U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Vraagje over kinderen met longproblemen
Na een werkelijk rampzalige rampennacht met mijn zoontje hebben we vanmorgen bij de huisarts te horen gekregen, dat we voortaan mijn zoontje ventolin moesten blijven geven.
Dus ook als hij nergens last van heeft. Elke verkoudheid slaat op zijn longen en de tijd tussen twee verkoudheden wordt steeds korter. Hij is iedere keer ziek, met hoge koorts en heel veel hoesten en dat hoesten blijft dan weer lang aanhouden. Peuterastma noemen ze dat tegenwoordig (hij is 19 maanden)
Maar hoe zat dat ook alweer met kleine kinderen en astmaklachten.
Ik heb gezien mijn eigen klachten die recent weer de kop opstaken een redelijk astma-vriendelijk huis op de katten na dan. Wat nou als mijn zoontje op de katten reageert, bij kleintjes kan dat toch ook zo weer weg zijn? Moet je dan gelijk de monsters verkassen?
Moest je nou alles krampachtig schoonhouden of moet je nou juist gewenning creeeren.
Is het nou verstandig om nu al met die ventolin in de weer te gaan. Ik ben zo bang dat je een gewenning aan die medicijnen in de hand wekt en dat hij er nooit meer vanaf komt. Zoals mijn broer en ik dus.
Eigenlijk heb ik een hekel aan het geven van medicijnen in het algemeen, maar in dit geval ontkom je er niet aan.
Ik ben tijdens het surfen op internet ook weer een artikel tegengekomen dat de helft van de kinderen die astma-aanvallen kregen, dit voorkomen had kunnen worden als de ouders niet op eigen houtje stopte met de medicatie.
Aan de andere kant lees je ook weer dingen over het geven van astmamedicijnen aan jonge kinderen, waar ik ook niet echt blij van wordt.
Hoe hebben jullie dat gedaan met jullie kinderen?
groetjes
Kiki
Kiki
Mijn dochter (bijna 2.5) tobt sinds februari met behoorlijke benauwdheden bij verkoudheid, keelontstekingen etc. 2 keer AB kuur gehad, met laatste keer daarbij ventolin tegen het piepen. Daar is idd. wel bij gezegd dat het voor de acute benauwdheid (luchtwegverwijderaar) is. Een week later kreeg ze er ook nog flixotide bij die we dan 2 weken moesten gebruiken. Wat wij toen nog niet wisten en dat heeft de huisarts ook niet gezegd dat we er mss. langer door moesten gaan. We beschouwden het toen nog meer als pech, een keelontsteking die naar binnen was geslagen. Vervolgens kreeg ze in augustus weer hetzelfde. 3e of 4e keer binnen 6 maanden. Tot mijn schrik werd ze doorgestuurd naar de kinderpoli en vervolgens opgenomen met het vermoedens van longontsteking en daarbovenop nog forse benauwdheid.Ze was overigens niet ´heel ziek´ volgens de arts (jouw zoon klinkt een stuk zieker), maar ze reageerde goed op de ventolin(vernevelaar, uit het ziekenhuis) en haar saturatie was niet goed (te weinig zuurstof in het bloed), vandaar dat ze haar wilden houden. Naar huis gestuurd met ventolin voor zolang als nodig en een controleafspraak voor een maand later, mede om te bekijken of het meer toevallig was en dus pech of dat het mogelijk toch astmatische problematiek is (want zit in de familie). Net op de controleafspraak bleek ze weer verkouden en pieperig. Kinderarts heeft toen naast de ventolin die we als nodig kunnen gebruiken een zelfde soort pufje als flixotide (qvar`of iets dergelijks, het ligt boven weet de precieze naam niet uit mijn hoofd). dit is dagelijks 2 keer, en ter onderhoud en hopelijk voorkomt dit dat elke verkoudheid op de longen slaat. Over een maand moeten we weer op controle, ze gaan haar nu in de gaten houden.
Kortom, heel verhaal, maar ik vond het vooral fijn dat ze haar in het ziekenhuis goed in de gaten gingen houden. mss. is het dan ook goed als je nu bij een kinderarts onder behandeling en controle komt. Ik heb het idee dat zij toch wat meer weten en specialistischer zijn dan de huisarts. Hopelijk gaan ze je zoontje nu in gaten houden, knapt hij gauw op en krijgt hij wat hij nodig heeft. En hopelijk groeit hij er nog overheen, maar ja, daar is het nog wel heel vroeg voor he...Wij hopen in elk geval hetzelfde, maar ja d´r oma heeft ook forse astma en behoorlijke longproblemen, dus het kan maar zo dat ze het wel heeft.
sterkte ermee!!
Merel
Even een ander vraagje
Ik plak het gewoon achter mijn andere draadje, dat staat hier toch nog.
Mijn zoontje heeft dus longontsteking en nu 4 dagen antibiotica en hij vlak na de antibiotica leek hij toch wel wat op te knappen.
Alleen blijft zijn koorts onverminderd hoog, hij start de dag met rond de 39 graden en eindigt de dag met bijna 40 graden koorts, dat is dus met paracetamol-zetpillen.
Dit is nu trouwens al 8 dagen zo, eerst had hij zelfs 41 graden koorts. Maar dat was dus voor de antibiotica.
Ook is hij onwijs veel afgevallen en eet nauwelijks en hij was al zo iel.
Drinken doet hij wel gelukkig, dus ik loop continu achter hem aan met sapjes en smoothies en kippenbouillon.
Toen ik vanmorgen, weer, met hem naar de huisarts ging waren ze dus ook niet tevreden over zijn progressie en om eerlijk te zijn ik ook niet echt. Ik heb dus een verwijzing gekregen voor de kinderarts en hij (de huisarts dus) zou wel even bellen voor een spoed-afspraak.
Nu kan ik dus vanmiddag al terecht, is dit normaal of moet ik me nu gaan zorgen maken. Het is toch niet gewoon dat ik bijna direct terecht kan.
Kortom, ik kwam een beetje tot rust toen hij leek op te knappen, maar nu maak ik me toch weer enorme zorgen.
Hoe lang duurt een longontsteking gemiddeld bij kleintjes en hoe lang voor de koorts weg is.
Is het normaal dat ik zo snel al terecht kan bij een kinderarts of doen ze dat alleen als ze iets anders, ergers vermoeden.
Tasje mee...
De enige keer dat ik een dergelijke spoedafspraak kreeg volgde er inderdaad een opname. Daar zou ik dus als ik jouw was wel rekening mee houden. In ons geval bleek het RS te zijn. (en viel uiteindelijk de ernst wel mee, maar in ons geval was wel een paar dagen zuurstof via een slangetje in de neus nodig).
Aangezien de koorts blijft is de antibiotica niet echt aangeslagen. (longontsteking bij ons was na de antibiotica nog 2 dagen flink ziek, daarna echt aan de bterende hand).
Sterkte kan me voorstellen dat je nu al helemaal niet op een opname zit te wachten.
Spoed
Als een huisarts zelf belt is het spoed, als de assistente belt is het redelijke spoed en als je zzelf mag bellen kun je nog wachten.
Kiki, sterkte met je zoontje en de laatste loodjes.
Kiki
Kiki, hier was het bij ons ook zo: spoedafspraak en daarna opname. Ik had daar dus helemaal geen rekening mee gehouden, dacht meer dat het voor het zekere/ onzekere was (ze was minder ziek dan jouw zoontje) en dacht meer aan controle + kuurtje. Toen bleek het dus longontsteking en verminderd zuurstof in het bloed + benauwd (en heel goed reageren op sterke dosis ventolin). Dus ik zou er zeker rekening mee houden en gooi voor de zekerheid gewoon een tasje met spullen in de auto.
Sterkte ermee, meid, en ik hoop dat de bevalling nog even op zich laat wachten!
Merel
Geen rs virus iig
daar werd dus aan gedacht, vandaar dat ik zo snel terecht kon.
Weet je, ik heb veel liever dat ze dit soort dingen gewoon tegen me zeggen. Nou heb ik me de hele middag zitten opvreten en de meest vreselijke scenario's bedacht. Als zo'n huisarts dan gelijk zegt dat hij aan rs denkt, dan weet ik dat in ieder geval. Dan hoef ik me maar zorgen te maken over één ding.
Hij heeft ook geen zuurstoftekort, daar heb ik ook gelijk naar gevraagd.
Hij is dus, nog, thuis, maar knapt hij niet heel snel op, dan wordt hij alsnog opgenomen. Ik mocht eigenlijk een beetje kiezen, nou dan heb ik hem veel liever thuis natuurlijk.
Maar het is wel duidelijk, de antibiotica slaat niet voldoende aan, of eigenlijk niet aan.
Dat schijnt steeds vaker te gebeuren, dus stappen we over op een alternatief en dan hopen dat dat wel aanslaat. Dat moeten we echt binnen 48 uur merken.
Ook allemaal vloeibare zakjes voor in een fles meegekregen, zodat hij wat voedingsstoffen binnenkrijgt, hij is ook enorm afgevallen.
Die kinderarts was trouwens echt een kei, mijn man en ik zaten daar met hem en ze leefde helemaal met ons mee.
Ik voelde me daarna een stuk beter weer.
Ah kiki
Wat een ellende meid. Ik zou het ff zeggen tegen de ha als je hem /haar weer spreekt, dat je een evt. vermoeden graag hoort een volgende keer. Of er zelf specifiek naar vragen.
Ik hoop dat je zoontje gauw opknapt! (en dat de kleine nog ff wacht tot alles rustig is...)
Sterkte!