Raar: groeihormonen?!

Kate

Even voor de duidelijkheid: het was een voorbeeld, waarmee ik wilde aangeven dat mensen zich vaak 'aangevallen' voelen en daardoor boos worden. En waar ik helemaal niet mee wil zeggen of IK het stom vind dat ze (in mijn voobeeld) geen borstvoeding gaf. Overigens ging het bij haar om niet willen, niet om niet kunnen. Wat ik bedoel is dat ik heel wat moeders/vriendinnen ken die na een CB bezoek geirriteerd/boos waren. Los van het feit dat het vast regelmatig zal gebeuren dat CB overdrijft of lesjes opzegt die nu eenmaal protocol zijn, maar niet perse voor ieder individu gelden. Maar ik merk toch dat als iemand terug komt van CB en niet alles is 'goed', men daar persoonlijk moeite mee heeft.
Gr. Bibi

Pelle

Ik denk dat je geen gelijk hebt. Een HA heeft de plicht vanuit zijn functie om mensen, indien van toepassing, op gezondere leefgewoonten te wijzen. Als ik bij de HA komt met de zoveelste bronchitus en HA weet dat ik rook (of ruikt dat simpelweg), lijkt het mij logisch dat hij mij zegt, dat ik daar echt toch eens mee moet proberen te stoppen. En ja, dan ben ik ook geirriteerd, want natuurlijk weet ik dat en vind ik het niet fijn om dat te horen, maar ik weet dat hij mij daar wel op moet wijzen gezien zijn functie. Als hij mij er op wijst dat het verstandiger is om geen nat wasgoed in de slaapkamer te hangen ivm mijn bronchitus, zou ik niet geirriteerd zijn, maar het een goed advies vinden. Maar in feite zijn beide opmerkingen precies hetzelfde. Dus bemoeien? Nee, gewoon zijn functie uitoefenen.
Bibi

Kate, "intensief"

Hoe intensief zie jij je dat voor je?
Vriend van oudste spuit al ik denk 3 jaar groeihormonen, en zo intensief is dat niet hoor. Maar dat is maar net hoe je het ervaart natuurlijk.
De groeihormonen zitten in een prikpen, je draait hem op de juiste hoeveelheid, prikt in de huid ( naaldje is denk ik halve cm) drukt de pen leeg, telt tot tien en klaar.
Het is bij hun zo normaal als tandenpoetsen. En op controle hoeven ze maar eens per half jaar. Dan is het meten, wegen eeven babbalen en kllaar! Ik vind naar de tandarts gaan intensiever hoor.
Mensen worden steeds langer, en als je over 10 jaar als man maar 1.65 bent val je veeeeeeeel meer op, dan 40 jaar geleden. Ik vind het voor mijn zoon eigenlijk gewoon jammer dat hij geen groeihormonen kan spuiten.
groet polly

Polly en pelle

Je hebt gelijk. Ik schreef intensief en eigenlijk vind ik dat ook. Misschien niet op langere termijn omdat je denk ik wel aan het spuiten went. Maar het pad er naartoe; wachtlijsten, artsen-bezoeken, onderzoeken, controles. Ik vind het nogal wat. En ja, ik denk wel dat ik dat als intensief zou ervaren. Bovendien geef je je kind dan wel elke dag hormonen. Ook dat vind ik nogal wat. (Ook omdat ik verwacht dat er misschien wel meer op zijn pad gaat komen; qua motoriek en gedrag.)
En inderdaad misschien val je inderdaad erg op als je 1.65 bent als jongen, maar dat weten nu toch helemaal niet. Er is helemaal niets gezegd over eindlengte. Er is helemaal niets onderzocht. Dan ga je je toch niet hardop zeggen dat groeihormonen misschien wel iets voor hem zijn?! Ik vind dat echt te kort door de bocht. Inderdaad, dan zeg je dat je het kind wel klein vind en dat je voorstelt om daar eens met de huisarts of met de kinderarts over te gaan praten (bij die laatste is hij toch al onder behandeling).
Stel je voor dat hij de -2SD-lijn blijft volgen, zoals hij tot nu toe steeds heeft gedaan. Dan zou hij volgens de curve 1.70m worden. Dat is niet groot, maar ik geloof niet dat dat nou meteen een reden is om hormonen te gaan spuiten...
En Pelle, mijn vader is inderdaad van een andere generatie en komt ook uit een familie waar de mannen allemaal niet lang zijn. Maar jij noemt hem 'te klein'. Wat is te klein? Als hij dat zelf nou niet vindt. Het is ook maar net wat je gewend bent. En mijn eigen opmerking over klein zijn; ik bedoelde daarmee te zeggen dat ik in mijn pubertijd een enorme groeispurt heb gemaakt. Dat ik van de kleinste van de klas naar gemiddeld ben gegaan. En of het nou werkelijk zo'n verschil maakt of je dan jongens of meisje bent. Ik zie dat niet.

Overigens heb ik nergens een opmerking gemaakt over dat ik wel zou doen als het voor zijn beroep nodig zou zijn. Dan ben je inderdaad te laat.

Pelle

Nee, ik denk dat het voor beide niet leuk is en dat het daarom niet uitmaakt of je vrouw of man bent.

Niet te klein maar tekort

Het gaat er eigenlijk helemaal niet over of een kind (te) klein is, maar dat een lengte die kleiner is dan je zou verwachten vaak een symptoon is van een tekort ergens in. Dat kan groeihormoon zijn, maar ook schildklierhormoon of wat statisch het vaakste voorkomt coeliackie.
Het kan daarom bij minder hard groeiende kinderen verstandig zijn om te laten onderzoeken of dat toevallig het geval is. En als er een tekort is dan is het logisch om dat aan te vullen.
Ik vind de zinnen 'Bovendien geef je je kind dan wel elke dag hormonen. Ook dat vind ik nogal wat' en 'maar ik geloof niet dat dat nou meteen een reden is om hormonen te gaan spuiten...' eigenlijk wat negatief klinken. Alsof ik mijn kinderen doping geef om alleen maar wat langer te worden. Het is nergens voor nodig om overdreven angst te hebben voor het woordje hormoon. Als een kind diabetes heeft en niet genoeg insuline aanmaakt dan spuit je insuline, als een kind niet genoeg schildklierhormoon aanmaakt, dan krijgt het dat in tabletvorm en waarom zou bij niet genoeg groeihormoon dat tekort ineens niet aangevuld moeten worden.
Mijn jongens vonden te klein zijn beslist niet leuk. Nooit gevraagd worden voor een partijtje voetballen, want met korte beentjes waren ze geen partij voor de ander. Voordurend te jong ingeschat worden en ook zo behandeld worden. Gepest door klasgenootjes in de kleuterklas dat hij niet naar groep 3 zou gaan, want hij was te klein. Moeilijk leuke op leeftijd afgestemde kleding kunnen vinden, want het wil er bij fabrikanten niet in dat niet iedereen onde de 1m Whinney de Pooh e.d. leuk vindt, terwijl klasgenoten wel allerlei rages showden. Bij sport bij de kleintjes geplaats worden ipv de grooten die je eigen leeftijd hebben, enz.
Ze zijn heel erg blij dat er een reden voor hun klein zijn is gevonden en dat er wat aan te doen valt. Beiden zijn fanatieke zwemmers en geweldig trots dat ze het tot de selectie hebben gebracht. Zonder het dagelijks groeihormoon spuiten zouden ze ondanks talent het toch steeds af moeten leggen tegen hun veel grotere leeftijdsgenoten. Het spuiten heeft geen invloed opn het omgaan met de handicap die één van de twee heeft. Dat staat er helmaal los van en is gewoon een routine die in het avondritueel zit.
Wat verder voor jongens nog eens extra telt is dat over het algemeen meisjes kijken naar jongens die minstens iets groter zijn dan henzelf. Tuurlijk maakt dat niet zoveel meer uit als je iemand goed kent, maar kleine jongens krijgen vaak de kans niet eens. Oneerlijk, niet juist, maar het feit blijft dat je als kleinere man minder keus hebt.
Natuurlijk leert iemand ook prima met een geringere lengte leven en de moeilijkheden die daaruit voorkomen zijn overkomelijk, er zijn ergere dingen in het leven en afgewezen worden vanwege je lengte voor het beroep wat je zou willen doen, daar komt je ook wel weer overheen. Alleen als dan blijkt dat de geringe lengte niet de eigenlijke lengte is, maar aan een tekort ligt dat niet is behandeld omdat de ouders dat teveel gedoe vonden dan is dat wel erg balen.
Ik wil helemaal niet zeggen dat jouw kind groeihormoon nodig heeft, dat is alleen een issue die alleen speelt als hij werkelijk een tekort zou hebben. Iets wat alleen een arts kan beoordelen aan de hand van een aantal testen. En nogmaal het is niet de meest voorkomende reden voor een kleine gestalte. Alleen wil ik wat tegenwicht geven voor de toon uit jouw berichtjes alsof een aangetoond tekort aanvullen gelijk staat aan ouders die hun kinderen aan allemaal vervelende dingen willen onderwerpen en eng spul inspuiten omdat ze zo nodig willen dat hun kind wat langer wordt.
Groeten Primavera

Lengte

Kleine vrouwen zijn vaak schattig en die willen de mannen graag verzorgen. Hoeveel grappen zijn er wel niet over Wesley Sneijder (en die is maar liefst 1.70m!). Daarentegen is WS toch best aardig terecht gekomen en hij ziet er niet echt ongelukkig uit verder .
Jesse

Mijn dochter dreigde ook klein te blijven. Ik ben daar niet zo hard achteraan gegaan omdat we bij ons in de familie nu eenmaal klein zijn (vrouwen < 1.60 en mannen < 1.70 m.), en ik dacht dat niemand daar een probleem mee had. Toen ik het er vervolgens met mijn zusje over had, gaf ze toe dat ze er best wat voor over zou hebben gehad als ze langer had kunnen worden dan de 1.48 m. die ze is. Bij mijn dochter heb ik, behalve een oriënterend gesprek met de huisarts, verder geen actie ondernomen. Het lijkt toch nog goed te komen, want ze is inmiddels bijna 12 en 1.50 m., nog niet ongesteld, dus de 1.60 m. haalt ze waarschijnlijk wel. Vind ik een prima lengte voor een vrouw. Hoe dat voor mannen is kan ik niet zo goed inschatten, maar ik ken er geen die onder zijn geringe lengte lijdt. Het lijkt mij persoonlijk erger om langer dan 2 m. te zijn.

Reactie

Deze discussie lijkt helemaal te verschuiven: naar 'het peilen' van mijn verbazing over de opmerking van de verpleegkundige naar al dan niet het nut van groeihormonen.

Als eerste wil ik even duidelijk: ik heb niets tegen groeihormonen als inderdaad de verwachte eindlengte van een kind te klein is en er sprake is van een tekort of ziekte. Ik vind ook natuurlijk niet dat ouders hun kinderen dan aan iets verschrikkelijks onderwerpen als ze dat tekort aanvullen door die hormonen.
Over wat dan precies te klein is; daar kun je natuurlijk over twisten, en wellicht is mijn referentiekader met korter dan gemiddelde lengte familie wel vertekend. Welke psychische impact klein zijn op iemand kan hebben; nogmaals ik ben opgegroeid in omgeving waarbij ik op geen enkele manier gezien heb dat iemand daar ook maar onder gebukt gaat of andere (liefdes)keuzes heeft moeten maken. Integendeel; het zijn mensen met zelfvertrouwen en waarvan de meesten doen en gedaan hebben wat ze zouden willen doen.
Maar het is zeker niet mijn bedoeling om wie dan ook te beledigen. Dat de zonen van Primavera zo gebaat zijn met de groeihormonen is toch helemaal geweldig. Ik heb ook nergens gezegd dat ik dat niet zou laten doen als zou blijken dat er met mijn zoontje wat aan de hand zou zijn. Daar kan ik nu helemaal niet over oordelen. Dat zou ook helemaal van die verwachte eindlengte afhangen. En nee, zoals ik daar nu over denk zou ik dat niet doen als die eindlengte dezelfde lengte als die van mijn vader zou zijn.
(Primavera; wat zou dan de verwachte lengte van jouw zoons worden, zonder hormonen? En met hormonen?)
Maar natuurlijk is ook duidelijk dat je niet zomaar groeihormonen krijgt. Dan moet er wel wat aan de hand zijn. En ja, ik vind dat nogal wat. En dat heeft niets met 'teveel gedoe' te maken. Maar wel met de impact die zo'n behandeling zou kunnen hebben. Elke dag spuiten, ziekenhuizen en dergelijke. En dat zal voor een ieder anders zijn; ik weet nu al dat dat wel zo voor ons geldt. Iedere keer naar het ziekenhuis is telkens een keer te veel.

Ik startte dit draadje vanwege mijn verbazing over de verpleegkundige; ik ben nog steeds van mening dat zij die groeihormonen niet zomaar had moeten noemen en ons had moeten vragen of er uberhaubt al eens uitgezocht is waarom onze zoon aan de kleine kant is. Aan de andere kant van wat ik er nu over gelezen heb is 'op de -2SD-lijn' niet specifiek een reden voor verwijzing en behoort hij daarmee 'gewoon' tot het laaggemiddelde. Ik ga het nog wel aankaarten bij de kinderarts en dan zien we wel weer verder.

Die hele discussie over groeihormonen op zich en wanneer je die, bij welke lengte zou geven; ik wil die eigenlijk helemaal niet aan gaan. We zitten namelijk niet in die positie en dus kan ik er ook weinig over zeggen.

Lees het bericht van Primavera nog eens. Het gaat er niet om wat een prima lengte of geen prima lengte is. Het gaat er om dat als een kind niet volgens verwachting groeit (sneller, langzamer, kleiner, groter) dat kan wijzen op een onderliggende stoornis. Kán, niet moet. B.v. op het gebied van hormonen (groeihormoon, schildklier, bijnieren, geslachtshormonen e.a.), voedselverwerking door het lichaam (inname, vertering, opname, celverwerking, dus b.v. darmziekten of metabole stoornissen), enzymen, chromosomen, syndromen, hersenziekten en nog meer.
Dat is dan ook de reden om zo'n kind te verwijzen, kijken of er zoiets onderliggends aan de hand kan zijn. Dat heeft niets te maken met het waarde-oordeel of een kind (te) klein of (te) groot is.
Kari

Kari

Ja, ik weet het, maar ik liet me meeslepen door alle anderen die off-topic raakten in jouw draadje. Sorry hoor.

Kari ea

Je verwoordt precies waar mijn moeite zit:

..."Het gaat er niet om wat een prima lengte of geen prima lengte is. Het gaat er om dat als een kind niet volgens verwachting groeit (sneller, langzamer, kleiner, groter) dat kan wijzen op een onderliggende stoornis...
...Dat is dan ook de reden om zo\'n kind te verwijzen, kijken of er zoiets onderliggends aan de hand kan zijn. Dat heeft niets te maken met het waarde-oordeel of een kind (te) klein of (te) groot is."...

Mijn kind zit al sinds zijn geboorte op de -2SD lijn. Is daar toen hij een jaar was even van afgeweken. Verder volgt hij die lijn. Hij groeit naar mijn idee naar verwachting. Dus niet sneller, langzamer, kleiner of groter. Die lijn is de wel onderkant van het gemiddelde maar nog steeds het gemiddelde. Zo zijn er kleine mensen, lange mensen en mensen die er tussenin zitten.
Persoonlijk zie ik geen reden voor verwijzing.

Dat was Kari die het schreef en niet ik Ik was wel blij met jouw reactie.

Gelukkig worden mensen niet steeds langer

De groei van Nederlanders stagneert. Het gaat nu vooral in de breedte, niet meer in de lengte.

Ik word eigenlijk wel moe van het belang dat in Nederland aan lengte gehecht wordt. Dochterlief is na zo'n leuke opmerking van schoolarts over groeihormonen ook bij kinderarts belandt. Die vond het verder ook maar een rare opmerking, maar vanwege de rapportage van schoolarts dacht ze dat wij als ouders groeihormonen wilden. Nou verre van dat dus! Tante van me heeft sinds jaren 60 in onderzoekstema gezeten dat de fabrikage van die hormonen ontwikkelde. Ik heb er genoeg over gehoord om het nooit in mijn lijf of dat van een kind van me te laten spuiten.

Prognose voor dochterlief ligt tussen de 154 en de 158. Dat is iets kleiner dan ik. Pech dan. Als ze er last van heeft, dan emigreert ze maar gewoon naar een land waar de mensen korter zijn gemiddeld.
Zoon is ook kort. Gaan we ons ook niet druk over maken. Waren z'n ouders en grootouders ook al.
Lang zijn lijkt me stukken lastiger dan kort zijn. Wij slapen probleemloos in een vliegtuigstoel

Wel raar

Toen dochter (inmiddels groep 8) in groep 2 bij de schoolarts kwam werd het ons alsvolgt uitgelegd. Op grond van onze lengtes zou ze op 1.78 uitkomen, plus of min 4,5 cm (dacht ik), alles wat ze daarboven of daaronder uit zou komen is als afwijkend te beschouwen. Volgens de lijn die dochter toen (en nu nog) al jaren volgde zou ze op ca. 1.65 uitkomen. Protocol was dat zij ons erop moest wijzen dat wij recht hadden op nader onderzoek om te kijken wat daar de oorzaak van was. Ze gaf ook aan dat er bijna nooit een oorzaak wordt gevonden. En dat, omdat ze gewoon altijd op dezelfde lijn blijft er ook geen reden tot ongerustheid is. Wij hebben daar dus ook niks mee gedaan, vonden die lengte niet zo raar, aangezien mijn schoonvader maar 1.60 is/was (voor hij ging krimpen door zijn leeftijd, nu zal het eerder 1.50 zijn), het is eerder raar dat mijn man zo lang is.
Maar zo werd het dus bij ons gebracht, hoe het bij jullie gebracht werd vind ik wel raar, bij ons was het overigens ook een arts en geen verpleegkundige.

Het was dus vooral een onhandige uitspraak van de schoolverpleegkundige. Toen ik ooit eens met mijn oudste op het cb was, stelde de assistente voor om even opnieuw te meten, en dochter daarbij een beetje 'op te rekken', omdat ze anders moesten doorverwijzen. Ik vond het allemaal wel best, maar ze had natuurlijk net zo goed een centimeter erbij kunnen tellen zonder nameten.

Pelle

"Ik zou juist roepen: het is inderdaad erfelijk en er zit een kans in dat er een groeihormoonstoornis in de familie zit? Of is DAT weer niet logisch?" Normaal gesproken misschien wel, maar in dit geval niet, opa is in Indonesie geboren en heeft deels Europese, deels Indonesische genen, vandaar dat zijn lengte (en die van onze dochter) niet onlogisch is.

Geldt hier in elk geval wel

Al is de oer-Hollandse opa ook maar 167 of zo.

En al ZOU het een erfelijke hormoontekortafwijking zijn, dan nog, waarom zou je dan je kind aan zo'n hormoonbehandeling onderwerpen?
Is het dan echt zo erg om niet lang te zijn?

Eens met

Pelle: voor een meid is het meer geaccepteerd om petieterig te zijn. Zelfs 1m60 is klein voor een man tegenwoordig. Daarbij kleine mannen vinden het meestal zelf ook vervelend volgens mij: ik ken een aantal die toch steeds weer moeten bewijzen serieus genomen te moeten worden. Dat lijkt mij zeer frustrerend ! Goed, er zal natuurlijk altijd een man te vinden zijn die het geen probleem zegt te vinden. Maarja, denk ik dan, die zal vast niet veel van gym hebben gehouden.

Niet 1m60 maar 1m80

bedoelde ik!
Sorry!

180 kort?

Nou dan heb ik echt medelijden met mannen van die lengte die zichzelf niet lang genoeg vinden.
Ik vind het lang. Gelukkig zat mannen in mijn omgeving die onder die lengte zitten.
Maar goed, het zal wel aan Nederland liggen. In Nederland is het me nog steeds niet gelukt om een fatsoenlijk bed voor een normale prijs te kopen dat 190 lang is. Terwijl je ze in Frankrijk of Italie gewoon in de winkel ziet staan. Helaas te hoge transportkosten.

Maar dirksmama

Mijn zoon is hooguit 1,65, maar toch erg blij met zijn 2 mtr. bed, en al helemaal met zijn 2 mtr lange dekbed!
En voor mij geldt exact hetzelfde.

Pelle ea

Nee, voor mij geldt inderdaad niet hetzelfde als voor Yura. Hier oerhollandse ouders.
En je hebt gelijk; ik schreef dat op de -2SD-lijn de onderkant van het gemiddelde is. Dat is ook zo. De 0 -lijn is het gemiddelde van de + 2SD en de -2SD-lijn.
Maar misschien is 'gemiddelde' een vertekenend woord en kan ik beter zeggen dat de 0-lijn gemiddeld is en tussen de + en -2SD 'normaal'. Tussen die twee lijnen is 'groen gebied' en zonder afbuiging oid is geen reden voor verwijzing.
Ik snap dat op de -2SD-lijn dan discutabel zou zijn maar om dan meteen over groeihormonen te beginnen...

Verder kun je lang of kort (ha!) discusiëren over wat een normale of acceptabele lengte van iemand is.
Curves zeggen blijkbaar ook niet alles; wat volgens de curves op randje 'normaal' is kan voor de ander dusdanig 'afwijkend' betekenen dat het er wat aan gedaan moet worden als dat zou kunnen. Of op z'n minst tot op de bodem uitgezocht.
Nogmaals, als er lichamelijk wat aan de hand is dat behandeld kan/moet worden of als de te verwachten eindlengte voor alle normen behoorlijk afwijkend is, vind het een andere zaak, maar verder... Ik kan niet goed onder woorden brengen wat ik er van vind. Het lijkt bijna wel alsof je er voor moet zorgen dat je kind zo gemiddeld mogelijk is en als dat anders dreigt te worden dan kun je er misschien nog wel wat aan doen. Doet mij op een of andere manier erg denken aan plastische chirurgie. Een maakbare wereld. Waarom?

60 cm te lang

Wat voor extra ruimte geeft 60cm langer dan je zelf bent je nou in een bed?
In de breedte, dat snapp ik nog, maar in de lengte? Ik slaap toch altijd al met opgetrokken knieën.

We hebben jarenlang dwars op onze matras geslapen, dus 180cm lang en 2m breed.

190 bed

Wij hebben in de slaapkamer van dochter een nisje, daar paste precies een 1.90 bed in. En het oude bed uit de logeerkamer bij oma was 1.90 lang (was vroeger waarschijnlijk meer standaard) Alleen na een jaar of 2 was dat nisje toch niet meer zo praktisch, dochter lag niet lekker meer, kon haar benen niet strekken, zat gewoon klem in dat nisje voor haar gevoel, of moest iedere keer heel erg hoog op haar kussen gaan liggen. (en toen was ze denk ik net 1.65-1.70 lang.) Uiteindelijk kamer veranderd, bed weggedaan en een standaardmaat van 2 meter gekocht. Hier ligt ze nog steeds prima op (ze is nu 15 en 1.80 lang)
Of je moet die lengte van 1.90 willen ivm zoiets als zo'n nisje wat wij hadden, anders is het toch veel praktischer en goedkoper om voor een standaard 2 meter bed te gaan?