U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Normaal, ouders 7x24 uur in ziekenhuis?
Een vraagje of dit normaal is. Kind wordt opgenomen in het ziekenhuis vanwege een ontsteking. (erge klacht, moet geopereerd worden). Nu wordt in dit ziekenhuis verwacht dat een van de ouders 24 uur per dag aanwezig is bij het kind. De ouders slapen op de kamer van de kinderen op een soort stretcher, krijgen wel ontbijt, maar lunch en avondeten moeten ze zelf betalen. Ouders worden geacht voor hun kinderen te zorgen, bijvoorbeeld infuus afkoppelen als kind naar het toilet moet.
In deze situatie was de vader zelf ernstig ziek, werkte de moeder en waren er nog twee kinderen thuis. Maar dat maakt allemaal niet uit.
De brochure van het ziekenhuis is heel mooi: ouders worden niet als bezoek gezien, ze mogen ook buiten bezoekuren komen, ze mogen ook bij hun kind blijven slapen, de verpleging deelt graag de verantwoordelijkheid voor de zorg met hen.
De praktijk is dat er sociale druk is (andere ouders blijven 24 uur, dus wie durft dan als enige zijn/haar kind alleen te laten) en dat de verpleging echt raar opkijkt als ouders niet 24 uur aanwezig zijn.
Is dit ziekenhuis een uitzondering, of is het normaal dat ouders altijd aanwezig moeten blijven als het kind in het ziekenhuis ligt?
Ik begrijp zelf nu pas de vreemde blikken van de verpleging, toen ik na een lange doktersdag, die 's morgens begon bij de huisarts, via urenlang wachten in het ziekenhuis eindigde met een kleine operatie van dochter, zelf eindelijk even naar huis wilde om wat te eten (dochter kreeg eten in het ziekenhuis). Eten? Alsof ouders hemelse wezens zijn die niets anders doen dan 'er zijn voor hun kind' en daarbij geen eten, slaap of rust nodig hebben.
Natuurlijk, als er iets spannends gebeurt wil ik erbij zijn. Maar als dat eenmaal voorbij is, dan zou ik toch graag zelf weer mijn leven willen organiseren, en zelf een balans willen creëren tussen alle verplichtingen die ik heb. En tot nu toe heb ik zelf ook nog voedsel en rust nodig, ik val nog steeds in de categorie 'mens', ook al ben ik ouder.
Ik vraag me nu af of het normaal is dat ouders 24 uur per dag, 7 dagen per week aanwezig horen te zijn als een kind in het ziekenhuis ligt.
Tsjor
(nog afgezien van de kosten. Als er straks 7,50 voor een ligdag betaald moet worden, én een lunch, én het avondeten. Acht dagen ziekenhuis kan dan zomaar een kostenpost van 150 euro worden, en daar komt dan nog de eigen bijdrage bovenop.)
Alleenstaand
verbijsterde nieuwsconsument:
"Hoe doet een alleenstaande ouder met meerdere kinderen dat? "
Nouja, waarom de alleenstaande ouder alleenstaand, en hoe alleen is die ouder? Er is vaak een familie, of zelfs een exgenoot :-)
Verbijsterde nieuwsconsument
Tijdens een Nederlandse vakantie als alleenstaande ouder van 2 kinderen werd mijn jongste kind dusdanig ziek dat hij halsoverkop naar het ziekenhuis moest. Ik had geen enkele keus dan meegaan en mijn oudste kind (12 toen) achterlaten in het vakantie-appartement. Vader woonde te ver uit de buurt, had geen auto toen en het OV was ruk (het gebeurde 's avonds).
Ik heb de eigenaar van het vakantie-appartement gebeld en de situatie uitgelegd. Hij en zijn gezin hielden een oogje in het zeil, samen met de andere vakantiegangers. Gelukkig mochten we de volgende dag weer het ziekenhuis uit. Maar als er stront aan de knikker is komen, zo is mijn ervaring, de hulptroepen vanzelf. Ook al zit je in the middle of nowhere.
Op dit moment moet ik zelf een ingreepje ondergaan. Onder normale omstandigheden houdt dat een nachtje overblijven in. Ik schuif het voor me uit, het is niets levensbedreigends (niet alleen omdat ik een alleenstaande moeder ben, maar ook om andere redenen). Maar het moet waarschijnlijk wel ooit gebeuren als het erger wordt. In dat geval is hun vader, die 50 km verderop woont, de hulptroep. Jongste kind zal dan niet naar school kunnen, vader kan hem niet brengen (zit met werk). Als school moeilijk doet mogen zij een oplossing aandragen. Kind kan overdag wel een keertje alleen zijn met de pc als oppas, 's nachts liever niet. Omdat jongste kind ook een gebruiksaanwijzing heeft kan ik hem ook niet bij mensen in de buurt "dumpen".
En als ik langere tijd het ziekenhuis in moet? Ook dat is al eens gebeurd. Dan regelen we leerlingvervoer vanaf vader (voor één dag is dat geen doen).
Kind in het ziekenhuis gebeurde, zoals ik al schreef, tijdens de vakantie. Als dat in een gewone week was gebeurd had ik een groot probleem gehad als ZZP-er, ik had toen een beroep waardoor ik continu onderweg was tijdens de schooluren. En niet werken is simpelweg geen brood op de plank, ik werkte al parttime wegens extra zorgvraag in het gezin, nog minder kon niet. Vader kan wel af en toe wat regelen, maar ook niet altijd. En ziek-zijn is niet altijd in te plannen. Bij "worst case" is het héél jammer voor het ziekenhuis en mijn kind, tenzij er inkomenscompensatie tegenover staat. Sorry als dat hard en zakelijk klinkt, maar mijn kind is er ook niet bij gebaat als ik in de problemen kom omdat ik geen inkomen heb.
En als er noodgedwongen een kind meegesleept moet worden naar het zieke broertje of zusje, dan moet dat maar. Verwacht geen superparent-kwaliteiten van een multitaskende ouder in het ziekenhuis ;-)
En nogmaals, ook dan zal het wel goed komen, daar ben ik van overtuigd. Het komt zoals het komt en als het echt niet gaat, dan gaat er toch ergens nee gezegd worden door mij.
NB: helaas geen familie die kan inspringen wegens te druk of te oud.
NB2: inmiddels zijn mijn kinderen zo oud dat ik sowieso niet meer de hele dag erbij hoef te zijn.
Bezuinigingen
Tinus_p: '....en hoe alleen is die ouder?' Het kan zijn dat je je dat afvraagt, maar moet een ouder zich hierover verantwoorden als een kind wordt opgenomen in het ziekenhuis? Het kind heeft zorg nodig, 24-uurs zorg, en je mag verwachten dat het ziekenhuis die 24-uurs zorg ook geeft, met alle zorgvuldigheid en bijzondere aandacht die horen bij een speciale kinderafdeling. Dus de vraag: hoezo kane en ziekenhuis niet omgaan met kinderen met een allergie, of niet met een kind naar de toilet gaan etc. zijn in dit verband nog veel relevanter.
Dan het argument 'bezuinigingen' als reden of oorzaak van de slechte zorg. Gisteren in NRC: 'Vorig jaar (2011) betaalden de ziektekostenverzekeraars (de premiebetalers) 23 miljard aan ziekenhuiszorg: twee keer zoveel als in 2000'. In tien jaar tijd een verdubbeling van de kosten! Ondertussen is het aantal ligdagen enorm teruggebracht. Een heupoperatie kost nu nog 6 ligdagen (was 10 of 12) en soms zelfs nog maar 3 ligdagen. Vraag: waar blijft al dat geld dan?
Tsjor
Wat dingen
Tsjor:
"Dan het argument 'bezuinigingen' als reden of oorzaak van de slechte zorg. Gisteren in NRC: 'Vorig jaar (2011) betaalden de ziektekostenverzekeraars (de premiebetalers) 23 miljard aan ziekenhuiszorg: twee keer zoveel als in 2000'. In tien jaar tijd een verdubbeling van de kosten! Ondertussen is het aantal ligdagen enorm teruggebracht. Een heupoperatie kost nu nog 6 ligdagen (was 10 of 12) en soms zelfs nog maar 3 ligdagen. Vraag: waar blijft al dat geld dan?"
Minder ligdagen maakt de zorg niet meteen veel goedkoper. Om je eigen voorbeeld van heupoperatie te nemen; als je van 12 naar 3 ligdagen gaat, maakt dat die operatie niet 4 keer goedkoper. De operatie zelf is even duur, alleen de nazorg in het ziekenhuis kost minder.
Ik weet niet precies waar dat geld blijft, maar ziekenhuiszorg is peperduur. Een groot deel van dat extra geld is positief gebruikt voor 'extra productie', waardoor er nu ook (bijna) geen wachtlijsten meer zijn.
Tenslotte, een stokpaardje -ik denk dat ziekenhuiszorg (te) duur is, omdat we teveel hebben bezuinigd op huisartsenzorg. Bezuinigen op goedkope huisartsenzorg leidt tot extra gebruik van veel duurdere ziekenhuiszorg.