'patienten mijden de zorg'

hier

Mijn hoogbejaarde moeder was heel benauwd. Twee keer de huisarts gebeld, twee keer afgepoeierd door de assistente: het zou wel hooikoorts zijn. Uiteindelijk hebben we op een avond de huisartsenpost gebeld. Lang verhaal kort: mijn moeder is met een ambulance afgevoerd naar het ziekehuis waar ze een week heeft gelegen met hartfalen. In het ziekenhuis is ze uitstekend behandeld. Wel sneu dat wij haar niet mochten bezoeken maar dat hebben we opgelost met Facetime. We hebben zelfs meegekeken met de bezoeken van de specialisten aan mijn moeder, zodat we wisten wat er gaande was.
Jammer genoeg kun je hier in de buurt niet zomaar overstappen naar een andere huisarts, alle praktijken zitten vol. Maar de volgende keer dat er wat is bel ik en laat ik niet mijn moeder zelf bellen. Ik laat me net wat minder makkelijk afschepen.

Molletje

Je kan ookngesprek aanvragen met huisarts en dit bespreken, kan huisarts met doktersassistent bespreken en hopelijk beter dien volgende keer.

Ik was vanmorgen bij tandarts, mijn kinderen moesten alleen naar binnen, verder afstand houden, en mondkapje voor tandarts, verder prima zorg gehad!

hier juist positief

zit momenteel wat in de lappenmand, dus heb helaas ervaring. ik kon de zorg niet mijden vond ik. Eerste keer was half maart met klachten, waarvan je denkt - in gewone tijden zou ik naar de huisarts gaan want dit kan een teken zijn van kanker. Dus ik heb gebeld, uitgebreid telefonisch consult en vervolgtraject besproken. Bleek gelukkig een storm in een glas water.

Tweede keer voor iets waar ik op dat moment nog weinig klachten van had, maar wel ervaring mee dat het vlot veel ernstiger kan worden. Ik mocht dezelfde dag komen voor een consult (nadat corona was 'uitgesloten', niet wachten in de wachtkamer maar gelijk naar binnen - zo worden de patienten ook ingepland). Twee keer bloed wezen prikken in het ziekenhuis, liep allemaal heel soepel. Nogmaals telefonisch consult bij de huisarts, daarna naar een specialist. Kortom, gewone medische zorg met gewone wachttijden (behalve de eerste keer bloedprikken - er was niemand, was ook wel eens fijn). En ook bij de apotheek loopt het hier normaal. De wachtruimte is vergroot, zodat je voldoende afstand kan houden van anderen.

Andere kijk

https://www.trouw.nl/zorg/laat-corona-zien-waar-onze-overbodige-medische-zorg-zich-verstopt~bd24d247/
Bert Keizer geeft even een andere blik op de risico's van het ontbreken van de gangbare zorg. Verlegt je blikveld even.

Tsjor

Molletje

Enige jaren geleden, ruim voor corona-tijd, had ik ook zo'n huisarts.
Zoon (jong-volwassen) had keelpijn. Maandagmorgen: mam, ik kan niet meer slikken. Bel de huisarts maar. Paracetamol van de assistente. Pijn erger, nog een keer bellen. Hij kwam niet voorbij de assistente.
Wij zouden woensdag voor de eerste keer samen (3 kinderen en ik) gaan vliegen voor een vakantie in Portugal.
Wat we toen al deden hebben we ook nu gedaan: wachten tot na 17.00 uur en dan de vervangende dienst bellen. Daar konden we wel terecht, de assistente keek snel even, angina, overlegde met de arts en zoon kreeg een antibioticum mee.
We zijn toch op vakantie gegaan, iets groter appartement gevraagd met extra slaapkamer.
In die tijd had zoon een vriendin die in spanje was (tweede huis). Hij kreeg geen kontakt met haar, totdat de vader hem belde: vriendin had in kritieke toestand op de intensive care gelegen vanwege meningitis. De Spaanse arts (!) vermoedde dat de klachten van zoon en de mengitis dezelfde bron hadden en adviseerde zoon en ons om een bepaald medicijn te gebruiken.
Ik had toen een lijntje met mijn zorgverzekeraar, dus wel gecheckt of dat kon. In Portugal was het medicijn bij de apotheek gemakkelijk verkrijgbaar.
Ja, ik heb naderhand een gesprek gevoerd met de huisarts hierover. Volgens haar had mijn zoon de klachten niet ernstig genoeg voorgesteld. Dat zei mij genoeg.
Het was niet haar eerste misser. Dochter heeft wekenlang rondgelopen met een abces in de arm, verschillende keren de arts bezocht, voordat we eindelijk voet bij stuk hielden en doorverwezen werden naar de EHBO van het ziekenhuis, waar ze nog dezelfde dag een kleine operatie kreeg.
Het was niet haar eerste misser, maar wel haar laatste, bij ons dan. Ik ben onmiddellijk gewisseld naar een arts met een inloopspreekuur (kan nu niet, helaas). Dus waar je zomaar terecht kunt. zonder dat de assistente alles tegenhoudt. Bij het volgende pijnlijke plekje bij mijn dochter konden we meteen terecht, kregen meteen een doorverwijzing naar het ziekenhuis, na de nodige onderzoeken was het allemaal niet duidelijk, maar bij de operatie bleek dat het ook nu weer om een abces ging.
Ik heb over de eerste huisarts een negatieve recensie geschreven op de zorgkaart. Dat weet ze.
Op basis van alle huisartsen die ik heb gehad heb ik nu eigenlijk maar twee criteria voor een goede huisarts waarmee ik het wil proberen:
- inloopspreekuur (als het straks weer mag, hopelijk)
- ervaring met gezondheidszorg in een land waar niet alles overgespecialiseerd en gebureaucratiseerd is. Die artsen, zo is mijn ervaring, willen graag zelf zien, durven beslissingen te nemen en verzanden niet in modegrillen.
Het scheelt vooral heel veel tijd, voordat je goede zorg krijgt.

Tsjor

Ambulance

Licht OT misschien; wij kijken regelmatig naar reality ambulance programma's op TV. 'Ambulance UK' b.v. En waar ik me altijd over verbaas is hoe vaak die ambulances moeten uitrukken voor iets waarvan ik denk 'daar ga je toch gewoon mee naar de huisarts? Of zelf naar het ziekenhuis?' Tot aan verstuikte enkels toe. Ik dacht dat je alleen 112 belt in een echt noodgeval. Maar dat blijkt dus niet zo te zijn. En dan hebben we het nog niet over mensen in psychische nood, die 10x per dag bellen. En de ambulance kan niet weigeren. Want die ene keer kan wel serieus zijn.

Ik weet niet hoe maatgevend zo'n programma is voor de Nederlandse zorg. Maar als de gemiddelde Nederlander ook zo met de zorg om gaat, dan snap ik die doktersassistentes wel.. al moeten ze dan misschien beter leren om het kaf van het koren te scheiden.

inloopspreekuur

Ik vind niet dat een inloopspreekuur nu zo zaligmakend is. Wat een ellende dat wachten zonder dat je weet hoe lang dat duurt. En dan nog kan een huisarts het afdoen met 'gaat wel over, het is druk, komt u over een weekje nog maar eens'. Of een huisarts of een assistente goed is ligt niet aan het wel of niet hebben van een inloopspreekuur. En waarom een arts in een ander land moeten hebben gewerkt begrijp ik ook niet.

Nooit problemen met de assistente of de huisarts hier.

Triva

Hier ook nooit klachten, altijd serieus genomen. Aan de andere kant ken ik ook mensen die werkelijk met alles naar de dokter gaan. Zo erg zelfs dat in twee van de gevallen de huisarts heeft voorgesteld dat ze hulp zoeken voor hun hypochondrie. Dat viel ook niet in goede aarde. Ik ben het andere uiterste en dat is ook niet goed, ik zal wel overlijden aan “Kan niks zijn, gaat wel weer over.” Maar ik word in ieder geval nooit afgescheept door de assistente :-)

Andere kijk

Het verbaast mij niks dat er ondanks minder doktersbezoek er toch niet meer medische (spoed)gevallen blijken te zijn. Je maakt je er over het algemeen niet populair mee als je zegt dat een aanzienlijk deel van de consulten, onderzoeken of doorverwijzingen eigenlijk niet zo nodig zijn en vaak alleen maar gedaan worden om de patiënt gerust te stellen terwijl het medisch gezien al duidelijk is dat er niks aan de hand is. Ik ken iemand die gedotterd is zonder aantoonbare lichamelijke klachten, die is meermaals grondig onderzocht. Omdat de patiënt twee jaar lang bleef aandringen dat ze toch echt klachten had.

skik

Uitgestelde zorg

"Wie kan bepalen of de zorg uit te stellen is of niet., dat kan toch alleen de dokter of de goed getrainde assistente?"

Ik heb mogelijk een erfelijke dna-afwijking die gelinkt is aan hartritmestoornissen en spontaan dood neervallen voor je veertigste. Hoewel de link er schijnt te zijn is verder volstrekt onduidelijk hoe en wat en is er vooral ook niks aan te doen. Aangezien ik de veertig al ruim gepasseerd ben en me verder kiplekker en fit voel lijkt me een bezoekje aan de huisarts voor een verwijzing naar de cardioloog voor een fietstest en eventueel vervolg nou een prima voorbeeld van uitstelbare zorg. Net als mijn licht ontstoken schimmelnagel.

skik

deze week

ben ik langs de huisarts geweest nadat ik al 2 keer contact met hem had gelegd via e-consult vanwege pijnklachten. Ik kon dezelfde middag nog terecht in de praktijk, wel rekening houden met de afgesproken tijd om liefst geen mensen in de wachtruimte te hebben. Afspraak maken moest wel telefonisch gebeuren.
Ik ben iemand die ook niet snel naar de huisarts gaat maar de pijn nam steeds toe dus op den duur moet het dan wel. Als de klachten niet verbeteren (even afwachten) dan moet er een mri scan gemaakt worden, is waarschijnlijk een hernia.

De poliklinieken beginnen ook weer zachtjes aan van start te gaan maar met veel minder patiënten per spreekuur dan normaal, ook veel minder plekken beschikbaar in de wachtkamer en tussenschotten tussen de stoelen. Bij het lab kun je nu alleen maar terecht op afspraak. Heeft vooral te maken dat je door de wachtruimte moet lopen waar ook patiënten zijn voor de polikliniek daar vlakbij. Bij de apotheek mag je maar met 4 personen binnen maar gelukkig kan ik mijn medicatie meestal uit de robot halen.

Skik je hebt gelijk hoor

Ik heb in mijn omgeving 2 foute voorbeelden van mensen die bij alles denken dat het wel kan wachtten.
Mijn schoonmoeder spant de kroon daar hebben we al eens 112 moeten bellen. Met kerst op donderdag en vrijdag en hartklachten kan je niet "wel even wachten tot maandag."
Mijn eigen moeder kan er ook wat van. Met een zwerende vinger zelf blijven klooien met soda badjes en dan na 3 weken toch eens naar de dokter en dan naar de SEH gestuurd worden terwijl ik na dag 3 al riep: Ga even naar de dokter dit is te erg om zelf te blijven klooien.

Ik roep dus héél heel heel vaak Ga naar de dokter alleen hij kan bepalen of het nog even kan wachten.

@emma

"Als je moet komen dan alleen gedoseerd. Ja ze hebben daar ook een wachtkamer van 1m2 dus dat is logisch."

Oei, dat is wel heel erg krap

Dat kan, Hangkous

Dat je moeder en schoonmoeder te lang wachten met hulp vragen neemt niet weg dat over het algemeen mensen kennelijk te snel of onnodig hulp vragen (die weer onnodige onderzoeken en behandelingen teweeg brengen), blijkt uit het artikel in Trouw.

skik

mensen ook te laat naar huisarts

Minder kankerdiagnoses door corona.
En misschien dat sommige mensen denken dat je met een verkleuring of verdikking van een moedervlek best wel kan wachten (we moeten tenslotte niet zo maar naar de huisarts gaan), maar zeker met huidkanker is een vroegtijdige diagnose essentieel.

https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/nieuwsartikel/minder-kankerdiagnoses-door-coronacrisis.htm

Voor huidtumoren is de afname het grootst, maar we zien voor vrijwel alle kankersoorten een afname van de meldingen.’ Merkx en de anderen denken dat de daling wordt veroorzaakt door uitgestelde huisartsbezoeken, vertraagde diagnostiek en opgeschorte bevolkingsonderzoeken. Merkx: ‘Het publiek voelt enige schroom om zich te melden met niet-acute klachten, vanwege corona. En huisartsen proberen zo veel mogelijk telefonisch af te doen. Maar een huidafwijking moet je zien en voelen, een prostaattumor kun je niet telefonisch vaststellen.

Verder heb ik een dochter die psychisch niet altijd even stabiel is, dat uit zich vaak in hypochondrische klachten die voor haar wel heel reeel zijn. Zij valt vast onder de categorie "mensen die voor van alles naar de huisarts gaan", maar gelukkig neemt onze huisarts haar wel serieus. En sorry dat wij de zorgkosten wat opstuwen.

Voor alles naar de huisarts

Mijn dochter is ook best hypochondrisch maar ook panisch voor de dokter (ze viel eens flauw toen de dokter bij een allergische reactie een vreselijk nare behandeling voorschreef: een zalfje!), dus die gaat liever juist niet en compenseert de zorgkosten voor jouw dochter wel weer

Maar goed, er is een breed spectrum tussen mensen die toch op een consult staan bij een gewone keelontsteking, spit of een verkoudheid en mensen die met verdachte bobbels toch niet bellen.

skik

Bloed

Had ik plotseling bloed bij de ontlasting. Schrok me helemaal dood. Dus naar de huisarts. Nu moet ik zo'n eng darmonderzoek in het ziekenhuis. Ik heb er bijna spijt van dat ik naar de dokter ben gegaan. Ik las op intenet dat een op de 5 mensen jaarlijks bloed in de ontlasting ziet maar dat maar een klein percentage naar de huisarts gaat hiermee. Ik voel me verder goed en het is bij 1 keer gebleven. Te snel gegaan of verstandige beslissing? Brr, zie zo op tegen dat onderzoek zeg.

Annonietje

ik heb ook zo'n onderzoek gehad, ik verwacht dat je, net als ik, een roesje krijgt? Ik heb zo lekker geslapen, dat ik bijna wel weer zo'n onderzoek zou willen... Maar ik begrijp dat het spannend is, sterkte!

viel ontzettend mee

Hier ook met roesje. Ik heb me van te voren ontzettend druk gemaakt, ook over het bijna 24 uur niet mogen eten.

Vraag wel naar de picoprep, ipv dat drankje waarvan je 4 liter moet drinken. Bij de picoprep drink je twee glazen vies spul en mag je verder aanvullen met drinken wat je zelf lekker vind.

Ik viel niet in slaap met het roesje, maar heb vol belangstelling meegekeken op het beeldscherm, vond dat echt leuk om te zien.

Omschrijving

Er staat niets over een roesje in de onderzoeksbeschrijving. Je mag ook gewoon autorijden. En het niet eten vind ik inderdaad ook eng, soms val ik dan flauw. Verder moet je alleen komen en is er ook nog het risico op Corona. Was het maar vast voorbij. Wisten jullie dat roesje van tevoren?

als je zelf mag rijden

Dan zul je geen roesje krijgen. Ik moest beslist gehaald worden, dat werd zelfs gecontroleerd voor ik weg mocht.

Hier is het blijkbaar standaard, maar je kunt er altijd om vragen.

En je mag niet eten, maar door al het vocht dat naar binnen moest viel het hongergevoel mee. Ik had wel hoofdpijn denk ik door het niet eten. Ik zou je dan wel laten , ik ben zonder eten ook niet echt veilig in het verkeer.

Anonietje

Bij darmkanker zie je volgens mij zelf geen bloed, maar is het opgenomen in de ontlasting. Denk eerder aan aambeien of diverticulitis. Onderzoek is natuurlijk verstandig maar ik zou me niet al te erge zorgen maken. Dokters sluiten de erge dingen graag eerst uit.

Dat picoprep lijkt me een goed advies.

Ad Hombre

Dat is helaas niet waar. Bij een vriendin van mij was bloed bij de ontlasting toch echt een symptoom van darmkanker. Gelukkig lijkt het voor nu bij haar goed afgelopen.
Anonietje veel sterkte gewenst en ik hoop dat het meevalt!

Tabitha

Sowieso een reden om naar de dokter te gaan. Die kan dan de echte diagnose stellen.

Even iets anders

Ik heb na klachten en bezorgdheid wel eens een onderzoek naar darmkanker laten doen. Dan krijg je dus onvoorbereid een rekening van meer dan 200 euro op de mat. Ik wacht wel tot ik de leeftijd heb voor bevolkingsonderzoek zullen veel mensen denken.
Dit soort kosten houdt mensen ook weg bij de zorg. Wel of geem coronatijd.