Orthopedische schoenen

Precies wat je beschrijft. Misschien maakt het uit waarvoor je steunzolen zijn?

Suzanne

Dank je wel voor de tip. Toch maar meer schoenen meenemen dus

Verteld?

Heeft de podoloog/orthopeed dat niet gezegd dan dat je meerdere schoenen mee moest nemen? Dochter moest alle belangrijke schoenen mee nemen inclusief haar sportschoenen. Bij het aanmeten en bij het ophalen. In haar geval minimaal 3 paar omdat de sport de aanleiding was voor de zolen.

Triva

De aanmeetmethode m.i. hangt sterk af van de vorm en stand van je voeten, maar ook wat voor steunzolen je zijn geadviseerd c.q. hebt uitgezocht en bij wie je ze laat op-/aanmeten (Ziekenhuis/Orthopeed, Orthopedisch-Instrumentenmaker of Podoloog). Wat voor steunzolen heb jij dan? Die lange of die kortere 3/4-tjes. Als kind ze dan nooit eerder gehad? Toen waren ze vaak van metaal of een soort hard plastic.

Kaaskopje > meerdere schoenen

Niet alle soorten steunzolen zijn geschikt voor elke schoen en niet elke schoen is geschikt voor een steunzool (korte/lange, hoge/lage + materiaal waar de steunzolen van zijn gemaakt). Noodzakelijk zijn altijd wel schoenen met een los en uitneembaar voetbed en dat het liefst ook nog ene beetje hoog sluitend over de wreef en de zijkanten van je voeten (bv plat veterschoentje). Hoge hakken zijn dus niet geschikt voor steunzooltjes, sommige met een laag blokhakje zijn dat dan wel weer. Tegenwoordig zijn wel steeds meer schoenen steunzoolproof, veel meer als vroeger. Dus je hoeft niet altijd te kiezen voor de dure merken, alhoewel die wel een goede pasvorm hebben, losse uitneembare voetbedjes en qua pasvorm zeer geschikt zijn voor steunzooltjes. Bij het passen deze week even goed opletten dat de steunzooltjes niet te breed zijn. Met die brede dingen is het altijd proppen in je schoenen en verniel je en trap je je schoenen binnen de korte keer uit elkaar. Gewoon dan laten smaller maken !! De eerste dagen is het wel enorm wennen als je (nieuwe) steunzolen het, maar dat gaat binnen een paar dagen vanzelf over.

Ik had altijd steunzolen in normale schoenen. Hele zolen voor de All Stars.
Halve zolen voor de normale schoenen, want soms zijn die wat krapper aan de voorzijde.
Schoenen met uitneembare binnenzolen heb ik nooit gehad.
Inmiddels ben ik steunzoolvrij overigens.

Geheel orthopedisch

Ik zie ineens dat er ergens hierboven iets aan me wordt gevraagd. Nee, ik heb nooit steunzolen gehad. Ik heb - vrij plotseling - een handicap opgelopen en orthopedische schoenen vormden een onderdeel van de revalidatie. Als in; volledig voor mij gemaakte schoenen. Met zo'n gips-om-je-voet mal.

Er is trouwens ook nog een tussenstap tussen volledig orthopedisch en steunzolen: de semi-orthopedische schoen. Die komt uit een boekje met geschikte schoenen (daar mag je uit kiezen) van de orthopedisch schoenmaker. Mijn oudste is geboren met een aandoening waardoor hij moeilijk leerde lopen en had extra steun nodig. Die heeft dus uiteindelijk van die schoenen gekregen. Hij mocht alleen een model kiezen, dat op hem werd aangepast. Goedkoper dus (voor de verzekering) dan volledig voor hem gemaakt. Maar misschien doen ze dat alleen voor kinderen; hij groeide elke seizoen een schoenmaat. Inmiddels is zoon trouwens volwassen en loopt op normale (goede) schoenen en zooltjes.

Evenie > Semi-Orthopedische Schoenen

Het klopt wat je zegt. Tussen losse orthopedische steunzolen en volledig orthopedische schoenen zitten nog semi orthopedische schoenen. Zeg maar als steunzolen niet meer toereikend zijn en volledige orthopedische schoenen (nog) niet noodzakelijk zijn. Die semi orthopedische schoenen zijn meestal gewone goede confectieschoenen met een goede pasvorm en model welke vervolgens door de orthopedisch instrumentenmaker/schoenmaker worden aangepast als aanvulling op de steunzolen welke je al hebt. Volgens mij is dat niet alleen bij kinderen maar ook bij volwassenen. Jou zoon nu alleen de klassieke losse steunzolen, geadviseerd door de orthopeed en aangemeten door de orthopedisch instrumentenmaker? Hij de semi orthopedische schoenen al lang aan de wilgen gehangen en alleen nu de losse steunzooltjes?

Pirata > Ach

Had je dan 2 soorten steunzolen? Kostbare grap zeg!! Maar waren die dan wel speciaal op-/aangemeten door de orthopedisch-instrumentenmaker of had je van die kant en klare dingen van de schoenmaker? Jij ze overigens lang gehad?

Suzanne

Hele steunzolen. Komt door eerst aan êén kant en nu beide kanten spontaan scheurende (lengterichting) peroneus brevis pezen.

Suzanne

Van de orthopeed... ik had nog een paar laten bijmaken.
Ja, duur. Maar ik kon gewoon normale schoenen dragen, dat scheelt ook weer veel geld! Alleen geen hele smalle neuzen en ook geen hogere hakken dan 4 cm natuurlijk. Ik ben nu geopereerd dus zoolvrij 🙂

Pirata

Inderdaad kostbare grap 2 paar/soorten steunzooltjes gelijktijdig. Maar jij had ze toen ook speciaal op maat laten opmeten en maken via de orthopedisch-instrumentenmaker? Vaak kan een 2e paar op dezelfde afdruk van het 1e paar worden gemaakt. Bij jou ook afdrukken via een schuimbakje zeker of kreeg je nog de gipsafdrukjes? Maakt wel veel uit dat ze konden worden gedragen in "normale" schoenen. Weet niet of je die ook kent, tot voor niet zo lang geleden kreeg je die metalen/stalen steunzooltjes, die waren soms enorm moeilijk in schoenen. Hoge hakken zijn niet geschikt voor slechte voeten e/o steunzooltjes. Beetje blokhakken met een hakhoogte van 4 cm. is bij mij ook wel de max. Jij soms ook smalle voeten, ik enorm. Gelukkig heeft Durea een E-leest welke voor mij ideaal is.

Suzanne

Eh, ik weet niet meer zeker, ik geloof een blauwdruk. En ja ik moest naar zo'n speciale man die ook schoenen kan maken en andere hulpmiddelen.

Het 2e paar heb ik bijbesteld op basis van hetzelfde meetresultaat. En ja, smalle voet, maar links en rechts met een enorme hallux valgus. Stomme combi...
Inmiddels géén hallux valgus meer, hoera. Met zolen blijft het toch behelpen, de voet blijft dan toch gevoelig en doorgezakt. Maar nu na operatie hoef ik lekker nergens meer bij na te denken en ik heb ook nog eens nette voetjes om te zien. Maar hogere hakken dan 4 cm hoef ik nog steeds niet. Ik vind 4 cm al torenhoog eigenlijk. :-)

Nu een paar dagen in huis

Ik heb de zooltjes nu twee dagen in huis en moet het gebruik ervan opbouwen. Het is wel even wennen zeg! Ik heb ze vanmorgen in sportschoenen gepropt, maar dat vond ik geen succes. Blijkbaar is de zool van de schoen al te voorgevormd om dat er nog eens bij te hebben. Dus ik moet andere sportschoenen. Nu heb ik mijn enkellaarsjes met kleine hakjes aan en ook daarin voel ik de druk onder mijn voetholte als minder plezierig. Ik moet eens kijken of ik de binnenzool er uit kan halen, wat ik best griezelig vindt met schoenen van deze prijsklasse (goedkoop). Het is de bedoeling dat ik het gebruik over drie weken een volle dag kan verdragen.

Ik zal in het algemeen aan iets duurdere schoenen moeten denk ik.

Pirata

Blauwdrukken dat gaat via z'n open geklapte plaat met daarin een soort inktstuk waarop ze een stuk papier leggen waar je dan met de voet op moet gaan staan. Vervolgens trekken ze met een houtje/potlood of pen de omtrek van je voet op het papier. Als dat voor beide voeten is gebeurd hebben ze een stuk papier waar de beide voetafdrukken in blauw zichtbaar zijn. Bij een 2e paar op dezelfde afdrukken, zal je waarschijnlijk niet de aanmeetkosten hebben gehad. Maar nooit aangemeten gehad via staan in een schuimbakje, waar je dan vervolgens in weg zakte, of gipsvoetjes?

Ben je dan zeker bij een orthopedisch-instrumentenmaker geweest. Deze is vaak verbonden aan de orthopeed in het ziekenhuis of heeft daar direct zitting.

Ik heb ook hele smalle, dunne en platte voeten. Vandaar de steunzooltjes.
Maar jij dan nooit last dat ze de steunzooltjes te breed hadden gemaakt en vervolgens weer/nog smaller gemaakt dienden te worden. Vaak die metalen gehad (jij soms ook of ken je ze?), maar die konden gewoon niet te breed zijn vanwege je smalle schoenen. Jij ook met Durea (E-leest) bekend?

Kaaskopje

Inderdaad je moet opbouwen als je met steunzolen begint. Elke dag iets langer in. Hebben ze dat dan niet verteld dat de voetbedjes vanuit je eigen schoenen eruit moeten en de steunzolen een vlakke ondergrond moeten hebben? Wat je noemt de druk onder je voeten is m.i. juist goed. Je voeten moeten er aan wennen en er naar vormen.
Er zijn wel steeds meer schoenen "steunzoolproof", veel meer als vroeger. Het ideaalste is m.i. schoenen welke een los en uitneembaar voetbed hebben waar de steunzooltjes voor in de plaats kunnen worden gelegd. Die schoenen zijn m.i. tegenwoordig ook niet zo duur meer als voorheen. Maar je zou wel het beste terecht kunnen bij de goede en geschikte merken.

Suzanne

Bij mijn dochter bleken de goedkope gympen nog het beste te zijn. De betere DrMartens konden ook nog wel.

Prijs zegt niet zo veel in dit geval was de opmerking van de podoloog. Het is belangrijker dat de zolen soepel genoeg zijn om goed af te rollen, dat de hiel goed vast gehouden wordt en dat idd de zool eruit kan zodat de steunzool er goed in kan.

Die binnen zool moet er uit, anders werkt de steunzool niet goed, die is gemaakt op een vlakke ondergrond.

Suzanne

Ja hoor, ze heeft mij verteld wat ik het beste kan doen en heeft ook een papier met uitleg meegegeven. Ik heb nu nog de schoenen die ik heb, maar als ik weer schoenen ga kopen, worden dat schoenen met uitneembare voetbedden. Het is zonde om mijn huidige schoenen meteen weg te doen.

Lang geleden ingegipst.

Heb al zo'n beetje mijn hele leven steunzolen, behalve in de pubertijd toen was ik te eigenwijs om ze te dragen.

In mijn kindertijd werd ik altijd ingegipst, was in het ziekenhuis. Vond ik altijd geweldig want er stond dan een stoel op een tafel en daar mocht ik dan inzitten. Dat was stoer en mocht thuis nooit. In die tijd waren dat inderdaad metalen zolen met een flexibel gedeelte voor mijn tenen.

Maar het gaat nu al jaren anders, eerst op een blauwdruk en tegenwoordig zit ik bij een podoloog met een lichtbak.

Ben aanvullend verzekerd en blij dat verzekeraar een gedeelte van de kosten op zich neemt.

Suzanne

Oei, je doet wel erg een beroep op mijn geheugen.
Ja, het was een echte orthopedische schoenmaker bij de poli. Mooi vak overigens.
Geen metaal, maar wit kunststof met leer erop.
En ik had heel veel schoenen mee, en hij heeft de zolen dus vrij smal gemaakt voor die schoenen.
De meeste van mijn schoenen hadden al een platte binnenkant, dus daar kan de extra zool dan gemakkelijk in. Bij nieuwe schoenen nam ik vaak een half maatje groter vanwege het zooltje. Juist geen schoenen gekocht met uitneembare binnenzolen, dat werkte niet met mijn halve zolen. En eigenlijk met hele ook niet.
Vroeger had ik van die keiharde plastic gevallen, toen ik klein was. Een stuk minder prettig dan die van nu

Niet bang zijn :-)

Niet bang zijn om de originele zooltjes eruit te halen, Kaaskopje. Ze kunnen uit vrijwel alle schoenen gehaald worden. Soms is dat spannend, omdat ze een beetje vastgelijmd zitten, maar met even trekken komen ze er prima uit. Bovendien, als de zooltjes kapot zouden gaan (wat me nog nooit gebeurd is) geeft dat niet, want je gaat ze toch niet meer gebruiken.
Alleen bij een paar goedkope gympen kreeg ik ze er echt niet uit. Maar daar was de zool helemaal vlak, dus leg ik de zooltjes er gewoon bovenop. Werkt prima, de schoenen waren toch iets te groot. ;-)

Tijgeroog

Ik bedenk dat ik wel even kan oefenen bij schoenen die ik toch al niet meer zo prettig vind zitten. Wie weet met de steunzolen weer wel .

Pirata

Van die harde plastic steunzooltjes heb ik ook wel gehad. Die doorzichtig rood/oranje dingen zeker, voorzien van z'n leren knikleertje. Ook die moest je niet te breed hebben, dat was ook een ramp. Maar die plastic werden toen ook opgemeten in het ziekenhuis d.m.v. de blauwdrukken?

Suzanne

Je stelde een vraag, heb je mijn antwoord gemist?

Steuntje > ingegipst voor steunzolen

Jou verhaal kon mijn verhaal wezen. Als kind zelf door de schoolarts doorverwezen naar de orthopeed vanwege platvoeten voor steunzolen. Was niet vreemd, want veel vriendinnen hadden had ook. "Kindervoeten waren zwak en dienden gesteund te worden", was toen de mening. Nadat de orthopeed had bepaald dat je (nieuwe) steunzolen moest, werd je direct met blote voeten en benen doorgeleid naar de naastgelegen gipskamer waar een meisje van de orthopedisch-instrumentenmaker gelijktijdig zitting hield. "One stop shopping" je hoefde dus niet verder te lopen en voor je je echt in de gaten had (wil ik het wel) waren ze al aangemeten. Jij zeker toen ook altijd wel een meisje als aanmeetster?

Inderdaad je moest dan op de tafel stappen en op een bankje/krukje tegen de muur gaan zitten. Vervolgens je benen strekken, waarna de aanmeetster een soort houders/steunen achter de knieholtes plaatste. Je voeten mocht je slap laten bungelen. Hierop werden er dan metalen plaatjes gepast aan en onder de voeten. Die plaatjes hingen oplopend in maat aan een bord aan de wand. Als uiteindelijk de (nieuwe) juiste maat was bepaald werden de voeten ingegipst. Altijd een hele belevenis. Wel lekker warm dat kleffe lauwe gips om de voeten. Was er wel altijd een drukte van jewelste. Een komen en gaan van patiënten/klanten. Bijna lopende band werk zal ik zeggen.

In mijn pubertijd, tot verdriet van mijn moeder ze ook een tijd niet gedragen. Het paste niet meer in mijn leven en de schoenen welke ik wilde dragen. Toen van die blauwe collegeschoenen en hakjes. Wie mooi wil zijn, moet pijn lijden is het gezegde. Inderdaad veel last gehad van voeten, enkels, knieën en rug. Uiteindelijk maar weer overstag gegaan en ze opnieuw laten aanmeten.

Die metalen/stalen steunzolen heb ik ook altijd gehad. Die hadden z'n leren protectie (knikleertje) ter bescherming van je schoenen en dat ze niet konden schuiven. Wel nadeel was dat die leren stukjes om de haverklap kapot waren, versleten op los waren geraakt van het klinknageltje.

Naar welk ziekenhuis ging jij dan altijd? Dat gipsen doen ze hier nog steeds wel, maar ook wel staan in z'n schuimbakje met oase. Hangt een beetje van je voeten af.