Teken de petitie jeugd ggz

nee zeggen

Ja zeggen is pas duur. De kosten van de overgang zijn niet meegerekend. Gemeenten gaan dure expertise inhuren bij de overgang. Over een aantal jaren kan de ingezakte jeugd ggz weer voor veel geld uit het slop gehaald worden zoals in Denemarken gebeurt is.
Gewoon nee zeggen. De bezuinigingen op de jeugd ggz, die overigens ook veel te ver gaan worden al binnengehaald via het bestuurlijk akkoord. De jeugdzorg kan bezuinigen door de sociale teams te schrappen en door de dwangzorg af te schaffen. Jeugdzorg is al hard aan het werk om het aantal OTS en UHP te verminderen. Misschien kunnen ze daar een handje bij geholpen worden door andere jeugdzorgleveranciers te contracteren zoals de opvoedpoli. Dat scheelt pas geld. Waar jeugdzorg goed werkt houd je ze in stant waar ze nog steeds gezinnen uit elkaar scheuren en iedereen naar de rechter sturen schaf je ze af.

vrijwillige UHP

http://www.gemeente.nu/Sociaal/Nieuws/2013/11/Deense-ervaring-Marktwerking-Jeugdzorg-is-problematisch-1416183W/
"Wat is kenmerkend aan de Jeugdzorg in Denemarken?
"Hier zijn verreweg de meeste uithuisplaatsingen vrijwillig. Dwang is wel mogelijk, en wordt uiteraard ook toegepast, maar niet in dezelfde mate als in Nederland. Dwang is hier geen justitiële aangelegenheid, maar een gemeentelijke. Een raadscommissie voor sociale zaken gaat over deze keuze. Wij zijn er verhoudingsgewijs erg goed in om in bijna alle gevallen constructieve samenwerkingsrelaties met de ouders op te bouwen."
Financieel scheelt dat enorm.

Vlaamse Vereniging voor Kinderpsychiatrie

https://www.dropbox.com/s/op5a318ro7f0386/Brief%20VVK%20aan%20de%20eerste%20kamer.pdf
"We willen in het bijzonder uw aandacht vragen voor de gezinnen die werken en verzekerd zijn in Nederland, doch wonen in België. Als gevolg van de nog goed te keuren jeugdwet, zijn ze vanaf 2015 niet langer meer verzekerd voor psychiatrische zorg van hun kinderen. De Belgische gemeente, waar deze kinderen wonen, zal deze zorg uiteraard niet leveren. Dat deze kinderen niet langer aanspraak kunnen maken op
psychiatrische zorg, is uiteraard totaal onaanvaardbaar."

Ouders met zorgenkinderen

http://www.binnenlandsbestuur.nl/column-jggz
De ouders van de tweeling met Asperger en PDD-NOS, in de video met Menno Oosterhoff, worden door een reaguurder op de berichten van Erik Gerritsen weggezet als kindermishandelaars.
De video
http://nos.nl/video/603756-gemeenten-kunnen-zeggen-geen-adhd-het-ligt-aan-de-ouders.html
Ik heb veel respect voor de ouders die zich melden voor de media zoals Angelique Bergsma en Nely Sieffert en nu weer deze vader.
Je wordt wel brandpunt van een discussie waar je je ook in het dagelijkse leven nogal tegen weren moet.
Hulpzoekende ouders weggezet als kindermishandelaars.
Krijgt de gemeente de overhand dan krijgt deze kortzichtige mening van publiek en politiek de overhand en, zoals in Denemarken, wordt de hulp van de kinder- en jeugdpsychiatrie belemmerd en kost het kinderen jaren om toegang te krijgen tot deskundige hulp.
Ook daarom graag de petitie tekenen.
http://www.petitiejeugdggz.nl/petitie/

Jeugdzorg zou ook tegen moeten zijn

http://nieuwsuur.nl/onderwerp/604566-senaat-bezorgd-over-jeugdzorg.html
Ook landelijke instellingen die voor groepen kinderen zorgen die niet thuis kunnen wonen dreigen om te vallen als de nieuwe jeugdwet aangenomen wordt.
De kortzichtige gedachte achter de nieuwe jeugdwet is dat je problemen in een vroeg stadium kunt voorkomen, zodat je zware zorg daarmee kunt voorkomen. Dat is een onbewezen aanname. Het zo-zo-zo beleid is ook al mislukt. De consensus (niet de nieuwe jeugdwet) pleit voor deskundigheid aan de poort zodat effectief zware danwel lichte zorg aangeboden kan worden.
Men verwacht met sociale wijkteams problemen snel op te kunnen pakken en vervolgens op te kunnen lossen. Dat lijkt me ook een onbewezen aanname. Het inzetten van laag op laag lijdt alleen maar tot verdere bureaucratisering en falen van echte hulp.
Wat mij betreft heb je nog steeds landelijke financiering nodig voor landelijke instellingen. En je moet zien dat een nuttig aanbod in stant blijft.
Verder lijkt het me prima dat de gemeente, die per slot ook de ggd beheert, zorgt voor het eerstelijns aanbod in het sociale en het medische domein op het gebied van de openbare gezondheid, zoals dat nu al zo geregeld is. Echter zonder dat ze overal binnendringen in het maatschappelijke domein, zoals nu de sociale wijkteams en de al bestaande ZATteams. Dat is gewoon geldweggooierij.
Met de nieuwe jeugdwet wordt goedkoop duurkoop en het ondermijnt de ontwikkeling van deskundigheid in de diverse beroepsgroepen.
http://www.petitiejeugdggz.nl/petitie/

VNG aan 1e Kamer: de bezwaren kloppen niet, de wet klopt

http://www.vng.nl/files/vng/brieven/2014/20140131-brief-parlement-behandeling-concept-jeugdwet.pdf
Dit is een belangrijke brief. De VNG, of de adviseurs van overheidsadviesbureau BMC, hebben hun uiterste best gedaan om de zorgen van de KJP, ouders en deskundigen over de transitie van de jeugd ggz weg te nemen.
Het is dan ook zeer belangrijk dat daar een weerwoord op komt. Of gewoon weer herhalen wat al zo vaak gezegd is maar het kwartje wil maar niet vallen.
Ik zie er direct al een.
"Bij opgroeiende kinderen is vaak nog niet uitgekristalliseerd of er sprake is van een medisch of een meer pedagogisch probleem. Daarom is multidisciplinaire kennis van belang om samen met het gezin vast te stellen wat er precies aan de hand is en welke interventie en/of behandeling het meest gewenst is".
De theorie is mooi. Autismedeskundigen zouden bijvoorbeeld in een team moeten zitten met meer sociaal georienteerde opvoeders. Helaas wat ik om mij heen zie is dat de autismedeskundigen in de grotere teams het onderspit delven omdat de opvoedvisie van meer sociaal georienteerde teamleden maatschappelijk meer geaccepteerd wordt. Ik zie hele deskundige mensen die toch hun licht onder de korenmaat moeten houden omdat zelfs hulpzoekende ouders niet willen horen dat je toch echt rekening moet houden met de overgevoeligheden en de andere manier van informatieverwerking van een kind. Het is sociaal veel meer geaccepteerd dat je 'grenzen stelt' 'consequent bent' en 'de baas' bent. Overal zie ik dat, op scholen en in instellingen.
Alleen in het speciaal onderwijs zie ik dat een aantal mensen elkaar kan vinden in een gezamenlijk discours over het omgaan met leerlingen met autisme in een ontwikkelingsperspectief.
Dwing je autismespecialisten om 'generalistisch' samen te werken in ZATteams en sociale wijkteams dan delven ze het onderspit omdat het heel lang duurt en soms ook gewoon niet lukt om iemand die 'autibril' op te laten zetten. En dat is heel erg contraproductief.
Meer 'sociale' opvoeders hebben heel veel deskundige kennis ook op academisch niveau maar vervallen voortdurend tot een generalistisch discours. Hoe meer een kind tegenstribbelt des te meer 'consequenties' er gesteld worden en eisen en dat is de juiste route om een kind met autisme naar de afgrond te helpen.
Ook als ouder ben je een 'verwennende' ouder als je prioriteiten stelt in het leven van je kind om te zorgen dat deze het leven aandurft en aankan. In het generalistische sociale domein dan.
Dat is de beste manier om ouders te stigmatiseren en naar de goot te verwijzen. Autisme als 'eigen willetje' dat je zou moeten breken, en zeker niet belonen.
De theorie is mooi, maar kijk maar eens naar de mensen om je heen. Hoeveel zijn er bereid om een kind die ondersteuning te geven die het nodig heeft zonder oordeel en keiharde consequenties?
Ook de psycholoog van mijn huisartsenpraktijk vond dat schoolweigerend kind met angststoornis maar gedwongen naar school zou moeten gaan, dan kwam het heus wel goed. Uit het kortzichtige publieke domein, dat soort adviezen. Nee, die grote sociale generalistische teams zijn voor echte hulp de dood in de pot.
Vorig jaar 12.000 thuiszitters dankzij de drang en dwang van leerplichtambtenaren en jeugdzorg en de leerkrachten die de ouders de schuld geven.
Gelukkig lijkt dat tij wat te keren en zijn er grote gemeentelijke inspanningen om kinderen wel te voorzien van goede scholing, maar dat gaat niet lukken zonder de expertise van een jeugd ggz die niet gedwongen is zich te conformeren naar de waan van de gemeentedag.

Voetbal in plaats van een psychiater

http://tinyurl.com/voetbaljorritsma
"We zullen een aantal taken niet meer uitvoeren zoals bij de zorg. Bij de jeugdzorg worden jongeren niet meer naar de psychiater gestuurd, maar naar de voetbalclub."

Die onhandige uitspraak van mevrouw Jorritsma is al veel becommentarieerd. Het is natuurlijk de terechte angst van ouders dat dit de opvatting is van gemeenteambtenaren en de politiek.
Ouders weten wat de gevolgen zijn van zo'n onwetende maar wel invloedrijke mening. Door die verkeerde bejegening zorgen we dan zelf voor de gedragsproblemen van de kinderen waar het omgaat.

http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2014/02/als-we-kinderen-met-autisme-niet.html
"Door kinderen met autisme niet serieus te nemen en geen rekening te houden met hun andere manier van omgaan met prikkels en informatie zorgen wij zelf voor een toename van gedragsproblemen bij deze kinderen. Dat is kindermishandeling door de omgeving en door de overheid. Door niet naast deze kinderen te gaan staan en samen te puzzelen hoe het wel gaat lukken rekening houdend met de beperkingen zoeken kinderen eigen vaak disfunctionele manieren om zich staande te houden."

Doe ze maar op voetbal.

93.154 handtekeningen! en de europese medische specialisten

https://www.dropbox.com/s/5i70tl1lqc805vi/Netherland%20CAP%20Proposals%2031.1.14-2.pdf"
Met de bekende argumenten stuurt de Europese vereniging van medisch specialisten op het gebied van de kinder- en jeugdpsychiatrie een brief aan het ministerie van Edith Schippers.

"Child and Adolescent Psychiatry, as a medical specialty, is obliged to follow international guidelines, care standards and evidence-based methods. This requires a national policy."

"Access to care and the right to be taken care of Placing the specialist child and adolescent psychiatrist outside the insured care system will seriously jeopardize any guarantee of delivery of appropriate, safe and equitable specialist mental health care for children in the Netherlands."

"There is no argument to treat children with mental disorders differently than otherwise diseased minors. The pathway of care for these children across the lifespan mental health services will be disrupted, which is illogical because the majority of severe mental disorders present themselves before an individual is 18 year old. The safe chain will be broken."

"We therefore ask you to very seriously reconsider you current proposals which we are convinced will damage the mental health of children in the Netherlands."

"Such is my concern that I am alerting the European Psychiatric Association and the World Psychiatric Association to these proposed changes."

En nog een hoop andere argumenten op het gebied van privacy en aansluiting van de andere medische disciplines en de internationale disciplines en regelgeving.

Nu nog een brief van de World Health Organization?

http://www.petitiejeugdggz.nl/petitie/

Dol op etiketten!

http://www.artsennet.nl/blogs/Gastblogs/blogbericht/141829/Dol-op-etiketten.htm

"Ik geef het toe: ik ben verslaafd aan etiketten voor mijn kinderen. Ik spaar ze. Gewone kinderen zijn mij namelijk te saai.

Die hebben vriendjes. Die lezen boeken. Bij gym worden ze als eerste gekozen. In de klas kunnen ze goed mee en op het schoolplein zijn ze populair. Wees reëel: welke ouder wil dat nou voor zijn kind?

Ik niet"

petitiejeugdggz.nl/petitie/

nog steeds argumenten tegen de jeugdwet

http://nieuws.leidenuniv.nl/vervolg/robert-vermeiren-zorg-over-de-jeugdzorg-.html

Na het opnoemen van de deugdelijke bezwaren die er nog steeds zijn geeft Robert Vermeiren aan wat hij wel ziet zitten.

Een van de bezwaren: "Voor specialistische zorg is de operatie verspilling. Voor financiering gaat men opnieuw bovenregionale en landelijke bestuurslagen inrichten. Men creëert aldus opnieuw wat al bestaat."

"Deense decentralisatie
Een decentralisatie met visie, zoals in Denemarken, daar ben ik voor. Aldaar heeft men ineens de hele gezondheidszorg aangepakt. Gemeenten organiseren de basiszorg (ook financieel), regio’s de gespecialiseerde zorg (landelijk bekostigd). Voorafgaand heeft men gemeenten en regio’s gereorganiseerd, zodat die groot genoeg waren. Van meer dan 200 gemeenten is men naar 98 overgegaan. Daarnaast zijn landelijke kaders gesteld, zodat niet elke gemeente het wiel ging uitvinden. En niet onbelangrijk, er is geïnvesteerd. Want reorganiseren en bezuinigingen tegelijk staat garant voor een fiasco."

psychiaters in opleiding sturen brief aan 1e kamer

http://tinyurl.com/psychinopleiding
"Bij het ingaan van de Jeugdwet bestaat er een reëel risico dat de klachten van
Madelon afgedaan worden als een opvoedingsprobleem. De eigen mogelijkheden van het gezin en diens oplossend vermogen kunnen leidend worden in de behandeling. Met deze aanpak is Madelon niet geholpen"

In mijn omgeving is zo'n kind. Kind is voortdurend boos en dan hoor je wat de volwassenen allemaal tegen haar tekeer gaan. Ze kopieert de negatieve corrigerende opmerkingen van de volwassenen die haar zogenaamd opvoeden. "Nu wil ik je vandaag niet meer horen!"
Kind wordt overvraagd, is overprikkeld en rigide en heeft zoveel negatief commentaar gehad dat kind depressief is en niet meer beinvloedbaar uit wanhoop over de volwassenen die haar maar negatief blijven benaderen als ze de plank misslaat in haar onvermogen. Ze raakt steeds verder van de realiteit en houdt fantastische verhalen over haar obsessies. Helaas zie je het niet aan de buitenkant want het zit aan de binnenkant. De dwang uit de omgeving, ook die van de algemene psychiatrische afdeling waar ze verblijft, wordt haar teveel. Dat gaat jaren duren voor ze weer 'bij' is als ze tenminste de kans krijgt. Anders wordt het een gesloten inrichting.

dagje juist zonder Ritalin

Column door een ouder naar aanleiding van het experiment Ritalin te gebruiken door oa. Arie Boomsma.

https://www.adhdnetwerk.nl/ADHD.aspx?id=481&idn=248

"Het boodschappen doen besluit ik vandaag maar te laten zitten. Dat zal een spektakel worden wat niemand mee wil maken. We eten wel een patatje. Volgens mevrouw Jorritsma moet ik met mijn kinderen een potje gaan voetballen, maar daar geloof ik inmiddels niks meer van. De rest van de dag ben ik bezig om het gedrag van zoon en dochter te corrigeren en door alle negatieve aandacht zie ik mijn kinderen met de minuut kleiner worden. Het experiment is geslaagd."

ongeloof inderdaad

http://www.who.int/mental_health/media/en/785.pdf
Contrary to popular belief, mental disorders are common during childhood and adolescence. Inadequate attention is paid to this area of mental health
want... het ligt aan de opvoeding... ze moeten meer naar voetbal

94.000 handtekeningen gepasseerd en Tegengeluiden

http://www.artsennet.nl/blogs/Gastblogs/Laura-Batstra/Blogbericht-Laura-Batstra/141914/Wie-zijn-de-helden.htm
"Hoop
Hoeveel van de mensen die de petitie ondertekend hebben, staan met evenveel vuur achter hun handtekening als de opinieleidende initiatiefnemers? Hoeveel ruimte was er binnen de GGz voor twijfel en tegengeluid? Hoeveel mensen hebben getekend door alarmerende – maar onjuiste – berichtgevingen? Er zijn zorgen over de transitie, dat is duidelijk en terecht. Daarnaast is er optimisme, energie en hoop, vooral van mensen buiten de GGz, die de transitie als een kans zien om kinderen en gezinnen beter en sneller die hulp te bieden die ze nodig hebben. Niet meer en ook niet minder."
Laura Batstra heeft een missie. Demedicaliseren, normaliseren en ontzorgen. Dat past natuurlijk in de bedoelingen van de nieuwe jeugdwet.
Terecht vraagt Laura om kinderen te accepteren en de omgeving voor hen geschikter te maken en de ouders te helpen om goed om te gaan met hun kinderen door middel van goede opvoedcursussen die helpen om ouders het geduld en de verdraagzaamheid geven om rustig met hun kinderen goed om te gaan. Daarin is Laura een aanwinst voor gezinnen met zorgkinderen. Te vaak veronderstellen hulpverleners zoals Micha de Winter onlangs in de Volkskrant dat ouders liever hun kind ziek laten verklaren dan dat ze kritisch naar zichzelf willen kijken.
Wat dat aangaat zou ik die psychologen als Batstra en de pedagogen als de Winter wat meer interesse in ouders willen bijbrengen.
Luister nou eens wat ouders vragen voor hun kinderen, en dan de vraag achter de vraag. Waar zit je deskundigheid in?
Zorg dan echter wel dat je weet waar je het over hebt en ook echte deskundigheid kunt bieden. Adviezen hoe je thuis ook ruimtelijk rust en ontwikkeling kunt bieden. Geen Triple P of andere positivo's maar de echte deskundigheid van Autisme Centraal of Geef me de vijf. Responsief ouderschap is het allerbeste en kan gestimuleerd worden als je leert om ouders met geduld meer vaardigheden bij te brengen. Ouders willen het heus wel beter leren doen als je ook echt wat te bieden hebt want geen ouder wordt blij van mislukkende omgang met je kind. Ik ben de eerste die een kind niet 'ziek' noemt. Het heeft een wat uitzonderlijk karakter, we zijn niet allemaal hetzelfde. Maar door mensen als Batstra en de Winter blijven we last houden van de omgeving die toch al zwaar belastte ouders veroordeelt voor juist datgene waar ze voor bij de hulpverlening komen. Niet alleen een goede diagnose maar daarna vooral ook steun en deskundigheid in de opvoeding en goede begeleiding daarbij. En ja, dat mag je de psychiatrie best verwijten. Ook door de financieringsstructuur wordt daar vaak te weinig mee gedaan. Je mag een rondje psychoeducatie, je kind mag misschien een cursus sociale vaardigheden doen en verder is het allemaal weinig evidence based. Met echte deskundigheid op het gebied van opvoeden van kinderen met een speciaal karakter zou je in elk geval bij ouders goed kunnen scoren. Helaas ontbreekt het daaraan ook bij psychologen als Laura Batstra en Micha de Winter. Daarvoor moet je toch echt bij specialisten zijn die je in het oog krijgt als je kind een diagnose heeft gekregen. Dan opent zich een wereld aan deskundige literatuur en vaak zelf of met een pgb te betalen hulp en steun bij de opvoeding.
Het helpt dan niet dat je de KJP naar de gemeente doet. Dan zijn we verder overgeleverd aan de Batstra's en de De Winters van deze wereld. Het ligt aan de ouders, die moeten maar weer eens grenzen gaan stellen en zelf aan de slag.
In de KJP en het speciaal onderwijs is gelukkig meer creativiteit en kennis voorhanden. En verder moet je het als ouder buiten de reguliere en verzekerde instellingen zoeken. Zowel KJP als jeugdzorg zijn te weinig deskundig, en houden zich veel te weinig bezig met echte expertise, de ondersteuning van ouders en het aanleren van kwalitatief hoogstaande begeleidingsvaardigheden. Ik kreeg ook zo'n tante over de vloer die mijn vragen maar 'hogeschool' vond en mijn kinderen een genormaliseerde opvoeding wilde geven. Gelukkig verwees iemand uit de KJP mij naar Autisme Centraal. Daar heb ik veel van geleerd en kon ik het contact met mijn kinderen verbeteren, want dat is echt mijn wens als ouder dat ik het zelf kan doen.
Dan kun je wel naar de KJP wijzen maar jeugdzorg is hier ook zeer ongeschikt in en ook dat hele pedagogiek veld. Alleen op persoonlijke titel zijn pedagogen vaak ontwikkeld in de deskundigheid om ouders te helpen bij de begeleiding van hun kinderen met autisme. Het is ook heel moeilijk Ouders hebben soms ook veel weerstand, maar vooral doordat de omgeving op dezelfde wijze als een Batstra en een De Winter blijft hameren op normaliseren, ontzorgen en demedicaliseren. Helaas heeft dat mijn kinderen echt niet geholpen en daarom accepteer ik ze wel als een noodzakelijke luis in de pels maar het is natuurlijk paradoxaler. Beiden dragen bij aan het ondermijnen van ouders door ze te diskwalificeren als opvoeders en ze gebrek aan zelfkritiek te verwijten, terwijl de grotere samenleving jou ook al naar de marge wil hebben. Daarmee dragen beiden bij aan het leed van het onbegrip en de marginalisering van ouders met zorgenkinderen. Laat ze eerst maar eens zelf zo'n cursus volgen bij Autisme Centraal, dan weten ze misschien eens waar ze mee bezig zijn.
Door de KJP uit de zorgverzekeringswet te halen dreig je expertise over de vaak ook medische problemen waar je kind mee zit, het is vaak niet alleen een psychisch niet welbevinden door onbegrip, te verliezen. Dat zou eeuwig zonde zijn.
Misschien zouden Batstra en de Winter een curriculum maken voor ouders met echt goede academische begeleiding en op niveau aanleren van responsief omgaan met je zorgenkind op grond van academische bevindingen en niet van ouderwetse praatjes als 'grenzen' 'de baas zijn' 'rust, reinheid en regelmaat' en meer van dat fraais dat vaak al niet blijkt te werken maar waar je als ouder wel op afgerekend wordt zonder dat het je vooruit helpt. Je moet wel de beeldschermtijd beperken want anders ben je de oorzaak van de problemen van je kind. Dat niveau zou ik heel graag willen ontstijgen.
http://www.petitiejeugdggz.nl/petitie/

De politiek wil het niet weten

Arga Paternotte heeft een toespraak gehouden bij het afscheid van professor Minderaa als boegbeeld en oudercontactpersoon van Balans dat in dit kader ook weer zeer actueel is. Professor Minderaa werd mij ook door diverse collega's met autisme aangeraden. Maar
http://www.artsennet.nl/Nieuws/Nieuws-uit-de-media/Artikel/113448/Emeritaat-hoogleraar-Ruud-Minderaa.htm
"Ik denk wel eens dat het er tegenwoordig op lijkt dat hoe meer kennis er door de research beschikbaar komt over de achtergrond van de problematiek van kinder- psychiatrische aandoeningen, hoe sterker de politiek en het beleid in Den Haag de andere kant uit lijkt uit te
gaan. Dat het tegenwoordig niet eens gaat om een gebrek aan kennis is zoals wij 25 jaar geleden bij Balans dachten, maar dat er tegenwoordig sprake is van het NIET WILLEN WETEN."

Stoornis los je niet op met opvoeden

http://jusd1.files.wordpress.com/2014/02/bf3vtvtiuaa__v1.png
"Recent nog ervoer ik dat in een gesprek met een orthopedagoog die roerganger was van deze beweging en adviseur van de wet. Ik kon hem er niet van overtuigen dat E., een 12-jarig meisje met een psychose, nooit beter zou worden. De psychose had ze namelijk door een ongeneeslijke neurologische aandoening waaraan ze uiteindelijk zou overlijden. Hij geloofde oprecht dat vroeginterventie zelfs háár toekomst had kunnen veranderen. Hij toonde een onthutsend gebrek aan kennis over de psychiatrie, met serieuze consequenties."

"Aanvankelijk kon niemand in de ggz het geloven. Dat E. geen aanspraak meer zou kunnen maken op verzekerde zorg. Wel voor haar neurologische ziekte, maar niet voor haar psychose. Dat zou immers een sociale voorziening worden."

Verder ook een zeer lezenswaardig artikel waarin Robert Vermeiren aangeeft waar de kinderpsychiatrie tekort is geschoten in de hulp aan kinderen met gedragsstoornissen en kinderen die gesloten geplaatst zijn. Die kwamen bij jeugdzorg terecht en kregen geen passende hulp maar werden opgesloten, hulp waar Nederland kampioen in is. Maar ook waar in de publieke opinie de problemen van jeugdzorg in de war raakten met verhalen over de jeugd ggz.

"Uit eigen onderzoek (2012) weet ik echter dat kinderen die met justitie in contact komen zelden alléén maar gedragsproblemen hebben. Civielrechtelijk geplaatste kinderen, bijvoorbeeld, schreeuwen om psychiatrische zorg.

Zo heeft maar liefst driekwart van de in gesloten inrichtingen geplaatste meisjes een verleden van ernstig misbruik. Ze hebben zware psychotrauma’s opgelopen. Deze meisjes horen niet in gesloten jeugdzorginstellingen maar hebben psychische zorg nodig. De realiteit is anders: nergens is het aantal gesloten ‘Jeugdzorg’-plaatsen zo hoog als in Nederland."

Teken de petitie
petitiejeugdggz.nl/petitie/