U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Cabin fever (of: ik ben corona-moe)...
Eerst een disclaimer: ik doe niets dat mijn gezondheid of van andere mensen in gevaar kan brengen. Maar... ik begin het zat te worden. Waar ik een week geleden nog enorm kon genieten van de rust, begin ik kriegel te worden. Niet zo zeer van het thuiswerken hoewel ik het heel erg leuk zou vinden om leerlingen weer in het echt te zien. Maar van de sociale distancing, de moeite dat het kost, het nadenken over alles. Voorbeeld: ik ging gisteren naar de winkelstraat van mijn dorp een paar echt nodige dingen te halen: neusdruppels want verstopte neus door hooikoorts, gist (broodbakken) etc. Goed en dan begint het ballet. De meeste mensen doen voorzichtig waardoor een soort van menselijk Tetris ontstaat op de stoep. Jij links ik langs iemand anders rechts... in de winkel heb je duidelijk degene die sch hebben aan de maatregels en door gaan en het arme meisje van 16 die daar werkt gaat er natuurlijk niets van zeggen.
Ik mis mijn vrienden en de activiteiten: bioscoop en pizza met vriendin X elke week in de leuke bioscoop van Haarlem, sportschool en kletsen met vriendin U. Het studeren en samen eten met medecursisten elke donderdag. Ik voel me eenzaam doordat ik geen partner heb en in de weken dat zoon bij zijn vader is zit ik of te videobellen met een paar vrienden of te werken. Maar ik heb er nog geen modus vivendi in gevonden waarin ik me compleet senang voel. En nogmaals het is eenzaam.
Kortom: de eerste weken kwam ik tot rust en nu is het vooral een oefening in zen blijven. Blijkbaar ben ik er niet zo goed in. Hoe ervaren jullie het allemaal, en zijn er nog meer gevallen van cabin fever?
Sini
Het rare
Ik heb vorig jaar het boek Geheugenpaleis van Joshua Foer gelezen. Vond ik wel grappig, maar eigenlijk dacht ik: 'dat doet toch iedereen vanzelf?'. Het ergste is nu nog wel dat ik precies weet waar ik was toen ik dat boek las. Terwijl ik denk aan de plek waar ik het boek las, weet ik meteen weer allerlei details van het boek.
Dus ik ben nu aan het nadenken hoe ik die aanhakingen kan verzinnen. De tip hier voor een melodie leek me wel wat, maar dan moet ik dus muziek afspelen terwijl ik aan het vergaderen ben. Dat is minder handig.
Ik denk erover om in mijn werkkamer maar eens een aantal verschillende posters aan de muur te hangen. Zodat mijn uitzicht anders is per gesprek. Misschien helpt dat. Verder bedacht ik dat ik mijn aantekeningen misschien op verschillende kleuren papier moet gaan maken.
IRL heb ik toevallig vandaag iemand gesproken die het ook herkende: en die er ook echt last van begon te krijgen. Ik maak tegenwoordig aantekeningen en samenvattingen. Maar het is een omweg die ik 6 weken geleden niet nodig had. Dus op die manier ben ik dan wel een beetje corona-moe.
Niki73
Ik vind brainstormsessies juist niet goed te doen via online vergaderen. Bovendien brainstormen wij op mijn werk ook tussen de bedrijven door. Discussies tijdens de lunch, een idee even voorhouden bij je collega die op de gang treft, spontaan betrokken worden bij een overleg omdat je elkaar ziet en denkt dat is handig. Dat zijn allemaal dingen die ik mis bij het thuiswerken nu. Dat wil niet zeggen dat je in mijn werk niet een of twee dagen per week prima kunt thuiswerken.