Werken met longontsteking?

Tussenoplossing

Natuurlijk moet je i.v.m. die lange reistijd niet naar je werk gaan. Dat kost zeker teveel van je krachten/energie.

Maar thuis wat werk doen zou toch geen probleem moeten zijn.

Zolang je jezelf maar goed in de gaten houd. Voel je je minder dan doe je even niets of weinig. Maar heb je een dag dat je je best redelijk voelt dan zou je best wel wat werk thuis kunnen doen. Je kunt helemaal zelf je tijd in delen i.c.m. voldoende rust.

In ieder geval beterschap.

JOER.

Doei

Mayvan, ik zou het erg op prijs stellen als je je niet meer met mij en deze draad bemoeit. Ik vind je behoorlijk vervelend.

Precies

Daarom vráág ik je ook om weg te blijven. Jouw stijl bevalt me niet.

Mayvan

Als je deelneemt aan een discussie is het heel handig om de andere postings te lezen. Daarin lees je dat de huisarts niet wil dat ughe ughe werkt, en diverse ervaringsverhalen, waaruit ook blijkt dat je goed moet uitzieken van een longontsteking. Als ughe ughe al helemaal buiten adem is na een aanvaring met haar zoon, dan lijkt werken me nog even niet handig.

Weer aan de slag

Inmiddels ben ik weer voor de ochtenden aan het werk. 's Middags lig ik dan thuis onderuit om bij te komen.
Hoesten doe ik bijna niet meer, dus ik denk dat de longontsteking op zich weg is. Vooraf heb ik nooit een idee gehad hoe slopend zo'n longontsteking is zeg, zelfs niet als ie al over is. Kennelijk wist bijna de hele wereld meer van longontstekingen dan ik, ik ben overal overstelpt met goede raad om vooral uit te kijken.
Hier ook bedankt voor de goede raad, het is zeker nuttig geweest want ik was mezelf waarschijnlijk 3 keer voorbij gelopen, met alle mogelijke gevolgen van dien.

Vitaal orgaan

Nee ughe-ughe, het is zo vanzelfsprekend dat al je lichaamscellen de hele dag van zuurstof worden voorzien dat de meesten van ons daar niet meer bij zullen stilstaan. Maar zonder longen houd je het nog geen uur, wat zeg ik, aanmerkelijk korter dan een uur, uit.

Dat is ook een deel van het herstel had ik begrepen; heel veel delen van je lijf hebben het tijdelijk met te weinig zuurstof moeten stellen. De schaarste werd verdeeld. Vandaar de algehele herstelbehoefte.

Nogmaals dank

Nogmaals dank voor alle (ervarings)verhalen. Ik heb weer heel veel bijgeleerd over longontsteking. Dit had ik allemaal niet teruggevonden op wikipedia!
Nu óp naar volledig herstel, maar rustig aan dus.

Ughe-ughe

Houd er wel rekening mee dat je nog wel een tijd erg moe zal blijven, en geef daar dan ook gewoon aan toe (op advies van mijn huisarts)

Hij vertelde dat je op 8 tot 12 weken herstel moet rekenen, en dat klopte bij mij wel. Na een week of 8 was ik 's avonds niet meer zo vreselijk moe en na 3 maanden merkte ik met sporten dat ik weer op m'n oude niveau zat.
Maar na 6 weken was ik kroop ik na het avondeten nog op de bank terwijl m'n man de kinderen naar bed bracht, en na 4 weken zat ik huilend op de verjaardag van m'n dochter, omdat het enige wat ik kon doen was een beetje op een stoel zitten kletsen, terwijl de visite drinken en gebak uitdeelde.
Maar het komt echt goed. :-)

Moehoe

Nou, de longontsteking op zich is genezen verklaard. Maar wat ben ik moehóe. Een ochtendje werken (+reizen) staat garant voor een middag met een dekentje op de bank. Dus ik zit nog grotendeels in de ziektewet, helaas. De HA zei dat dit fijne verschijnsel máánden kan duren. De Chinees doet dus goede zaken hier want veel energie om het avondeten te verzorgen heb ik niet, beetje kinderen halen en brengen en eigenlijk is dat al te veel inspanning...

Aanvulling

Huh, is ie al verzonden.
Wat ik nog wilde zeggen: jullie hebben dus niets teveel gezegd over die vermoeidheid.

Conditie versneld verbeteren, kan dat?

Ja, en nu de vraag waarop ik het antwoord al weet: Hoe knap ik versneld op? Wondermiddelen? Moet ik toch op de hometrainer gaan zitten, ook al ben ik daarna volledig uitgeteld?
Ja, ik ben het zat om voornamelijk te niksen en te gapen. Ik wil ook 365 kastjes opruimen, zo haal ik mijn target niet! Mijn slaapkamer is nog maar half behangen, op deze manier duurt dat nog heel lang, ik wil verbouwen... gaat allemaal niet lukken op deze manier.

Niet.

Geduld. Lief zijn voor jezelf. Juist geen hometrainer. Maar rust. En goed eten. Dus, geen chinees, maar zoveel mogelijk vitamines. En als je toch 'actief' iets wil bijdragen: fluks naar de drogist, en supradyn extra of iets dergelijks halen.
Het fijne van die 365 kastjes, is dat ze vanzelf weer rommelig worden. Dus je hoeft ze niet op te ruimen. Nergens voor nodig. Het fijne van die verbouwing is, dat je nu je moet rusten, heel goed plannen kunt maken. Daar gaat die verbouwing over een half jaar heel soepel van lopen. Overigens, wie gaat nu verbouwen als het najaar is? Dat doe je toch in het voorjaar? ;-)

Echt niet?

Eh, dank voor je peptalk. Mijn hoofd wil wel van alles doen, alleen mijn lijf niet. Lastig. Overigens eten wij veel Chinese vitamines, als je goed kiest bij de Chinees dan heb je een overdaad aan groente!
Vitaminepillen was ik dan maar mee begonnen. En carnitine.

Niet

Oh ik zie dat ik dezelfde titel heb gekozen als Bellefleur ;-)
Nou ja het is dan ook een antwoord op dezelfde vraag.

Het woord patiënt betekent geduld. Letterlijk genomen. En dat wordt vaak vergeten. Zei mijn moeder altijd, ik heb hem van haar.

Ik wens jou gewoon heel veel beterschap. En ik zit te denken het is zo modern om een beterworden plan te schrijven met waar je wilt uitkomen blabla en ik weet niet of dat goed is. Als jij zegt dat je je zo verveelt zit ik nl wel te denken of je misschien een ander soort doel voor jezelf zou kunnen zoeken. Iets heel kleins dagelijks. Misschien een half uur helemaal niets doen bewust inplannen. Ik zeg maar wat. En een heel klein taakje dat hoort bij iets groters wat dan af is als je beter bent.

Maar dan denk ik weer.. hmmm... misschien moet dat juist niet.. misschien moet je juist niets plannen.

Ik weet niet wat wijsheid is.

Niets

Zou het zo duidelijk zijn? :-)
Je longontsteking is wel weg, maar je longen en lijf moeten nog herstellen.

Als je toch iets wil doen, kies dan iets wat weinig energie kost, maar waar je toch mee bezig bent. Puzzelen, kleding maken, foto-album maken, al die films kijken waar je nooit aan toe komt...
En als je moe wordt leg je het weg en ga je later weer verder.

Dan maar rubrieken sluiten?

Misschien wil forumbeheer dan de rubriek Het nieuwe huishouden en Werk, Geld en Recht voor mij ontoegankelijk maken of vervangen door de rubriek Leer nou eindelijk eens Breien? :-S
OK, niet op de hometrainer en de fiets dus. Eigenlijk houd ik ook niet van breien. Misschien mezelf dan maar op de website van de school storten. Die moet ook eens een "beurt" hebben. Doe ik toch iets opruimerigs.

Haha goeie

...rubrieken sluiten.

Daar zou ik af en toe ook wel bij varen!
Wie niet, zou je bijna denken...

Je weet het antwoord al he, je moet die rubrieken op een andere manier lezen. Zoals hoe je een hondenforum zou lezen als je zelf geen hond hebt.

Bewegen is altijd goed

maar dan in een vorm die past bij jouw conditie nu.
Dus als je conditie nu laag is, beweeg je ook op een laag niveau.
Ik heb een ander soort ziekte gehad en ben daarna gereintegreerd. Daarbij ben ik begeleid door een gespecialiseerd bedrijf met o.a. een fitnessruimte (naast allerlei logen en sofen)
Wat zij doen is eerst de startsituatie meten op de fiets met hartslag en al. Zij meten wat je wel kunt en bepalen dan hoeveel je mag doen bij een training.
Mocht je dit zelf willen uitproberen, dan heb ik de volgende tips:
- train nooit twee dagen achter elkaar
- begin met een beperkte tijd en bouw dit langzaam op
- zonder hartslagmeter kun je ook het niveau bepalen waarop je kunt trainen. Dat is namelijk het niveau waarbij de nog wel kunt praten (niet te veel) tijdens het trainen. Meer is te veel!
Bij mij is de opbouw geweest van 20 minuten tot 45 minuten per keer. Tussendoor is getest of de training zwaarder mocht worden, oftewel welke hartslag hoort daarbij. Maar het goed letten op je ademhaling kan even effectief zijn.
- In mijn geval ben ik nooit gaan rennen (te belastend) maar wel gaan fietsen/stevig doorlopen/crosstrainer.
In jouw geval zou ik beginnen met het stevig doorlopen gedurende 10 minuten. Twee dagen later nog eens. Twee dagen later loop je 11 minuten. En zo door. Laat je niet verleiden extra minuten te pakken of toch meer in te spannen. De crux zit juist in het juiste inspanningsniveau, niet in het lekker flink doorhalen.....

Inge

Zo'n trainingsschema is leuk, maar ik denk dat het nu nog te zwaar is. Toen ik op het punt zat waar ik denk dat Ughe nu zit was ik al buiten adem als ik de trap opgelopen was. Ik heb de huisarts gevraagd of het zinnig was om bijvoorbeeld toch stukjes te gaan wandelen of fietsen, om conditie op te bouwen, maar dat was niet verstandig, als ik moe was moest ik rusten en niet doorgaan.

Klopt tijgeroog

Als je van bewegen buiten adem raakt, is de oefening te zwaar.

Rustig aan, dan breekt het lijntje niet.

Om conditie op te bouwen heb je een basisconditie nodig. Als je meer doet dan je eigenlijk aan kan, word je vermoeider, en breek je juist conditie af. Het allermoeilijkste van herstellen is binnen de grenzen blijven. Stel je doelen naar beneden bij, en geniet van elke piepklein vooruitgangetje. Uiteindelijk behaal je zo meer winst. Door ervaring wijs geworden...
Bellefleur

Traplopen

Het lukt me inmiddels wel om de trap op te lopen zonder buiten adem te raken. Gelukkig maar, eerder kon ik nauwelijks naar boven lopen als een van de kinderen me riep voor een kleinigheidje.
Mijn probleem is momenteel vooral dat ik van alles wat ik doe zo móe wordt. Van een paar uur werken moet ik anderhalve dag bijkomen met mijn dekentje en de bank.
Misschien moet ik me eerst maar op korte wandelingetjes richten. Een klein boodschapje doen bij de super, dat werk. Gelukkig heb ik een auto voor de deur staan, fietsend halen en brengen van de kinderen lukt me nog niet.

Bejaarde

Ja ughe-ughe, je moet nu echt rustig aan doen. Na een keizersnede liep ik volgens de verloskundige als een kievit de trap op. Mocht niet. Ik moest even gas terugnemen en als een bejaarde de trap op en af. Bed opmaken was al te zwaar toen.
Maar hoe meer rust je nu neemt, hoe sneller je weer op de been bent. Geen dingen doen waar je uren van moet bijkomen, dat is een teken dat dat teveel was.
Ik snap dat je van alles wil doen, maak anders lijstjes wat je allemaal wil doen als je weer helemaal beter bent. Dat doe ik altijd in de vakantie.

Anderhalve dag bijkomen

is al een teken dat je eigenlijk gewoon niet moet werken. Het gewone dagelijks leven is al 'te zwaar'.

Mijn werkgever heeft mij dit jaar in uren gekort omdat ik ook iets dergelijks aangaf. Na een halve dag werken ging ik eerst een uur! (geen anderhalve dag) slapen. Toen werd mijn dag naar 2 uur terug gebracht. Op het moment dat ik geen slaapbehoefe meer had na het werk mocht er weer een uurtje bij.

Dus luister naar dat lichaam en over vraag het niet. Doe je dat nu wel, heb je kans dat je niet meer zo goed was als je was en blijvende schade overhoudt.

ughe-ughe

Ben jij nu helemaal belatafeld om te gaan werken!. Als je graag wil werken zorg dan dat je dit op therapeutische basis weer gaat doen. Op deze manier pleeg je zo'n roofbouw op je lichaam, dat herstel alleen maar langer gaat duren. Ga direct praten met de bedrijfs- arts!