U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Een kastje per dag
Via via kwam ik op de blog "een kastje per dag", iedere dag een kastje/plank/la opruimen en dat 365 dagen lang. Het levert een opgeruimd huis op. Nu lijkt mijn huis heel georganiseerd en opgeruimd, maar als je bijvoorbeeld de kast in de berging opentrekt of je kijkt op de bovenste plank van de kast in de gang waar de administratie staat, dan valt het dus echt ontzettend tegen. Het lijkt me zo lekker als ik weet waar alles is zodat ik niet de zoveelste fles stickerverwijderaar koop omdat ik de vorige 3 niet kan vinden.
Ik ga dus vandaag beginnen maar ik weet nog niet waar. Sinds gisteren buitelen de plankjes en laatjes door mijn hoofd, wie mag nou eerst? Het gevaar bestaat dat ik weer helemaal doorsla en gelijk weer een hele grote kast met heel veel zooi leeghaal en dit allemaal op de eettafel mik waarna ik niet meer weet waar ik moet beginnen. Ik zoek dus een mede-opruimer!
Over andere gezinsleden
Dat is absoluut mijn opruimfrustratie. Ik ruim en ruim en ruim en ruim en zij maken zooi en zooi en zooi en zooi. En ze ZIEN het niet eens (zeggen ze, het zijn mannen). Ik ruim de hele schoenenkast op, zo'n ikea-pax-kast, ieder een plank en ik een paar planken 
Binnen 3 dagen is het weer zo'n pestzooi, dan vind ik er lege medicijnverpakkingen (man), een schroevendraaier (man), 7 spijkers (man), nou ja, strekking is duidelijk. De jongens zetten hun schoenen vooral op het uitlekdingetje van de Action en trekken de dag erna andere schoenen aan. Gevolg: hun plank is leeg en alle schoenen staat op dat dingetje in de berging gestapeld. Hoeveel voorbeelden wil je (denk: tupperware/plastickastje....).
Tegenwerkers
Ik heb vandaag drie open kasten in de woonkamer gedaan. Veel heen en weer schuiven, dus dat moest allemaal tegelijk, maar toen de tegenwerkers uit school kwamen ging het niet meer zo snel. Ik ging stiften testen, want het bakje zat te vol. Dus toen kwamen ze er gezellig bij zitten, ook krijtjes en blaadjes meenemend, en o leuk, een schaar! En de oudste haalde dingen uit de prullenbak om te vragen waarom het erin zat.
En dan brood
In den beginne bakte ik brood met het volkorentarwemeel van de Plus. Ging echt prima, nadeel was alleen dat het vrijwel nooit op voorraad was, dan stonden er 2 pakken in het schap en daar kwam ik de week niet mee door. Toen ben ik hier in de buurt naar de molen gegaan. Bij molen 1 hadden ze prima volkorentarwemeel, maar ik vond de mensen niet aardig (en daar ben ik nogal gevoelig voor). Molen 2 dan, leuke mensen, geweldige producten. Maar toen bleek dat het volkorentarwemeel bij de molen van mijn moeder, molen 3 in de regio, zo'n 30 cent per kilo goedkoper was, nou dat wilde ik wel eens proberen. Mijn moeder sleepte een zak van 25 kilo hierheen en ik kreeg het niet voor elkaar daar een fatsoenlijk brood van te bakken. Zelfs de vogels wilden het niet eten. Ik ben gelukkig bijna door die zak heen en dan ga ik weer lekker naar mijn eigen vertrouwde molen. Ik voeg nu wat meer gist en water toe om toch iets eetbaars er van te krijgen, ik ga ook geen 25 kg weggooien tenslotte. Het recept hieronder is zoals ik het normaal doe, niet met dat rare spul van molen 3.
Een paar maanden geleden overleed mijn bbm, ik zat tegen paniek aan! Ik heb toen nog even de no-knead-methode van rodebeuk geprobeerd maar ik vond het toch niet prettig. Uiteindelijk was mijnheer Savon mijn gezeur zat en kocht een panasonic (yeah, met piepbakje) en daar werd ik erg blij van. Ik heb de broodbakvormen van de Action, die vind ik prettig, ze zijn lekker groot en dat moet ook wel met een brood van zo'n 1250 gram per stuk.
Hoe doe ik het? In tegenstelling tot Margje neem ik wel volledig volkorentarwemeel, ik doe er geen witte bloem bij. Ik doe in het bakblik van de bbm:
750 gram volkorentarwemeel
15 gram broodzout (omdat wij alleen zelfgebakken brood eten koop ik echt broodzout)
een scheut zonnebloemolie
440 gram water (gram is secuurder dan ml)
10 gram droge gist.
Ik gooi er nooit suiker of broodverbeteraar door, wel eens geprobeerd maar ik zag niks veranderen. Om heel secuur te wegen heb ik mijzelf ooit een lepelweegschaal cadeau gedaan, zo leuk.
De gist doe ik in het speciale gistbakje, dat klapt op het juiste moment open. Mijn bbm heeft een stand 2 en die begint gelijk te kneden, ik zet het kookwekkertje op 30 min. Na 30 minuten gooi ik het deeg in met olie ingevette beslagkom, theedoek erover en laten rijzen. Op bakdagen heb ik zo 4 kommen staan, dan bak ik 2 x 2 broden. Om half 7 's ochtends gaat de eerste in de bbm en om 9 uur haal ik de vierde eruit.
Als het flink gerezen is (afhankelijk van mijn dagprogramma een uur of ook 2 uur), strooi in wat bloem op het aanrecht en op mijn handen, ik haal het deeg uit de kom en ga even lekker met de muis van mijn hand de lucht er uit slaan, dat is goed voor de eventuele agressie. Daarna rol in het uit tot een rechthoekige lap, ik vouw het een keer als een envelop samen (twee kanten net op elkaar), rol het nogmaals uit en ga ik het daarna heel secuur oprollen tot een hele grote dikke worst zeg maar. Ik maak de bovenkant nat en rol het dan door de zadenmix, sesamzaadjes of zoiets, net wat je wil. Dan gaat het in de broodvorm, theedoek erover en weer laten rijzen tot het flink boven de vorm uitkomt. De oven gaat op de heteluchtstand op 200 graden en ik bak het in 40 minuten af. Dan stort ik het op een rooster en daar word ik echt heel blij van: die mooie lekker ruikende broden op mijn aanrecht. Vervolgens moet ik zorgen dat dochter uit de buurt blijft, die snaait er hele stukken uit. Als het goed afgekoeld is dan snij het het met het electrische mes. Ik moet eerlijk zeggen dat de sneetjes nogal wisselend van dikte zijn, maar ik doe mijn best. De C1000 verkoopt diepvrieszakken van 6 liter en daar past precies een brood in.
Zo bak ik dus zo'n 7 bruine broden en 1 wit brood per anderhalve week. Ik heb 2 vriezers dus dat gaat makkelijk. Daarna nog wekelijks een lading broodjes in de vorm van pizzabroodjes, kaasbroodjes, kruidbroodjes, krentenbollen (niet allemaal hoor, ze mogen kiezen) om mee naar school/werk te nemen. Die zitten per stuk ingevroren in de onderste la van de broodvriezer. Soms een krentenbrood, een pestobrood, een maisbrood, ik leef me daar helemaal op uit, dat is wel duidelijk.
We vinden het zelfgebakken brood hier allemaal echt veel, veel lekkerder. In het begin vond ik het heel wat werk maar nu gaat het gewoon tussen de bedrijven door.
Een lepelweegschaal!
Nooit van gehoord, dus meteen gegoogeld. Geweldig, wat een mooi ding. Echt een ideaal verjaardagskadootje voor man/ouders/(schoon)familie. Hoewel ik nog niet gekeken heb hoe duur het is...
Bedankt, Saskia
Ot- savon
Dat heet volgens mij rouwen, wat je nu doet.
Dat klinkt wellicht heel zwaar, maar die term is van toepassing op allerlei vormen van verlies.
Och savon
Ja, dan kan ik me voorstellen dat je hoofd even niet naar opruimen staat....
Verdriet
Ik snap heel goed dat het verdriet is. Ik vond het woord 'meesleuren' zo negatief. Alsof het niet mag. Met stilstaan bij' bedoelde ik juist dat je jezelf toestaat verdriet te hebben. Iemand noemde het woord rouw. En dat is het. En bij rouw hoort verwerken. Heel veel sterkte voor jou en je dochter.
En verder
denk ik dat rouwen het goede woord is, ik neem afscheid van wat is en wat misschien pas over 12 jaar terugkomt (en dan wil ze vast niet meer op schoot om over haar ruggetje geaaid te worden).
Maar we gaan weer terug naar het originele onderwerp: het opruimen. Ik heb gisteren een plank van m'n bakkast opgeruimd. Dat klinkt decadent hè, een bakkast! In de gang, naast m'n één-meter-brede schoenenpax-kast van Ikea staat een halve-meter-brede zelfde kast. De onderste twee planken zijn voor dochters puzzels/spelletjes en daarboven is van mij. Rijen lege glazen potten die staan te wachten tot in ze vul met zelfgemaakte appelmoes/jam/stoofpeertjes, bakvormen en een plank met zaadjes/pitjes/strooiversiersels/gist/broodzout/vanillestokjes/amandelpoeder uit Frankrijk en zo. In een mandje en juist dat heb ik gisteren aangepakt. Zeker van die zaadjes voor op brood bleken allemaal verpakkingen open te zijn, een zooitje dus en daar hou ik niet van. Een paar glazen potten zullen dus nooit gevuld worden met appelmoes, daar zitten nu zaadjes in. Ik heb er nog mooie etiketjes opgeplakt en toen heb ik ze tevreden weer teruggezet in de kast. Het is niet veel, maar ik ben in elk geval weer bezig!
Bellefleur
We typten tegelijk. Wat ik bedoel met meesleuren is dat ik dus dingen liet liggen waar ik normaal plezier in heb. Alsof ik geen plezier meer mocht hebben, alsof ik mezelf wilde straffen (ook weer een verkeerd woord) omdat ik die brace niet heb kunnen voorkomen. Ik WEET dat ik het niet had kunnen voorkomen, het hoort bij haar Turner. Ik ben van mezelf al geen positief persoon en kan echt wegzakken in verdriet. Het is ook goed dat ik hier die schop even krijg, ik doe er dochter er geen plezier mee als ik wegzak. Maar ik ben, mede door jullie, op de goede weg.
Savon
Je mág best even wegzakken in verdriet en (zelf)medelijden. Júist door het ergens te kunnen spuien kun je er ook weer beter voor je dochter zijn.
Succes met je kastjes 
.
Savon (ot)
Mijn zoon is bijna 16 en wil graag gewekt worden met 'ruggetje kriebelen'. Misschien wil je dochter dat t.z.t. ook wel heel graag. Ik heb geen idee wat een brace is (ik dacht iets om enkel of knie te beschermen), maar het klinkt heftig. Sterkte ermee!
Nog even ot
Ik snap heel goed dat je je op de een of andere manier toch schuldig voelt. Mijn dochter heeft ook de nodige problemen, en ik blijf soms ook hangen in het feit dat ik haar uitgebroed heb, dat er in het produktieproces iets fout is gegaan, en dus mijn schuld. Het helpt om zulke irrationele gedachten te ventileren. Omdat ik zo beter met mijn kind kan omgaan. En daar is een 'anoniem' forum geschikt voor. Dus, ga je gang hier. Ander draadje dan? Ik denk dat het slim is om het verdriet om dat 'over het ruggetje aaien' om te zetten in iets wat ze ook aangenaam vindt. Maar dat had je denk ik zelf ook al wel bedacht.
Ondertussen blijf ik me fijn schuldig voelen over het feit dat ik me te moe voel om een laatje op te ruimen 
Bellefleur
En zo
voelen we ons allemaal schuldig of het nou om niet-opgeruimde laatjes gaat of om een prachtig kind met een foutje in het productieproces (mooi gezegd Bellefleur)! Enne Hanny, google maar op boston-brace, daar is geen rugkriebelen meer bij ben ik bang.
En nu....... ga ik hier op mijn werk orde in de chaos scheppen. Voor de kerstdagen heb ik een map "nog opruimen" gemaakt omdat ik er toen niet aan toe kwam en die moet echt nodig leeggemaakt worden.
En ik
Ben nog steeds niet aan de foto's begonnen. Ik ga dat klusje niet bij mijn kinderen neerleggen, zoals werd getipt, ik ben nogal een controlefreak en daar zal het zeker niet gezelliger van worden in huize Annie, Man en Kinderen. Dus ik geef mezelf op termijn een schop onder de kont, want als ik er eenmaal aan begin maak ik het meestal ook meteen af. Maarja, alle begin is moeilijk en ik kan nog wel 16 smoezen verzinnen om er vooral nog niet die foto's aan te pakken. Ondertussen hou ik alle kastjes netjes bij en mijn man helpt hier spontaan mee door de krantenbak, de kapstok en de computerhoek netjes en opgeruimd te houden. Hier wordt in huis verder geen zichtbare rommel gemaakt, omdat mijn man allergisch is voor rommel. Voorheen werd alles dus in de kastjes gepropt, uit het zicht, maar sinds ik ze heb opgeruimd en schoongemaakt, ben ik daar allergisch voor;-).
Ik miste je ook al Savon. En een rommelig kastje is niet iets om je druk over te maken, als het om het welzijn van je kind gaat. Ik vind het daarom heel knap, dat je je weer meld in dit draadje, super hoor!
Savon
Weet je, af en toe in je hoofd een laatje of kastje opruimen is dan misschien niet zo zichtbaar voor de goegemeente, maar is minstens zo nuttig als de fysieke kastjes in je huis. Ik heb dit draadje nauwelijks gevolgd, maar in je laatste berichten noem je die brace. En omdat ik je aanwezigheid ook al wat gemist had, heb ik die ook gegoogeld. Niet te hard voor jezelf zijn, meis. Die kastjes in jouw hoofd, die moeten ook even. Die waren en zijn nu even belangrijker.
Ook nog even ot
Savon, wij doen hier in huis aan nekkriebelen. Vindt onzen Flip helemaal geweldig!
Ik heb de term rouwen overigens van de ggz-psycholoog die ons aan dochters diagnose hielp. Dit verwerken heeft tijd nodig. Gun jezelf die tijd ook!
Vandaag 1 laatjev
Even het draadje redden. Ik ben niet goed bezig geweest, heb een laatje verrommeld ipv opgeruimd. Ik kreeg mensen te eten en begon te laat en wilde ook nog een taart bakken en toen werd het er niet beter op. Ik heb ook geconstateerd dat de hele keuken eens flink opgeruimd moet worden. Dat staat dus op mijn lijst ( kleine keuken, stampvol....)
1 ding erin, 2 dingen eruit
Vandaag gelezen in het tijdschrift Radar+: Eén nieuw ding erin, 2 dingen eruit! Wat een goed idee, ik ga er dus gelijk nog meer uitgooien! Er staan trouwens allemaal ideetjes in dat tijdschrift die hier in deze draad ook naar voren zijn gekomen. Wat ik nu nog ga zoeken nav de opruimtips daar is zo'n tijdschriftenrekje om aan de gangmuur te hangen. Daar kan de inkomende post in gesorteerd worden zodat ie niet op stapeltjes in de woonkamer belandt.
Het 1-lade-per-dag-principe heb ik al losgelaten, ik heb mezelf nu vooral een wegmik-discipline aangeleerd.
Per ongeluk opruimen
Het 1-lade-per-dag-principe was ik eigenlijk niet precies van plan te volgen. En echt iedere dag doe ik eerlijk gezegd ook niet. Maar zo soms... Van de week per ongeluk de plank met de verbandtrommel, paracetamol en aanverwante artikelen zo maar opgeruimd. Kwam eigenlijk omdat ik me een beetje grieperig voelde en op zoek was naar de rhinocaps, die dus helemaal achterdoor op die plank stonden. En na de zoveelste keer in- en uitruimen was ik het opeens zat. Dus plank leeggehaald, verbandtrommel uitgezocht, terug op de plank. Jekko uit gootsteenkastje gehaald en oudste gevraagd deze in elkaar te zetten. Alle batterijen, spaarlampen, toners etc. die daar lagen te wachten op een bezoek aan de milieustraat daarin gemikt. De zee van ruimte die toen ontstond netjes opgevuld met de pijnstillers, gels, keeltabletten en nu heb ik een heel net plankje in mijn kast. En weer spullen voor de verbandtrommel in de auto (was ook nog zo'n achterstallig klusje). En een legere gootsteen kast. Alleen die Jekko moet nu nog ergens komen te staan. Voorlopig maar even op de kast achter de chipstrommel.
En weer een plankje voor op mijn lijstje!
Principes tezamenb
Ook ik ga niet echt voor letterlijk een kastje per dag. Maar als je erover aan het denken bent, dan pak je toch snel zo'n klusje aan inderdaad ( vandaag pakte dochter papier uit haar knutselkast en dan zie je die zooi en hoppa, opruimen.
En daarnaast volg ik opruimprinicpes zoals voor ieder ding een ander ding ( of twee ) eruit. En dan merk je dat je bewuster wordt met kopen en dan....zo gaat het door en wordt het echt steeds netter hier. En dat stimuleert.
Geen laatje,
maar de bovenkant van een kast in de woonkamer. Dochterlief wilde een mooie plek voor haar baboeshka's. Bovenop de kast, in een rijtje. Het ziet er prachtig uit. Een kastje per dag lukt mij ook niet. Maar dankzij dit draadje pak ik sneller een laatje of een kastje aan. De rommel bovenop de kast was al jaren een ergernis, en nu is het klaar! Ook dankzij dit draadje is mijn administratie minder chaos. Het is een kettingreactie: ik ruim een bureau op, er is werkoppervlak om administratie op te ruimen, die gaat in mapjes, waardoor er op een andere plek minder post ligt, waardoor ik als er post binnenkomt dat onmiddelijk opruim. Waardoor, er meer rust in mijn hoofd is. Omdat er geen post meer is die dringend actief behoeft.
Daarom, maar weer eens een diepe buiging voor de startster van dit draadje.
Bellefleur
heb je al een nieuw brood gebakken?
Neej
Moet ik me nu schuldig voelen?
Nee hoor
maar als je mijn vanmiddag gebakken broden zou ruiken.....