'Afmelden' voor eten

Ik bedoel

niet alleen dat ik wel flexibeler zou willen zijn, maar daar ook echt naartoe probeer te werken. Het is wel echt een doel van me.
Niet zo flexibel worden als ik stiekem zou willen, maar toch een heel stuk meer dan nu. Voor een groot deel is dat ook gewoon een keuze.
Een keuze tussen de moeite met veranderende plannen laten merken aan anderen of niet;) Maar door niet aan mijn eigen starheid toe te geven voelt het ook lichter, wordt het/ik ook daadwerkelijk minder star.

Angela

Man zit inderdaad regelmatig in overleg of is bezig met een opdrachtgever en komt er dan ineens achter dat t al laat is. Niet echt bewust,wel heel onhandig en ja...af en toe echt irritant. Zeker als er idd gebakken aardappelen of zo op tafel komen. Hij is zich er van bewust hoor, alleen nu vaker eerder melden.
Ik heb sinds een paar weken de stelregel. Wij eten om 1745 zodat de rest hier door kan gaan anders eet iedereen alleen. Regelmatig, de dagen dat ik vrij ben, bel ik even naar m om bv half 5 of hij nog overleg gaat hebben. Dan bak ik zijn aardappelen nog niet en kan hij die daarna vers eten.

Alleen eten komt hier wel regeLmatig voor,maar daar ben ik al wel al lang gewend omdat ik sowieso 1 x p week en soms 2 laat thuis ben, dan wachten ze niet en heb ik iets klaar gezet wat makkelijk gekookt kan worden door zoon. Of ik maak iets smorgens voor ik ga werken en neem t mee,dan eet ik op t werk.

Ik weet niet hoe het voor jou is, maar veel komt misschien ook voort uit je opvoeding of thuissituatie. Voor mij geldt dat wel.

Bij mijn ouders kon niets spontaan, zelfs niet als wij langs wilden komen. Dat had deels te maken met dat mijn vader zelfstandige was en deadlines moest halen, maar hij deed het zichzelf meestal aan dat die deadlines altijd een drama werden. Dus als we het waagden om vlak voor zo'n deadline spontaan aan te wippen, was je eigenlijk lastig. Maar ze konden sowieso niet goed omgaan met spontaniteit. Dus toen ik op mezelf ging wonen, moest dat natuurlijk radicaal anders. Niets was me te gek. Feestjes op een kamer van 10 m2 met 15 mensen bws. Later in mijn appartementje waar ik een welkomstfeest gaf voor de hele flat. Kom maar, gezéllig! Toen de kinderen er waren, was ons huis de zoete inval. Alles in het teken van: ik wil wél gastvrij zijn! Mijn man vond het wel eens wat teveel van het goede, maar ik vond dat we dat moesten doen omdat het leuk voor de kinderen was. Om eerlijk te zijn ben ik van karakter ook niet zo'n opgeruimd type die de deur altijd wagenwijd open heeft staan, maar ik probeer dat zoveel mogelijk te negeren.

Om eerlijk te zijn schrik ik nu ook wel eens als een van de dochters spontaan binnenvalt, maar die schrik zit 'm dan vooral in, in dat ik nog in mijn nachtpon op Ouders Online zit te typen, haha. Ze zijn uiteraard altijd welkom. Het idee dat je je eigen kinderen het gevoel geeft dat ze een formulier in drievoud moeten indienen voor ze op bezoek mogen komen....

Flexibel

Ik kook voor 4 personen, maar daarvan kunnen er meestal ook wel 5 eten, alleen krijgt iedereen dan een beetje minder. En er zijn altijd wel tomaatjes enzo waar het eventueel mee aangevuld kan worden. En anders staat er nog wel soep in de kast, of is de supermarkt 5 minuten fietsen, dus kan er zo iets anders gehaald worden, of aangevuld worden.
En dat eten voor 4 personen krijgen we met 3 soms ook nog wel op. En anders gaat het in een bakje en eet iemand het de volgende dag als lunch.

Dus mensen meer of minder is nooit een probleem. Wel vind ik het erg prettig om van vertragingen ed op de hoogte gebracht te worden zodra ze bekend zijn, maar dat is meer omdat ik het fijn vind om te weten, dan dat het nodig is omdat ik anders in de knoop kom met de hoeveelheid eten.

Lilian

"Niet echt bewust,wel heel onhandig en ja...af en toe echt irritant. Zeker als er idd gebakken aardappelen of zo op tafel komen. Hij is zich er van bewust hoor, alleen nu vaker eerder melden.
Ik heb sinds een paar weken de stelregel. Wij eten om 1745 zodat de rest hier door kan gaan anders eet iedereen alleen. Regelmatig, de dagen dat ik vrij ben, bel ik even naar m om bv half 5 of hij nog overleg gaat hebben. Dan bak ik zijn aardappelen nog niet en kan hij die daarna vers eten."

Ik snap dit eerlijk gezegd niet. Waarom maak je zijn probleem jouw probleem? Als hij onverwacht (of toch verwacht) later komt, dan schuift hij zijn bord toch gewoon in de magnetron? Je bent toch niet zijn ingehuurde kokkin? Waarom vind jij dit irritant en heel onhandig?

Als dochter thuiskomt

maken wij ook altijd iets wat zij lekker vindt. Ze houdt bijvoorbeeld van stamppot andijvie. Daarom wil ik echt weten wat de plannen zijn. Het is dus een wekelijks, of twee-wekelijks terugkerend onderwerp via whatsapp: Kom je thuis? Antwoord: jaa. Eet je mee? en dan jaa of nee.

De laatste maanden dat mijn oudste dochter nog thuis woonde, waren wat eten betreft altijd rommelig. Ze gaf het te laat door en dan zaten we toch met wat te royaal gemaakt eten, of met irritatie omdat ze weer eens vergat te zeggen wat de bedoeling was. Op een gegeven moment hebben we gezegd dat we geen rekening meer met haar hielden als ze 5 uur geen bericht had gestuurd als ze thuis wilde eten. Omgekeerd dus eigenlijk. Dat werkte in haar geval beter.

bij vertraging

Eet man alleen.
Ook als hij rechtstreeks uit zijn werk gaat trainen. Ik eet alleen als ik vroeg train. Enz.

Als iemand in het weekend weg is en bv om 18.00 thuiskomt wordt er gewacht. 19.00 niet meer. De kinderen hebben vroeg honger.

Principe

Het maakt praktisch gezien niet zoveel uit, maar het gaat om het principe. Als je met elkaar een huis deelt, houd je rekening met elkaar. En meld je dus even of thuis eet of slaapt, wanneer je werkt of een feestje hebt. En natuurlijk kan er dan altijd iets onverwachts gebeuren, maar dat is meer uitzondering dan regel.

Inplannen

Ik ben er ook zo eentje die van te voren wil weten wie er mee eet en hoe laat. Ik vind het niet erg om 2* te koken of om op te warmen maar ik wil wel weten waar ik aan toe ben.

Tijd

Wij eten meestal om 18:30. Mijn man en ik wisselen koken af, het is afhankelijk van wie eerder thuiskomt. Zo 1x per week probeer ik laat door te werken en dan ben ik niet voor het eten thuis. Mijn man wacht dan niet uiteraard. Ik warm dan later wat op (als er wat over is).
Met mijn oudste kinderen heb ik de afspraak dat ze doordeweeks om 18:00 thuis zijn tenzij ze me laten weten dat het later wordt. Als het later wordt en ze 's avonds wegblijven dan moeten ze dat dus even doorgeven. Dan weet ik dus ook dat ze niet voor het eten komen. Dat werkt op zich prima.

Wachten

En we wachten eigenlijk nooit. We eten sowieso niet super vroeg en de kleintjes hebben dan echt honger. Als mijn man een half uur later is dan kan hij dan wat opwarmen maar we gaan wel gewoon alvast aan tafel.
De oudste kinderen komen ook wel eens om 19:00 of zo pas thuis en hebben dan nog niet gegeten. Dan wachten we ook niet. Maar uiteraard zet ik wat apart voor ze en dan kunnen ze dat dan opwarmen.

ijsvogeltje

Omdat ik t prettig vind de dagen dat t kan wel samen te eten, gewoon gezellig?? Als we zitten te wachten is dat soms irritant dat hij dan belt van oeps...kom net uit bespreking.

Dan bakt hij ze zelf wel op hoor, geen probleem.

Hier vier behoorlijk grote eters dus als er iemand extra komt die ook nog eens een flinke eter is dan hebben we gewoon te weinig. Ja dan kun je een blik groente opentrekken, soep vooraf en als dat nodig is dan doen we dat natuurlijk.

Oudste is sinds hij studeert veel vaker te laat thuis voor het eten en heel soms eet hij daar. Omdat ik doordeweeks maar 2x boodschappen doe is melden om 17 uur of je wel of niet mee eet sowieso te laat. Jongste moet twee keer per week vroeg werken 's avonds dus soms ben ik zo laat thuis dat ik het eten niet eens op tijd klaar heb. Dan is het wel handig als er nog een portie over is of ik heb wat in de vriezer.

Momenteel vries ik dus wel eens eten in en als het niet invriesbaar is dan gebruiken we het de dag erna of nog een dag later (ik houd eigenlijk 48 uur aan).

Niet mee eten is dus hier een minder groot probleem dan extra eters maar blijkbaar ligt dat aan de 'gebakken aardappelen'?

Normaal

Hier is het eigenlijk heel gewoon om even te laten weten of je wel of niet komt, mee eet of wat dan ook. Dat heeft niet zozeer met aangepaste porties te maken of met verstoring o.i.d. Maar meer met elkaar informeren zodat de anders niet in het ongewisse blijft. Nu wordt dat wel eens incidenteel vergeten en dan is het ook geen probleem maar over het algemeen houden we ons daar wel aan. Waar heb je anders een gezinsapp voor Dus dat eigenlijk!

elke dag is anders

hier eten we nooit elke dag op hetzelfde tijdstip, al zou ik dat zelf wel fijn vinden, althans doordeweeks. In de praktijk komt het er vaak op neer dat onze zoon en ik eerst eten en mijn man een hele tijd later ivm zijn werk. Ik warm zijn portie dan naderhand op. Dat doe ik ook met gebakken aardappels, die gaan in een ovenschaal en zodra ik weet dat mijn man onderweg is (hij belt voordat hij in de auto stapt), zet ik de oven aan.

Op de dag zelf afmelden voor het eten gebeurt niet vaak, extra eters ook niet overigens. Meestal worden dit soort dingen een of meerdere dagen van tevoren al gemeld. Maar mocht er onverwacht toch een extra eter zijn, dan is er hier altijd wel iets in huis om ook op tafel te zetten zoals wat extra groenten (blik of rauwkost) of een blik soep dat snel opgewarmd kan worden.

Mee-eten gebeurt hier meestal door aanhang van kinderen, dat hoor ik meestal wel ergens in de loop van de dag. Soms ook op het moment van koken, past altijd wel. Ik kan geen normale hoeveelheden koken. Tijdstip van eten ligt meestal ergens tussen half 6 en half 7, wie later komt, moet dan maar even warm maken. Komt ook regelmatig voor dat kinderen niet thuis eten, ook dat melden ze vaak wel even 's middags. Ik vind alles prima, maar ik vind alleen eten niet gezellig, dus pas etenstijd zo aan dat Ik in ieder geval een maatje heb...

hangt ook wel een beetje van de gezinsgrootte af denk ik

Wij zijn een klein gezin (2 volwassenen en 1 18 jarige). Daarbij zijn man en kind geen grote eters. Dus ja, het eten is wel enigszins afgepast, want anders veel te vaak eten over. En enorme voorraden van van alles en nog wat in huis, is ook niet echt een optie. Ik denk dat het in een groter gezin makkelijker is. Ook voor evt overgebleven eten waar dan altijd wel iemand is die het de volgende dag als warme lunch kan nemen. Bij ons zijn man en kind sowieso doordeweeks overdag niet thuis. Ik 1 dag en dan neem ik wel eens een kliek van de vorige dag als lunch (lekkerder dan brood). Maar voor de overige dagen is het niet echt een optie, niemand die in de gelegenheid is dat te eten.
Als het heel regelmatig voorkomt dat iemand blijft eten (kwam eind basisschool wel regelmatig voor), dan anticipeerde ik daar wel een beetje op. Maar nu is dat anders. Natuurlijk heb ik wel een blik soep in de kast en een pak diepvriesdoperwten. Maar dat past nou niet zozeer bij bijv. de moussaka ovenschotel die ik voor 3 personen heb gemaakt. Anderzijds vind ik het geen punt als we bijv. a/v/g eten om onverwachts wat meer aardappels te schillen, het vlees te delen en het pak diepvriesdoperwten erbij klaar te maken.

Waarom ik zijn probleem "mijn" probleem maak

Hierboven te lezen dat de de te laat komende man ook wel zelf zijn eten warm kan maken. Dat het wel netjes is als je met elkaar een huis deelt je even laat weten dat je wat later bent.

Gelukkig delen wij méér dan een huis en laat man nu meestal goed weten dat hij later is.
Zeker toen de kinderen nog veel jonger waren maakte ik zijn eten warm, dan kon hij nog even aandacht besteden aan de kinderen voor ze naar bed gingen.
Gaf hij de jongste de laatste fles voor het slapen gaan, maakte ik met oudste "samen" papa's eten klaar. Als hij dan zat te eten had hij dochter als tafeldame terwijl ik jongste in bed stopte.
Inmiddels zijn de kinderen pubers en maak ik in voorkomende gevallen nog steeds zijn eten warm of bak het af. Kan hij snel nog even de wifi fixen, zodat dochter verder kan aan haar verslag of de schade aan een fiets bekijken, zodat ik net voor sluitingstijd nog een onderdeel kan halen als hij zit te eten en dan daarna kan klussen aan een fiets.

We zijn namelijk SAMEN verantwoordelijk voor een gezin en in voorkomende gevallen doet iedereen waar hij/zij goed in is. Efficiënt doen wat nodig is, zodat er nog wat tijd overblijft om samen het journaal te kijken of een wedstrijd.

Jaja H-a-t

Toch komt het al met al wat krampachtig jaren '50 over. Ik neem niet aan dat iedere als je man zich niet afmeld voor het eten de wifi ook gefixt moet worden of de fiets gemaakt moet worden. Dit is gewoon jullie rolverdeling en als jij dat prima vindt, dan: Wat is het probleem?
En dan is het toch prima dat iemand anders zegt: nou die mocht toch echt zelf zijn eten opwarmen.

Zo gaat het hier overigens ook. Wie laat is vindt eten in de pannen of in de oven. En mag dat op een bordje in de magnetron doen. Wij eten altijd tussen kwart voor 7-7 uur en wie thuis is kookt. De ander schuift aan of zoekt het zelf uit.

Tuurlijk niet Ginny

Ik viel een beetje over dat samen een huis delen. Alsof je alleen maar een huis deelt en niet nog meer. Ik heb het ook over voorkomende gevallen dat......
Heus niet iedere keer. Dat hij laat is dat dat gebeurt, maar als het zo is dan.......

Nou maak ik voor de laatkomers meestal wel een bord klaar dat zo in de magnetron kan. Dan is het grootste deel van de afwas en de keuken aan kant en blijft er nog wat meer samen-tijd over als dat ik dat niet doe. Samen afwassen kan ook, weet ik, maar ik zit toch liever samen (met een pot thee op het lichtje) nog een poosj en op de bank dan alleen. Of klinkt dat ook TE jaren 50?

kost toch geen tijd?

Uit de pan op bord scheppen en in de magnetron schuiven kost net zo weinig tijd voor de laatkomer. Of gaat het om de pannen? Die kan mijn man ook prima afwassen als hij ze leeg heeft geschept. Ik ga verder niet bepalen wat iemand op zn bord moet doen en hoeveel.

half a twin

Ik denk dat het er vooral ook over gaat, dat de meesten het wel fijn vinden om dagelijks een moment samen/met elkaar te hebben. Dat kan en is vaak het avondeten. Als dat vaak/meestal niet kan (man laat thuis van werk, of een kind sport, of een kind bijbaantje vakkenvullen o.i.d), dan zoek je naar een ander moment om even bij elkaar te zijn.
Maar verder vind ik persoonlijk dat als er geen redenen zijn om niet op de gebruikelijke tijd aan tafel te schuiven, iedereen er dan ook gewoon moet zijn (incidentele uitzonderingen daar gelaten).

Wat dienstelijk

Het komt wat over alsof je je ziel en zaligheid in het dienen/schoonmaken hebt gelegd denk ik; alles zoals het "hoort". Ik snap je punt, maar vraag me wel af of dat in de praktijk ook zo is: jij 3 minuten werk aan het eten, hij het huiswerk. Maar je punt van samen tijd hebben vind ik an sich een goed punt want veel mensen verliezen zich daarin met opgroeiende kinderen.

Samen

Je kan ook met je thee bij je man aan tafel gaan zitten als hij zijn opgewarmde hapje eet.

Doe ik ook wel eens, zonder thee dan.

Als iemand graag gezelschap wil hebben snap ik niet helemaal dat die dan op de bank gaat zitten wachten tot die man klaar is met eten. of je gaat naar hem toe, of je neemt hem inclusief bord mee naar de bank.

Samen

Pug misschien wat minder letterlijk lezen.
We zitten ook wel samen, hij met zijn bord ik met mijn thee. Er zijn vele variaties te bedenken. Ik zit niet op de bank te wachten of zo tot hij klaar is.
Maar als de eerste shift hier gegeten heeft ga ik verder, de vaat in de afwasmachine, een doekje over het gasfornuis. En ja dan schep ik een bord vol, dan kunnen de pannen ook in de vaatwasser en kan dat ding alvast draaien. Dat ene bord van de late eter kan dan de volgende dag bij de vaat.