U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Obstakel in de gezondheidszorg: de doktersassistente
Ik loop sinds enkele jaren steeds meer aan tegen het probleem van de doktersassistente, als ik naar de dokter wil voor een van mijn kinderen. Ik ga niet vaak, dus ik heb niet veel voorbeelden, maar de keren dat ik de dokter wilde bellen verloopt vrijwel altijd problematisch.
Gisteren bijvoorbeeld: dochter heeft al 5 dagen koorts, pijn in de nek en hoofdpijn. Twee weken geleden had ze een gewone griep (na drie dagen weer ogpeknapt), maar nu zakt de koorts maar niet en blijft ze ziek. Ik wil zo het weekend niet ingaan en ik vermoed dat er iets anders aan de hand is, wellicht heeft ze anti-biotica nodig. Dus ik bel de dokter om een afspraak te maken.
De assistente wil eerst weten waarover ik bel. Het gevecht over het recht om dat alleen tegen de dokter te hoeven vertellen laat ik vandaag maar achterwege.
Hoofdpijn, pijn in de nek en stabiele koorts zonder peieken, maar ook zonder dat het daalt.
Of ze ook spierpijn heeft.
Weet ik niet, ze klaagt over hoofdpijn, pijn in de nek en ze heeft koorts.
Dan begint de doktersassistente over een virusinfectie.
Ik heb geen zin in een telefonisch lesje over virusinfecties. Ik zeg dus dat mijn dochter twee weken geleden een virusinfectie heeft gehad, maar dat dat na drie dagen over was, zoals gebruikelijk. Alleen nu blijft de koorts al vijf dagen aan.
Wat ik dan had gewild, vraagt de assistende.
Nou, misschien antibiotica?
Dan moeten we eerst weten wat er aan de hand is, zegt de assistente.
Ik ben ondertussen al aan het koken: prima, dan zoek ik dat even uit en bel ik wel terug als ik dat weet.
Nee, zegt de assistente, daar zijn wij voor.
Ik zeg dan: precies, dus wat ik meestal doe in dit soort situaties is dat ik de dokter opbel om een afspraak te maken. En dat is wat ik nu doe.
Oké, ze kan wel overleggen met de huisarts en dan belt ze me terug.
Ondertussen zijn we al bijna tien minuten aan de telefoon geweest, terwijl er waarschijnlijk mensen wachten omdat ze ook een afspraak willen maken.
Enite tijd later belt ze terug: of er problemen zijn met ontlasting en urine.
Nee, er zijn geen problemen of niet dat ik het weet.
Dat schijnt het goede antwoord te zijn! Ik krijg een afspraak voor dezelfde middag!
Dokter hoort het verhaal van dochter aan, kijkt in de keel en constateert na één minuut dat haar amandelen ontstoken zijn en hij schrijft een antibioticum voor: meestal gaat het vanzelf weg, maar omdat het nu al vijf dagen duurt krijgt ze toch medicijnen.
Gelukkig maar, want vandaag (weekend) is ze eigenlijk nog zieker, dus ik ben blij dat ik weet wat er aan de hand is en ik hoop dat de medicijnen goed aanslaan.
Deze assistente werkt precies hetzelfde als bij de vorige huisarts, waar ik weg gegaan ben omdat ik soms niet door die assistente heen kwam en vervolgens bij een ronduit slechte huisarts zat. De nieuwe huisarts is gelukkig vele malen beter, in dat opzicht ben ik erop vooruit gegaan. Maar die assistentes....
Het zal wel in nieuwe afspraken vastliggen, er zal ook wel een interessante opleiding en een interessant beroep aan vast zitten. Maar je kunt mij niet wijs maken dat het iets met efficiency te maken heeft als een assistente telefonische trials gaat zitten doen volgens het boekje, die zeker tien minuten in beslag nemen, vervolgens gaat zij op basis van een gebrekkig aftreksel van eht verhaal met de huisarts overleggen, om dan terug te bellen en alsnog de afspraak in te plannen; terwijl de huisarts in een oogopslag ziet wat er aan de hand is.
Zo langzamerhand vind ik de doktersassistente een gevaar voor de gezondheidszorg worden. Ik hoor talloze verhalen van hetzelfde probleem: mensen die moeten drammen om er dorheen te komen, paracetamol-tips bij ernstige klachten, meisje van 19, pas na een huisarts lopen dankzij een drammende moeder doorverwezen: bultje op het been blijkt dan al uitgezaaide botkanker te zijn etc.
Oh ja, moeders willen niet drammen en zeuren. We willen alleen een afspraak.
Heeft iemand een uitdraai van die telefonische trials beschikbaar, zodat ik volgende keer precies weet welk antwoord ik moet geven om een afspraak te krijgen? Liefst ook een versie voor mijn kinderen, zodat ze zelf de dokter kunnen bellen.
Of is er een andere manier om de assistente te omzeilen?
Desgewenst kan ik dit ene voorbeeld nog aanvullen met enkele andere ervaringen van de afgelopen vijf jaar. Niet zo heel veel, want ik kom er bijna nooit, alleen als er echt iets aan de hand is.
Hiervoor woonde ik in een andere plaats, met een andere huisarts, een andere praktijk, en had ik nooit enig probleem, was alleen maar positief over het fenomeen huisarts.
Nu geef ik er de voorkeur aan om de telefonische trial bij de ziektekostenverzekering door te lopen (moet ik hiermee naar de huisarts? Advies: ja, nee, of als de verschijnselen zus en zo worden), vervolgens wacht ik tot na 17.00 uur of tot het weekend en ga dan naar de huisartsenpost. Alleen voor langlopende zaken zou ik nog naar de huisarts gaan.
Heb ik toevallig pech met de assistentes of is het gewoon een fenomeen dat we om een of andere reden moeten accepteren?
Tsjor
Huisarts
Zo simpel is dat niet: blijf zoeken tot je bij een huisarts/praktijk zit waar je je goed voelt.In veel gemeenten kun je niet zomaar switchen van huisarts,ze nemen elkaars patienten niet aan,onderlinge afspraak.
Geen idee
Onderlinge afspraak,dat is alles wat ik weet.
Verzekering
Hier ook: onderlinge afspraak. Maar ik heb gebruik gemaakt van de verzekeringsmaatschappij en dat heeft geholpen.
Huisarts, ik deel helemaal dat de administratie etc. een behoorlijk belastend deel zijn geworden van het werk van een huisarts (en vele andere professionals). Minder burreaucractie zou voor elke huisarts welkom zijn.
Parttime werken is op zich geen probleem, wel als je geen goede overgang geregeld hebt met een andere parttimer. Ten slotte zit een huisarts wel in de eerste lijn van de basiszorg en is een noodzakelijke stap naar gespecialiseerde zorg als dat nodig is. Net als de juffen: partime werken kan best, maar niet allebei op dezelfde dagen als je samen voor één klas staat. Maar dat zou iemand eigenlijk uit zichzelf al moeten beseffen en regelen, dat hoeft niet van buitenaf te komen vind ik.
Tsjor
Pelle
nee, het mag niet. Ik heb er laatst nog op gegoogled en wat info over gevonden. Huisartsen mogen dit dus niet doen, maar doen het vaak wel uit een soort loyaliteitsgevoel oid.
Tsjor
'Maar ik heb gebruik gemaakt van de verzekeringsmaatschappij en dat heeft geholpen.'
Leg uit? Hoe doe je dat? Ik overweeg nl ook over te stappen. De assistentes zijn prima, alleen vind ik de ha zelf minder.
Niet kiezen
Hier is het verplicht om in je eigen postcode gebied een huisarts te zoeken.
Wij wonen in een redelijk grote stad en het zou anders voor de huisarts te veel reistijd kosten ivm patientenbezoek.
in ons postode gebied zitten twee praktijken,1 met 3 huisartsen en 1 met twee.
wil je dus een andere huiarst dan heb je pech.
Verzekering opgebeld en uitgelegd dat ik echt geen vertrouwen meer heb in mijn huisarts op grond van concrete ervaringen, maar dat het niet lukt om over te stappen, omdat andere huisartsen niet over willen nemen.
Verzekering is toen gaan rondbellen en belde mij terug met naam en telefoonnummer van een huisarts in de buurt waar ik wel bij terecht kon. Die huisarts gebeld (toch gedoe met de assistente) en een afspraak gemaakt. Het kon toen zo geregeld worden.
Verzekering is IZZ, veel goede ervaringen mee. Met name over de mogelijkheid om de verzekering telefonisch te raadplegen of ik met iets naar de huisarts moet (resp.: ja, en vol blijven houden tot je een afspraak hebt; direkt naar de EHBO van het dichtsbijzijnde ziekenhuis; en nee, maar als dit of dat dan wel). Er zijn een paar minpuntjes bij deze verzekering, maar over dit soort dingen ben ik heel tevreden.
Tsjor
Zo hé!
Er zijn zelfs heel goede huisartsen, zie het volgende bericht:
Huisartsenpost Enschede biedt zelf jeugdzorg
20 oktober 2010
Huisartsenpost Eudokia in Enschede biedt zelf jeugdzorg aan en verwijst niet door naar bureau jeugdzorg. Volgens huisarts Dick Walstock is Eudokia de eerste huisartsenpost die een deel van de tweedelijnszorg overneemt. 'We kennen de gezinssituatie en staan daardoor dichter bij de problematiek. We kunnen sneller en efficiënter helpen.' Bureau jeugdzorg kampt vaak met lange wachtlijsten. Bij Eudokia kunnen kinderen en jongeren direct worden geholpen. In vijf praatsessies moet duidelijk zijn of de huisartsenpost uitkomst biedt of dat er toch moet worden doorverwezen. Walstock verwacht dat in slechts 20 procent van de gevallen een doorverwijzing nodig is.
Eudokia telt vier huisartsenpraktijken met in totaal elfduizend patiënten. De praktijk heeft een jeugdhulpverlener op hbo-niveau in dienst en kan een beroep doen op een kinderpsycholoog en een gezinsconsulent. Zorgverzekeraar Menzis en de Nederlandse Zorgautoriteit ondersteunen het initiatief. Het gaat in eerste instantie om een proef van drie jaar.
Meer informatie: Jeugd ggz van Eudokia
Bron: ANP
----------
Zo'n huisarts verdient een stevige lunchpauze.
Tsjor
Zo hé!
Er zijn zelfs heel goede huisartsen, zie het volgende bericht:
Huisartsenpost Enschede biedt zelf jeugdzorg
20 oktober 2010
Huisartsenpost Eudokia in Enschede biedt zelf jeugdzorg aan en verwijst niet door naar bureau jeugdzorg. Volgens huisarts Dick Walstock is Eudokia de eerste huisartsenpost die een deel van de tweedelijnszorg overneemt. 'We kennen de gezinssituatie en staan daardoor dichter bij de problematiek. We kunnen sneller en efficiënter helpen.' Bureau jeugdzorg kampt vaak met lange wachtlijsten. Bij Eudokia kunnen kinderen en jongeren direct worden geholpen. In vijf praatsessies moet duidelijk zijn of de huisartsenpost uitkomst biedt of dat er toch moet worden doorverwezen. Walstock verwacht dat in slechts 20 procent van de gevallen een doorverwijzing nodig is.
Eudokia telt vier huisartsenpraktijken met in totaal elfduizend patiënten. De praktijk heeft een jeugdhulpverlener op hbo-niveau in dienst en kan een beroep doen op een kinderpsycholoog en een gezinsconsulent. Zorgverzekeraar Menzis en de Nederlandse Zorgautoriteit ondersteunen het initiatief. Het gaat in eerste instantie om een proef van drie jaar.
Meer informatie: Jeugd ggz van Eudokia
Bron: ANP
----------
Zo'n huisarts verdient een stevige lunchpauze.
Tsjor
Genoeg
Eén keer was genoeg. Tsjor
Jaaa lunchpauze!
dat is altijd zo'n luxe!! tijd om je broodje te eten!!
ja, het systeem dat je in nederland een vaste huisarts hebt - of de huisartsen hebben 'patienten op naam' - het heeft nadelen, en het moeilijk over kunnen stappen naar een andere praktijk is er een van. heeft ook te maken met dat er nog altijd huisvisites gedaan worden (grote luxe, realiseren jullie je dat wel?!) en de huisarts dan niet al te lang onderweg kan wezen, ook (en vooral) niet in het geval van spoed...
hier vrije artsenkeuze, sommige patienten gaan voor het ene probleem naar de ene, voor het andere naar de andere huisarts. heeft ook zo zijn voors en tegens, dat kun je je voorstellen.
sterkte tsjor, je moet je goed voelen en vertrouwen op een huisarts!
Huisarts
huisvisites??? Nou, ik heb het nog niet mee gemaakt. Heb een keer meegemaakt hoor, dat ik gesmeekt heb om een huisbezoek van de huisarts, maar nee, was absoluut onmogelijk! Misschien dat het nog wel eens voorkomt, maar volgens mij eerder uitzondering dan regel.
Huisbezoek?
Alleen als je 80-plus en op sterven na dood bent volgens mij.
O jeetje
toch al te lang weg dus... deed toch altijd wel een stuk of 3-4 visites tussen de middag, en dat is nog maar een jaar of 6/7 geleden ...
is er heel wat veranderd!
hier niet of nauwelijks, mensen verwachten het niet en vinden het helemaal top als je langs komt ... maar ja... hier word ik per verrichting betaald en huisvisites zijn niet bepaald kost effective... maar wel heeeeel erg mens en voldoening effective! en dat is ook wat waard.
Hier wel
Vaak zie ik aan het begin van het middagspreekuur huisartsen terugkomen van visites,en hoor ik assistentes vertellen dat de dokter na het het middagspreekuur langskomt...dus hier is het beslist geen uitzondering.
Hier nu ook
Ooit moest ik, behoorlijk ziek van een astma-aanval, naar het gezondheidscentrum lopen. Idem dito met een stevige bloedneus en een klein kind dat nog niet alleen thuis kon blijven. Maar die tijd is hier wel voorbij.
Vorig jaar werd ik wakker met twee dichte ogen. Pijn alsof er zand in zat, tranen met tuiten, ik kon ze met het grootste geweld niet openkrijgen. Ik belde voor advies (spoelen, misschien een AB-zalfje laten thuisbezorgen, heerst er iets?). Zonder veel omhaal werd me verteld dat er zo snel mogelijk even iemand bij me langs kon komen, maar dat kon ook eind van de dag zijn. Paar uur later stond de huisarts voor de deur, constateerde een stevige allergische reactie op pollen en schreef een receptje voor dat een uur later keurig aan de deur werd afgeleverd.
Het stelde medisch gezien niks voor, absoluut minder dan een bloedneus of een astma-aanval, maar nu werd wél onderkend dat ik toch maar beter niet naar de praktijk kon lopen. Ik ben het gezondheidscentrum er nog steeds dankbaar voor.
Ook op andere vlakken heb ik al gemerkt dat de assistenten en artsen van dit gezondheidscentrum eerder meedenken dan tegenwerken. Het geeft me een veilig gevoel. Als er iets is, zijn ze er voor me, denken ze met me mee en handelen ze adequaat.
Hier ook wel hoor!
Ik heb niet het hele draadje gelezen, maar wil nu toch even mijn bijdrage doen. Hier werden (en worden nog steeds) visites gereden, de huisarts is meerdere malen bij ons thuis geweest. Wel altijd voor behoorlijk ernstige zaken zoals een acute blindedarm of een zware longontsteking. De huisartsen post heeft een heel groot verzorgingsgebied (is echt bijna een half uur rijden voor ons), maar ze hebben wel een auto met chauffeur voor de artsen klaarstaan (ik ken 1 van de chauffeurs). En met de assistentes (zowel bij onze eigen huisartsenpraktijk als bij de centrale HAP) heb ik ook zelden problemen gehad, 2 weken geleden nog was de combinatie van de woorden kind en brandwond genoeg om direct langs te mogen komen op zondagavond.
Marjoleine
Het gebeurt dus nog wel! Ik weet dat de assistente van mijn vorige huisarts een beetje spottend zei: huisbezoeken, nee hoor daar doen wij niet meer aan. Alsof ik iets vroeg wat niet meer van deze tijd was. Maar goed, dat was ook dezelfde huisarts die spreekuur had van 8 tot uiterlijk 11 uur. Zonder vervanger of collega bij wie je terecht kon na 11 uur.
Bij mijn huidige ha praktijk heb ik het nooit hoeven vragen, wie weet doen ze het hier wel.
De huisartsenpraktijk
is dermate breed dat veel patiënten nooit kennis maken met het volledige aanbod.
Huisbezoek bij mensen die nog de auto in kunnen maak ik niet meer vaak mee. Maar de postnatale zorg na een ks bij een moeder met verhoogd risico op psychische problemen of de uitgebreide zorg voor mensen met kanker of een andere dodelijke ziekte gebeurt nog steeds aan huis. Vooral die terminale zorg is een belangrijke reden voor huisbezoeken. Ook bij oudere mensen die niet terminaal zijn heb ik het wel vaker gehoord, ook vanwege meer sociale redenen - kijken of iemand nog thuis kan wonen, of complexe medicatie bijvoorbeeld.
Ik heb zelf weleens de praktijk gebeld omdat een zwaar zieke buurman tussen twee chemokuren naar mijn idee te weinig begeleiding kreeg (moet officieel via ziekenhuis maar dat kent een piepsysteem, als patiënt zelf niet belt is hij alleen, ook met pijn of andere symptomen die hij niet kan duiden). De praktijk reageerde heel alert, ook zonder te laten merken dat ik ze gewaarschuwd had.
Juist bij die zwaar zieke patiënten heb ik ontzettend veel achting voor de huisartsenzorg.