd/plezier/kwaliteit/gekd toch echt handiger als vriend het doet.
Gr Angela

Besteklade

Ai, dat zijn inderdaad wel dramatische voorbeelden. Ik snap dat dit net war verder gaat dan wat minder lekker of een wat minder goede hand van combineren. Zonde van mooie (en dure) ingrediënten en van de inspanning.
Basis is dus dat advies in de wind wordt geslagen, da's wel degelijk jammer. Daar kom je in een werksituaties ook niet mee weg. Maar misschien heeft hij juist omdat zijn werk hem opslokt en hij ook zoals ik begrijp vaak/veel van huis is behoefte aan wat freestylen. Gewoon lekker losjes Jamie Oliveren . Behalve dat Jamie wel kan koken.
Zijn boeken van Harold McGhee iets voor hem? Die schrijft over de wetenschap van het koken, beetje nerdy maar wie weet spreekt het hem aan. Zodat lijmpuree idd geen onaangename verrassing is. Ik las net een korte beschrijving van zijn boek "Goed koken". Leek me heel passend.

Mijn vriend kookt altijd volgens recept en volgt dat heel nauwgezet. Dat is alleen een probleem als het recept niet klopt en er bijv staat 'roerbak de spruiten 5 minuten', zonder dat je ze hoeft voor te koken Als hij een ingrediënt niet heeft stuurt hij altijd even een appje om te vragen wat hij als vervanging kan gebruiken. Het is allemaal niet zo ingewikkeld. Iemand met een normale intelligentie zou na een keer of wat een acceptabele maaltijd moeten kunnen koken.

Beelddenker :-)

Ik heb geen tips ofzo, maar ik zie het zo voor me en vind het vreselijk grappig:-)

Besteklade

Twee vragen:

1) Waarom gaat jouw man kabeljauw maken als er geen kabeljauw in huis is? Wie heeft er dan de boodschappen gedaan?
2) Waarom heb jij prefab kipscnitzel in de vriezer?

Tip: Geef je man Jamies 30 minuten kado. Heerlijke gerechten. Maar wel voor de zaterdag, want het lukt bijna niemand in 30 minuten. Meestal het dubbele. De beginnende kok zelfs eerder keer 3 :-)

nog een tip

Laat hem alleen nog maar recepten van de AH site maken, die zijn erg simpel en als hij eerst het recept uitzoekt en DAN naar de winkel gaat daarvoor hoef je niet meer bang te zijn dat hij iets maakt van wat jij op voorraad hebt.

Waarom moet hij een volledige maaltijd koken?

Lusten jullie erwtensoep? Laat hem een blik erwtensoep openrukken, knakworstjes erbij, katenspek en roggebrood erbij...
Of broodje hamburger met groentesoep.
Een patatje halen is misschien leuk en lekker voor de afwisseling.
Vis van de viskraam op brood en sla.
Kortom stel iets simpels voor, met lage eisen, als de uitgebreidere maaltijden voor irritatie zorgen.

Ik snap volledig dat je wat moedeloos wordt als je man altijd precies dát maakt wat niet lekker gevonden wordt. Maar neem het niet over.

Mijn man is een dag in de week gaan koken, omdat ik het op de een of andere manier niet voor elkaar kreeg om het eten op het bord te krijgen voor Studio Sport begon. Ik heb het over járen geleden. Omdat hij zich daaraan ergerde heeft hij het die dag overgenomen. Tegenwoordig kookt hij vaker dan ik. Heel af en toe moet ik zelfs roepen dat ik het ook wel eens leuk vind om te koken.

Ah ja

Ik herken het. Hier zou man ook 1 dag overnemen met als reden mij te ontlasten.
Dat werd de zondag...de dag dat ik niet belast werd, dus ook geen ontlasting nodig had.
En het werd een blik soep met harde broodjes.
Elke zondag weer.
En als er bij de gratie iets anders werd gemaakt dan achterstevoren zodat er of iets niet gaar was of iets was tot snot gedegradeerd.

Is je man in stofzuigen of strijken net zo enthousiast? Anders zou ik dat aanbieden ter vervanging

Het gaat er eigenlijk om dat je om ontlasting vraagt, het niet krijgt wanneer je het nodig hebt (door de week waarschijnlijk bij voorkeur?) en dat het dan ook nog eens vreselijk gedaan is. Je hebt er dus eigenlijk op geen enkele manier plezier van, integendeel.

En dát zou ik toch wel bespreekbaar maken. Dat zijn pogingen fantastisch zijn, zijn inzet grandioos (wat moet je toch slijmen als ze wat doen), maar dat iets anders toch fijner is. Dan wordt ie maar boos hoor, we zijn geen 3 meer toch?

haha pirata

guacamole prak je, niet in de keukenmachine en al helemaal niet 5 minuten, haha...

Pa heeft een passie?

Ik zie het ook voor me, inclusief het servies dat door de kamer vliegt. Zonde hoor.

Man zal heus wel de intentie hebben een helpende hand te bieden, maar zijn ambitieus lijken verder te reiken dan een smakelijke, voedzame gezinsmaaltijd. Hij lijkt hij er een ambitieus prestigeproject van te maken, ma en kinderen beteuterd achterlatend. Die kinderen zouden van mij overigens best hun misnoegen op een beschaafde manier kenbaar mogen maken. (hadden mijn oudste twee dat maar gedaan;)) Hopelijk staat het eten wel op een acceptabele tijd op tafel. En ruimt hij ook zelf het aanrecht op.

Allemaal leuk en aardig, maar hij lijkt het oorspronkelijke doel uit het oog te verliezen. Op deze manier riekt de hulpvaardigheid enigszins naar egocentrische bewijsdrang. Al denk ik dat het van jouw kant niet helemaal realistisch is nu nog een radicale shift in de taakverdeling van hem te verwachten.

In jouw geval zou ik zou wel de speciale etenswaren apart zetten en man dringend verzoeken daar niet zonder vragen een greep uit te doen voor zijn culinaire creaties. Nu ging jij als gastvrouw af omdat je je gasten paprikachips voor moest zetten ipv die overheerlijke borrelballen. En toch ook vragen enigszins rekening te houden met speciale aversies. Mijn verdermakkelijketende jongste kind zet ik ook geen witlof voor, dan rasp ik wel een bak worteltjes.

Mij schiet nu ineens weer de lang vervlogen tijd binnen dat man ouderschapsverlof had. Toen at ik elke maandagavond nasi. Dat is weer het andere uiterste.

Sorry truffel

Jij schreef "Het gaat er eigenlijk om dat je om ontlasting vraagt, het niet krijgt wanneer je het nodig hebt (door de week waarschijnlijk bij voorkeur?)"

Ben je erg beledigd als ik nu opbiecht dat ik bijna de Tena Lady aan moet laten rukken

Ceasar, Triva, kaaskopje.

Ceasar..1. Geen idee. Echt niet.
2. .die prefab kipschnitzels liggen in de vriezer voor als de kinderen eens koken als ik er niet ben ( en man ook niet) Zij blij, ik ook ( want ik houd niet vsn prefabkipschnitzels)

Triva: :.meestel komen zijn recepten van de ah site......,

Kaaskopje...hij mag wat mij betreft best een blik soep opentrekken of een pot pastasaus. Graag zelfs....maar hij kiest zelf voor andere dingen.

Besteklade

Ik wist het

En m'n vinger weigerde om op delete te drukken ;-)
Page zou ook wel helpen.

Truffel,

Je slaat de spijker op z'n kop. We moeten er inderdaad maar eens over praten. Maar dan wel op een woensdag of zo. Als afgelopen zaterdag is weggezakt, en aanstaande zaterdag nog best ver weg.

Wel fijn die herkenning.

Besteklade

denigrerend?

volgens mij is de valkuil dat als je het over 'kunnen koken' gaat hebben dat het dan denigrerend zou kunnen overkomen. Terwijl het onderwerp dan nu toevallig koken is, maar als hij had gezegd, ik doe de was wel, en hij zou dat op deze manier aanpakken, zou je ook niet blij zijn.
Dus ja, het gaat om de verantwoordelijkheden en taken verdelen zoals past jullie kwaliteiten.
Met waardering voor wat je goed kunt.
Daar moet het over gaan. En ik kan me niet voorstellen dat z'n ego zo groot is dat hij echt denkt dat hij fantastisch kookt. Toch?
gr Angela

Kenfan

Je voelt t haarfijn aan. Een ambitieus prestigeprojecten inderdaad. En timing is ook een dingetje. het duurt regelmatig een uurtje langer dan vooraf aangegeven. Heb ik al een halve fles wijn op. Zonder nootje...want t zou jammer zijn de eetlust te bederven toch? En het is over een half uurtje klaar...

Onze traditionele zaterdagmiddagborrel, zo tegen een uur of 5 is sowieso iets van t verleden. Want hij is altijd druk bezig tussen 5 en 7. Vergeten ingrediënten halen, en druk met koken. Dus meestal zitten we nu zonder hem op de bank met een glaasje.

Overigens ruimt hij altijd zijn eigen kookrommel op. Gelukkig. Want het is inderdaad het driedubbele van wat ik produceer.

Enfin. Ik stop met klagen. Ik heb helder dat het probleem elders ligt, en we gaan er eens goed over praten. Meer over de scheve verdeling dan over zijn kookkunsten.

Besteklade

Oh, en allerlaatste antwoord op vragen

Ik doe de boodschappen. Op vrijdag ligt de hele koelkast en voorraadkast vol. Als man wensen doorgeeft qua ingredienten dan neem ik dat mee, en verder mag hij van mij alles uit de koelkast grijpen wat hij wil. Ik red me de volgende dag wel weer. Maar hij mag ook gerust zelf extra dingen halen. Wat hij wil. Ik zeur echt nergens over. Maakt hij nasi terwijl ik de volgende dag bami had gepland? Geeft niet. Ik bedenk wel wat anders.

Ik vind mezelf echt enorm flexibel wat dat betreft.

Besteklade

Hobby vs hulp

Wat is zijn bedoeling met dat koken? Een huishoudelijke taak of een hobby zijn twee verschillende dingen. Het ene verricht je zo snel en praktisch mogelijk, bij het ander speelt plezier de grootste rol en ontkom je als beginner niet aan trial and error.

Misschien kun je hem dat duidelijk maken in dat gesprek. Dat hij het koken nu oppakt als hobby, en dat kun je hem gunnen, maar dat alleen is voor jou geen reden tot dankbaarheid. Lijkt mij. Als hij op deze eigengereide voet door wil gaan zou ik het tolereren, maar niet faciliteren. Dus toch een voorraadje bijzonder voedsel met bestemming afbakenen zodat je in elk geval niet misgrijpt en om de eerste honger te dempen wat franse kaas en stokbrood tegen half zes bij de borrel nemen.

Als het hem duidelijk is dat hobby en hulp elkaar niet perse overlapen ,staat hij misschien open voor tips om het mes aan twee kanten te laten snijden. En dan vooral voor planning en organisatiem, want dat is het halve werk als je iets speciaals voor een gezin/groep wilt koken. Misschien is hij ook nog wel gevoelig voor het argument dat zijn kooktalenten beter tot zijn rechtkomen als hij zijn aanpak stroomlijnt.

Hij heeft in die week vast wel ergens een verloren moment waarop hij op de AHapp een recept kan uitzoeken, zodat jij kan zorgen dat de ingredienten in huis zijn. En dan is het een kwestie van tijdig beginnen -waarschijnlijk zeker een uur eerder dan hij nu denkt - en verder lekker aan laten klooien en hem niet op de vingers kijken.

Dat is misschien een mooi compromis tussen hobby en hulp.

zo gegroeid

Je man heeft natuurlijk wel een speciale, luxe positie in huis.
Eenmaal per week lekker "koken", verder niks. (ik ben jaloers)
Verklaart misschien ook wel zijn ietwat verwende opstelling in deze.
Zelf heb ik altijd gewerkt, dus dat is vast anders.
Gehele huishouding incl koken is hier een gezamelijke verantwoordelijkheid.
Althans, daar heb ik altijd hard aan gewerkt;) liep hier ook weleens scheef, ik werk minder dan man.

Andere site dan AH

http://www.cookloveshare.nl/
Hier kun je een weekmenu aanmaken. Ik haal er wel eens ideeën uit.

later

Als je het hem afneemt wordt hij later wel zo'n (ouderwetse) man die niet kan koken, als jij er niet meer bent.
Als hij het leuk vindt (en dat denk ik, want hij maakt er echt werk van) zie ik niet in waarom hij niet eens in de week los mag gaan. Hoe leer je je kinderen anders koken? Alleen als je alles volgens het recept netjes doet? En jij gaat het gesprek met hem aan omdat jij wil bepalen hoe en wat? Ga je niet winnen.

mijntje

heb je gelezen dat ze schrijft dat het feitelijk niet om het koken gaat?
gr Angela

Nee het gaat niet om t koken

Tenminste, oorspronkelijk niet. Nu wel natuurlijk.

Mijn originele gedachte was dat het heerlijk zou zijn om af en toe thuis te komen uit mijn werk en dat er dan iets ( lekkers?) aan t pruttelen was zodat ik evt na een kwartiertje krant of gezellig babbeltje met man of kind zo kon aanschuiven.

Tja. Dat is hem dus niet geworden.

Doordeweeks is man danwel helemaal niet thuis, danwel (veel) later dan ik, en die enkele dag dat hij thuis werkt zit hij te bellen / vergeet de tijd / of mocht hij al hebben aangeboden te koken dan begint hij pas nadat ik thuis ben, waardoor ik op mijn handen moet gaan zitten om biet vast te beginnen, want er moeten nog kinderen naar sport / er zijn nog andere verplichtingen of afspraken waardoor we wel een beetje op tijd staan...

Besteklade

verwachtingen

mooie is wel dat je door dit soort issues wel beter bij de kern komt, juist om met elkaar te kunnen praten. of je laat het nu rusten, nu je weet dat wat je eigenlijk wilt toch niet gaat gebeuren.
dan moet je voor jezelf beslissen welke insteek je kiest:

* als je oprecht denkt dat hij het leuk vindt om iets lekkers te maken maar hij is gewoon écht niet handig/wil niets aannemen, dan ga je lekker de stad in met de kinderen op zaterdag en hij belt als het bijna klaar is . En je neemt natuurlijk toch gewoon die nootjes om half 6 en zorgt ervoor dat het een luchtig onderwerp wordt zonder hem aan te vallen. En de kinderen kunnen hem misschien wel gaan helpen ofzo.

*als hij het eigenlijk gewoon toch niet zo leuk vindt en het blijft doen maar écht van kwaad naar erger gaat, dan kun je subtiel aanbieden dat jij af en toe op zaterdag kookt ofzo. gewoon om de druk van de ketel te halen en het een stille dood te laten sterven.

Gr Angela