U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Leven tussen aanhalingstekens, een update
Het liefste zou ik schrijven dat het hier zo goed gaat, dat we de boel op de rit hebben. Zoiets hadden we onszelf immers ook beloofd, de tijd van de Mattheuspassion is aangebroken, en dan zouden we veel procentjes 'gewoon leven' herwonnen hebben.
Maar dat is niet zo. Het lijkt alleen maar beroerder te gaan. Bas heeft steeds zwaardere medicatie nodig tegen de pijn. Komende week wordt er een scan gemaakt, voor de zekerheid, om te kijken of er niet opnieuw gruwelijke dingen aan de hand zijn. Het zou z'n klachten wel verklaren, maar tegelijkertijd was er gelukkig wel een arts die het zich niet voor kon stellen dat het opnieuw foute boel zou zijn.
Het is moeilijk nu de lichtpuntjes te zien, het is moeilijk om moed te houden. Bij mij is de energie eigenlijk wel diep onder het nulpunt gezakt.
Zoiets gaat het dus, ik had echt een ander berichtje willen plaatsen.
Leed
Wat een leed, te groot voor woorden. Ik hoop dat alle doorleefde minuten zo de moeite waard zijn voor Bas, Kathelijne en hun drie schatten. Ik heb heel lang niet gebeden, maar doe het nu wel, in onmacht.
Ook hier wordt aan jullie gedacht
Lieve Kaatje en Bas en jullie kinderen, hier brandt een kaars voor jullie. Ik wens jullie nog veel goede momenten. Ook de ouders van Bas wens ik veel sterkte, wat moet het moeilijk zijn om afscheid van je zoon te moeten nemen.
Niny
Onwezenlijk
wat onwezenlijk allemaal. Ik wil graag een bijdrage leveren, ook aan dit verpletterende draadje maar weet niets te zeggen.
Lou
jemig wat voel ik me boos
het is gewoon zo erg allemaal
:'(
Geen dag
Geen dag gaat voorbij dat ik niet aan jullie denk, kaatje, bas en kinderen, maar ook mayte, vincent en gezin. Wat een sterke mensen zijn jullie! Ik hoop dat jullie met volle teugen van jullie tijd samen genieten. En dat er ondanks het grote verdriet van afscheid nemen ook ruimte is voor een lach.
Liefs van Kuzco
Geen tekst
ik heb hier geen woorden voor............dus ik ben stil...
En weer
een dag waarin Kaatje en Bas en kinderen, en Mayte en haar familie in mijn hart meegedragen worden bij alles wat ik doe.
Liefs, Wieke
Toch ook weer denken aan kaatjes ouders
Die toch ook zo enorm veel op hun bord hebben. Dikke emoties, praktische zorgen, het ontwrichte gezin van je dochter, schoonzoon en kleinkinderen draaiend houden.
Ik draag ook jullie mee in mijn gedachten.
Tanka (gedicht voor jullie)
Schok
duizelingwekkend
deze stilte gaat niet weg-
leven om me heen
als talloze zoemende
muggen in de avondzon
---
Sterkte gewenst
Lieve Kaat en Bas,
Heel veel sterkte toegewenst in deze periode...
Groeten van een meelezer
Voor jullie
Bas, Kaatje en kinderen we denken aan jullie. Heel heel heel veel sterkte en knuffels voor jullie.
Lietje
Heksenvetten
Ik wens jullie een fijne, rustige Pasen met heel veel liefde en warmte, om nu en later te koesteren.
Liefs, Wieke
Hier ook
Hier wordt er ook aan jullie gedacht. Jullie vallen zomaar mijn hoofd binnen terwijl ik bij de wasmachine sta: daar zijn Kaatje, Bas en de drie kinderen. Ik weet niet eens hoe jullie eruitzien, maar jullie wonen alle vijf in mijn hoofd (en niet alleen in dat van mij). Wat zou ik graag willen dat lieve wensen en gedachten verschil uitmaakten.
Knuffel van ons,
Marieke
Onwezenlijk
ongrijpbaar - en tegelijk elk moment willen vasthouden.
Heel veel moed gewenst allemaal!
tonny
Kijk eens...
op deze link! http://www.ouders.nl/mred2008-ool.htm
De redactie van OO heeft ook gezien hoe wij met ons allen één van ons steunen! Het is mooi geschreven vind ik. Fijn dat bredere aandacht gegeven wordt aan onze Heksenvetjes. En fijn dat we hier echt zo'n hechte community zijn!
Wieke, trots op het legioen
Het oo-legioen
Geen idee dat het bestond. Wel dat er vriendschappen waren ontstaan door deze site.
Maar dat we met z'n allen de zorgen van de Heksenvetjes wat kunnen wegnemen, doet mij deugd. En dat het zo gebeurt, geeft me weer wat meer vertrouwen in de mensheid.
Kaatje, Bas, kinders, geniet van die laatste dagen die jullie bij elkaar kunnen zijn. Ergens rondom jullie, nu heel ver weg, is een grote schouder. Het OOL.
En Maythe, wat een kracht straal je uit. Oneerlijk is het. Voor jou, Vincent, man en dochter ook een kaarsje.
Ook gelezen
Het artikel op de voorpaginga...mooi geschreven inderdaad, maar de inhoud blijft vreselijk...
Ook hier wordt elke dag aan jullie gedacht...
Elske
Boeb: 'Bas weet in elk geval dat we massaal hebben besloten zijn vrouw en kinderen niet los te laten, als hij er niet meer is!'
Daar moet ik even om huilen. Wat ongelofelijk mooi! En nee, we laten Kaatje en gezin echt niet los.
Kus!
Bas, kaatje en kinderen
heel veel liefde en kracht gewenst
Boeb, dank je dat je ons in deze periode steeds op de hoogte houd
Ach...
Jemig, ook dat nog :(, mag dit inderdaad stoppen...
Weer een extra kaarsje...
Roos
Ps. wisten jullie van het artikel van ool?
Zo machteloos
Voel ik me.....bizar ook dat je om mensen die je niet kent zo'n verdriet en medeleven kan voelen, waar je vanachter je pc deelgenoot bent van de intiemste en verdrietigste periode van iemands leven. Duizend plannetjes schieten door mijn hoofd om het voor de heksenvetjes en met name de kinderen wat draagzamer te kunnen maken. En iedere keer loop ik tegen beperkingen op qua afstand financieen en de medische problemen rondom de kinderen.
Het enigste wat ik kan bedenken en met liefde zou willen doen is er, afhankelijk van hun behoeften en wensen uiteraard, een dag naar toe gaan. Helpen met het huishouden, iets leuks met de kinderen gaan doen, koken.
Maar ik kan me niet voorstellen dat ze verlegen zitten om vreemden in hun laatste dagen samen. Tranen rollen over mijn wangen, hoeveel ellende kan een mens aan???
Lieve Kaat, wat moet jij je onwezenlijk voelen in deze draaikolk van emoties. Het alsmaar door moeten of je kan of niet. Mijn hart gaat naar jullie maar met name naar jou uit.
Liefs, Maribel
Zoek nog steeds
naar iets zinnigs om toe te voegen aan wat hierboven allemaal al staat, maar vind het niet. Misschien is dat er ook wel helemaal niet. Dan resteert alleen nog liefde en meeleven en dat wensen/doen we met jullie. En nog maar eens een bear hug dan.
Ook hier
zoek ik soms naar woorden om te steunen en te bemoedigen, naar woorden van troost en meeleven. Alles wat ik kan zeggen is dat jullie in heel veel harten worden meegedragen in deze loodzware tijd.
Liefs, Wieke
Bizarre paasdagen
... dat zijn het. Zon en sneeuw tegelijk, en aan de andere kant van het land een gezin waarin dit gebeurt. Ik moet er steeds maar aan denken.
Boeb, dank je voor alle updates... je zinnetje "Bas weet in elk geval dat we massaal hebben besloten zijn vrouw en kinderen niet los te laten, als hij er niet meer is!" deed me veel. Hopelijk geeft het Bas ook een beetje rust om te weten dat zijn gezin straks letterlijk en figuurlijk niet in de kou staat, hopelijk wordt het loslaten er iets makkelijker van voor hem.
Ik hoop dat het qua medische toestanden nu rustig zal worden om jullie heen Heksevetjes... Bas naar huis, zo weinig mogelijk 'vreemden' over de vloer, alleen jullie als gezin. Alleen liefde.
Hier brandt een kaarsje.
Liefs, Mick
(ook trots op het OO-legioen!)
Ach, wat hoop ik,
Dat ze nog enige rust is gegund samen. Wat verschrikkelijk zielig vind ik het voor het gezin Heksenvet, en ook is het erg aangrijpend voor jou Boeb, die nu zo'n fantastische vriendin voor ze is!
Wat zal het zwaar zijn voor jou ook om je vrienden zo intens en in zoveel pijn mee te maken.
Ik wens jullie allemaal warmte liefde en kracht dicht bij elkaar.
Zofia