Bezichtigen van nieuwe (materiële) aanwinsten

Hangkous

Ins ons geval zou oma niet eens weten dat we een caravan gingen kopen. Dat scheelt alweer enorm natuurlijk.

Schoonouders doen nooit positief over nieuwe dingen eigenlijk. Misschien omdat ze dus vooraf niets wisten? Maar bij een nieuwe tafel, toen ze die opmerkten, waren ze haast beledigd, omdat ze de oude wel mooi vonden. Of bij het stapelbed: WIJ hadden ook nog een stapelbed staan hoor. Dus niemand voelt zich geroepen om ze te informeren voor een aankoop....

Hangkous.

"Temeer daar de belangstelling/ medeleven alleen is voor positieve dingen. Toen wij een 5weken oude baby op de ic hadden heb ik ze niet gezien ook niet toen hij weer thuis was."

Vreselijk...daar draait mijn hart van om. Wél belangstelling voor een nieuwe caravan maar niet als je oma en opa bent geworden? Je kleinkind op de ic en dan 0,0 belangstelling en meedeleven in angstige tijden?
Echt heel erg....

wil40 en Pug

De kraamvisite waren ze wel geweest, toen we met zijn allen op de roze wolk zaten. Toen met 5 weken duidelijk werd dat er iets niet goed was met het spijsverteringskanaal was dat eng en moeilijk.
Voor de nieuwe baby hadden ze dus wel belangstelling gehad.

Pug, nieuwe aankopen delen wij in principe ook niet meer sinds de aankoop van ons huis. Maar soms heb je een kleuter die tijdens de vaderdagvisite enthousiast vertelt dat woensdag de nieuwe caravan komt.

Hangkous

Ach, wat sneu dat je kleuter niet de caravan kon showen, maar dat hij al gezien was. Zelfs iemand die de caravan geen hol aan vindt wil toch wel door zo'n enthousiaste kleuter rondgeleid worden

Je hebt er mensen bij die niet over een ziek kleinkind kunnen praten, en mensen die daar juist op aanslaan. Mijn schoonmoeder kan er minuten over praten als er eens iemand ziek is (geweest) en mijn ziekelijke neefje vond ze enorm interessant. Toen ik zelf laatst in het ziekenhuis lag heb ik mijn man daarom ook verzocht om het haar niet te vertellen. Ze belt nooit, maar dan zou ze een paar keer per dag gaan bellen met advies. Neuh.

Iets er tussen zou wel prettig zijn. Misschien zijn de meeste mensen dat ook wel.

klasse / regio

Zoals ik hierboven aangaf heb ik in de familie geen ervaring met het speciaal langsgaan bij materiële aanwinsten. Ken het ook niet uit verhalen uit mijn (grote) vriendenkring.

Ik vraag me daarom af of het misschien iets is dat bijv. klasse-gebonden is? Dus bijv. komt het meer voor in de arbeidersklasse, bijv. omdat die minder geld te besteden hebben dan de goede middenklasse (waar mijn man en ik uit komen). Dus dat de mensen daar blijer zijn met aankopen (langer voor gespaard) dan uit de middenklasse?

Ik vraag het me gewoon af. Misschien totale foute gedachte.

Of dat het bijv. regio-gebonden is. Ik kom zelf uit de Randstad, maar misschien is het meer gebruikelijk in Limburg of de achterhoek of zo?

Ben wel benieuwd of een polletje hier op OO daarover meer duidelijkheid geeft. Voor wat het waard is .

Ikzelf bewonder graag een nieuw huis. Daar ga ik graag bij gelegenheid voor langs (goede aanleiding mensen te zien), maar verder? Vind het leuk als ze iets nieuws tonen en zal dan ook blij met ze meedoen, maar echt vaak komt het niet voor en ik zal er dus ook niet speciaal voor langsgaan. Ook omdat ze vaak te ver weg wonen en ik te weinig tijd heb voor dat soort bezoeken. Maar vooral omdat ik daar nooit uitnodigingen voor ontvang.

Kleren....

Mijn dochter (16) showt altijd al haar nieuwe kleren aan de vriendin van mijn oudste (20). Nietbop uitnodiging, maar wanneer ze er gewoon ‘is’. Schattig. Vriendin wil ook altijd alles graag zien. Geeft ook gratis advies over welke schoenen eronder, en welk kapsel erbij en zo....

Maar verder niet.

Ingrid

Else

Zit misschien wel wat in, in jouw gedachtegang. Ik weet dat in onze familie dat soort aankopen (auto, nieuwe bank of andere inrichting) vroeger veel meer aandacht kregen, en er werd ook meegeleefd en meegedacht en van advies voorzien. Maar toen spaarden we inderdaad echt voor grotere aankopen, dat is nu veel minder zo. Niet dat we allemaal geld als water hebben, maar we hoeven er minder lang voor te sparen, dus misschien voelt het dan ook wel minder speciaal. Of misschien is het ook omdat je als je ouder wordt vaker dat soort aankopen doet. Je eerste nieuwe bank na je derdehandsje toen je op kamers ging voelt toch anders dan de derde nieuwe vanwege weer een restyling van je huis. En datzelfde geldt voor auto's denk ik. Toen wij voor het eerst (tevens laatst, want zonde van het geld )een echt nieuwe auto kochten hebben we die ook aan de familie geshowd. En toen ik onlangs mijn eerste echt eigen auto kocht ook. Maar we melden dit soort aankopen wel aan elkaar en er worden ook foto's uitgewisseld via whatsapp. En als we toch bij elkaar over de vloer komen wordt de nieuwste aanwinst wel altijd belangstellend bekeken.

In onze familie doen we wel uitgebreid aan het bewonderen van rapporten en het behalen van (zwem)diploma's. En dan gaat het niet om de cijfers zozeer, maar om de opbouwende kritieken op die rapporten. En ook als die niet zo lovend zijn wordt er meegeleefd . Maar die rapporten bekijken we als het zo uitkomt, daar gaan we niet speciaal voor langs. We zien elkaar toch regelmatig.

Else misschien wel

Kom zelf uit een middenstanders gezin. Waar na een slecht jaar echt wrl nagedacht moest worden of de auto nog een jaartje mee moest of dat er een andere/jongere tweedehands gekocht ging worden. Maar kleding kregen we zonder uitstel en een "eerst sparen" mededeling.
Schoonfamilie is uit de arbeidersklasse waar inderdaad langer gespaard moest worden voor een aankoop. Man moest als puber 2 jaar met zijn winterjas doen, ook als dat ding eigenlijk te klein was.
Misschien komt daar inderdaad die overdreven trotsheid op eigen aangeschafte spulletjes vandaan en die dwangmatige drang om onze spulletjes te komen bewonderen.

Ik kom ook uit het westen van het land, Bollenstreek.

Zou best kunnen Else.

Mijn ouders moesten echt flink sparen voor een andere auto of een nieuw bankstel. Op vakantie was bij ons een dagje uit. Geld voor een nieuwe wasmachine was wel gereserveerd:-)
Geen armoede, maar wel oppassen met uitgeven.

Dus die achtergrond hebben wij wel als kinderen. Liever geen schulden en geen koop op afbetaling.

Wij als kinderen zijn niet rijk maar hebben het financiëel allemaal meer dan goed. We werken allemaal met zijn tweeën en kunnen "doen en laten" wat we willen.

Niet per se Else

Ik denk inderdaad dat het feit of je zelf meer of minder blase bent, wel meespeelt met het almdan niet showen van iets nieuws.
Zoals Pennestreek het zegt: de eerste zelf bijelkaar gespaarde bank is iets bijzonders. De derde nieuwe bank echt niet meer. Maar ook mijn schoonouders, die in zeer goeden doen zijn, kunnen nog echt genieten van een nieuwe aankoop. En dat is gewoon leuk om te zien.
Ook mensen die veel geld op de bank hebben, kunnen zuinig op hun spulletjes zijn.

Wat ik dan wel weer lastig vind

en ook raar, snap het niet en zou het zelf nooit doen.

Als een goede vriendin van mij weet dat ik een bloedhekel heb aan kakkleding. Zij houdt daarvan, ik niet. We zijn wbt kledingstijl totaal tegenpolen. Geen enkel probleem, maar die smaak delen wij dus niet. We delen andere dingen (humor, interesse in bepaalde dingen en gewoon gezelligheid).
Maar dan heeft ze een nieuwe mega kakkineuze outfit gekocht en gaat ze die mij uitgebreid showen met de vraag hoe ik het vind. Vreselijk dus. Maar dat vind ik niet nodig om te zeggen. Maar waarom vráágt ze dat als ze weet dat het totaal mijn smaak niet is. Wat moet ik dan antwoorden? Kennen jullie dat?

Bieb.

Het is niet belangrijk of het jou smaak is. Net zoals een keuken en een nieuwe bank kijk je of het bij je vriendin past.
Een goede vriendin weet dat het jou smaak niet is, maar jij hoeft het ook niet aan.

Wat is "kakkleding"? Een mantelpakje? Hoge hakken.

@bieb63

ja, dat herken ik. Maar dan kun je toch zoiets zeggen als: Ja, helemaal jouw stijl! Ik vind het leuk om te zien dat jij er zo blij mee bent. Het staat jou super! Etc.

ja heel herkenbaar

Ik hou zelf ook wel van kleding met een klassieke touch maar verwacht van mijn samen naar theater vriendin echt geen complimenten over mijn outfit. Zij vind dat vreselijk. Over en weer complimenteren we elkaar wel met mooie muziek die op staat. Dat is ons gezamenlijke ding, daarom zijn we vriendinnen.
Mijn zwemvriendin merkte vanochtend wel dat we een andere auto hebben. Mooie kleur! Maar geen uitgebreide bezichtiging. We hebben dat ding nodig om in het zwembad te komen, klaar.
Zelf sta ik ook wel eens met de mond vol tanden, als mijn zwager zijn nieuwe racefiets last zien en daarbij alle technische snufjes benoemd en aanwijst. Verder dan leuke kleur kom ik niet. Kliksysteem voor de schoenen! O ja? Wat moet je daarmee?
Ik blijf wel positief zal , behalve bij een bontjas, nooit zeggen dat ik het vreselijk/spuuglelijk of walgelijk vind.

Niet materieel

Toen mijn zus en buurvrouw al in de kamer stonden toen we met dochter 1 thuiskwamen na de geboorte was ik níet blij. Maar ik heb keurig mijn mond gehouden,want zij waren wél blij. Het was uiteraard ook echt wel leuk dat ze zo graag wilden koekeloeren.

Het is bij ons in de familie niet zo gewoon om alle bezittingen van elkaar te komen bewonderen, behalve tussen een van mijn zussen en ikzelf. Gewoon omdat ons contact anders is dan met de andere zus of vrienden. Wij vertellen van elke kruimel die op ons pad komt . Maar het is wel gewoon om elkaar rond te leiden in een nieuw huis. Dat vind ik ook leuk. Mijn vader heeft zelf kampeerbusjes van bestelbussen gebouwd en dat is natuurlijk ook iets om trots op te zijn. Dat moest iedereen die bij ons was komen bekijken. En dat snap ik volledig. Dat hij vervolgens deed alsof hij de enige man op aarde was die zoiets gepresteerd had, is dan weer een ander verhaal. Op een busje, de inrichting, heeft hij ook octrooi aangevraagd. Ik dacht octrooi, geen patent in ieder geval. Het was een slimme constructie, dat is zeker.

Wat betreft klassenverschil e.d., dacht ik eigenlijk meteen aan calvinisme, maar ook aan katholiek vs protestant. Even heel generaliserend gezegd, is bezit voor de meer calvinistisch ingestelde mens, toch iets waar je gematigd over hoort te doen. Uiteraard heb je er hard voor gewerkt, héél hard!, maar verder... doe maar gewoon, het gaat in het leven niet om wat je bezit, maar om wat je doet. Bij katholieken mag wat meer pracht en praal en uitbundigheid en is schuldgevoel wat minder aanwezig, dus ook over dat je mooie dingen bezit. Ik doe maar een gooi .

Kaaskopje

Jij: "Op een busje, de inrichting, heeft hij ook octrooi aangevraagd. Ik dacht octrooi, geen patent in ieder geval. Het was een slimme constructie, dat is zeker."

Octrooi en patent zijn hetzelfde .

Je begrijpt jet niet. Natuuuuurlijk hoeft het niet mijn smask te zijn. En natuuuurlijk vind ik het leuk voor haar als zij er blij mee is. En natuuuuurlijk zeg ik niet dat ik het afschuwelijk vind. Dat spreekt allemaal voor zich. Maar ik zou echt nooit een vriendin in verlegenheid brengen, door te vragen of zij mijn, bijv, nieuwe laarzen mooi vind, of wat ze er vsn vindt, als ik heel goed weet dat zij ze vreselijk vindt. Waarom vraag je zoiets aan kemand als je weet dat de ander dan net moet doen slsof, of iets anders ongemakkelijks? Dat snap ik niet.

Vraag het haar?

Jawel, ik begrijp het wel.
Ik begrijp niet dat jij het gevoel krijgt dat je moet doen alsof of je er ongemakkelijk bij voelt.

"Staat jou prima, hoort bij jou, ik begrijp dat jij er blij mee bent" Zo iets dergelijks, ik herken gewoon het ongemakkelijke niet.
Je hoeft niet te doen of jij ze mooi vindt, dat is liegen.

Een schoonzus van mij heeft ook een totaal andere smaak dan ik. Ze houdt van bling bling. Dan vraagt ze me wat ik van haar nieuwe glimlegging vindt met sweater met panterprint en dan krijgt ze van mij:"Helemaal jou ding, het staat je goed".
Kijk, ik vind kotslelijk, maar ze heeft wel nagedacht over de combi.
En ach, ze kan het hebben...:-)

Else

Oeps, ik dacht dat er verschil in zat 😃

Of je maakt er een geintje van

"spuuglelijk maar het staat je zoals altijd fantastisch"

Mijn buurvrouw vindt zichzelf classy en zegt dat ze dat vaak hoort van mannen en vrouwen.
Tja, Vanessa op haar manier is best classy in bepaalde omgevingen;-)
Dus met bovenstaande zin hebben wij altijd wel lol en er wordt geen woord gelogen.

Dat is wel een goeie ja ;)
Maar goed, ik zou dat zelf dus nooit vragen als ik weet dat het een ander zn smaak niet is

afkraken

Dat bewonderen van dingen ken ik niet zo, behalve dan nieuwe huizen. Baby's, puppy's en kittens worden uiteraard van alle kanten en zo snel mogelijk bewonderd.
Waar ik me meer over verbaas is mensen die ongevraagd van alles afkraken. Zo had mijn dochter een vriendinnetje uit een naburig dorp. Ouders waren altijd druk druk druk dus ik was vaak de klos met rijden. Meisje sliep ook om de haverklap bij ons. Ik vond het een ontzettend leuk kind, dus geen probleem. En zij vond het hier knettergezellig, want hier eten we gewoon aan tafel en doen we ook regelmatig een spelletje.
Op een dag bracht ik haar weer eens thuis en zette mijn 15 jaar oude auto naast de bolide van haar pa. Pa deed de deur open voor zijn dochter, gaf mijn auto een afkeurende blik en zei: "Dat je daar nog mee rond rijdt." Dochter naar binnen, deur dicht. Waarom???

Omdat...

ik probeer het van zijn kant te bekijken... omdat hij graag wil dat zijn dochter veilig thuisgebracht wordt en jouw auto niet als 'veilig' bestempelt?

wat is veilig?

Persoonlijk schuif ik mjn kind liever bij een vader van de club in de auto die al 14 jaar schadevrij rijdt in zijn toen als buitenkansje aangeschafte auto van 1 jaar oud dan bij de vader die al voor de tweede keer in 7 jaar tijd een andere auto heeft wegens total los gereden/nodig aan vervanging toe met die deuk van dat paaltje van laatst. Maar dat is mijn idee.
De auto van eerstgenoemde heb ik ook voor mijn doen "uitgebreid" bewonderd, voorzien van passende opmerkingen. Voor de auto van de tweede was: Een mooi karretje goed genoeg.

Dymo.

O jaaaa, dat herken ik ook. Echt afkraken. Een mening geven zonder dat jij er om vroeg. En zo lekker neerbuigend.

Voor veiligheid doet het jaartal van de auto er niet toe, ik neem aan dat de apk erop zit.

Waarom? Geen idee. Meneer denkt dat je bankrekening samen valt met de leeftijd van je auto, dus hij zit ruimer in de slappe was. Dan weet je dat maar....pffff, zielig.