Verpleegtehuizen

Vermijdbaar

'Ik vraag me dan wel af wat men verstaat onder voortijdig overlijden. Iemand van 92 die dood gaat aan kanker, vinden we niet voortijdig. Maar iemand van 92 die dood gaat aan corona, wel.'
Ik denk dat de vraag relevant is of het vermijdbaar was. Iemand die omkomt doordat de verzorgenden hem/haar achter laat in een te hete badkuip vinden we afschuwelijk, want dat is vermijdbaar. Dan denken we niet: och, die zou toch een keer dood gaan.
Het kan best zijn dat covid-19 de status krijgt van -helaas- een griepgolf met ernstige fysieke klachten. Als dan helder is hoe verdere besmettingen voorkomen kunnen worden, zodat de kerken niet vol komen te liggen met doodskisten, zoals in Italië, dan kan het best zijn dat het gezien wordt als een onvermijdelijke doodsoorzaak. Dan wordt er anders mee omgegaan. Leeftijd is daarvoor niet het meest relevante criterium.

Tsjor

Tsjor

'Ik denk dat de vraag relevant is of het vermijdbaar was. '

Ja, dat is inderdaad een beter 'criterium'.

Tsjor

Zo kun je maar zien dat een overeenkomst wbt werken met dezelfde patiëntencategorie, of dat lang geleden gedaan hebbend, toch een weloverwogen andere visie kan opleveren.

Een punt is is dat de maatregel, die jij nu verdedigt, toch echt een generieke is. Door de minister afgekondigd en publiekelijk verlengd. Die geldt voor het hele land. Zo lang daar geen nuance in zit, kan men in instellingen creatief zijn voor wbt verzachtende maatregelen (praten vanaf het balkon, door een loket, met een hoogwerker, beeldbellen enz) maar eigenlijk niet op gebied van mensen toelaten in het huis. Als dat toch gebeurt is het misschien weloverwogen en goed doordacht maar tegen de regels van het moment. Het generieke er af lijkt me erg goed. Dan denk ik dat er heel andere keuzes gemaakt worden.

Blijft dat ik nergens antwoord gelezen heb op de vraag waarom bezoek in veel ziekenhuizen wel mag (onder eerder genoemde voorwaarden) en in die andere instellingen niet? Wat maakt daar de afweging zo anders. Patiënten in ziekenhuizen zijn ook per definitie kwetsbaar en risicogroepen. Toch ziet ‘men’ een verschil.

Tja Aagje

Tot nu toe zijn er in ziekenhuizen meer en betere beschermingsmiddelen. Bovendien leven mensen daar niet in groepen, maar zijn opgenomen als individu, en zijn ook niet per se volledig afhankelijk van totale verzorging, tenzij op de IC, die goed beschermd is.

Dus er is geen sprake van discriminatie op onduidelijke gronden of zoiets.

En het voorbeeld

van het bad, daar denk ik zeer zeker niet van ‘ach, die zou toch een keer doodgaan’. Dat is een gruwelijk maar helaas wel voorgekomen situatie. Inderdaad vermijdbaar. Maar ligt voor mij bij ziekte toch anders. Ziekte is lang niet altijd vermijdbaar. Soms wel en soms min of meer.

Nogmaals, ik pleit niet voor ongebreidelde bezoekregelingen. Wel voor maatwerk, voor bv 1 aangewezen bezoeker die dagelijks mag komen mits geen ziekteverschijnselen (net als in verscheidene ziekenhuizen), voor beschermingsmogelijkheden van medewerkers en bezoekers. Enzovoorts.

Anne

Als mensen op bezoek komen bij patiënten bij wie dat mag (dwz niet-Corona patiënten of niet Corona-verdachte patiënten) dan krijgen ze echt geen beschermende kleding. Zou mss ideaal zijn als dat wel zo is, maar zo is dat in het zh waar ik gisteren nog rond liep echt niet het geval.

niet Coronapatiënten liggen daar ook samen op meerpersoonskamers. Hun bezoek komt in gewone kleding en verpleging en artsen lopen daar ook niet in beschermende kleding.

De regels

'Als dat toch gebeurt is het misschien weloverwogen en goed doordacht maar tegen de regels van het moment.' Of dat is precies wat bedoeld wordt met 'een intelligente lockdown'. Waarom ga je dan zo aan 'de regels' hangen?
'Zo kun je maar zien dat een overeenkomst wbt werken met dezelfde patiëntencategorie, of dat lang geleden gedaan hebbend, toch een weloverwogen andere visie kan opleveren.' Inderdaad. al snap ik niet goed wat dat 'al lang geleden' ermee te maken heeft. Maar ik slaak een diepe zucht bij iemand die aan levenseindezorg doet en dan de vraag naar kwaliteit van het leven centraal stelt en iemand de vraag stelt: 'wat wilt u nog in het leven'? Inderdaad 'samen' of 'voor de kinderen' is het meest voor de hand liggende antwoord, ook al komt het kind schuifelend achter de rollator daarna binnen. Ik denk dat er weinig andere sociaal geaccepteerde antwoorden over zijn. Het is namelijk een vervelende vraag. Stel dat iemand zegt: tsja, dat weet ik niet. Wat dan? Concludeer je dan dat het leven geen kwaliteit meer heeft? Of ga je dan over op de vraag: zullen we er dan maar een einde aan maken? Of wat geforceerd zoeken naar 'leuke' momentjes om naar uit te kijken: de volgende verjaardag of zo. De laatste levensfase is een bijzondere fase, waarin veel, heel veel losgelaten moet worden. Vooral al die dingen die het leven de moeite waard maakten. Totdat het leven zelf losgelaten moet worden.
Ik vroeg zoiets nooit. Ik ging op zoek naar de vraag wat iemand in zijn/haar bagage had om de komende tijd aan te kunnen. Steun van anderen is dan belangrijk, maar de eigen mentale gesteldheid, levenservaring, inzichten, levenshouding etc. zijn minstens zo belangrijk. Nou ja, het is veel complexer nog dan ik hier in een alinea kan beschrijven.
Natuurlijk kwamen er mensen het ziekenhuis of verpleeghuis in met de mededeling: dit heeft vader/moeder nooit gewild.Tsja, ik ken weinig mensen die zoiets op hun verlanglijstje hebben staan. Het is niet de meest plezierige fase uit het leven.
In medisch opzicht is 'kwaliteit' een relevante vraag, omdat sommige medische handelingen dermate verwoestend zijn, dat het de vraag is of dat nog wel verantwoord is. 'Do no harm', als onderste grens. Maar welke schade is niet acceptabel ten opzichte van de dood? Dat zijn dagelijkse dilemma's die op 'individueel (!)' niveau steeds weer een antwoord moeten krijgen. Niet op generiek niveau.
Dus bedenken dat het generiek wel losgelaten kan worden omdat er mensen zijn die graag op bezoek willen komen gaat mij te ver. Je kunt aanvullende maatregelen bedenken (1 bezoeker per bewoner), wellicht is dat voor sommige huizen zinvol, bijvoorbeeld als er geen uitbraak is. Maar volgens mij zal in een tussenfase toch veel mogelijk zijn vanuit de eigen, verantwoorde creativiteit van de huizen, zonder dat de mensen in de verpleeghuizen zomaar onbeschermd blootgesteld worden aan een mogelijke besmetting.

Tsjor

Hangen aan de regels?

Grappig. Ik hang niet aan de huidige regels. Ik pleit voor enige versoepeling. Intelligent of niet.
Maar nu is deze specifieke generieke regel er. Of ik dat terecht vind of niet. En ik vind het op persoonlijk vlak riskant voor mensen als zeindividuele verantwoordelijkheid op zich moeten nemen wanneer ze op eigen initiatief de regels aanpassen aan individuele noden.

Aagje

“Een punt is is dat de maatregel, die jij nu verdedigt, toch echt een generieke is. Door de minister afgekondigd en publiekelijk verlengd. Die geldt voor het hele land. Zo lang daar geen nuance in zit, kan men in instellingen creatief zijn voor wbt verzachtende maatregelen (praten vanaf het balkon, door een loket, met een hoogwerker, beeldbellen enz) maar eigenlijk niet op gebied van mensen toelaten in het huis. Als dat toch gebeurt is het misschien weloverwogen en goed doordacht maar tegen de regels van het moment. Het generieke er af lijkt me erg goed. Dan denk ik dat er heel andere keuzes gemaakt worden.”

Op het moment dat die maatregel niet meer generiek is, besluit de hardst roepende. Ja, dit is een draak van een maatregel bezien vanuit veruit de meeste bewoners van verpleeghuizen. Hoezeer ik de maatregel ook verdedig, ik vind hem vreselijk. Uiteraard! Maar als hij wordt losgelaten ontstaat er willekeur. Dan wordt besluiten over wie wel zijn of haar familie mag zien overgelaten aan het management van elk huis of organisatie op zich. Dat moeten we ook echt niet willen denk ik. Zou jij die verantwoordelijkheid willen dragen? Ben jij opgewassen tegen bedreigingen en scheldpartijen? Het gebeurt nu al dat ons personeel bedreigd en uitgescholden wordt. Ik denk dat je dan al snel ontsporende situaties krijgt, want dan kunnen mensen druk uitoefenen op individuen. Nu zijn die individuen gebonden aan regels, opgelegd door de regering. Dat is toch iets anders.

Maatwerk kan heel goed, en moet ook, want elke situatie is anders. Maar wel binnen generieke kaders.

En waarom er nog niet versoepeld kan worden in verpleeghuizen is omdat het virus zo ontzettend besmettelijk is. Het grijpt echt enorm snel om zich heen in het petrischaaltje dat een verpleeghuis is. Je vergelijking met een ziekenhuis gaat echt niet helemaal op. Zoals ik hierboven al schreef, in een verpleeghuis kun je niet altijd met beschermende middelen werken omdat de bewoners ervan in paniek raken. En dan kun je de noodzakelijke zorg niet meer verlenen. In een ziekenhuis is dat (meestal) toch anders.
En verder eens met Mark, de een zijn keuzevrijheid is de ander zijn beperking. Er zijn ook echt veel mensen bij ons die bang zijn en zelf geen bezoek zouden willen als dat al zou kunnen.
Overigens denk ik dat het voor veel diep dementen best meevalt. Die realiseren zich niet dat ze iemand missen. En dat zwaaien vanaf de straat, met elkaar praten vanachter een scherm is ook niet zaligmakend. Veel van onze bewoners zijn daarna alleen nog maar verdrietiger. Iemand wel zien maar niet kunnen aanraken is ook heel naar, en begrijpen doen ze ook dat niet...

Hoe we terug moeten naar ‘normaal’ weet ik niet. Maar de deuren open doen moet echt heel gefaseerd en onder strikte, door de overheid op te stellen, voorwaarden.

Tsjor, daar gaat het niet om

Tsjor: Dus bedenken dat het generiek wel losgelaten kan worden omdat er mensen zijn die graag op bezoek willen komen gaat mij te ver

Het gaat niet om de mensen die graag op bezoek willen komen, het gaat om de mensen die graag bezoek willen ontvangen. Wiens dagen nu eindeloos duren omdat ze bijvoorbeeld ook al niet meer kunnen lezen, tv kijken etc om zichzelf te vermaken.

Erika

Vaak gaat het om mensen met dementie en er zijn zorgmedewerkers aanwezig die hun stinkende best doen. Gelukkig zijn de mensen in het verpleeghuis niet afhankelijk van familie. Er zal zeker onrust zijn en verwarring, maar dat kan ook komen omdat de dagelijkse gang van zaken anders is. Mensen voelen soms dat er wat aan de hand is, kunnen het niet plaatsen en dat maakt hen onrustig.
Dat mensen niet meer in staat zijn om zichzelf te vermaken is al langer bekend in verpleeghuizen. Op een paar uitzonderingen na.
Het is dramatisch allemaal, maar daarom is het ook belangrijk om er niet nog meer drama bij te halen.

Tsjor

Aagje

'Grappig. Ik hang niet aan de huidige regels. Ik pleit voor enige versoepeling.' Nee, je wil dat er een regel komt voor de versoepeling en maatregelen die genomen worden, aangepast aan een individuele situatie, daarvan zeg je dat het tegen de regels is. Je hangt dus erg aan de regels.

Tsjor

Pennestreek

Zoals gezegd: in ziekenhuizen is vziw op niet-Corona-afdelingen en bij niet-Coronapatiënten ook niet ruim beschermende kleding ed beschikbaar. Niet voor medewerkers en niet voor bezoek. Dat is niet heel anders dan in het verpleeghuis.

Natuurlijk wordt het lastig voor verpleeghuismanagement als de eenduidige, strenge generieke maatregel niet meer geldt. Dat snap ik. Net als het feit dat deze maatregel nu ook moeilijk is. Ik snap ook dat eenduidig streng in die zin ‘makkelijk’ is omdat e men zich niet persoonlijk hoeft te verantwoorden aan mensen die wat anders zouden willen. Wat dat betreft zou een generieke regeling ter versoepeling wellicht ook weer handig zijn. Maar als dat blijft uitkomen bij het ‘one size must fit all’-idee wringt dat toch.

Aangezien er aanzienlijke verschillen zijn met betrekking tot besmettingsgraad in Nederland en tussen huizen en afdelingen (hoe is je huis gebouwd, op welke manier kun je bewoners met en zonder ziekteverschijnselen uit elkaar houden enz) pleit ik toch voor een maatregel die meer bevoegdheden geeft aan locale bestuurders om een eigen koers uit te zetten.
Waarom moeten mensen in instellingen in het Noorden waar veel minder besmettingen zijn hetzelfde regime hebben als in de besmettingshaarden in het zuiden? Bijvoorbeeld.

Nogmaals, ik pleit totaal niet voor het rücksichtslos opengooien van de verpleeghuizen. Wel voor meer mogelijkheden voor eenzame bewoners en hun dierbaren om contact te hebben. Desnoods met maar 1 aangewezen ander. Da’s beter dan helemaal geen dierbaren. Ik pleit voor meer keuze voor deze mensen. Die vaak wel weten dat ze kwetsbaar zijn maar ook zo autonoom mogelijk hun afwegingen zouden moeten kunnen maken.

Het is eigenlijk net als met de rest van de maatregelen: je kunt niet eeuwig met je allen in de intelligente lockdown blijven zitten. Er moet gezocht worden naar een intelligente weg die meer mogelijkheden geeft. Niet alleen om de economie weer op gang te helpen. Ook om meer mensen weer in contact met hun dierbaren te laten zijn.

Tsjor

Ik vind dat bestuurders en andere verantwoordelijken juist binnen de generieke strenge maatregel van het moment niet verantwoordelijk kunnen zijn voor afwijken voor maatwerk. Als je dan een keer creatief afwijkt van de regel om maatwerk te leveren en het gaat mis (in de ogen van anderen) wordt er meteen geroepen om een onderzoek en kun je zo in een ‘Barbertje moet hangen’-sfeer terecht komen. Juist dat gun ik de bestuurders en andere verantwoordelijken niet.

Zijn de regels minder streng met in het achterhoofd dat er dan mogelijk/waarschijnlijk wat meer besmettingen mogelijk zijn en dat we dat tot op zekere hoogte accepteren, dan hebben mensen meer ruimte om dingen te doen zonder meteen opgeknoopt te worden als dat gebeurt.
Niet anders dan wanneer de kinderen weer naar school moeten, de kappers weer mogen werken en de terrassen weer open mogen. Ook daarvan kun je vermoeden dat het betekent dat het aantal besmettingen zal stijgen. Daar zal een acceptatiepunt bij zijn maar ook een punt waarbij de maatregelen weer strenger worden als het overschreden wordt.

Domme mensen en onwetende mensen

Het probleem zit hem in twee groepen mensen:

- Domme mensen (hebben symptomen, maar denken dat het toch niets is)
- Onwetende mensen (hebben helemaal geen symptomen)

Er hoeft maar een familielid van een verpleeghuisbewoner een dom of onwetend mens te zijn om tientallen bewoners ziek te maken, waar vervolgens een behoorlijk deel zal overlijden.

Dus daar zit je als familielid van een verpleeghuisbewoner. Doe je alle moeite om je oude moeder te beschermen komt er zo'n dom of onwetend familielid van een andere patiënt (verwijderd door forumbeheer) die het halve huis besmet.

Daarom, nee!
Wat een gruwelijk dom idee.

Heerlijk weer

zo’n weinig-inhoudelijke en fijn op de persoon gespeelde reactie.

Nou nee

Het raakt wel de kern:
Als er een generieke maatregel is kun je de 'schuld' afschuiven op 'de regering'. Als het vrijgelaten wordt loop je het risico, dat er bij een uitbraak groot protest komt van bewoners en familie. Wie heeft dan beslist voor zijn/haar vader/moeder/partner dat het minder erg is om te overlijden aan corona dan om geen bezoek te krijgen?
Ik verwacht zeker dat de intelligente lockdown gevolgd zal worden door het verzoek om maatregelen te nemen waarmee men denkt in de gegeven situatie een veilige omgeving te bieden. Zoals voor de scholen.
Je kunt dat ook niet dichttimmeren met regels. Als je alles hebt ignesteld op 1,5 meter, maar er komt toch een uitbraak (er is nog steeds veel onbekend over de wijze waarop het virus zich verspreidt), dan voel je je als organisatie hopelijk toch verantwoordelijk, ook al heb je je netjes aan de regels gehouden. Het doel zijn niet de regels.

'Waarom moeten mensen in instellingen in het Noorden waar veel minder besmettingen zijn hetzelfde regime hebben als in de besmettingshaarden in het zuiden? Bijvoorbeeld.' Om te voorkomen dat in het noorden hetzelfde gebeurt als in het zuiden? In het noorden schijnt het nog mogelijk te zijn om met testen en contactonderzoek te uitbraak in bedwang te houden. Op het moment dat je dat niet meer kunt krijg je de toestanden van Brabant en dan moet alles weer op slot.

Als het overal met testen en kontaktonderzoek in de hand gehouden kan worden zijn we weer heel veel stappen verder.

Plekken waar veel mensen bij elkaar komen of bij elkaar wonen blijken toch razendsnel bij te dragen aan de verspreiding.

Tsjor

Aagje

"zo’n weinig-inhoudelijke en fijn op de persoon gespeelde reactie."

Hoezo niet inhoudelijk? Ik schets haarfijn waar het probleem zit. Jouw vrijheid om jouw ouders te bezoeken tast de veiligheid van mijn ouders aan.

Dat jij en jouw ouders het risico willen nemen, soit, maar die beslissing kun je niet nemen voor mij en mijn ouders.

Dom en onwetend zijn we in zekere zin allemaal als het over onze besmettingsstatus gaat. Zeker bij gebrek aan tests.

Tsjor

Bij het houden aan de generieke regel kun je de schuld afschuiven op de regering. Dat klopt. Dat bedoelde ik ook. Maar in het vervolg ging ik ervan uit dat binnen deze maatregel creatief oplossingen naar oplossingen gezocht wordt. En dat er dan wellicht een toch een gewogen keuze gemaakt kan worden die afwijkt van de generieke regel. Als dat ook maar iets negatief uitpakt, krijg je de situatie waar ik op doelde. Juist dan is het de angst die maakt dat je alleen of vooral naar de regels kijkt en niet naar de mensen en wat zij nodig hebben.

Wanneer er gekozen wordt voor een minder zware regel die meer verantwoordelijkheid en meer beslisbevoegdheid legt op lokaal niveau, terwijl we ook accepteren dat versoepeling van allerlei maatregelen voor wat meer besmettingen zal zorgen, geeft dat mi meer mogelijkheden om voorzichtig en doordacht nieuwe regels voor bezoek te maken. Afgestemd op de situatie van je instelling en andere situaties. Zonder dat je meteen aan de hoogste boom wordt opgeknoopt omdat je je niet aan de algemene strenge regels hebt gehouden.

Ik vermoed dat het zo werkt. Want zo zal het ook gaan bij het verslepen van andere maatregelen omdat we ondertussen ook vinden dat de situatie waar we nu in zitten niet eeuwig zal duren. Als er enige toename van besmettingen zal zijn nadat de kinderen weer naar school gaan, de terrassen open gaan enz. vinden we dat ws onvermijdelijk en daarom tot op zekere hoogte acceptabel. En dan wordt Rutte ook niet meteen gedwongen op te stappen. Als het er veel meer dan verwacht zullen zijn, gebeurt dat misschien wel.

En nee, ik zal natuurlijk niet ontkennen dat plekken waar mensen samen komen en samen wonen besmettingsplekken zijn. Maar ik vind ook dat mensen die door hun gewone situatie toch al een beperkte levensverwachting hebben zonder dat hun eigen mening telt mogen worden afgesloten van al hun dierbaren. Zonder perspectief op verandering.

En zorgmedewerkers.

Nu worden bewoners van verpleeghuizen met Corona bij elkaar verpleegd. Eigenlijk is het het bieden van de laatste zorg en een menswaardig sterven. Hier worden ook bewoners uit hun normale omgeving gehaald om elders "Coronazorg" te kunnen krijgen en de bewoners die (nog) niet besmet zijn te beschermen.

Laten we wat "soepeler" worden en kijken hoeveel bewoners we dan naar het "kuchtehuis of kuchafdeling" moeten afvoeren. Daar overigens is iedereen bezig om te kijken of er dan nog wel een familielid mag komen om afscheid nemen. Moeten daarvoor wel genoeg materialen zijn. Dus ook daar moet voldoende personeel zijn, helemaal ingepakt om die laatste zorg te kunnen verlenen.
Zou het wat uitmaken of daar 10 mensen liggen of 50? Ik denk maar zo van wel.
Zorg in een verpleegtehuis is 24/7, als we dus deze bewoners een menswaardig afscheid willen geven moet het ook daar gedoseerd. En de bewoners die niet besmet zijn beschermen.

Versoepeling zal per tehuis anders gaan verlopen vermoed ik. En eventueel mag die 97 jarige zwaar dementerende oma opgehaald worden als iemand bang is dat ze wegkwijnt. Alleen voorlopig niet meer terugbrengen. Het is ook bijzonder triest, geen wandelingetje buiten met de rolstoel, geen gezamenlijke maaltijden en geen bezoek.
Maar als in verpleeghuizen meer inzicht is over het aantal besmette bewoners, geen totale paniek als plotseling 6 mensen tegelijk ziek zijn en het personeel kan alles aan dan volgt er vast iets versoepeling.
Ik denk niet dat die tijd al aangebroken is.

Het gaat niet om mijn persoonlijke keuzes

Het gaat om alle ouderen in al die instellingen die geen enkele keuze meer hebben om te bepalen welk risico ze in de laatste fase van hun leven wel of niet willen lopen. Of ze met beperkingen (niet alle dierbaren maar bv 1, afstand houden enz) toch een naaste willen zien. Of dat ze daarvan afzien.

De keuze van geen enkele betrokkene (bewoner) doet er nu toe. Zonder dat er een perspectief gegeven wordt.

Aagje

Daarom moet je ook ambitieuzer zijn v.w.b. onderdrukking van het virus. Dat is zowel uit economische, humane en gezondheidsoverwegingen verre te prefereren boven het huidige 'veenbrand' principe.

Als Nieuw Zeeland en Australie het kunnen. Als Zuid-Korea het kan. Als straks Duitsland ervoor kiest. Waarom wij dan niet?

Vanaf 19:30:
https://www.npostart.nl/nieuwsuur/04-05-2020/VPWON_1310787

Straks onstaat er een groene zone van 'schone' landen die met elkaar handel drijven (zonder lockdown maatregelen) en horen wij bij de viezerikken. Wie wil dat nou?

Gelukkig

Een test met een versoepeling moet in ieder geval weer perspectief geven op persoonlijk contact met naasten.

Onzin

'Maar ik vind ook dat mensen die door hun gewone situatie toch al een beperkte levensverwachting hebben zonder dat hun eigen mening telt mogen worden afgesloten van al hun dierbaren. Zonder perspectief op verandering.'
Onzin toch, dat het 'zonder perspectief op verandering' is? Geen enkele maatregel in dit verband is 'zonder perspectief op verandering'. Ooit gehoord dat iemand zegt: voor de verpleeghuizen blijft dit voor eeuwig en altijd zo?
Dit: 'Maar in het vervolg ging ik ervan uit dat binnen deze maatregel creatief oplossingen naar oplossingen gezocht wordt. En dat er dan wellicht een toch een gewogen keuze gemaakt kan worden die afwijkt van de generieke regel.' is de omschrijving van de intelligente lockdown zoals die in de eerste 7 weken heeft gegolden. Creatieve oplossingen zijn de ramen, ontmoetingsruimtes met bescherming, toch komen als iemand stervende is, die ene bezoeker toelaten voor het 50-jarig huwelijksjubileum, video-bellen, vaste ingesproken boodschappen van dochter laten horen, ik vind het bijzonder creatief wat er allemaal bedacht is. Compliment aan de mensen die dat in hun werk allemaal gedaan hebben.
Ook dit is niet voor eeuwig en altijd, zonder perspectief.
Wat betreft die eigen mening, nogmaals: zet de vraag dan in het perspectief van wat er gaande is: wil je daarmee het risico lopen dat 25% van de bewoners binnen een zeer korte tijd overlijdt aan de gevolgen van corona?

Tsjor