Zijn dbc's altijd verplicht?

Beetje makkelijk tinus

Er staat wel een knipoog bij, maar toch lijkt het te insinueren dat mensen die niet zomaar gaan wijzen niet zelf willen nadenken. Tuurlijk is zelf nadenken niet verboden, ik zei niet voor niets dat je alle ongenuanceerde meningen mag hebben die je maar wilt. Waar het om gaat is dat dat niet zoveel zoden aan de dijk zet. Zie het nu afgeronde onderzoek over de thuisbevallingen. Er waren heel wat lieden die zelf gingen nadenken en daarbij tot de conclusie kwamen dat de thuisbevallingen (immers typisch Nederlands) vast wel een negatieve invloed zouden hebben op die perinatale uitkomstcijfers. Maar ondanks dat leuke gedenk blijkt dat toch niet zo te zijn. En dat kan met andere zaken waar de zelfnadenkers nu naar wijzen ook zo uitkomen. Of niet, maar dat is dan nog lang geen bewijs dat ze zo goed konden denken.
Op de andere kant ("Een arts heeft voorschrijfvrijheid, een apotheek heeft afleverplicht, en de verzekering komt er niet aan te pas") ga je niet meer in, terwijl je mij uitlegde dat ik het allemaal niet zo goed begreep, een en ander verwarde, en dat wat ik beweerde niet helemaal- en soms zelfs helemaal niet- klopte. Not nice.
Kari

Wat dingen

Kari:
"Er staat wel een knipoog bij, maar toch lijkt het te insinueren dat mensen die niet zomaar gaan wijzen niet zelf willen nadenken."
Ach, dat is wat je het zelf noemt: een insinuatie. Mss is het beter om het positief te interpreteren: Zelf nadenken, met de juiste slag om de arm, is goed.

Kari:
“Een arts heeft voorschrijfvrijheid, een apotheek heeft afleverplicht, en de verzekering komt er niet aan te pas.” Ja, als niemand om al of niet vergoeden maalt. Als je echter wilt dat je verzekering de kosten op zich neemt dan zul je daar in sommige gevallen toch echt rekening mee moeten houden en vooraf toestemming moeten vragen."
Duh. Het gaat om die 'sommige gevallen'. Dat is namelijk wat het is; sommige gevallen. De norm is, dat er geen toestemming nodig is, en dat is maar goed ook, want anders zou dat er ruwweg op neerkomen dat al het werk dat een arts doet, wordt overgedaan door de verzekeraar.

Kari:
"(Heel recent zelf nog meegemaakt. De specialist zei: voor we kunnen starten eerst kijken of het bloed goed is, en dan moeten we nog toestemming van de verzekering hebben."
Tsja, ik weet niet wat voor behandeling het is, en wat de specialist bedoelde. Maar een machtiging moet je ZELF aanvragen, dus dat kan er niet aan de hand zijn geweest. Het blijft bovendien je eigen verhaal, zonder verwijzing naar een of andere regeling, of details van het probleem. Mss was het probleem, dat je ziekenhuis geen contract heeft met jouw verzekeraar, wat tot interessante problemen leidt, maar niet zoveel te maken hefet met dbc's of controle op de inhoud van je behandeling.

Kari:
"Er is ook jurisprudentie dat verzekeraars niet zondermeer alles wat artsen doen/voorschrijven hoeven te vergoeden. "
Tsja, ik mis allerlei details, wat komt omdat je geen link geeft waar dit citaat vandaan komt, of context. Not nice ;-)

Dbc's

Een dbc is een diagnose behandel combinatie. Dat wil zeggen dat er gedefinieerd wordt wat de diagnose is, bijvoorbeeld diabetes. Daarna wordt de behandeling gedefinieerd, bijvoorbeeld poliklinisch. Dat is het. Meer dan dat doet de arts niet met de DBC. Hij gaat wel verder met de zorg, en besluit dat er een diabetesverpleegkundige gezien moet worden, een dietiste, en dat er bloed geprikt moet worden. Al die dingen worden apart geregistreerd, en achter de schermen door systemen op basis van patientnummer aan elkaar gekoppeld. Dat is hoe het gemiddeld gezien gaat.
Hier zit nog een heel traject van automatisering, informatievoorziening naar de zorgverzekeraar, prijsafspraken en indexeringen achter, uiteraard. Maar daarmee is de gemiddelde arts niet bezig. In dit traject heeft afwijking van de "normale" dbc geen gevolgen, omdat de prijs bepaald wordt op basis van de gemiddelde dbc van het vorige jaar. Als er dus totaal 1000 dbc's zijn, waarvan 100 met verrichting x dan wordt 0.1 verrichting x meegenomen in de prijsberekening.

Dan zijn er nog een aantal uitzonderingen, zoals bijvoorbeeld een aantal plastische chirurgie dbc's, waarvoor een verzekeraar eerst toestemming moet geven. En een flinke lijst geneesmiddelen waarvoor eerst een machtiging afgegeven moet worden. Zoals je zou verwachten zijn dit soort uitzonderingen vooral van toepassing op hele dure dingen.

Er zijn nog maar een beperkt aantal dbc's die werkelijk rechtstreeks verrekend worden met de zorgverzekeraars. Het overgrote deel valt nog steeds onder een paraplu waarbij ziekenhuizen (voor de GGZ gelden andere regels) een stuk vaste kosten vergoed krijgen en een stuk variabele kosten.

Ik heb de discussie hierboven maar gedeeltelijk gelezen, omdat het in de financiële praktijk van het ziekenhuis niet zo is dat behandelprotocollen grote invloed hebben. Grote veranderingen die onder discussie zijn zoals de perinatale sterftecijfers hebben vaak wel een financiële achtergrond, en zijn vaak bedoeld om meer geld los te krijgen voor innovatie. Die geldstroom staat meestal los van de directe DBC facturatie, en wordt apart geregeld. Pas als dingen "normaal" zijn geworden worden ze opgenomen in de facturatie regels.

Dit kleine stukje financiën/politiek/zorg is al 10 jaar mijn werkgebied en ik praat hier dagelijks over met artsen en bestuurders van ziekenhuizen. Dat wil dus ook zeggen dat de GGZ en de huisartsen zich buiten mijn blikveld bevinden.