U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Leven tussen aanhalingstekens, een update
Het liefste zou ik schrijven dat het hier zo goed gaat, dat we de boel op de rit hebben. Zoiets hadden we onszelf immers ook beloofd, de tijd van de Mattheuspassion is aangebroken, en dan zouden we veel procentjes 'gewoon leven' herwonnen hebben.
Maar dat is niet zo. Het lijkt alleen maar beroerder te gaan. Bas heeft steeds zwaardere medicatie nodig tegen de pijn. Komende week wordt er een scan gemaakt, voor de zekerheid, om te kijken of er niet opnieuw gruwelijke dingen aan de hand zijn. Het zou z'n klachten wel verklaren, maar tegelijkertijd was er gelukkig wel een arts die het zich niet voor kon stellen dat het opnieuw foute boel zou zijn.
Het is moeilijk nu de lichtpuntjes te zien, het is moeilijk om moed te houden. Bij mij is de energie eigenlijk wel diep onder het nulpunt gezakt.
Zoiets gaat het dus, ik had echt een ander berichtje willen plaatsen.
Kaatje en gezin
Na jouw ene zinnetje zat ik verslagen en stil achter de computer. En toen boos... en heel verdrietig voor jullie. Wat gigantisch oneerlijk, na dat hele gevecht nu toch deze uitslag :(((
Héél veel sterkte de komende tijd, ik wens jullie een heleboel mooie momenten met z'n vijven, voordat jullie Bas moeten laten gaan.
Dikke knuf,
Mick
Mayte*
Ook voor jullie zo'n onwezenlijk bericht, ik vind het zo erg voor jullie. Het zijn maar woorden, maar ook jullie wens ik een heleboel mooie momenten met Vincent, voordat je hem moet loslaten. Heel veel sterkte!
Dikke knuf ook voor jullie,
Mick
Stil
Heb in stilte meegeleefd...
Weet nu ook niets zinnigs te zeggen.
Kaatje
Kippenvel, een dikke laag kippenven en een dikke strot kreeg ik toen ik die ene, allezeggende zin las...
Ik kon alleen maar denken dat zoiets niet zou mogen, dat oneerlijk is! En dat is het. Voor jullie, voor Mayte, voor jullie geliefden.
Gvd indeed.........
Sterkte!!!
Kaatje....
Die ene zin....ik kreeg het er koud van....ik zat vanmorgen vroeg op mijn werk en de tranen kwamen in mijn ogen....vreselijk....ik heb je gemaild omdat ik op mijn werk hier geen bericht kan plaatsen....woorden schieten te kort.....zo erg dit....zo oneerlijk.....
Veel sterkte.....
Kaatje en mayte*
Ik heb geen mooie woorden, leef met jullie mee...
Marlies
.....
kippevel ....
verder alleen stilte ..
Kaatje
Ik wens jullie alle armen van de wereld om jullie vast te houden, nu en straks.
.....
Met stomheid geslagen... Hier heb ik geen woorden voor.
Het is zo oneerlijk.
Kaatje en gezin
Wat een vreselijk nieuws......
Sterkte...
Klaartje
..........
Heb er ook geen woorden voor, heb in stilte met jullie meegeleefd. Wat een vreselijk rótnieuws....
Heel veel sterkte.
Kaatje
Ook hier een stille meelezer vanaf het begin. Wat een bericht zeg. Ik zit niet vaak met kippenvel achter de pc maar nu toch wel. Het klinkt zo banaal, maar ik wil jullie hele veel sterkte wensen en een nog mooie tijd samen.
Liefs Hetty,*
Mayte
Ook jullie volg ik al een hele tijd. Het voelde te privé om lid te worden van de weblog, maar ik zicht hier wel elke keer naar nieuws over Vindent. Uiteraard in de hoop dat het toch beter zou gaan. Maar dat doet het dus niet.
Het lijkt me ontzettend moeilijk om te weten dat je hem gaat verliezen. Ook jullie wens ik nog vele goede momenten samen en uietraard veel kracht en sterkte!
Liefs Hetty,*
Even voor kuzco (sorry kaatje)
ik zag jouw naam ook hier voorbij komen, een paar dagen geleden. Ik heb een draad geopend voor je, wil niet hier vragen hoe het gaat.
Kaatje en family
Ik ben een van de vele meelezers/medelevers. Je berichtje bezorgde me kippevel. Ben diep geraakt. Heb er geen woorden voor, eigenlijk alleen maar stilte.
Kaatje en familie
Het is maar één zinnetje, maar wat verschrikkelijk... Ook ik ben één van de vele meelezers, die jullie heel veel sterkte en kracht toe wil wensen. Kippevel... ik weer niet wat ik verder kan zeggen...
Mariska
Pfff. ik ga zo slapen....
...en ik zit me opeens af te vragen wat je aan het doen bent nu Kaatje. En wat je vandaag gedaan hebt. Hoe je de kinderen in bed hebt gelegd. En nu alleen thuis zit. Te bellen of te mailen met weet-ik-veel-wie om onwezenlijke berichten door te geven. Of helemaal daas op de bank of in bed. Je bent de hele dag niet uit mijn hoofd geweest......
Ingrid
Hier ook
Kaatje, je bent de hele dag niet uit mijn hoofd geweest. Ik vind het al zo onwezelijk, zo onbegrijpelijk, hoe moet dat dan voor jou zijn?? En voor de kinderen? voor Bas? Mijn hart doet zo pijn voor jullie....
Kaatje en mayte
heel veel sterkte in deze moeilijke periode van verwerken en afscheid nemen. En misschien moeilijk maar uit praktijkervaring: Geniet van alles wat er nu nog is!
Verliezen is het niet (enigzins o.t.)
Jullie hebben (on) gewoon botte pech! Dat heeft niets met vechtlust te maken, dat overkomt je gewoon.
Niet om persoonlijk mensen lastig te vallen op hun woorden, maar ik merk bij mezelf dat ik moeite heb met het ´strijden en verliezen´ omdat het gewoon zo niet is.
Je geeft niet op als er geen hoop meer is, je moet het maar slikken en accepteren..
(met excuses voor het off topic gaan, ik moest het ff kwijt 
)
Mien
Mien* (ot)
Je hebt gelijk hoor; ik nam de woorden "verslagen zijn" in mijn mond. Ik bedoelde ook niet dat Bas niet hard genoeg gevochten zou hebben. Integendeel! (En vechten tegen iets waarvan je niet kunt winnen is meer dan oneerlijk.)
Het is ook meer een uiting van een gevoel. Het spijt me als het verkeerd opgevat is; zo bedoelde ik het niet.
Lin
Gedachten
Kaatje je bent continue in mijn gedachten. Het helpt je niet daadwerkelijk, maar ik wilde het je wel even laten weten.
Ik hoop zo dat jullie toch nog wat tijd gegeven is om van elkaar te genieten en van jullie gezin. Dat je een tijd is gegeven waar je terugkijkend op kan zeggen dat die waardevol was.
Ik wil zo veel zeggen, maar eigenlijk weet ik het ook niet. Ik herkende me erg in wat IngridT schreef. Zo denk ik ook de hele tijd aan je.
((((((Heksevetjes)))))
Knuffel van Purk
Dat van die gedachten
Wat Mari en Purk zeggen heb ik ook: je bent niet uit mijn gedachten. Ik doe veel dingen in slow motion, ga soms echt op de bank zitten en probeer me voor te stellen dat het mijn lief was die zo'n tijding zou krijgen.
Als wij dat al hebben zullen veel meer OO-ers het hebben, en als wij die 'aandacht' nou eens zo hard konden laten stralen dat jullie het een beetje kunnen voelen?
Al verandert het nog steeds niks, natuurlijk.
Margje
Stil
Welke woorden kies je om iets te zeggen op dergelijk verpletterend nieuws... Ik weet niets zinvols te zeggen... Zeker omdat het zo zinloos is... Waarom? schiet door mijn hoofd... stomme vraag... Het is zo... Maar zo oneerlijk, wrang en hartverscheurend. Ik hoop dat Kaatje zich in haar directe omgeving gesteund weet en voelt...
Liefs, Mariska
Ook hier
zijn de gedachten bij Kaatje, Bas en de kinderen. ik heb jullie in mijn hart en draag jullie mee bij alles wat ik doe.
Liefs, Wieke