Foto aan de muur

nee hier niet

Wel een paar bescheiden vakantiefoto's op mijn bureau. Ik heb dan weer het hele huis vol hangen met tekeningen door dochter gemaakt in allerlei levensfasen. Daar geniet ik elke dag van ;-), ze zijn dan ook wonderschoon.
Ik kan me dat van die foto's boven de eettafel wel een beetje voorstellen.

Voor andere mensen

Zodat die die kinderen ook goed kunnen zien.

Terugdenken

Hier mooie vakantiefoto's met onze zoon erop aan de muur regelmatig kijken we ernaar ook samen met zoon om weer even terug te denken aan die mooie vakantie.

smaken verschillen en leven en laten leven. Waarom zou je daar bij stil staan en moet je laten weten dat jij er niet aan moet denken. Prima toch. Nu zou je denken dat ik het ook heb maar nee. Ik vind het zelf niet lelijk ofzo maar ben te lui om daar werk van te maken. Nu heb ik wel afgelopen zomer (voor het eerst) 2 hele mooie foto's van onze bijzondere vakantie groot laten afdrukken. Ik vind het prachting. Een ander zou het nooit doen. Prima. Ik heb zelf niet zoveel met abstracte kunst maar op de ene of andere manier gaat het daar nooit over. Maar foto's is not done waarschijnlijk en een beetje volks? Bedoel je dat? Dat je daar niet bij wil horen?

Teksten

Foto's OK, maar wat ik (met name bij het bekijken van huizen op Funda) echt irritant vind zijn van die teksten aan de muur in de keuken of slaapkamer:

https://www.pinterest.es/pin/504543964489091920/

En daar dan onder liggen als je een keer boos bent op elkaar...

Google eens op slaapkamer muurteksten, dat is echt te erg...

Teksten

Oh, gruwelijk....
Foto's zijn prima wat mij betreft. Ik heb wel eens een collage van bv. vakantiefoto's. Nog even het vakantiegevoel terughalen.

hier

Geen foto's in huis behalve in de wc, daar hangen alle muren helemaal vol met vergrotingen van de mooiste vakantie/kinderfoto's. Gasten blijven dan ook vaak lang weg bij wc bezoek

Geclustert

Ik vind een groep verschillende foto’s bij elkaar soms wel leuk.
Ik ken iemand die alle schoolfoto’s van de kinderen in het trapgat heeft hangen. En iemand die op een heel oude piano (erfstuk) oude foto’s van familieleden heeft. Dan is het een heel leuk compleet plaatje.
Zelf heb ik zo’n metalen fotolijstwandplank bij de eettafel. Daar staat van alles op en dat wisselt ook vaak. Daar staat ook wel eens een leuke foto van iets. Maar dat is dus ook in zijn geheel een kijkobject.

Teksten en grote foto’s aan de muur vind ik ook niet mooi, maar ieder zijn smaak toch?

Grootouders.

Hier zie ik het vaak hangen bij de grootouders, van die familiefoto's gekregen van de kinderen voor een speciale gelegenheid. Allemaal in de dan passende trend.
Als je dat liefdevol krijgt moet je ze wel prominent ophangen. En aangezien een extra afdruk niet de wereld kost zie ik dezelfde foto in meerdere huizen hangen:-)

Mijn kind heeft een hekel eraan om op de foto te gaan dus ik moet het doen met een stiekem gemaakt kiekje uit de oude doos. Op de slaapkamer mag iets hangen.

Leven en laten leven

Zeker! Ik vraag me alleen af hoe het komt dat ik elke keer als ik zo’n grote foto zie ik een soort rilling krijg, inderdaad ook als ik grote borden met “in this house..” “live love eat ” zie hangen, mijn brein vat die woorden op als een bevel en dat is onprettig.
Ik voel de rilling niet bij collages van foto’ s of fotolijstjes of altaartjes. Het is een bijna fysieke reactie.. iemand noemde een mooie vakantiefoto, maar dat is niet precies wat ik bedoel; van die grote kinderhoofdjes, vaak in drievoud.
Ik ken ook een paar mensen die het hebben en die ik erg onaardig vind als ik erover nadenk. Misschien probeer ik een verband te vinden dat er niet is..

Geen portretten

In het trapgat hangt bij ons en collage die we bij ons huwelijk hebben gekregen en 3 foto's van de kinderen als peuter en baby. Ieder apart en een broertje zusje foto.
Dat is de max. In de huiskamer zou ik geen portretten ophangen. Ik wil wel een vakantie foto van vorig jaar op canvas laten afdrukken en die in de huiskamer hangen. Dat is een uitzicht uit onze vouwwagen genomen. Het Noorse fjord met wolken die heel laag boven het water hangen. Alleen natuur, geen kampeermiddelen van anderen of huizen .
Ik kom wel eens bij een tante waar een afdruk op canvas hangt van al haar kinderen en kleinkinderen. Giga groot, 90 bij 90 minstens een dan recht tegenover de huiskamerdeur. Iedereen die binnenkomt ziet dat schilderij. De schattige kleuters van toen zijn inmiddels de puberleeftijd al aardig voorbij. Als er iemand komt en iets zegt over de foto dan wordt er uitgebreid verteld over de schattige meisjes en stoere jongens alsof ze niet wil weten dat de kleinkinderen al groot zijn.

Wij hebben hier een schoolfoto van de kinderen waar ze allemaal leuk op staan op canvas. 30x20 cm denk ik. Al eh.... een jaar of tien geleden gemaakt denk ik. Ik geniet er nog elke dag van als ik die vrolijke gezichtjes zie.
Hangt niet midden in de woonkamer, want daar past het niet echt.

En bij iemand anders gezien de foto's van kinderen en dan van elk schooljaar, zodat je ze ziet veranderen. Vond ik leuk om te zien. Bij ons niet mogelijk omdat de kinderen er niet altijd leuk op staan - dus ik mis verschllende jaren.

Bij mijn ouders hangt een grote foto aan de wand met alle kinderen en kleinkinderen. We wisten dat het de wens was van mijn moeder om zo'n foto te hebben, dus als verrassing voor haar 75e verjaardag laten maken. Dus toen had ze inderdaad geen keus meer

Als mensen de rillingen over het lijf lopen als ze dat zien, dan blijven ze maar buiten.

Ik vind het dan weer raar/apart dat mensen daar 'de rillingen' van krijgen.

Zelf niet

Ik heb wel foto’s van de kinderen als achtergrond op mijn telefoon en iPad en eentje aan de achterkant van mijn doorzichtige telefoonhoesje (daar sta ik zelf ook op, dat is wel erg). Geen foto’s aan de muur dus, maar ik vind het wel leuk als ik bij mijn vader ben en mezelf als 16-jarige op A4-formaat zie hangen. Mijn moeder heeft de hele kast volstaan met allerlei fotolijstjes met foto’s van alle kinderen, kleinkinderen, haar eigen ouders en overleden huisdieren.

Die overleden huisdieren staan op die foto’s natuurlijk nog wel gewoon in blakende gezondheid, ze heeft geen foto’s van dode dieren staan.

Dendy

"Teksten en grote foto’s aan de muur vind ik ook niet mooi, maar ieder zijn smaak toch?"

Het is meer dan smaak. Het is alsof je wilt pronken met een kunstmatig belichte en gepresenteerde realiteit in plaats van de dagelijkse werkelijkheid.

Het is gewoon niet helemaal gezond net als die Instagrammers die elkaar de ogen uitsteken met opgepoetste neplevens en nepvakanties die in het teken staan van eindeloze rijen volstrekt uitwisselbare selfies.

Het zou me niks verbazen als het aantal echtscheideningen correleert met het aantal gelukkige gezinsfoto's aan de muur.

Volgens mij is het gewoon een modeding. Door Riverdale op de markt gebracht. Op ieder item in je huis een tekst. Zelfs op hondenmanden.
Net als twee dezelfde vazen in de vensterbank of heel erg, jaren geleden die houten ganzen. Ook twee.
Hier staat alleen op de beschuitbus en koffiebus een tekst. Wat erin zit. Da’s handig, aangezien het dezelfde bussen zijn.

Funda

Toen ik mijn huis te koop zette werd mij aangeraden om persoonlijke spullen weg te halen. Niet alleen bij bezichtigingen maar ook voor de fotosessie. Wat je aan de muur hangt moet je natuurlijk zelf weten, foto's van je kinderen op Funda zou ik niet doen.

Op een of andere manier denk ik altijd....

...dat iemand dood is, als ie ergens op een foto’ aan de muur hangt of op een bureau staat. Dus ik moet altijd even bedenken dat dat vast niet t geval is als ik ergens binnenkom en er zo’n kleuter-groepsportret hangt...

Bij ons is de wc ook de foto-plek. Ik heb rondom op de muren 3 niveaus soort v smalle wandplankjes, en die staan echt helemaal vol met foto’s. Oude, nieuwe, rare, mooie....idd een paar dode huisdieren ertussen....zona en toe komt er wat nieuws bij of verdwijnt er weer een iets.

Oh, en mijn man heeft in zijn kantoor een kastje waarop denk ik wel 20 fotolijstjes staan. Met foto’s van alle auto’s die hij ooit heeft bezeten....Hahaha. Ieder zijn ding zeg maar....

Ingrid

Hier ook geen grote foto's op de muur. Dat vind ik zelf ook niet zo mooi. Vaak vind ik die geposeerde foto's ook sowieso niet zo mooi. Wij hebben een paar keer een foto shoot gedaan bij een professionele fotograaf (twee verschillende) en het zijn best mooie foto's maar eigenlijk vind ik veel van de spontane foto's die we in de loop der jaren hebben gemaakt veel leuker. Ik kijk er altijd naar als ik bij anderen kom en ook dan vind ik de geposeerde foto's meestal niet zo mooi, zeker niet mooi genoeg om enorm groot aan de muur te hangen.

Foto's hebben we wel in huis maar gewoon in het klein, in de boekenkast een plankje met foto's. Op de werk/studeerkamer staan ook nog wat foto's.

We hebben wel twee spreuken in huis hangen, beiden uit de Bijbel. Niet heel groot en prominent want dat vind ik niet passend.

Hier

Wij hebben op de benedenverdieping bijna alleen maar ingelijste kaarten (plattegronden). Als je naar boven gaat kom je álle schoolfoto's van de jongens tegen (in lijstjes van 3 stuks van de Ikea). Heel toevallig kwam het voor beide jongens uit dat de laatste ook net het derde lijstje vulde. Als baby heb ik er ook een paar foto's bij. De paar gezamelijke foto's (van beide dus op school) heb ik er ook hangen en daarvan hangt er eentje in de woonkamer.

Ik snap niet waarom iemand de rillingen krijgt van een grote foto. Smaken verschillen. Ik heb mij geërgerd dat ik blijkbaar 'te laat' in de familie kwam voor de groepsfoto bij mijn schoonmoeder Groepsfoto's deden wij in mijn familie overigens nooit behalve die ene keer in de tuin vlak voor mijn ouders een grote reis gingen maken. Heel toevallig stonden daar alle kleinkinderen op en ruim een jaar later is mijn moeder overleden. Heel bijzonder dus. Gelukkig ook geen scheidingen geweest dus iedereen die er op staat hoort nog bij mijn gezin met aanhang en kinderen. Die hangt ook boven de trap.

Dood.

Bij een groepsfoto heb ik dat niet, maar als ik iemand niet goed ken en er hangt een foto van één kind, duidelijk een oude foto, denk ik ook dat dit een overleden kind is.
Bij ons thuis hingen daarom ook geen foto's van ons aan de muur. Mijn moeder zei ook letterlijk:"nee, dat wil ik niet, jullie leven nog".
Het is niet meer dan een gevoel, geen oordeel verder.

Ik hou niet zo van opgehangen of neergezette foto's. We hebben ze wel jarenlang gekregen want mijn schoonouders waren wel enorm fotogericht en die drukten ze op alles af.

Er staat nu een kast dus er hangt niks meer. Bovendien waren de canvasfoto's enorm vervaagd en niet eens de mooiste ooit gemaakt (zelfgemaakte ongeposeerde huis tuin en keukenfoto's). Maar ik heb de kinderen hier dagelijks rondlopen, dus ik zie ook niet echt het nut van een momentopname groot aan de muur. Zeker niet eentje die ik niet zelf gekozen heb.

Gewoon daarom

Waarom heeft iemand een schilderij aan de muur. Of een letterbak. Of een landschapsfoto. Of kunst. Of een plankje met snuisterijen. Of een tekst. Of een foto van een huisdier.

Omdat iemand dat mooi vindt? Of het gewoon fijn vindt om naar te kijken?

Overleden kinderen

Door die opmerking van Wil moest ik aan de opa van mijn eerste vriendje denken. Daar hingen de vergeelde portretje van Henkie1, Henkie 2 en Henkie3 aan de muur
Nomen was net iets teveel omen in dit onfortuinlijke gezin. Daarna zijn ze maar vernoemingsprotocol afgestaptHier hangen wat schoolfoto's van me wondertjes in IKEA lijstjes tegenover de eettafel. Af en toe werp ik daar een blik op en denk ik toen waren ze nog leuk.

Ja dat

Als je de kinderen dagelijks hebt rondlopen, waarom hang je ze dan ook nog eens heel prominent aan de muur. Zo van..mijn kinderen zijn mijn prinsjes/prinsesjes, dat gevoel. Dit leg ik trouwens helemaal bij mezelf hoor, ik ben ook opgevoed met het idee niet heel erg belangrijk te zijn, zeg maar. En foto ‘s bij opa’ s en oma’ s, groepsfoto van de familie...allemaal leuk.
Bij een grote foto van een bruidspaar boven het bed krijg ik dan inderdaad wel weer de kriebels. En inderdaad, de onbewuste gedachte dat het onderwerp op de foto overleden is..