Voorhuidje na hormoonzalf behandeling weer dicht(er)

Inderdaad dirkje

Je laatste alinea,sluit ik me volledig bij aan.
Bastet

Alsof een religieuze opvoeding geen sporen nalaat. Vind ik toch iets heftiger dan wel of niet tanden poetsen.
Wat ik niet begrijp, is de plotselinge massale afkeer - ineens lees en hoor je overal argumenten tegen besnijden. Tenslotte zijn oorbellen ook gaten in een gezond lichaam. Mij bekruipt het gevoel dat dit weer de zoveelste keer is dat moslims betrapt zijn op iets achterlijks waar "wij" niet aan doen, want "wij" zijn evolutionair en beschavingstechnisch verder, ofzoiets.
Maar misschien ben ik gewoon chagrijnig op de vroege ochtend, zou zomaar kunnen.
Groetjes
Massi

Misschien deze discussie elders voortzetten?

We vervuilen namelijk het draadje van de vragenstelster op gigantische wijze nu we vooral over religieuze motieven van besnijdenis doorpraten. Aan de andere kant: er is hier al zo veel gezegd dat krijgen we in een andere draad niet terug.
Wat vinden jullie? Ik zal mijn volgende reactie iig nog hier neerzetten omdat het op voorafgaande postings reageert.
Groet,
Dirkje

Weet je massi (veel te lang geworden),

die eerste opmerking, daar heb je helemaal gelijk in. Natuurlijk kan een religieuze opvoeding enorme sporen nalaten in iemands leven en dat is helaas niet altijd positief. Kan zelfs zeer negatief zijn. Maar dat geldt voor iedere opvoeding, ook als die volledig seculier is. Iedere opvoeding laat sporen achter en er zijn heel veel mensen die er trauma's aan over houden, als dat liefdeloos, gewelddadig, respectloos (of vul maar aan in negatieve dingen). Maar dat is geen reden om maar niet meer op te voeden. Natuurlijk is tanden poetsen iets anders dan besnijden, maar de vergelijking zit 'm er in dat het allebei dingen zijn waarvan volwassenen de keuze maken voor hun kind.
Ik denk dat ik ook wel iets van de gevoeligheid snap waarmee joden en vooral moslims spreken. Zeker in de laatste jaren zijn de algemene gevoelens ten aanzien van de geloofsuitingen van Moslims verhard. En dat betreur ik ten zeerste. Ik heb de vrijheid van godsdienst namelijk zeer hoog. Niet alleen voor mijn eigen godsdienst, maar ook die van een ander. Ik probeer genuanceerd naar dingen te kijken (al geef ik toe dat ik dat ook soms moeilijk vind als het bv over hoofddoeken van vrouwen gaat enzo).
Eerlijk gezegd gaat het me er hier niet eens om om praktijken van godsdiensten te veroordelen, maar wel om het onomkeerbare vervormingen aanbrengen aan een lichaam van kinderen, die daar niet om hebben gevraagd. Of die reden nu een godsdienstige is of een andere. Dit hele verhaal begon al lang geleden te gisten toen ik hoorde dat de voeten van vrouwen in China afgebonden werden, omdat anderen (mannen) dat mooier vonden, maar die vrouwen waren wel hun hele leven gehandicapt. Het mag niet meer, maar of dat betekent dat het ook niet meer gebeurt... Daarna zag ik in Zuid Afrika jonge vrouwen met ringen om hun nek/hals. Ze beginnen jong en kijgen er iedere keer ringen bij. Zo krijgen ze een mooie lange nek. Het gevolg is wel dat hun nekspieren het begeven en hun nek zou breken als de ringen verwijderd zouden worden. Vorige week nog zag ik foto's van Masai met enorme gaten in hun oorlellen, omdat dat er bij hoort daar (weet niet of het officieel nog mag, maar het was er nog) en zo zijn er nog talloze voorbeelden te noemen.
Ik heb het al eerder gezegd, lange tijd vond ik de jongensbesnijdenis in Jodendom en de Islam nog wel vanzelfsprekend. Ben er mee opgegroeid dat dat het teken is van het Verbond van God en dat het in de Islam teken van is van het horen bij het Volk van Abraham. Ik heb er lang geen vragen bij gesteld.
Maar als ik er nu over nadenk (zeker ook met de discussie van vrouwenbesnijdenis erbij), dan weet ik niet waarom ik dan die andere vervormingen bij kinderen af zou moeten wijzen, maar de religieus getinte vervormingen goed zou moeten vinden. En als ik me daarin begeef: waarom vind ik de jongensbesnijdenis dan geen probleem, terwijl ik het heel terecht vind dat alle vormen van meisjesbesnijdenis (ook de heel milde) verboden zijn.
Daar kom ik niet goed uit, daarom heb ik voor mijzelf besloten dat de grens zou moeten liggen bij de keuze van de persoon die het ondergaat. Want nogmaals, ik ben niet tegen Islam of Jodendom en ook niet tegen religieuze besnijdenis in het algemeen. Maar vind dat het beter zou zijn wanneer dit soort onomkeerbare lichamelijke tekenen een gevolg zijn van een bewuste keuze van een volwassen gelovige.
En om nog tenslotte terug te komen op jouw kwestie van oorbellen: onze kinderen mogen van ons ook geen piercings of tattoeages tot ze volwassen zijn (ik sluit overigens niet uit dat ze daar misschien ooit eens eerder mee thuiskomen). Voor gaatjes in de oren maken we een lichte uitzondering, maar ook daar moeten ze 12 voor zijn en het tenminste zelf aangeven dat ze het dolgraag willen.
't Is een lange posting geworden, maar ik doe ook erg mijn best om zo genuanceerd mogelijk te zijn. Ik hoop niet dat ik je mogelijke chaggerijnigheid hiermee verder aanwakker .
Groet en toch een fijne dag gewenst,
Dirkje

Dirkje

Besnijdenis wordt alleen wel voorgeschreven door sommige geloven en female genital mutilation is alleen iets cultureels. Daar is niks over in de Koran terug te vinden. Bovendien zijn het niet alleen moslims die daar aan doe maar ook christenen en animisten in betreffende landen.

Voor besnijdenis van jongetjes is wel degelijk een religieuze grond te vinden. Ik snap je argument met wachten tot volwassenheid wel. Echter dat zou wel inhouden dat Joden dus niet dezelfde godsdienstvrijheid hebben die jij als Christen wel hebt. Immers een Jood die de Torah letterlijk neemt zal zijn of haar zoon op de 8te dag laten besnijden. Verbied je dat in zijn geheel verbied je dus een groep om hun geloof volledig uit te oefenen zoals ze dat al duizenden jaren doen. Juist gezien jij ook gelovig bent zou je dus voor moeten kunnen stellen hoe belangrijk dit is voor mensen.

Maylise

Geloof versus ongeloof

Dirkje, inmiddels heb ik iets gegeten (wat altijd enorm helpt in het opstarten van de dag) en ben ik blij dat jij genuanceerder reageert dan ik . Ik zal in religie en spiritualiteit een nieuw draadje starten, want dit soort discussies liggen mij na aan het hart, maar we vervuilen inderdaad Daantjes draadje. Daantjes zoon heeft niets te maken met de Masai, zal ik maar zeggen.
Groetjes
Massi

Maylise

Je snijd iets aan dat ik echt wel een dilemma en een worsteling vind. Want aan de ene kant gun ik ieder zijn/haar geloof en de uitingen die daar bij horen. Aan de andere kant vind ik dat er een grens is voor datgene dat ouders kiezen voor hun kind. En voor mij ligt die bij het niet medissch noodzakelijk schenden van de lichamelijke integriteit van een kind.
Verder weet ik heel goed dat er over meisjesbesnijdenis niets in de Koran staat. En je hebt gelijk dat het ook in andere culturen plaatsvindt en dat ook Christenen zich er aan bezondigen. Maar die culturen beroepen zich bijna altijd wel op geloof, ook als het niet in de bronnen staat. Dan is er wel een overgeleverde traditie.
Wat betreft het verschil tussen mijn vrijheid in geloofsbeleving en die van Joden. Ook daar heb je een punt. Maar dat neemt niet weg dat mijn geloofsovertuiging niet vraagt dat de lichamelijke integriteit van mensen, die daar niet zelf in kunnen kiezen, aangetast wordt. Of ik het nu leuk vind om te erkennen of niet, het Jodendom doet dat wel met de opdracht op de achtste dag te besnijden. En hoewel ik het ook Joden van harte gun om hun geloof ten volle te beleven, heb ik daar dus een probleem mee. En ik zou het weer heel inconquent van mezelf vinden als ik dan zou zeggen: nu ja, omdat het in de Torah staat en ik het Jodendom sympathiek vind, dan maak ik daar maar een uitzondering voor.
Zo'n besnijdenis, daar zit je de rest van je leven aan vast, ook als je dat zelf niet wilt. Dat maakt dat ik het een probleem vind.
Groet,
Dirkje

Ondertussen

heb ik deze posting in licht aagepaste vorm in het nieuwe draadje in religie en spiritualiteit geplaatst. Ga nu wel probere mij even los te rukken van de computer en andere dingen doen, tenslotte is het een mooie dag. Kom later wel weer terug.
Groet,
Dirkje

Begin draadje

Daantje ik las dat je al 8 weken zalf smeert 2 maanden dus, heeft je zoontje veel pijn door die vernauwing ?
Dan zou ik inderdaad ook laten besnijden, in Nederland wordt het gewoon onder verdoving gedaan netjes, mijn zoons waren onder de leeftijd van 1jr besneden en hadden er na een paar dagen geen last meer van,het is wel bekend dat hoe ouder de kinderen zijn hoe meer last ze er kunnen van hebben, probeer het dan zsm te doen dan kan hij thuis met bv een lange shirt rondlopen zonder onderbroekje zodat het sneller geneest.
Ik vind sommige commentaren hierboven echt bij het haar gesleurd...
Mijn zoons zijn ondertussen 13 en 16 en zijn helemaal niet gefrustreerd over hun besneden dingetje, ze zijn heel netjes dus daar ligt het ook niet aan, maar laat ieder in zijn waarde aub, als besnijdenis een optie is om Daantje haar zoontje te helpen dan zeg ik doen.
sterkte met je beslissing.

Ilsepilse/daantje

Ik sluit me volkomen aan bij jouw reactie. Als een cortsionzalf na 2x 4 weken smeren geen of niet voldoende resultaat heeft en de jongen/man last blijft houden van ontstekingen/pijn/moeilijkheden bij het plassen is de enige andere optie een operatieve ingreep waarbij de volgende mogelijkheden bestaan: het losmaken van de voorhuid; het losmaken en gedeeltelijk weghalen van de voorhuid; het wegnemen van de voorhuid; het losser maken van het riempje waarmee de voorhuid vastzit. Er zijn dus verschillende vormen van circumcisie. Je MAG gewoonweg niet nog langer smeren met cortisoncreme/zalf vanwege de negatieve bijwerkingen door het langdurig gebruik van zo'n zalf en daarnaast heeft veel langer smeren geen meerwaarde tov de effectiviteit. Dat klinkt stellig maar het is een medisch gegeven. Ik begrijp heus wel de terughoudendheid tov een operatieve ingreep (zeker als het om je eigen kind gaat) maar soms is het noodzakelijk. Daantje, als ik jou was zou ik opnieuw naar de huisarts/uroloog gaan en dit bespreken. Maar wacht daar niet te lang mee en ga alsjeblieft niet op eigen houtje door met het gebruik van de zalf. Sterkte: ik hoop dat je zoontje snel van zijn probleem af is! Hier kan je meer lezen over een vernauwde voorhuid bij kinderen en hoe de ingreep in zijn werk gaat: http://www.allesoverurologie.nl/kinderen/vernauwde-voorhuid
http://www.umcg.nl/Patienten/ziekten/vernauwde%20voorhuid/Pages/vernauwdevoorhuid.aspx
http://www.umcg.nl/Patienten/ziekten/vernauwde%20voorhuid/Documents/besnijdenis%20bij%20kinderen.pub.pdf

Daantje

Ja, hier ook. Smeren en weer dicht. Het smeren had geen zin. Op een gegeven moment raakte zijn voorhuid ook wat ontstoken. Remedie: meer en zwaarder smeren, wat niet hielp. Als de voorhuid ontsteekt kan dat ook weer extra verkleving tot gevolg hebben. Een cirkel waar hij niet meer uitkwam. Inmiddels is hij 1,5 jaar geleden besneden en is er een last van onze en vooral zijn schouders afgevallen.
Laat er eens een uroloog naar kijken of heb je die al geraadpleegd?

Daantje

Inderdaad, er zijn verschillende manieren van 'besnijden'. Eigenlijk vind ik de term niet goed, die klinkt meteen als alles eraf want gelovig terwijl het gaat om het helpen van je zoon zodat zijn probleem raakt opgelost.

Mijn zoontje had een ontsteking en de dokter vond zijn voorhuid toen nogal nauw dus is er ook gesproken van opereren mocht hij vaak een ontsteking hebben. Toen is ook gezegd geweest dat het soms mogelijk is de voorhuid te verruimen zonder meteen de hele voorhuid weg te nemen.

Ik treed dus Maddi bij, overleg met ha en specialist, ga desnoods nog bij een andere arts een second opinion vragen.

Enneuh, laat je even weten wat er beslist werd?

G.

Maar... helpt smeren dan helemaal niet?

Ik krijg de indruk als ik iedereen hier zo lees dat smeren niet / nooit / zelden helpt en dat besnijden DE oplossing is?! Eigenlijk had ik gewoon de hoop - zoals mijn huisarts aangeeft - dat het met smeren wel goed komt. Dat deed het ook in eerste instantie, maar nu gaat het dus weer wat dicht.

Zoon heeft er meestal geen last van, vorig jaar wel een keer veel pijn bij het plassen ( en toen zijn we dus gaan smeren). Het gat zit wel bijna helemaal dicht..broer van anderhalf is al verder wat dat betreft...

Ik ga natuurlijk nog even terug naar onze ha maar wil altijd graag wat exrta meningen, vandaar deze post...

Huisarts

Smeren met zalf *kan* zeker bij nog jonge jongens helpen maar beslist niet altijd zoals ook in de links vermeld staat. Als jouw huisarts heeft gezegd dat het met smeren "wel goed zal komen" heeft hij toch ietwat valse verwachtingen gewekt vind ik. Heeft hij niet meteen gezegd dat een operatieve ingreep (al dan niet gedeeltelijke besnijdenis) noodzakelijk zou zijn als de zalf toch niet mocht helpen? Tuurlijk kan je ook afwachten in de hoop dat eea vanzelf goed komt maar ik persoonlijk zou dat niet doen. Vraag het gewoon aan de ha en vraag desnoods meteen een verwijzing naar een uroloog; al met al zijn die natuurlijk meer deskundig op dit gebied dan een huisarts en het is altijd fijn om een second opinion van een specialist te krijgen. Een huisarts weet ook niet alles (logisch). Succes!

Daantje

Ik kan mij herinneren dat de uroloog hier aangaf dat het in ongeveer 10 procent van de gevallen afdoende was om te smeren. Hier was het dus ook niet gelukt met de zalf en is zoon besneden.

80% effectief

Er is een aantal jaar geleden een (Nederlands) artikel geweest waarin gesteld werd dat smeren in zo'n 80% van de gevallen effectief is. Geen wonder dat de huisarts zegt dat het wel goed komt.

En hier is het ook helemaal goedgekomen. Ondanks vorige huisarts en uroloog die alleen maar naar het mes wilden grijpen.

En de voorhuid hoeft er ook helemaal niet in z'n geheel af (al doet men dat vaak omdat dat makkelijker snijden is). Wat losmaken is vaak al voldoende.

Tip die we kregen: laat kind vooral zelf veel met voorhuid 'spelen' (waarbij je meteen een van de belangrijkste redenen hebt waarom in de VS zoveel besneden wordt: men zag het vroeger als een probaat middel tegen masturbatie, ook bij meisjes trouwens, tot halverwege jaren 70 werd clitorodectomie in de VS door de verzekering vergoed).

Onno

Besnijden is niet het beste.
Het verbaast me trouwens dat je zelf niet eerst naar een Amorphophallus D5 gegrepen hebt. Veel onschadelijker dan zo'n mes.

Huisarts en dirksmama

Even voor de duidelijkheid, zoon is 7 (is dat jong als iedereen zegt dat het bij jonge jongens wel eens effect heeft?) en het werkte dus wél, dat smeren. Alleen ging het snel weer dicht. Dit bij de huisarts gezegd en het advies is nu: weer smeren en vooral ook (zoals Dirksmama al opmerkte) zodra er ruimte is "spelen", huidje zelf oprekken door een beetje zachtjes te trekken en dat blijven doen, ook als het smeren is gestopt. Ws is het daar "mis" gegaan. De huisarts blijft echter zeer positief over het feit dat er waarschijnlijk geen operatieve ingreep nodig is (en natuurlijk heeft ze wel aangegeven dat smeren niet altijd helpt, maar voorlopig is snijden nog zeker NIET nodig!)

Ik lees ook op internet artikelen met percentages van 70/80 procent slagingskans met hormoonzalf. Vind dat erg afwijken van die 10 procent die hierboven is genoemd. Weet niet waar de verschillen in zitten (en ik hoop op het beste natuurlijk (-: )

Daantje

De tips die je van je huisarts hebt gekregen heb ik ook allemaal gehad. Er is denk ik niets mis mee, maar...
Achteraf gezien heb ik wel te lang gewacht. (Zoon was 7,5 toen hij besneden werd en smeerde toen af en aan een jaar of 3). Als de pijn terug blijft keren of de voorhuid wordt/blijft rood ga dan eerder met hem naar een uroloog dan ik heb gedaan met mijn zoon. De ingreep is hier meegevallen. Reacties van vrienden zijn er niet en hij voelt zich er goed bij. Een uroloog kan het toch beter beoordelen dan een huisarts.
Ik hoop voor jullie, dat het smeren gaat/blijft helpen.

Daantje

De behandeling met een klasse II, III of IV hormoonzalf- of creme (Triamcinolonacetonide, Clobetasol/Dermovate, Betamethason) schijnt vooral te kunnen werken bij jongens tot ongeveer 7 of 8 jaar die last hebben van een vernauwde voorhuid. Dan is het rijpingsproces van de huid voorbij en zal een corticosteroidzalf niet zoveel effect meer hebben. Hoewel deze methode een succespercentage heeft van 70-80% treedt toch in 10-15% van de gevallen recidive op en moet er alsnog operatief ingegrepen worden. Langer dan 2 x 4 weken gebruik van zulk een sterke corticosteroidzalf bij vernauwde voorhuid wordt pertinent door alle medisch specialisten afgeraden vanwege het risico op systemische bijwerkingen als groeiremming bij kinderen en bijnierschorssuppressie; ook neemt de kans op lokale bijwerkingen toe zoals infectie en atrofie (dunner worden van de huid). En helaas herstelt de huid zich na het stoppen met de hormooncreme vaak niet meer.
Ik begrijp werkelijk niet dat je huisarts toch nog een ronde smeren adviseert; dat zal wellicht tijdelijk weer wat kunnen helpen (alhoewel bij langdurig gebruik van zo'n zalf het effect juist afneemt ipv toeneemt!) maar het risico op bovengenoemde bijwerkingen is gewoonweg niet meer evenredig tov het gewenste effect. Als ouder zijnde zou ik mijn kind niet aan dit risico willen blootstellen en in dit geval niet het (goedbedoelde maar m.i. misplaatste) advies van de huisarts volgen en in dit stadium er op staan dat mijn zoontje een verwijzing krijgt voor een uroloog. Die heeft veel meer kennis van zaken en heeft een veel beter beeld van de verschillende mogelijke opties. Er hoeft niet eens een totale circumcisie plaats te vinden zoals in een voorgaande link werd aangegeven; een veel minder drastische ingreep kan zeker wel tot de mogelijkheden behoren en dan is je zoontje van alle ellende af. En nee, ik ben beslist niet tegen het gebruik van corticoidecremes an sich omdat zoonlief en ik die zelf heel soms ook moeten gebruiken voor ons eczeem maar ik weet hoe krachtig deze medicijnen zijn en dat je er zo kort mogelijk gebruik van moet en mag maken om het risico op die (vaak onomkeerbare) bijwerkingen te minimaliseren. Mits toegepast met mate, beleid en gezond verstand kunnen het zeer effectieve, relatief veilige medicijnen zijn en ik heb dan ook altijd standaard een tube hormooncreme in mijn medicijnkastje liggen. Zie ook http://www.huidinfo.nl/corticosteroid.htm Natuurlijk ben je huiverig voor een operatieve ingreep maar het langdurig gebruik van een corticosteriod kan zelfs veel meer risico's met zich meebrengen. Het is een kwestie van alle voor- en nadelen tegen elkaar af te wegen en dan liefst te rade gaan bij specialist op dit gebied en dat is dus (zeker in dit geval/deze situatie) beslist niet je huisarts. Maar goed, het is aan jou want het is jouw zoontje;) Succes!

Wat elisa schrijft

Wat Elisa schrijft is hier gebeurd. Het dunner worden van de voorhuid en de extra ontstekingen. Onze huisarts zat er duidelijk naast. Nog maar eens dit proberen, nog maar eens dat en weer het volgende zalfje. Achteraf vraag ik me af waarom ik daar zo lang in meegegaan ben.
Afijn, je bent net begonnen, ga er niet, zoals ik, te lang mee door.

Dank

Elisa, dank voor je reactie, daar heb ik wat aan.

Dank voor Maddi voor het delen van jouw ervaringen.

Ik ga nog eens praten.

Daantje

Daantje, je moet er gewoon op staan dat je meteen een verwijzing krijgt voor de uroloog ongeacht wat je huisarts zegt en of ze het er al dan niet mee eens is. Klaar. Het kan lastig zijn om assertief te zijn; zeker tegenover een huisarts maar die hebben de wijsheid niet in pacht en specifieke problemen verdienen specifieke aandacht, kennis en behandeling en daar is in dit geval een uroloog voor. Laat die man de boel bekijken en zie wat hij ervan vindt. Dan weet je in ieder geval zeker dat je zoon de juiste behandeling krijgt; op welke manier dan ook. Ik zou gezien het advies van je huisarts beslist niet op je huisarts afgaan in dezen. Ze zal het ongetwijfeld goed bedoelen maar soms maken zachte heelmeesters stinkende wonden en de ervaring van Maddi onderschrijft dat...

Elisa

ELisa, het is geen gebrek aan assertiviteit hoor. Ik weet gewoon niet goed wat te doen, weet alleen dat we liever een ingreep willen uitstellen zolang dat niet nodig is (en zoon uit het medisch circuit houden zolang het geen haast heeft, hij heeft al stress genoeg..)

Hij heeft er eigenljk geen last van, het is meer dat
de schoolarts vind dat het nu een keertje open moet gaan. De ha zegt "komt wel tegen de puberteit" en op ons verzoek omdat we er wat zenuwachtig van werden mochten we dus smeren.

Ik twijfel nu vooral tussen afwachten of smeren, en in de tussentijd duim ik en "speelt" hij er mee in de hoop dat..