Alleen zijn pup

Hondje uit buitenland

Ik snap het wel dat mensen hondjes uit het buitenland halen. Niet alleen vanwege de grotere zieligheidsfactor maar ook omdat het aan een behoefte beantwoord. In Nederlandse asiels is het steeds lastiger om een probleemloze redelijk jonge hond te krijgen, laat staan een pup. Er zitten voornamelijk staffordachtige kruisingen en dat is niet een soort hond wat iedereen wil. Aan de andere kant van het spectrum heb je dan natuurlijk de rashonden. Maar zo'n pup is als je die haalt bij een erkende fokker is niet goedkoop. Ik moest weer flink slikken de laatste keer dat we pup hebben gehaald een paar jaar terug. Voor de populaire hondenrassen zijn er soms fikse wachtlijsten.
De optie die openblijft is dan via marktplaats oid een hond vinden. Maar dat is natuurlijk ook wat link. Veel broodfokkers zitten daar. Particulieren met verhalen die je moeilijk kan achterhalen. Natuurlijk kan je ook oprecht mensen vinden die vanwege moeilijke omstandigheden hun hand niet kunnen houden maar wie wel eens gekeken heeft op zulke sites ziet ook heel verdachte personen waar ongetwijfeld broodfokkers en importeurs achter zitten. Ik heb er wel eens gekeken maar weer opgegeven na een paar minuten want je weet het vaak gewoon niet.
Dus voor mensen die gewoon een leuk hondje willen voor niet al te veel geld & niet willen meewerken aan het ondersteunen van broodfokkers is een hondje via een stichting uit het buitenland een oplossing. Daarnaast zal de zieligheidsfactor en het reddergevoel vast ook een rol spelen.
Ik zou zelf nooit een hond kiezen waar ik niet zelf kennis mee kan maken maar verder snap ik prima dat mensen daar voor kiezen.
Het enige 'gevaar' is dat ze vervolgens in die landen minder gaan inzetten op preventie en sterilisatie want er blijkt dus toch wel (iets) te verdienen zijn aan die beesten. Echter als je via een plaatselijke dierenbescherming gaat (of een stichting die daar mee samenwerkt) dan vermijd je dat gevaar ook weer.

Ik heb zelf overigens prima ervaringen met honden uit asiels maar je moet in Nederland tegenwoordig echt goed zoeken. De laatste keer dat wij een hond uit het asiel wilden halen is dat niet gelukt (we wilden een hond die goed kan met andere honden, kleine kinderen, katten, vreemden en die alleen thuis kan blijven een paar uur). Toen hebben we dus maar een rashond puppy gekocht. Onze tweede hond is wel tweedehands. Via via aangekomen. Beestje was al volwassen en is echt een super hond die goed bij het gezin past. Volwassen hond heeft ook weer veel voordelen want een puppy is natuurlijk super veel werk en bovendien weet je niet hoe het eindresultaat zal zijn. Bij een volwassen hond weet je die dingen al.
Maar goed ik dwaal af

Kaaskopje

Je kent me toch vrij slecht als je denkt mij aan te moeten raden om wat bij te gaan lezen. Verder ga je mij toch niet verwijten dat mijn ouders een dalmaat namen? Op zich was er niets mis met die hond maar erg actief en ik heb nergens gezegd dat elke pup van elk ras geschikt is voor iedereen. Dalmaten zijn zeer onafhankelijke honden die jou wel in de gaten houden maar niet makkelijk zijn met allerhande gehoorzaamheidsdingetjes. Niets mis mee.

Verder baseer ik mijn mening natuurlijk niet op jouw situatie alleen, ik heb laatst met mensen uit mijn postwijk gepraat die ook een hond van 5 mnd hadden uit het buitenland. Als je dan hoort dat hij schrikt van allerlei geluiden is dat al een teken van een slechte socialisatie en als je zelf op de hoogte bent van alle huidige do's en don'ts rond honden en hun eerste 20 wk begrijp je dat die periode lastig over te doen is. Bij veel honden kun je dus allerlei gedrag gaan afleren en dat moet je wel kunnen. Ik denk dat ik dat allemaal wel kan maar ik zit ook nog met huisgenoten en ze willen zo'n hond verkopen dus die komt er echt niet slechter op te staan dan nodig.

Juist vanwege het gesprek met mensen in de buurt ben ik met een behoorlijk open mind er in gegaan want ja, iedereen zegt het: je weet meer van het karakter dan dan van een pasgeboren pup. Met flink tussen de regels door lezen hebben ze gewoon allemaal een slechte start gehad en moet je nog maar zien hoe dat afloopt. Ze worden opgevangen bij mensen met veel ruimte die ze amper hoeven uit te laten en dan krijg je dingen als 'met de poes thuis gaat het goed maar buitenshuis is onbekend'. Dan loop je nooit met die hond door een woonwijk en dat is nog maar een voorbeeld natuurlijk.

Natuurlijk verdienen ze in Bulgarije met het opnemen van die hondjes maar of ze echt socialiseren is de vraag. Nu gaan afgeven op 'erkende fokkers die de pups ook niet goed laten socialiseren' is flauw. Als de vereniging daar achter komt vliegen ze er uit.

Ja er moet wat gedaan worden aan broodfokkers maar het probleem wordt in stand gehouden door mensen die niet een paar maandjes langer willen sparen voor een pup. Nu komt dit probleem er ook nog bij. Ik zou graag zien dat voor elke pup er een bedrag bij komt waarmee je een hond in het buitenland onvruchtbaar kunt maken.

In het verleden is mij meermaals een hond aangeboden waarvan ik wist dat die in ons gezin zou passen. Als ons dat de komende tijd weer gebeurt dan nemen wij die hond waarschijnlijk maar ik begin niet een jonge hond uit het buitenland.

Triva

Je mag mijn tips ook letterlijk opvatten als tips. Waarom zo aangebrand, omdat ik je een paar dingen aanreik? Kun je nu echt geen onderscheid maken tussen vriendelijk en vervelend bedoelde opmerkingen? De honden die we nu hebben zijn hond nummer 6 en 7 (voor mij) en ik sta nog steeds open voor alle nieuwe informatie die ik onder ogen krijg. Opvattingen veranderen, methodes gaan daarin mee.

En huh??? waar haal jij een verwijt uit mijn woorden over de dalmatiër van je ouders? Ik zei alleen dat ik mij herinnerde dat jullie zo'n hond gehad hebben. En dat was ook het enige. Geen idee of de hond van je ouders gedragsproblemen had, zover ben ik niet ingewijd.

Mijn zus is zelf fokker (geweest... ze is er mee gestopt dit jaar). En dan hoor je wel eens wat. Helaas komt het dus voor dat de prijzenkast belangrijker is dan dat hondjes echt tot het uiterste gesocialiseerd worden. En mensen trappen daar in. Want... iemand die zoveel prijzen heeft, zal toch iets goed doen?

Broodfokkers zijn weer een ander probleem. Ik hoef niet eens onze provincie uit om die te vinden. Prijzen van 500 euro voor een pup, zouden alle alarmbellen al moeten laten rinkelen. Toen ik weer een hond zocht, heb ik die advertenties ook bekeken en je kunt er kort over zijn: niet doen. Al is het maar om die handel oninteressant te maken. (dus los van hoe de honden eraan toe zijn)

Wat betreft de voortplanting van buitenlandse honden: ik heb twee honden van twee verenigingen. Zodra teefjes oud genoeg zijn om te laten steriliseren, gebeurt dat vaak al in het buitenland. Jonge pups niet en dan krijg je de verplichting dat hier te doen. Ze doen vaak wat ze kunnen voor de honden die nog zwerven. Daar houden heel veel vrijwilligers zich mee bezig. Een van onze dierenartsen is zo'n dierenarts die vrijwillig naar het buitenland ging om honden te castreren/steriliseren. Dat is een moeilijke klus, want niet elke zwerfhond laat zich makkelijk vangen. Ik zou op zich niet tegen een bijdrage, verwerkt in de adoptiekosten, zijn.

Een organisatie verdient bepaald niet veel aan een adoptie. Wij hebben bijvoorbeeld 260 voor de jongste betaald. De oudste meen ik 230 euro. Daarvoor is ze verzorgd, een paar keer naar de dierenarts geweest voor alle vaccinaties en overgebracht naar Nederland. Geld wat overblijft wordt weer in de stichting gestoken voor diverse doeleinden. Kenmerk van een stichting is dat men handelt zonder winstbejag. Zo wordt er van geld wat in de kas zit, meer gedaan, zoals meebekostigen van dure operaties, als een gevonden hond dat nodig heeft. Soms wordt daar ook een extra donatie voor gevraagd, als het erg de pan uitrijst. Het adoptiebedrag is volgens mij hoger dan wat in Nederlandse asiels gevraagd wordt, dus daarom hoef je niet naar het buitenland.

Jaina

Wat betreft het zieligheidsgehalte, heeft dat voor mij totaal niet meegespeeld. Ik vind het achteraf een fijn idee dat we zo'n hond een thuis hebben kunnen bieden, maar het was niet het doel op zich. Wat ik zelf minder begrijp is dat mensen via zo'n stichting ook katten adopteren. Toegegeven, er zitten soms prachtkatten tussen, maar kittens en volwassen katten kun je in Nederland ook voldoende vinden.

Kaaskopje

Tja, ik vond jou niet aardig overkomen, het leek wel alsof je dacht dat ik nog in de jaren 80 leef waar het honden betreft en dat je mij daarvoor wilde waarschuwen, vooral dat 'en waarom dat achterhaald is'. Ik bereid alles goed voor dus dit ook en zo ook de dalmaat, het leek alsof je ook nog wist dat mij die dalmaat niet zo bevallen was. Ik weet niet hoever jouw geheugen strekt en als je dan zoiets zegt over dalmatiërs dan lijkt dat daar dus wel op.

Welnee:-)

Miscommunicatie dus. Dat is het jammere van deze manier van praten. Dan gaat het gauw mis.:-)

Okee

sorry dan.

buitenlanders

Ik ben het absoluut eens met Kaaskopje, dat stichtingen (de officiële dan) niet handelen uit winst en dat het minimale bedrag wat overblijft van adoptie inderdaad gestoken wordt in bijvoorbeeld operaties oid.

Hoewel ik het nobel vind, ben ik zeker niet voor honden uit het buitenland halen. Nee, ik zeg het fout, ik zou graag zien dat er een betere selectie gemaakt zou worden en niet inderdaad op het zielige kopje afgegaan wordt. Heb ik het even over oudere honden (hoewel wij zelf een zeer slechte ervaring hebben gehad met een pup van 15 weken uit Spanje, maar pups zijn over het algemeen met de juiste begeleiding toch te her-socialiseren). Ik ben beheerder bij een stichting die eigenaren helpt wanneer hun hond vermist is. We merken het precies wanneer er weer transporten naar Nederland zijn gekomen. Hond komt aan (en natuurlijk niet dubbel gezekerd, want och kijk nou hoe zielig)en weg is de hond als hij ook maar 1 cm ruimte krijgt. In bepaalde periodes is het aantal vermissingen op 10 honden, 8 buitenlanders. "ik dacht hij kan wel even los", "ik dacht hij gaat nooit over ons tuinhekje van 80 cm".....en legio andere voorbeelden. Zo'n hond is nagenoeg ook niet te vangen en dus moet er een vangkooi aan te pas komen, wat weer trauma oplevert voor de hond....in mijn ogen dus van hel naar hel, want zo'n beestje kan je nimmer meer loslaten lopen. Ik vraag mij dan echt af of zo'n hond het beter heeft in Nederland.....

Marktplaats zou een verbod op levende dieren moeten krijgen....

En wat broodfokkers betreft, zij voldoen aan de vraag. Simpel is dat. Geen vraag, dan snel ook geen aanbod meer of minder. Helaas is dat vechten tegen de bierkaai gezien de meeste mensen niet 8 maanden op een wachtlijst willen staan maar NU een pup willen en goedkoop natuurlijk met alle gevolgen van dien. En dan klagen

Wij hebben altijd een pup gehad vanuit een fokker. Yup, kost mega veel geld, absoluut, maar daar hebben wij dan ook eerst voor gespaard. Nu een herplaatser via een bemiddeling bureau van het ras. Ik wil overigens niet suggereren dat een hond bij een fokker, aangesloten bij een rasvereniging nimmer iets zal mankeren, maar een goede fokker fokt met de gedachte rasverbetering in plaats van ras vermeerdering....

mama2

Dat is idd ook vaak het probleem: mensen willen niet sparen, ze willen het nu en dan moet het maar zo.
Ik heb mijn dieren ook altijd gehad via fokkers aangesloten bij kynologenvereniging en dan betaal je het dubbele en je moet wat langer wachten, maar weet je wel dat deze mensen fokken om inderdaad het ras te verbeteren. Een kennis van mij heeft ook een hondje uit het buitenland. Enig dier, ik kan niet anders zeggen, maar hij kan geen geluid verdragen, kan slecht alleen zijn, sloopt alles en ga maar door. Met 10 mnd naar Nederland gekomen, lastige periode. Ik ben er ook niet voor om honden uit het buitenland te halen. Maar mensen zijn vaak ongeduldig en daar krijg je toch snel ellende van.

Maar we dwalen af :-)

Ja maar dat sparen

is toch niet aan de orde als je werkelijk geen behoefte hebt aan een rashond? Of nou ja... tenzij je ook voor 300 euro moet sparen, dan doe je dat wel natuurlijk. Ik vind de prijzen voor rashonden soms echt buiten proportie. Door mijn zus weet ik wel dat de kosten van een nestje behoorlijk op kunnen lopen en als er een keizersnee aan te pas komt, je de knip wel helemaal open kunt trekken. Omdat je niet bij elk nest de prijs naar beneden of boven kunt gaan bijstellen (dan zou iedereen met een duurder uitgevallen nestje blijven zitten), moeten ook álle mogelijke kosten ingecalculeerd worden. Maar als ik dan bijvoorbeeld op een site van een labradoodle-soort kijk en zie dat een pup 2250 euro moet kosten, zie ik dollartekens. Het is maar wat de gek ervoor geeft, denk ik dan.

Wij hechten niet zoveel aan een bepaald ras dat dat voor ons een heilig moeten is. De aanschafprijs van een raspup speelt hierbij wel een rol. Ik vind 1200-2200 euro voor een hond een hoop geld. Voor de liefde voor de hond en de band die je ermee hebt, maakt het totaal niet uit wat voor kaartje eraan hangt. Ik vind wel dat áls je graag een rashond wilt hebben, je ook moet accepteren dat er een bepaald bedrag voor gevraagd wordt. Wil je het dan toch voor minder, dan werk je bewust aan foute handel mee.

kaaskopje

De meeste pups heb je voor rond de 1000 euro. Labradorpups zonder poedelouders ook Die dure doedels worden ook nog vaak eerst gesteriliseerd ivm fokgevaarlijke doorverkoop en vanwege de anti-allergische vacht is de vraag hoog.

Ik vind de sneer naar fokkers nog steeds niet kunnen. Als je weet wie er verkeerd fokt en waar de prijzenkast belangrijker is dan het socialiseren dien je dat aan te geven bij de rasvereniging. Dat doet het ras geen goed. Daarbij zijn er heel veel fokkers die niet voor de mooi gaan maar voor het karakter maar wel een combinatie maken. Bij bijv heel veel grote honden moeten ze gewoon goed door de show zijn gekomen en op allerlei erfelijke afwijkingen zijn getest (soms zelf elk jaar opnieuw testen) en ja dat kost veel geld maar je kunt nog steeds ook gewoon fokken met en hond die én goed en mooi is én goed van karakter. Ik geloof er niet meer zo in dat er nog veel fokkers zijn die honden gebruiken die slecht van karakter zijn en alleen maar mooi. Ook naar het karakter kijken ze tijdens een show.

Over buitenlanders

Zoals ik eerder schreef, was het zielige hondjes element wat ons betreft niet belangrijk bij de keus voor een hondje uit het buitenland. Ik ben simpelweg uitgeweken naar dat kanaal, omdat Nederlandse asiels na láng spitten voor ons geen geschikte honden opleverden. Ik wilde een pup en dus geen volwassen hond, ik wilde bepaalde rassen niet... nou, dan ben je eigenlijk al uitgepraat wat onze asiels betreft. En als dan blijkt dat je via adopiestichtingen juist wel veel keus hebt, is voor mij de knoop snel doorgehakt. Als je dan eenmaal in dat wereldje zit, zie je hoe dat overschot aan honden ontstaat in bepaalde landen en vind ik het eigenlijk heel acceptabel dat 'we' hier een aantal van naar Nederland of andere landen halen. Wat is het alternatief? Dat ze daar eeuwig bij de opvang moeten blijven? Dat ze moeten blijven zwerven? Of dat ze massaal afgemaakt moeten worden? Alle drie de opties zijn voor mij niet acceptabel. Het mooiste zou zijn als de mentaliteit ten opzichte van honden eens zou veranderen in veel buitenlanden, maar dat gaat nog lang duren. Spanje bijvoorbeeld ligt hier maar een paar uur vliegen vandaan en toch zijn de verschillen groot. Zolang honden daar worden gezien als wegwerpartikel, pups letterlijk door ze tussen het afval te gooien of in een doos of los te dumpen en volwassen honden door ze op straat te zetten, of aan een hoge boom te hangen, blijft de noodzaak bestaan om honden van straat te halen, ze op te vangen en elders te plaatsen. Ik kan er dus echt niet tegen zijn, maar ik vind wel dat je je zoveel mogelijk moet proberen te verdiepen in de hond die je belangstelling heeft. Vraag wat de omstandigheden zijn, wat ze al kennen, vraag bewegende beelden (dat kan best met de mobieltjes van tegenwoordig), dat soort zaken.

De stichtingen van onze honden geven in hun informatie ontzettend veel aandacht aan het ontsnappingsgevaar van net geadopteerde honden. (Iedere 'tweedehands'-hond heeft dat risico overigens, dus ook uit een Nederlands asiel en ook bepaalde rassen zijn zeer wegloopgevoelig.) Er wordt enorm aangedrongen op een tuig en een halsband, zodat je op twee plaatsen de riem kunt bevestigen om zo het risico op ontsnappen te verkleinen.

Zeker niet op tegen

Ik ben er ook helemaal niet op tegen dat er hondjes uit het buitenland worden gehaald. Liever dat dan via een broodfokker gaan. En wat het aanbod in Nederlandse asiels betreft klopt het ook dat hier vooral 'moeilijke' honden zitten. Prima als je daar alle tijd en aandacht voor kan hebben maar als je dat niet hebt is het heel verstandig om inderdaad daar niet voor te kiezen.
Het fijnst is natuurlijk als je via via aan een betrouwbaar hondje kan komen maar niet iedereen zit al in hondenkringen of heeft veel connecties.
Dus dan is een hond uit het buitenland een acceptabel alternatief.

Voor mijzelf zou ik er niet vlug voor kiezen omdat ik sowieso de hond eerst wil zien. Een hond die al in den lande is en waar ik uitgebreid kennis mee kan maken om te zien hoe hij in een huiselijke situatie en op straat reageert zou ik wel weer overwegen. De afkomst maakt me niet zo veel uit maar ik zou nooit een hond van een plaatje kiezen.

Ik ken wel mensen die dat hebben gedaan. Je krijgt dan wat foto's te zien, een filmpje, een (geflatteerde) omschrijving en dan beslis je op basis daar van. Dat is verder allemaal prima verlopen maar die honden hebben best een aantal moeilijkere trekken. Dat is prima als je er alle tijd voor hebt maar in ons geval wat lastiger.

Maar goed ik heb absoluut verder niks tegen honden uit het buitenland of zo (mits de stichting betrouwbaar is natuurlijk maar dat geldt voor alles)

Tijd

Ja daar zeg je wat Jaina, je moet er tijd voor hebben. Dat ben ik helemaal met je eens. Wij zijn ook pas weer aan het avontuur begonnen toen mijn man in de WIA raakte. We hadden tot 7 jaar daarvoor onze laatste hond.

Het ingewikkelde van kennismaken met adoptiehonden is dat men ze liever nog niet laat overkomen als er niemand voor is. Opvangadressen liggen niet voor het oprapen. Toch wordt er ook gekozen om hondjes wel te laten komen, ook om de opvang daar te ontlasten en dan is er alle ruimte voor kennismaking en kijken of de klik er is, zoals ze zelf zeggen.

Wat bij de jongste hond iets anders is uitgepakt is haar formaat. De inschatting was dat het een kleinere hond zou worden dan de hond die we al hadden. Mijn dochters wilden dat graag. Dat is niet zo uitgekomen. Ze is ongeveer even groot en iets zwaarder. En ach... die extra centimeters zijn meer hond om van te houden .

vreemd

Ik kom alleen maar dieren uit het buitenland tegen die hier al zijn. Ze zijn dus ook bijna altijd rond de vijf maanden oud. Dit via bijv verhuisdieren.nl

Natuurlijk kan je dit gelezen hebben Triva

De Europese/Nederlandse regels zijn: met 12 weken de rabiësvaccinatie en na minimaal 3 weken op transport. Dus dat is 3 volle maanden (13 weken) en 2 weken op zijn vroegst. Dat jij alleen honden ziet die hier al zijn, kan ik alleen maar verklaren met dat je dan blijkbaar niet elke stichting kent en dus niet elke werkwijze. Als het bij onze twee onafhankelijk van elkaar werkende stichtingen normaal is om de honden niet eerst massaal hierheen te halen, is dat redelijk op feiten gebaseerd toch? Niks vreemds aan.

Kaaskopje

Dat zei ik niet, het leek er wel op dat JIJ dacht dat al die honden daar blijven en dat je ze alleen op afstand kan uitzoeken. Dat is dus niet zo. Er zijn zat hondjes hier in Nederland en ja ik wist dat ze met 15 wk pas de grens over mochten, dat had ik al eerder gezegd.

Hoewel

het niet de vraag was van TS, vind ik het wel interessant dit topic nu....

Kaaskopje, waar het mij om gaat is dat ik voor rasverbetering ben en niet vermeerdering. Dat laatste gebeurt dus bij de huis, tuin en keukennestjes wel. En helaas kost dat nu eenmaal geld....

Ik ben niet tegen honden uit het buitenland, maar de meeste "stichtingen" halen en halen maar en kijken gewoon niet naar wat nu echt voor de hond beter is. Ik begrijp absoluut het standpunt of een hond daar beter af is, maar aan de andere kant zie ik veel buitenlandse honden die gewoon door trauma nimmer in onze maatschappij gesocialiseerd kunnen worden en dan vraag ik mij inderdaad oprecht af wat nu beter had geweest voor de hond.

Er zitten zeker betere stichtingen bij, maar de meeste stichtingen praten een hoop en doen vrij weinig aan informatie verstrekken. Ik zie op facebook legio transporten binnen komen, zo uit de bench, op straat zonder enige lijn er ook maar aan. Sorry, maar dat maakt mij echt woest hoor. 1 cm ruimte.....

Triva

Dus...de organisaties die 5 maanden aanhouden, nemen dan flink de tijd. Hoe eerder hoe beter. Ik heb ook gezegd dat 'mijn' stichting ook wel honden hier heen haalt, maar het is niet hun uitgangspunt. Als het even kan worden honden pas voor vertrek klaargemaakt als er serieuze belangstelling voor is. Ik neem direct van je aan dat andere organisaties het anders aanpakken.

Ik zie nu trouwens ook pas je reactie over fokkers. Als ik een sneer naar rasfokkers wil uitdelen, heb ik daar reden toe en hoef ik niet af te stemmen met jouw mening toch? Het is een praktijkvoorbeeld. Ik heb niet gezegd dat deze mensen niet fokken op een goed karakter. Socialisatie en karakter zijn twee verschillende onderwerpen, die wel bij elkaar komen als de socialisatie het karakter beschadigt. Net als de opvoeding. Maar dat hoef ik jou niet te vertellen.

Ik bedenk me dat ik ook een voorbeeld ken waarbij is aangegeven dat er langzaam maar zeker agressief gedrag in een bepaald ras was geslopen en dat dat serieus aandacht verdiende. De rasvereniging is daar nooit op in gegaan.

Dat wij geen rashonden meer willen heeft voor een klein deel ook te maken met mijn/onze aversie tegen wat ik gezien heb van het wereldje van fokkers en tentoonstellingen. Ik word er niet vrolijk van. Ik heb dan liever een hond zonder al die fratsen. Maar dat neemt niet weg dat ik veel rassen erg leuk vind.

Kaaskopje

Een pup mag toch echt pas met 15 wk de grens over (dat is 3,5 maand) en wordt hier dus in NL eerst in een opvanggezin gezet. Tenminste dat begrijp ik van de organisaties waar ik van lees.

Ze weten dan ook meer van de hond en kunnen hem dan verkopen.

http://www.dapzelhem.nl/news/het-nieuwe-europese-dierenpaspoort.htm

rashonden

Over de rashonden en fokkers: ja daar is in het verleden heel erg veel fout gegaan. Ik heb er net het één en ander over gelezen maar ik geloof dat rasverenigingen momenteel heel anders te werk gaan en dat het nu veel beter gaat. Overigens bedoelde ik dat jouw zus die bewuste fokker had moeten aangeven en dat je dat niet nu moet gaan gebruiken als argument. Het zou zo moeten zijn dat een fokker, aangesloten bij een erkende rasvereniging de pups socialiseert volgens de eisen net zoals de inentingen en check door dierenarts. Als dat niet zo is geef je die fokker aan bij de rasvereniging en zal die er uit gezet worden. Dit allemaal om te zorgen dat pups via een rasvereniging iig het ras niet beschadigen. Dit itt de broodfokkers. Dat is dus weer de reden dat ze die doodles steriliseren omdat ze anders gebruikt kunnen worden voor de broodfok (momenteel zo ongeveer de duurste pups).

Triva

Triva in mijn reactie 68: De Europese/Nederlandse regels zijn: met 12 weken de rabiësvaccinatie en na minimaal 3 weken op transport. Dus dat is 3 volle maanden (13 weken) en 2 weken op zijn vroegst. ===

Is dit 15 weken of niet?

Verder... nogmaals: de organisaties waar ik onze honden vandaan heb, laten hun honden niet standaard eerst naar Nederland komen vóór er nieuwe eigenaars voor zijn. Jij hebt ándere organisaties gevonden met hún regels. Ik ken tot nu toe in íeder geval drie organisaties goed genoeg om te weten dat zij niet op voorhand honden hierheen halen. Van anderen zou ik het weer moeten nazoeken. Ik voel verder niet de behoefte om dit verder te herkauwen jij wel?

Over de rashonden en fokkers: ja daar is in het verleden heel erg veel fout gegaan. ===

Sorry Triva, er gaat nog steeds veel mis. Dat jij daar niet aan wilt, daar kan ik niks aan doen. Zoals ik meen ik al zei: ik vind het gemiddeld genomen niet zo'n fijn wereldje.

Overigens, of mijn zus al dan niet aangifte van een bepaalde situatie had moeten doen, bepaalt niet of ik het mag gebruiken als argument. Het gebeurt, dus ik mag het erbij halen.

Ik begin me gewoon af te vragen waarom je alles wat ik zeg tegenspreekt of waar ik kritiek op uit verdedigt. Kom ik aan iets persoonlijks?

Kaaskopje

Die laatste vraag is wederzijds Altijd tegen stamboomhonden en dure pups en extreem pro honden uit het buitenland met alle bijkomende opvoedproblemen door een zeer slechte socialisatie.

Nee hoor Triva

Ik ben niet tegen stamboomhonden. Ik heb er drie gehad. Een boxer, een keeshond en een engelse cockerspaniel. De twee honden van nu zijn onze eerste niet-rashonden. En ik ben ook niet extreem pro-buitenlandse honden, maar sinds ik er kennis mee gemaakt heb, heeft het wel mijn grote sympathie. Wat de opvoedproblemen betreft, moet je realistisch zijn en er niet vanuit gaan dat er geen problemen zullen zijn. Dat weet je van te voren gewoon niet zeker. Net zoals je dat ook niet zeker weet van een hond hier uit het asiel, of zelfs niet van hondjes die uit het nest naar een eigenaar gaan. Maar niet elke adoptiehond is een probleemhond. Zo kun je dat simpelweg niet stellen.