U bevindt zich op het algemene (landelijke) CJG-forum.
Leven tussen aanhalingstekens, een update
Het liefste zou ik schrijven dat het hier zo goed gaat, dat we de boel op de rit hebben. Zoiets hadden we onszelf immers ook beloofd, de tijd van de Mattheuspassion is aangebroken, en dan zouden we veel procentjes 'gewoon leven' herwonnen hebben.
Maar dat is niet zo. Het lijkt alleen maar beroerder te gaan. Bas heeft steeds zwaardere medicatie nodig tegen de pijn. Komende week wordt er een scan gemaakt, voor de zekerheid, om te kijken of er niet opnieuw gruwelijke dingen aan de hand zijn. Het zou z'n klachten wel verklaren, maar tegelijkertijd was er gelukkig wel een arts die het zich niet voor kon stellen dat het opnieuw foute boel zou zijn.
Het is moeilijk nu de lichtpuntjes te zien, het is moeilijk om moed te houden. Bij mij is de energie eigenlijk wel diep onder het nulpunt gezakt.
Zoiets gaat het dus, ik had echt een ander berichtje willen plaatsen.
Kaatje
Lieve Kaatje,
wat een vreselijk en onvoorstelbaar nieuws hebben jullie gekregen. Ik wens jullie onwijs veel sterkte en moed de komende tijd. Er zijn geen woorden om dit te omschrijven...
Floor, mama van Vera*, Emma, Sophie, Morris, Julia en Suze*
Kaatje en familie
Van nog een meelezer
Heel veel sterkte......................
Susan
Mayte en familie
Ook voor jullie deze weg... Zoals je al schreef, wat een gruwelijke gelijkheid......
Ook jullie heel veel sterkte toegewenst.
Susan
Onvoorstelbaar
wat een verschrikkelijk nieuws...
heel veel sterkte en liefde en kracht toegewenst...
liefs,
Petr@
Lieve kaatje
Wat ontzettend oneerlijk is het leven soms toch...
Heel veel sterkte, kracht en moed gewenst
Liefs Roos
...........
Ook hier geen woorden.
Wat oneerlijk! Heel veel sterkte voor jullie alle 5. Zeker ook voor je kinderen.
Lies, Diana
Kaatje, bas en kinderen
NEE!!
verdomme, ik was er bang voor, maar durfde het niet te denken. Ik wilde hopen, ik wilde positief zijn..
maar die ROTkanker..verradelijk, en te vaak fataal..
Geen woorden eigenlijk dan een buiteling van scheldwoorden en tranen die me in de ogen sprongen bij die paar woorden van jou, Kaatje..
Ik had het jullie ook zo gegund, samen oud(er) worden...
Veel liefs, Mien
Sprakeloos
sprakeloos....meis toch. Wat is het leven toch soms oneerlijk, onrechtvaardig en hard. Vanaf hier sluit ik jou en je lieve gezin in mijn armen. Kracht, liefde en wijsheid wens ik jullie toe.
(((((((((Heksevetjes))))))))))
Liefs van Purk
.....
Stilte
Lieve kaatje,
Wat kan ik in woorden nog zeggen....
Jeetje...
Nathalie
Vreselijk...
ik kan me met de beste wil van de wereld niet voorstellen wat er nu allemaal door jullie heen moet gaan.
Ik wens jullie sterkte bij alles wat nog komen gaat.
Terpi
Nog een meelezer...
Heel veel sterkte en kracht gewenst voor jullie Heksenvetjes. Ik weet niet wat ik moet zeggen...
*knuffel*
Jetje
Oh kaatje en mayte
ik kijk hier lamgeslagen naar mijn toetsenbord. Al even niet op oo geweest druk met leven enzo. En nu dit. Alles mis, verkeerd, kapot..
het schijnt dat het toch soort van helpt dit soort berichtjes. het voelt vanuit hier wat armetierig moet ik zeggen
Mijk
Another tear...
hits the ground, and slowly a stream is shapen...
wat ontzettend K#T! heb er geen woorden voor
hier kan geen knuffel tegenop, maar toch krijgen jullie hem, want dat is het minste...
Kaatje en mayte
Voor jullie worden twee van mijn grootste nachtmerries waar. Je kind of je man verliezen. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen en ik hoop dat jullie nog veel goede dagen in liefde met elkaar mogen hebben. En dat Bas en Vincent niet hoeven te lijden.
Liefs, Gerdina
Verslagen
Behalve gisteren nog nooit eerder in dit draadje structureel meegeschreven, maar toch heb ik het idee dat ik nu wat wil zeggen. Maar wat?!
Verslagen zit ik hier achter de pc. Geen idee wat te moeten schrijven. Woorden doen altijd te kort.
Na het vele vechten zijn jullie nu ook verslagen. Verslagen door zo'n stomme oneerlijke kl.teziekte.
Ik weet niets beters te zeggen dat ik alleen maar heel hard hoop dat er Bas een goede pijnstilling komt. Dat hij zo weinig mogelijk lichamelijk lijden heeft/krijgt zodat jullie met de kinderen in de tijd die er nog voor jullie samen is, onder de omstandigheden, nog zo optimaal mogelijk kunnen genieten van elkaar.
Heel veel sterkte!
Lin
Zijlijn
"Vanaf de zijlijn" zei ik vorige week en wat voelt het nog verder weg nu ... als ik mij al machteloos voel, hoe zal het dan voor jullie zijn?
Kracht gewenst ... voor jullie allemaal.
Talia
(((heksenvetten)))
Kaatje, Bas, Ianthe, Mirthe, Merlijn...
......
GVD!
......
Wieke
En nu
de grootste angst bevestigd is, kan ik niet anders dan jullie een goede en kostbare tijd samen te wensen.
Ik voel me machteloos, zou een klein kiezeltje verdriet willen overnemen om jullie last te verlichten maar ik weet dat zoiets niet gaat.
Dus ik help op de enige manier die ik kan, nl. zorgen dat er dozen gevuld kunnen worden opdat jullie zo min mogelijk hoeven piekeren over het dagelijks leven, en zo veel mogelijk tijd hebben voor elkaar.
Kom op mensen, we hebben ze gesteund toen het moeilijk was, laten we tonen dat ook nu het OO legioen daad bij woord voegt!
Wieke
Fam heksenvet
Met tranen in mijn ogen heb ik jullie verschrikkelijke bericht gelezen. Zojuist het ik het enige gedaan wat ik op dit moment voor jullie kan doen, zodat jullie iig 1 zorg minder hebben.
Veel mooie momenten samen nog toegewenst.
Inge
Grote stilte
Wat valt er nog te zeggen....
Het is soms zoooooooo oneerlijk!!
Lionne
Mayte
Mayte,
Wat ben je toch een wijs mens. Uit je woorden spreekt zo'n rust en kracht. Als ik ook me maar een klein beetje in probeer te leven in jouw situatie voel ik al paniek opkomen. Gelukkig dat jullie nog een mooie tijd gehad hebben met je kleine stoere mannetje, en ik hoop dat er nog veel mooie herinneringen bijkomen.
Roanne
Ach kaatje
Wat ontzettend verschrikkelijk.....en wat oneerlijk!
Ik zal Boebs gegevens uit mijn internetarchief opduikelen en i.i.g. proberen zo nog iets voor jullie te kunnen doen.
Heksenvetten
Vanmorgen op mijn werk. Ik zat te telefoneren en ondertussen even naar de berichtjes in OOL te kijken. Het gesprek sloeg stil. Verder ging het even niet meer.
Wat een bericht van jullie.
Heel veel sterkte en kracht gewenst.
Roanne
Andrea
en dan tussen alle droefheid jouw berichtje. Wat fijn dat er dan toch ook nog blijheid kan zijn.
Geef je kereltje een dikke knuffel van me, ik ben voor jullie heel blij. Ik heb steeds meegelezen met jullie (en niet zo heel veel gereageerd).
Roanne