Zorgen maken als je kind ziek is

ik hoor van vrienden die in Italie, Frankrijk, Engeland, Canada, Duitsland etc wonen/gewoond hebben dat de zorg daar beter georganiseerd is, meer en makkelijker te bereiken, vriendelijkere hulp dan het snauwerige cb, huisartsen die nog wel naar patienten komen (waarom is dat in NL niet meer ??), dat je als patient serieus genomen wordt.

De diverse ervaringen zijn werkelijk opvallend negatief.

Bezorgd of overbezorgd

Daar zit ergens een grens en die ligt bij iedere ouder ergens anders toch?
Als een moeder zich zorgen maakt omdat b.v. haar baby slecht drinkt heeft ze weinig aan een "nuchtere" reactie: "Ach joh, dat geeft niks, haalt de baby wel weer in."
Ik maakte mij geen zorgen als mijn baby eens een dagje minder dronk. Het was hollands welvaart met een geboortegewicht van 8 pond. Mijn vriendin had een 7 maands baby van nog geen 4 pond. Ik begreep haar bezorgdheid best.
Ik zou haar echt hebben gekwestst als ik haar zorgen had "weggewuifd." Ze was nier overbezorgd, ze maakte zich zorgen.

Ik...

Ik maak me niet zo gauw zorgen. Ik weet redelijk goed waar je echt op moet letten. Ik laat mijn kind niet graag alleen als hij ziek is. Zelfs als hun superzorgzame papa bij hem is, voelt dat gewoon niet goed. Ik kom ook weinig bij de huisarts. De jongste (4 jaar) is volgens mij alleen geweest omdat hij een gat in zijn hoofd had. De oudste is niet vaak ziek maar moet altijd door naar kinderarts en krijgt dan een rits onderzoeken.
En nuchtere ik was helemaal in paniek bij zijn eerste koortsstuip. Ik wist dat het een koortsstuip was maar het voelde alsof hij dood ging. Echt doodeng. Gelukkig een hele lieve huisarts die mij opving en die aangaf dat zijzelf als huisarts slechts één koortstuip had gezien maar dat ook erg griezelig vond.
De oudste is ook ooit doodziek opgenomen in het ziekenhuis, uit de bloeduitslagen kwam in eerste instantie niets naar voren, kreeg daar 4 koortsstuipen (maar ja, het kon ook wat anders zijn) en dat de kinderarts niet naar huis wilde gaan, stemde me niet erg gerust... Daar in dat ziekenhuis kreeg ik mijn eerste kind, maar twee-en-een-half jaar later werd ik in dat ziekenhuis, naast mijn doodzieke kind, écht moeder. En toch heb ik toen nooit gedacht dat het niet goed kwam. Dat is een soort basisvertrouwen.

Mwah sini

Volgens mij was ik de eerste die reageerde op je posting over zieke zoon. En ik, "nuchtere Hollander" heb volgens mij als advies gegeven hem schandalig te verwennen. Dat klopt dus al niet met het "niet zeurenbeleid". Echt ziek = echt ziek hoor, ook voor een kaaskop als ik. Maar een stevige loopneus valt daar beslist niet onder, dan zou ik altijd wel een kind thuis op de bank hebben met een dekentje en een stapel strips.
Wellicht is er hier in NL wel sprake van enige stoerdoenderij over ziekte. Maar gezien het aantal vragen in deze rubriek over gewone ziekteonderwerpen geeft al aan dat het met die zogenaamde nuchterheid reuze meevalt.

En toch

verschilt het per ha en hap.
Mijn doodzieke kind met 40 graden koorts werd wel bezocht door de arts van de hap. Om 3 uur in de nacht. Ik hoef niet te soebatten bij de assistente (ha of hap)of ik alsjeblieft langs mag komen met mijn kind (zoals ik van anderen wel eens hoor), ik mag komen als ik dat nodig vind. (en meestal blijkt er dan ook iets te zijn)
Ook met de zorg moet je blijkbaar geluk hebben. En ja, dat is een verkeerde zaak, maar het is dus niet overal slecht. Ik kan me niet voorstellen dat mijn ha (en assistente) de enige is die zo 'makkelijk' is.

Maar de heerlijkheid van dit forum

is toch juist dat je al je zorgen kunt bespreken zonder dat daar gelijk consequenties aan vast zitten.
Je hoeft niet meteen een dokter te bellen, en alleen de reacties (hart onder de riem) e.d zijn gewoon fijn....
Laten we dat nou vooral toch zo houden.

Ik vind het een fijne uitlaatklep voor al je zorgen en overpeinzingen, ongeacht of ze op dat moment, of achteraf nou zo nodig waren....

Ik snap heel goed dat sinilind de behoefte voelt om zich te verdedigen, maar het zou niet nodig moeten zijn.

Ik vind het wel een beetje vingertje wijzen......

Nuchtere hollander

Ik ben waarschijnlijk ook zoń nuchter hollander, maar zit met de jongste twee wel bij elke hoest of vlaag oorpijn bij de dokter. Om het te laten controleren, of de longetjes nog schoon zijn en of de oren niet ontstoken zijn. Gewoon voor de zekerheid. Misschien overbezorgd, misschien gewoon voorzorg.

Sini

gewoon je instincten volgen hoor! Dat nuchtere, niet zo gauw zorgelijke, dat heeft er mede voor gezorgd dat ´men´ het niet zo nodig vond om de bevalling eerder bij mij op te wekken of een sectio te doen (nee, want ik piepte niet zo hard al voelde ik me zo onrustig als de pest, lekker stoer, lekker nuchter)..

Een leven van je kind is dat toch echt niet waard! Dus luister naar je gevoel (en toets je gevoel evt. hier op het nuchtere forum )

Er is niets stoers aan als je kind alleen maar zieker en zieker wordt en jij je machteloos voelt.

Hoop dat het nu goed met hem gaat!
Mien

Riak

Zorgen maak om zoiets als griep).

Pfff, meid je weet niet wat je zegt. Kinderen die zwak en niet sterk genoeg zijn kunnen doodgaan aan griep.
Het is gezond dat je als mam bezorgd bent.

marifan

Ik ga...

Ik ga naar de huisarts als ik denk dat hij/zij er ook daadwerkelijk iets aan kan doen (medicijnen voorschrijven, doorsturen naar kinderarts).
Dus niet met een paar dagen hoge koorts, maar wel als het kind écht doodziek oogt, suf is etc.
Niet met een buikgriepje, wel als je denkt dat uitdroging een reeel gevaar aan het worden is.
Niet met twee dagen oorontsteking, wel als het na drie dagen nog niet over is (oorontsteking is meestal viraal, AB helpt dan niet; wel als het na drie dagen niet over is, dan is het meestal bacterieel).
Niet met een flinke verkoudheid/hoesten, wel als dat langer dan 4 weken duurt of als het kind nog maar een paar weken oud is.
Niet met de gewone kinderziektes (bv waterpokken, zesde ziekte, etc) wel als het kind echt doodziek oogt (roodvonk).