Kindermarketing aan banden graag

is het multiple choice?

Ranex, als je niet wenst dat mensen associatief, wat roept het op in verband met je vraag, of door het bevragen van het nut van je vraag, reageren, kun je beter multiple choice vragen stellen. Dan kunnen we Ja Ranex, of Nee Ranex invullen.:-)

ranex, je reageert als een klein kind

Intellectuelen, wiskundemeisjes..... Waar haal je het vandaan? Wat is de context? Het is lachwekkend.
Ik begrijp best wat je bedoelt met kindermarketing. Maar jij begrijpt blijkbaar niet dat jij als ouder bepaalt of je wel of niet iets in huis haalt. En dat zeurende kinderen erbij horen, altijd al geweest. Het is dan ook totaal niet belangrijk of je kind zeurt om disney-koekjes (zo leuk, gezien op tv mama) of kind zeurt om een stroopwafel (bij de ouderwetse stroopwafel kraam op de markt. Ook kindermarketing overigens, want met de bedoeling kinderen te verleiden, of beter gezegd die stroopwafels te verkopen). De consumptie van koek, snoep, snacks, ligt bij jou als ouder. En als ze wat groter zijn, en van hun eigen zak/bijbaangeld lekkers kopen, nou dan moet je zien..... zijn ze ineens heel prijsbewust en kopen ze een zak chips bij de Aldi. Heb je ze zelf kunnen leren...
Bibi

schoolontbijt

Producten speciaal voor kinderen ontwikkelen vind ik prima.
Reclame maken voor zulke producten mag wat mij betreft best, al moet de informatie in de reclame natuurlijk wel correct zijn. Je mag niet gaan vertellen dat iets gezond is als dat niet waar is.
Maar reclame maken terwijl je doet alsof het voorlichting is en dat ook nog eens op school, dat kan wat mij betreft niet.
En dat is dus precies wat er met het schoolontbijt gebeurt. Dat wordt georganiseerd door het Voorlichtingsbureau brood, een organisatie die niet als doel heeft de gezondheid van de bevolking te verbeteren, nee, ze willen dat er meer brood gekocht wordt. En de producenten van hagelslag en smeerkaas doen daar natuurlijk graag aan mee.
Ik vind het wel jammer dat de meeste ouders en onderwijzend personeel daar zo weinig kritisch over zijn. En dat de mensen die dat wel een beetje krtitisch zijn al gauw de mond gesnoerd wordt: "Doe niet zo flauw, het is toch gezellig."
En de opmerking: "Ik ben voor deze vorm van reclame niet gevoelig, dus het maakt niet uit" is ook niet erg steekhoudend. JIJ misschien niet, maar blijkbaar anderen wel, want nogmaals, het bedrijfsleven doet dit niet omdat ze zo begaan zijn met de volksgezondheid. Ze willen meer verkopen.

Marju

Ik ben het helemaal met je eens dat reclameboodschappen eerlijk moeten zijn.

Ik, als ouder, ben niet weinig kritisch als ik zeg dat ik geen moeite heb met bepaalde reclame-activiteiten. Ik ben realistisch en weet daardoor dat je zo'n schoolontbijt als leukigheid moet beschouwen en niet als 'leermomentje'. Dat is het niet. Ik probeer me in te leven in mensen die dat onderscheid niet snappen. Van kinderen begrijp ik dat maar van hun ouders? Misschien dat daar dan een taak voor het onderwijs ligt. In het vak Maatschappijleer of hoe dat tegenwoordig ook heet. Dat hoort bij je algemene kennis.

Een jaar of wat geleden had 'oerbrood' een dag georganiseerd waarop je een lunch kon krijgen met beleg, drinken e.d.. Vervolgens was het de bedoeling dat je een lekkere wandeling in de duinen ging maken. Wij hebben dat gedaan. Kwaad kan het niet, het is gewoon goed brood, ik eet het dagelijks. Dat deed ik voor die dag ook al. Mijn kinderen lusten het nog steeds niet. Zo is het met schoolontbijt ook. Kwaad kan het niet, het brood is niet ongezond, het beleg is ook niet persé slecht te noemen en thuis heb je weer je eigen spullen en druk je vragen van je kinderen vakkundig de kop in als je dat nodig vindt.

Kaaskopje

Maar als het de fabrikanten niets oplevert, waarom zouden ze zich dan zo verdringen om dingen als het schoolontbijt te sponsoren? Het levert wel degelijk op, dus er zijn blijkbaar toch genoeg mensen die zich op deze manier subtiel laten beïnvloeden, om deze acties lucratief te maken.

Ranex

Met deze opmerking "Mijn observatie is dat kinderen afhankelijk zijn van wat hun ouders ervan maken." reageerde ik op het onderwerp kindermarketing. Dat jij dat niet als zodanig herkent, daar kan ik ook weinig aan doen. Ik hoop dat je in het echte leven iets prettiger in de omgang bent overigens.

Kindermarketing is overal, jij als ouder moet ze daarbij begeleiden. Als je het overal wilt uitbannen, kun je beginnen met een actie tegen je supermarkt. Eis dat alles voor kinderen 3 planken hoger wordt gezet, zodat ze er niet naar kunnen kijken. Stamp naar binnen bij een winkel als Big Bazar, omdat zij speeltuig buiten de winkel te koop aanbieden. Neem geen abonnement op welk kinderblad dan ook als je zo tegen bent. Of het leven daardoor leuker wordt betwijfel ik. Mijn idee is dat je je kinderen beter kunt leren ermee om te gaan, want ook na hun kindertijd worden ze bestookt door de marketingwereld.

Lucerna

Dat is op zich een goede vraag. Er zal inderdaad een deel van de ouders zijn die meegaan in zo'n actie. Al zou het maar heel kortstondig zijn. "Wel ja, we nemen een keer een pak Venz als je dat zo lekker vond!" En als ouders dat dan blijven kopen, vind ik daar ook niets mis mee. Dus dan heeft Venz succes gehad. Maar Venz kan je niet dwingen om hun pak hagelslag te blijven kopen. Het blijven eigen beslissingen.

Ik denk nu nog even verder door, maar mensen die zo gevoelig zijn voor reclame, zouden die zonder reclame verstandigere keuzes maken? Zouden die opeens allemaal overstappen op verantwoord voedsel?

daar zit het punt inderdaad,

Waar kaaskopje nu aan raakt met haar laatste posting, daar zit voor mij het probleem denk ik.

Als je - als ouder - niet verder kijkt dan je neus lang is of je hebt geen tijd en energie en/of capaciteiten om over gezond voedsel na te denken en over de psychologie van reclame dan ga je voor de bijl bij de huidige (kinder)reclames.
Dat is voor mij al een goede reden om die reclames te verbieden. Dan komen de mensen die nog niet weten wat er slecht is, in ieder geval wat minder in de verleiding. En krijgen hun kinderen minder rotzooi binnen.

Maar . . . ergens zou het fijn zijn als de kinderen van die ouders meer kennis opdoen in hun leven van 'gezond voedsel' (dat bestaat eigenlijk niet, dat weet ik, maar goed, ik noem het even zo) en van reclame-verleidingen. Als hun ouders het hen niet kunnen of willen leren, moet iemand anders dat dan doen?

Als het antwoord daarop ja is, dan is het aan 'de overheid' oftwel, dan gaat het gebeuren van ons belastinggeld.
ofwel via onderwijs (dus extra taken op school . . . )
ofwel via verbieden van bepaalde produkten en reclames (dus extra geld voor opsporing nodig)
ofwel via zoiets als 'postbus 51' of 'voedingscentrum' (maar hoe je dat nou kunt meten, of dat wat helpt?)

Eigenijk Ranex, moet je dus een politieke partij oprichten met als doel een verbetering van de kennis bij (ouders en hun) kinderen. Want alledrie de mogelijkheden waarop de overheid iets zou kunnen of moeten bereiken zijn politiek gekleurd.

Of je moet zorgen dat ouders met hun voeten gaan stemmen en produkten gewoon niet meer kopen. Maar als je dat lukt dan zit het bij de opvoeding van hun kinderen ook wel goed, want dan heb je je doel bereikt: dat mensen nadenken over gezond voedsel en/of reclames.

Oftwel: een petitie, ik weet het niet .. .

gr Angela

Nadenker

"Maar Venz kan je niet dwingen om hun pak hagelslag te blijven kopen. Het blijven eigen beslissingen."
Fabrikanten kunnen niets dwingen, maar ze manipuleren dus de massa wel en met succes. En ik moet eerlijk toegeven dat ik zelf af en toe behoorlijk geïrriteerd raak van dat "subtiele prikkelen en duwen en trekken". Hoe meer er "gemarktetet" wordt (was is het correcte voltooid deelwoord? Of bestaat dat niet?), hoe meer ik het gevoel krijg van "laat me alsjeblieft eens met RUST!" Dat is mijn bezwaar tegen de huidige versies van reclame maken. Of iemand verstandiger/andere keuzes zou maken, interesseert mij op dit moment even helemaal niet. Lekker egocentrisch, maar ik wil geen zeurkinderen en ik wil geen opdringerige marketing die aan alle kanten mij aan het indeuken is. Dus óók niet van allerlei oprechte gezondheidscampagnes oid. Ik wil gewoon boodschappen doen en mijn eigen beslissingen nemen, zonder subtiele en minder subtiele beïnvloeding van slimme jongens die hun toko draaiend willen houden.

Lucerna

Het is niet zo simpel. Élke toko moet z'n product zien te verkopen, of het nu een zgn gezond product is of een minder gezond of ongezond product. Zonder jezelf 'in the picture' te krijgen ga je niet verkopen en ga je failliet. Nu kunnen we allemaal wel een groentenwinkel starten (dan wel zonder aangemaakte salades en aanverwanten.....), maar 4 groentenwinkels op een rij, dat gaat het 'm niet worden. We kunnen ook op gezondheidhypes ingaan, zoals hennepzaatjes, raw food en tarwegrs en daar een winkeltje mee beginnen. Maar allereerst moeten we dan wel mensen hiertoe verleiden, én dus ook reclame maken (en maar hopen dat niet over een paar jaar het als onzin gezondheidsvoer wordt aangemerkt). Even een gat in de markt, maar niet als het door iedereen wordt verkocht (zag het laatst ook bij een aantal supers). Daar gaat alweer dat plaatselijke winkeltje over de kop. Dus als iedereen dat gaat doen, dan zien we ons winkeltje al weer heel snel failliet gaan. Neem bijv. bio-prodcuten. Ook een gat in de markt, maar wel beperkt. Heel leuk, wil het best kopen, maar dan ben ik wel 1,5 x zoveel aan boodschappen kwijt als ik zoveel mogelijk bio ga kopen. Het is zo simpel niet.
Het is voor ons als consument al heel moeilijk om overwegingen te maken wat je wel of niet koopt. Omdat het gezond is (schijnt te zijn), omdat er een prijskaartje aan hangt, omdat je iets gewoon lekker/leuk vindt enz. Volgens mij draait onze economie(of van de hele wereld beter gezegd) om verkoop en koop van producten. Moeten we daar allemaal ons brood mee verdienen.
Als iemand een weg weet om alleen maar gezonde en verantwoorde producten (in elke vorm, dus bio, fair traid, duurzaam enz enz) te produceren en te verkopen én de economie draaiende te houden, hou ik me aanbevolen, maar ik geloof er niet in.

Lucerna

Ik weet het niet hoor, maar ik heb helemaal niet het gevoel dat ik slachtoffer ben, zoals jij dat blijkbaar wel zo voelt. Ik besef dat producenten mij willen verleiden hun spullen te kopen en ik weet dat ze daarbij niet aan mijn gezondheid of budget of gezinsgeluk denken.

Toen marketing nog houtje touwtje was, had je ook zeurende kinderen. Dat zit nu eenmaal in kinderen. Die vragen om snoep, of om drinken, of om een speeltje. Hoeveel ruimte ze krijgen om te zeuren hangt voor een groot deel van de ouder(s) af.

In mijn jeugd had je sleutelhangers die wij als kind graag wilden hebben. Miniatuur wijnflesjes, pindazakjes, schoonmaakmiddelen en zo meer. In die tijd was er nog geen sprake van 'eigen merk', ik kan me dat niet herinneren tenminste, het was allemaal merk en die deden erg hun best om jouw steun lees geld te krijgen. Ook via de kinderen. Het is iets wat er al was en nooit zal verdwijnen. Ikzelf vind dat fenomeen eerder boeiend dan een last. Ik zit bij programma's over dit onderwerp soms ook met mijn mond open van verbazing, want natuurlijk weet ik net als iedereen láng niet alles wat ze uitspoken, maar goed dat weet je dan. Weer een portie kennis erbij.

Angela

Dat is voor mij al een goede reden om die reclames te verbieden. Dan komen de mensen die nog niet weten wat er slecht is, in ieder geval wat minder in de verleiding. En krijgen hun kinderen minder rotzooi binnen. ===

En daar geloof ik dus niet in. Stel dat mensen totaal verstoken zouden blijven van reclame, dan blijven ze mogelijk gewoon voortborduren op wat ze gewend waren. Dus dan kopen ze nog steeds de mayonaise die ze lekker vonden en bakken ze evengoed elke maand een of meer keer patat. Daarnaast zijn ze niet blind en zien dat de supermarkt aanbiedingen heeft. Toch maar eens proberen dan, als het zo goedkoop is?

Als mensen

Zonder reclame hetzelfde blijven doen, hoeven de fabrikanten er geen geld meer aan te besteden. Het zijn geen liefdadige instellingen. Dus ja, reclame heeft wel effect. Maar daar gaat de petitie niet over. Die gaat over kindermarketing. Marketing naar kinderen beneden een bepaalde leeftijd is al verboden. Dus proberen de producenten het via sluipwegen zoals schoolontbijten en smeerdiplomas. Dat hebben een heleboel mensen liever niet. Dat zegt niets over die mensen. Het zijn geen luie opvoeders enz. Ze willen gewoon niet dat kinderen via scholen en dagverblijven langs een omweg toch weer reclame voor hun kiezen krijgen.
Opmerkelijk is dat de marketing zo overtuigend en prettig wordt gebracht, dat sommigen verontwaardigd worden bij de gedachte dat iemand het via bezwaren zou tegenwerken. Zou je reclame voor voeding ook verbieden, dan zou dat echt niet betekenen dat er geen handel meer in voeding zou zijn. Mensen moeten toch eten. Alleen zouden er minder pogingen van buiten zijn die de keuze proberen te beinvloeden. Dat is alles. Zoals Lucerna zegt: gewoon eens zonder gedoe je boodschappen kunnen doen terwijl je met rust wordt gelaten. Met rust laten: te beginnen met de kinderen.

Angela

Via schoolontbijten beschikken ze over gratis arbeidskrachten die hun rommel uitdelen. Zo worden sluikcampagnes al met belastinggeld betaald. En mensen stemmen al voor een deel met hun voeten. Daarom haasten de fabrikanten zich om sport te sponsoren. Want ze willen voor alles tegengaan dat hun ongezond imago zich verder uitbreidt. En hameren ze net als de tabaksfabrikanten dat altijd deden, op de vrije keuze van de consument. Bij degenen die denken dat ze immuun zijn voor reclame en die er inmiddels van overtuigd zijn dat de samenleving niet zonder kan, gaat dat erin als koek.

Ranex . .

ja en? is een petitie dan nuttig?

ik ben het overigens gevoelsmatig helemaal met je eens, en ook met Lucerna dat ik er ontzettend moe van wordt dat fabrikanten zo veel zooi en onwaarheden en halve leugens kunnen verspreiden. Maar . . cirkel van invloed en cirkel van betrokkenheid: ik kan grotendeels alleen beïnvloeden wat ik zelf koop én hoe ik mijn kinderen opvoed. Of ik zou de politiek in moeten gaan.
Want het grootste probleem is niet de ouders die 'naar mij luisteren' of degenen die de petitie ondertekenen. Die hebben dezelfde mening. Het gaat om al die mensen die het niet erg vinden omdat ze het niet weten.

Ik heb het hier niet over de mensen die het wel weten maar zich er niet aan ergeren, iedereen recht op eigen mening als je er maar over na hebt gedacht .

gr Angela

Ondertekenen van de petitie

Is een politieke daad. Bij 40.000 handtekeningen moet de tweede kamer het voorstel behandelen.

Kaaskopje

"Ik weet het niet hoor, maar ik heb helemaal niet het gevoel dat ik slachtoffer ben, zoals jij dat blijkbaar wel zo voelt." Wil je alsjeblieft ophouden met het woord slachtoffer? Ik voel me geen slachtoffer, maar ik ben soms wel geïrriteerd van dat onophoudelijke in mijn aandachtgewriemel van de diverse merken. Enkele hebben het nu voor elkaar dat ik het merk boycot, omdat de reclameuitingen me tot de grens geërgerd hadden.

Lucerna

Het woord slachtoffer kwam bij me op door hoe je het probleem ervaart.

Als ik reclame kijk, heb ik ook zo mijn irritaties. Ik hoor nu bijvoorbeeld weer de reclame van het Roy Donders-kinderpak. Irritatiefactortje 100 zou ik zeggen. Maar wat heb ik eraan om die winkel daarvoor te boycotten? Ik heb mezelf ermee, want als ik van de stad naar huis loop of fiets kom ik erlangs en dat is soms best handig. Het moet dus wel héél hoog oplopen voor ik ergens wegblijf of iets niet koop.

Ranex

Om eerlijk te zijn vind ik andere dingen veel belangrijker dan reclame. Ik zit dagelijks met mensen aan de telefoon die hun zorgkosten niet kunnen betalen. Als ik daar petities van zie, waar ik uiteraard ook achter kan staan, dan laat ik met plezier mijn naam daarbij achter. Bij zorg gaat men meer en meer uit van besparing en doe het zelf-zorg. Ik hou mijn hart vast. Dus áls ik politici al wil aansturen ergens over na te denken, dan is het zorg en niet reclame. Daar kun je mee leren omgaan. Niet met een zere teen waarmee je niet meer naar de pedicure kunt omdat het budget op is.

Gelukkig zit ik nou ook weer niet de halve dag kokend op de bank om merken te noteren die ik vooral niet moet kopen Maar inderdaad, er zijn merken (niet hele winkelketens) die ik vanwege de irriterende opdringerigheid niet meer wil hebben. Je moet het wel bont maken als merk, dat geef ik toe.
En ik ben er zeker wel voor dat er wat strakkere grenzen worden aangehouden voor allerlei marketinggefoefel. Dat zie ik er alleen niet van komen, met die marktwerking-o-fiele VVD aan de macht.

kaaskopje

"Om eerlijk te zijn vind ik andere dingen veel belangrijker dan reclame." Waarom reageer je dan in deze draad????? Steek je energie dan in draadjes over zorgkosten. Begin er zelf één. In deze draad heb je niet veel meer te zoeken inderdaad. Je valt al heel wat postings in herhaling namelijk.

Haha Ranex...

Agree to disagree... maar je gaat toch geen mensen wegsturen uit deze draad? Al word ik zelf nog zo obstinaat van sommige marketingmaniertjes, dan wil ik nog niemand verplichten de energie in iets anders te steken. :-)

ja maar Lucerna

Eerst continue jengelen dat reclame-moet-mogen. En dan na vijftien(!!) soms ellenlange bijdragen in die sfeer (het mens heeft minstens vier A4tjes doorgebabbeld en er van alles bij gehaald van oerbrood tot grootmoeders tot zwerende tenen) roepen dat het hele onderwerp je eerlijk gezegd niet interesseert. Dat is nogal hilarisch. Van mij hoeft ze niet weg, maar waarom doet ze zoveel moeite als het niet interessant is?

omdat ranex

het ook wel eens prettig is je te verdiepen en je mening te ventileren over iets waar je persoonlijk niet zo'n probleem mee hebt. Het je niet 'interesseren' kun je natuurlijk op 2 manier uitleggen: 'het onderwerp interesseert me niet', hetgeen jou dus tot deze reactie brengt. Of 'het interesseert mij niet dat er reclame gemaakt wordt op zich, maar het interesseert mij wel om daar van gedachten over te wisselen' hetgeen waarschijnlijk bedoeld wordt.
Het is ook wel eens prettig een discussie aan te gaan omdat je er simpelweg een mening over hebt, ook al lig je er zelf niet wakker van. Ook wel eens prettig om het werkelijke leed even op de achtergrond te zetten.
Bibi

Ah goed

Nou, moet je horen. Bezuinigen op zorgkosten is helemaal niet zo erg. Daar kun je je namelijk op aanpassen. Als je zo nodig naar de pedicure wilt met je zere teen, dan koop je maar een oerbroodje minder. Neeheee, dan kun je niet meer meedoen aan die leuke oerbroodwandelingen, die de producent zo lollig organiseert. Geeft niks, het is so wie so beter om minder te eten en met die zere teen kon je toch al niet pijnloos meewandelen. De keus is aan jou nietwaar? Of met likdoorns lopen, of oerbrood eten, allebei kan niet in tijden van crisis. Such is life, stel je er maar op in. Je moet niet protesteren tegen bezuinigingen, die zijn nu eenmaal realiteit en niet uit te roeien, je moet gewoon je eigen keuzes en gedrag aanpassen. Doen wij hier ook, kan jij ook.
Ging het hier niet over, maar over kindermarketing? Ja hoor eens, off topic moest kunnen is al een paar keer gezegd..............Nou ik erover nadenk... Ik wou het niet hebben over zorgkosten, ik wou alleen aankaarten dat ik op kinderen gerichte sluikreclame niet vind kunnen. Maar ja, er worden soms zulke interessante vergezichten geschetst..........:D