U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Leven tussen aanhalingstekens, een update
Het liefste zou ik schrijven dat het hier zo goed gaat, dat we de boel op de rit hebben. Zoiets hadden we onszelf immers ook beloofd, de tijd van de Mattheuspassion is aangebroken, en dan zouden we veel procentjes 'gewoon leven' herwonnen hebben.
Maar dat is niet zo. Het lijkt alleen maar beroerder te gaan. Bas heeft steeds zwaardere medicatie nodig tegen de pijn. Komende week wordt er een scan gemaakt, voor de zekerheid, om te kijken of er niet opnieuw gruwelijke dingen aan de hand zijn. Het zou z'n klachten wel verklaren, maar tegelijkertijd was er gelukkig wel een arts die het zich niet voor kon stellen dat het opnieuw foute boel zou zijn.
Het is moeilijk nu de lichtpuntjes te zien, het is moeilijk om moed te houden. Bij mij is de energie eigenlijk wel diep onder het nulpunt gezakt.
Zoiets gaat het dus, ik had echt een ander berichtje willen plaatsen.
Ohoh
Als het zo moet,weet ik zo net nog niet of ik Bas toewens vrijdag te halen.....,afschuwelijk.
Bastet
Zucht
Arme Bas, dat hij dit allemaal op deze manier moet doormaken. Kan iemand die Murphy een enorme rotschop geven zodat hij even iemand anders gaat lastig vallen en deze mensen met rust laat????
Floor
.....................
als leven lijden wordt....is de dood een verlossing.....
Sterkte !
Niet te geloven!
Als je denkt dat alle tegenslagen nu wel voorbij zijn dan komt er weer een volgende. Wat ontzettend verdrietig voor Kaatje, Bas en hun naasten. Ik hoop met heel mijn hart dat Bas vrijdag nog zijn orkest kan horen spelen en dat het afscheid mooi zal zijn.
En nu
maken mijn gedachten vreemde kronkels.
Wat zou Bas nu willen, ook zijn gedachten zullen erg in de war zijn.
Natuurlijk wil je leven, natuurlijk wil je geen vreselijke pijn, natuurlijk wil je vrijdag nog het Poolse orkest horen, natuurlijk wil je niet dat Kaatje en de kinderen zo machteloos moeten toezien.....
maar helaas heeft niemand in deze iets te willen 
Lieve Bas, Kaatje en kinderen, ik wens jullie een niet al te zwaar afscheid van Bas zijn leven, ik wens jullie met elkaar de kracht om deze dagen dragelijk te laten zijn voor jullie allemaal!
Liefs, Karen
Zo oneerlijk dit....
Ik reageer zelden, maar nu moet ik toch even wat kwijt.
Bas die daar ligt te vechten omdat hij eigelijk nog zo graag wil, maar de strijd moet opgeven.Hij wil nog zoveel en graag bij vrouw en kindjes blijven.
En dan denk ik aan mijn zwager die 1ste paasdag zelfmoord pleegde..35 jaar.
zoo vreselijk oneerlijk, de een die nog zo graag wil leven maar niet kan, en de ander die er zomaar even uitstapt. ik kan het niet vatten.
Lieve Kaatje en Bas en kinderen, ik heb geen woorden voor jullie verdriet en pijn, maar wens jullie alle kracht van de wereld in deze zware tijd.
liefs Mir@cle
Waarom?
Waarom is het jullie niet gegeven om tenminste rustig naar het einde toe te leven? Waarom wordt deze weg, die toch al niet makkelijk is, ook nog zo ruim voorzien van hobbels, obstakels en kuilen? Ik zou zo graag willen dat het laatste stukje van de weg mooi strak geasfalteerd zou zijn, maar helaas. Ik hoop toch zo dat het vanaf nu allemaal gaat zoals het zou moeten, inderdaad zacht en stil...
Liefs, Engeltje
Pelle
En als Murphy bij jullie klaar is stuur hem dan maar deze kant op...
Vredig....
kweetniet, maar ik denk dat heel wat mensen een minder vredige afronding van hun leven hebben dan menig rouwbericht doet vermoeden. Hoe ellendig dat ook is...
Kaatje, heel veel moed gewenst, het is allemaal onvoorstelbaar voor jullie allemaal, wensen en woorden schieten tekort.
En dan te bedenken dat heel veel mensen die wij als legioen niet kennen, vergelijkbare ellende te verstouwen hebben.
Miracle, heel veel sterkte. Ik snap hoeveel pijn alle oneerlijkheid in de strijd om al dan niet te leven je zal doen.
Tonny
Hoeveel kan een mens aan....
Kaatje ik leer van jou en Bas...héél veel. Ik wens hem zo een pijnloos einde.
Purk
...........
Ik ben even stil, zodat ik heel hard aan jullie kan denken...
Alleen
Kaatje voelt zich zeer machteloos,alleen en verdrietig.
Uiteindelijk ,ook al leeft heel nederland mee, sta je ook alleen in verdriet. Je verliest je wederhelft en moet geamputeerd verder. Aanzien dat je liefste afscheid moet nemen , pijn heeft en van je weggaat is ook zo verdrietig. Je kan er met je verstand en je gevoel niet bij Kaatje.
Ik ken jullie niet maar denk aan jullie,
Liedewij
Kaatje
Ik kan jammer genoeg niets zeggen om je beter te laten voelen.
Ik denk aan jou, aan jullie.
Rosa
Verdorie
Verdorie ik blijf toch bidden om een wonder!!
Ik wil wil wil blijven hopen.
Dikke kus voor jullie allemaal!
...........
Mag het nu afgelopen zijn!!!
Kaatje en Bas hier brand een hele grote kaars op de hoop dat Bas vrijdag zijn orkest nog mag horen spelen.
Dikke knuffel voor jullie en iedereen die om jullie heen staat.
Slecht scenario
Het lijkt wel een bizar scenario voor een horror/dramafilm. Wie kan zoiets nu bedenken..
Heel, maar dan ook heel veel sterkte gewenst.
Nathalie
...weet niets meer te schrijven...alleen dat het allemaal zo verdomd oneerlijk is en ik hoop dat de heren doktoren de pijn onder controle krijgen.
Nogmaals ik denk aan jullie (((( ))))
Marith
Inderdaad... woorden schieten tekort ...
Kaatje, Bas en kinderen, ook hier wordt er aan jullie gedacht...
Sterkte
Kaatje, Bas en jullie kindjes: heel veel sterkte. Letterlijk, om te dragen wat er op dit moment gebeurt. Het is onvoorstelbaar, en jullie werkelijkheid. Maatje.
Weinig toe te voegen, ik leef machteloos mee in jullie verdriet,
wel schoot mij dit mooie gedicht van Vasalis te binnen:
Hij zal mij leiden langs grazige weiden
naar waatren der rust.
Nu word ik nooit meer radeloos,
ik voel het breed gedein: de dood,
die als zwart water onder kroos
mijn denken plooit, heimelijk en groot.
Over dit aadmend oppervlak
heb ik maar licht en snel gelopen
fluistrend: laat mij nog even leven.
Nu waait de wind de diepten open
onder mijn voeten groeit het wak
Ik hield van u, o groene weiden,
mijn eigen zwaarte laat mij glijden
tot waar de dood mijn vuren blust
in de oude wateren der rust.
- M. Vasalis
Veel liefs voor alle betrokkenen, en bedenk dat er door honderden mensen veel aan jullie gedacht wordt...
Liefs,
Pandora
Zo snel...
gaan de dagen. Kon de tijd nu maar even stil blijven staan, hé Kaatje... Ik denk aan jullie
Lieve bas
Ik vraag me af hoe je de afgelopen nacht hebt doorstaan. Ben je deze nacht nog wel doorgekomen? Het laatste stuk wordt je zo wel onnoemelijk zwaar gemaakt... Ik hoop dat je je gedragen weet door je vrouw, je kinderen, je ouders en alle anderen die je dierbaar zijn. Maar vooral hoop ik, hoeveel pijn dat degenen om je heen ook zal doen, dat het voorbij zal zijn voordat het ondraaglijk voor je wordt....
bnr vanochtend 6:15
Tijdens mijn vaste hardlooprondje vanochtend om kwart over zes: het eerste stukje van de uitzending over Bas en Kaatje... Ongeveer vijf minuten, later vandaag volgt een uitgebreidere uitzending.
......
Ik reed vanmorgen naar mijn werk, zag de zon opkomen en dacht aan jullie................... en het werd stil in mij.
Heel veel liefde in jullie moeilijkste reis samen gewenst.
Susan
Item bnr 6:14
http://www.bnr.nl/static/jspx/play.jspx?datum=01/04/2008&tijd=06:11:00&lengte=15&titel=Titel
vergeet niet het geluid aan te zetten. Het duurt ongeveer 3 minuten.
Jammer alleen dat ze er niet bij vertelden wanneer het langere item dan zou zijn.
groet,
Angela