ouwe zeur, kan nergens meer tegen

druif

dat van dat wasmiddel en o gruwel ook nog wasverzachter. Ik heb mijn ex verzocht de kleding van onze dochter aub ongewassen weer mee te geven, anders kan ik de hele inhod van de tas wassen, bleh.
Ik vermijd 's morgens de lift op mijn werk.

Stenna, in welke regio zoek je?

Regio

Oostelijk Utrecht (Zeist, Amersfoort, Heuvelrug)

boekentips

zijn ook welkom. Die van Elaine Aron heb ik al, maar misschien wat over mindfulness dan?

boek

http://www.bbnc.nl/ProductDetails.aspx?productID=1275
Mindfullness voor een gelukkig leven, Thich Nhat Hanh
Aan dit boek heeft mijn zoon veel gehad.
Maar je verhaal doet me ook sterk denken aan de neurochirurg, ik denk uit een boek van Oliver Sacks, die behept was met Tourettes en met een soort silly walks en oncontroleerbare fluittonen en geluiden door het leven ging. Behalve als hij stond te opereren. Dan was zijn concentratie zo compleet dat hij dat blokte.
Maar ook aan de regels van de Benedictijnen om wat je doet met aandacht en biddend te doen, het helpt je focussen.

stenna

je kunt eens kijken op de website van chris grijns. zit in jouw regio.

Andere insteek

Ik merk met het ouder worden ook een toename van mijn 'zeur-behoefte'. Eerlijk gezegd vind ik niets fijner om van tijd tot tijd met leeftijdsgenoten hier volop aan toe te geven en een avond heerlijk te zeuren en te klagen. Het lost niks op, maar het geeft wel even lucht. Dan kan ik er echt weer een poosje tegen. Misschien ook een tip voor jou?

en sex?

Hoe ervaren jullie als hsp sex? Ik vind het af en toe lastig. De geuren. Aanraking soms al te intens of bv zijkant benen erg gevoelig (pijnlijk). Dus ff stevig vastpakken is echt perfect pijnlijk. Ik hoor weleens mensen over 2x klaarkomen. Maar hoe dan? Na 1x is alles zo gevoelig dan is het een no go area . Ben benieuwd naar jullie ervaringen hierover... (of moet ik ff nieuwe draad openen? )

@ evenzo

Lijkt mij een topic voor een andere rubriek

Ervaring

Ik ben zelf in de loop van mijn leven tot het inzicht gekomen dat ik een hsp ben. Ik ben gevoelig voor stemmingen, sferen, geluid, drukte etc. Ik merk heel duidelijk dat wanneer ik vermoeid of oververmoeid ben, tob met dingen, te druk ben geweest of langdurig gestressed ben mijn hooggevoeligheid toeneemt, ik ben dan continue opgefokt en letterlijk hooggevoeliger.
Ik ga me aan alles irriteren, alles is me te veel, ik mopper, ben defensief etc letterlijk OVERprikkeld.

Ik heb een burnout gekregen in 2007, en heb daardoor moeten leren mezelf en mijn gevoeligheid serieus te nemen, en heb geleerd meer te leven naar de regels die voor mij werken.
In jouw geval klinkt het voor mij alsof je ook overprikkeld bent, misschien al langdurig.
Ik ben toen begonnen met een vijfdaagse retraite, helemaal alleen.
Geen kinderen, man, werk of wat dan ook. Niet bellen met het thuisfront, alleen naar een hutje op de hei.
Ik had al maanden niet meer goed geslapen, kon zelfs mijn man niet meer verdragen naast mij.
Tijdens die retraite sliep ik voor het eerst weer goed. Voor het eerst sinds jaren ging het even alleen om mij!

Ik zoek sindsdien actief meer rust op in mijn leven, trek me vaker terug op mijn kamer, ga alleen wandelen zet de tv uit etc.
Doe geen dingen die me echt tegenstaan zoals sociale verplichtingen die me soms te veel zijn. Zeg wel eens wat af. Plan mijn agenda zorgvuldiger, deel mijn tijd bewuster in. Bouw rusttijd in, geef toe aan een dagje niksen als mijn lijf me vertelt dat nodig te hebben.
Ik houd mijn vriendschappen actief op orde.
Ik voel mijn grenzen beter aan en ben kortgezegd "mindfuller" gaan leven.
Tevens gebruik ik een lage dosis ssri, wat gunstig werkt voor mijn prikkelbaarheid.

Soms gaat het weer een poosje mis en mopper de klok rond, een teken dat ik weer even echt dringend wat aan mezelf en mijn zielerust moet werken.
Misschien kun je hier wat mee.
Madelon

@evenzo, en tranen

Nee, dat herken ik niet zo. Heb juist het idee dat bij sex mijn prikkelgevoeligheid een voordeel is..

Nog eentje trouwens: zit ik net te janken op de bank door iets op t.v. over de jonge overleden schaatser. Ik ken die helemaal niet?! Lijkt ook wel of ik steeds sneller de tranen krijg bij dat soort dingen (mensen die doodgaan of lijden).

oh ja,

dat laatste herken ik ook. Ik heb dat voor het eerst ervaren in mijn zwangerschap en dacht toen dat het door de hormonen kwam. Maar het is nooit meer overgegaan.
Alsof ook alles een nieuwe dimensie krijgt zodra je moeder bent geworden. Een soort beschermdrang met veel meer emotie. Alle plaatjes over kinderen in oorlog, honger en ziekte komen driedubbelendwars binnen.

LNB pijnbestrijding

las ik vandaag wat over, in folder van de fysiotherapeut. Kent iemand dat uit eigen ervaring? Ik geloof dat LNB staat voor Liebscher en Bracht.