Kinderen uitkleden

Verantwoording nemen Kaaskopje

https://www.viva.nl/lijf-en-psyche/munchhausen-by-proxy-gezond-kind-slachtoffer/

Alerte en verantwoordelijke deskundigen. Zelfs Nina Blom, die het screenen op Munchausen by Proxy, in de vorm van PCF, aanjaagt, is gered door haar kinderarts.

Een deel van de kinderen die omgebracht zijn waren onder toezicht. Wil niet zeggen dat het altijd ontbrak aan verwantwoordelijkheid, maar dan zijn ze zogenaamd opgespoord en gebeurt er nog niets.

"Dokter Vrienten bleek mijn reddende engel. Vanaf het moment dat we bij hem op consult waren, viel het hem op dat mijn moeder zich zo opdrong en telkens aanstuurde op onderzoek. Hij vertrouwde het niet, maar liet niets merken aan mijn ouders. Ondertussen spoorde hij de ziekenhuizen op waar ik onder behandeling was geweest. Uit mijn dossiers werd duidelijk dat ik slachtoffer was van Münchhausen by Proxy. Een zeer ernstige vorm van kindermishandeling waarbij de primaire verzorger, meestal de moeder, het kind opzettelijk ziek maakt. Omdat Münchhausen by Proxy lastig te bewijzen valt, duurde het even voordat dokter Vrienten daadwerkelijk kon ingrijpen. Pas toen mijn vader tijdens een consult over euthanasie begon en liet weten dat ze een hond allang hadden afgemaakt, had hij voldoende bewijs. De Officier van Justitie en Jeugdzorg werden ingeschakeld en nog diezelfde middag werd ik onder politiebegeleiding uit huis geplaatst."

En dit is dus precies de val

Mensen die hier terecht tegen protesteren wordt bijna verweten dat ze dus tegen het opsporen van kindermishandeling zijn.

Zo is het natuurlijk niet. Zoals onder andere Aagje ook al stelt: de meeste kinderen worden niet mishandeld, dus moet je dan de rechten van IEDEREEn ondergeschikt maken aan de gedachte dat je misschien wat meer mishandelde kinderen vindt als iedereen, komaan, niet zeuren, gewoon lekker bloot op de SEH komt te staan.

Ik vind het schandalig. Dit is een grove aantasting van de lichamelijke integriteit van een kind. Ik kan me nog herinneren dat er, rond de tijd dat ik op 16 jarige leeftijd zo'n onderzoek van de schoolarts kreeg, veel aandacht werd besteed aan het recht om nee te zeggen. Dat een arts niet zomaar aan je mocht zitten, je broek naar beneden trekken. Dat je schaamtegevoelens hebt, en dat die gerespecteerd moeten worden.

En Caro, dit is dus WEL en EXPLICIET om kindermishandeling op te sporen. ALLEEn daarom. Niet omdat er wellicht verborgen gebreken ergens zitten, maar omdat ze JOU en MIJ en ALLE ANDERE OUDERS verdenken van kindermishandeling. Dat is de reden! Alle ouders zijn in de optiek van de regering (en sommige blindstarende artsen) potentiële kindermishandelaars. Iedereen is verdacht.

Het is een volkomen overtrokken en misplaatste poging om het eigen gelijk te bewijzen, namelijk dat er echt zoveel mishandelde kinderen zijn de gered moeten worden. Op een andere manier komen ze niet boven water, en vergeet niet inmiddels is er een meldplicht voor iedereen die met kinderen omgaat, van de wijkagent, tot de schooljuf, tot de sportleraar, tot de therapeut, en zijn er dagelijks zowat spotjes te horen die ook de buurvrouw oproepen een duit in het zakje te doen.

Er zijn in NL ongeveer 3,4 miljoen mensen jonger dan 18 jaar. En om, als we toch maar even uitgaan van dat cijfer van 110.000, dan wordt dus de lichamelijke integriteit van al die 3,4 miljoen mensen willens en wetens genegeerd, om 110.000 gevallen (die dus maar niet gevonden worden) misschien te vinden.
Ik vind het nogal wat. Sterker nog, ik vind dat juist mishandeling. Mijn kinderen gaan dat niet doen.

En toen mijn jongste een baby was en gordelroos had hoefde hij ook niet helemaal bloot. Wat een onzin zeg. Bah, zelfs. Hoe doorgedraaid ben je dan al, als je zoiets verzint.

Bovendien, deze Rian Teeuw is recentelijk berispt door het Tuchtcollege, http://tuchtrecht.overheid.nl/zoeken/resultaat/uitspraak/2017/ECLI_NL_TGZRAMS_2017_119?zoekterm=kinderarts&dateperiodstart=02-01-2017&dateperiod=na&istekstuitspraak=False&DomeinNaam=gezondheidszorg&Pagina=2&ItemIndex=15

" 5.9 De conclusie van het voorgaande is dat verweerster onzorgvuldig is geweest ten aanzien van de totstandkoming van het verslag. Daarmee is de klacht in al zijn onderdelen gegrond.
Verweerster heeft gehandeld in strijd met de zorg die zij ingevolge art. 47 lid 1 van de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg jegens klager had behoren te betrachten.
5.10 Al het voorgaande in overweging nemende en gelet op het feit dat de klacht gegrond is bevonden, is het college van oordeel dat verweerster dient te worden berispt.
Bij het bepalen van de aard van de maatregel heeft het college in aanmerking genomen de ernst en het gewicht van de verweten gedragingen. Ook weegt mee dat verweerster ter zitting onvoldoende blijk gaf van enige reflectie op het eigen handelen. Verweerster had op grond van haar ervaring moeten weten wat het effect en de consequenties zijn van haar verslag gezien haar deskundigheid en expertstatus. Bij het opstellen van het verslag, vooral ten aanzien van de stellige conclusies, had verweerster zich er meer rekenschap van moeten geven hoe moeilijk het is om seksueel misbruik vast te stellen. Zij geeft op dit punt naar het oordeel van het college onvoldoende blijk van enige reserves. Bovendien had verweerster zich bij het schrijven van het verslag moeten realiseren in welke context haar verslaglegging gebruikt zou kunnen worden en dat het verslag ingebracht kon worden in verschillende gerechtelijke procedures."

De klacht is gegrond verklaard en ze kreeg een berisping. En nu, een paar maanden later, dus een doctorstitel gericht op dezelfde problematiek, namelijk kindermishandeling...

Hier een wat langer stuk over haar, waar ook deze uitspraak (van september 2017) in wordt aangehaald

https://jeugdzorg-darkhorse-plus.blogspot.de/2018/01/het-zelfreflecterend-vermogen-van.html?m=1-

Nee!

'Als je het zo zou zien: "mijn kind mag onderzocht worden als dat helpt om ándere kinderen beter te beschermen", hoe zou je dat vinden? '

Alles heeft een grens. Mijn 15 jarige dochter gaat niet onnodig bloot. En daar is ze zelf ook heel duidelijk over. Denk je dat ze dat niet door heeft als ze onderzocht wordt? Wat voor gevoel denk je dat dat haar geeft?

En ja ik weet het, het gevoel dat kinderen hebben die mishandeld worden is daar niet mee te vergelijken.

Maar toch: Nee!

Peter Prinsen over de prevalentiestudie van kindermishandeling

Over cijfers dus...!

http://www.njb.nl/magazines/njb-25-(2017).25477.lynkx

Over de prevalentiestudie van kindermishandeling
Peter Prinsen

Naar schatting 119 000 kinderen zijn volgens een officiële studie jaarlijks in Nederland slachtoffer van kindermishandeling. Dit komt neer op 3,4% van de totale minderjarigenpopulatie van 3,5 miljoen. Anderzijds valt uit het recente proefschrift van Maartje Schouten af te leiden dat jaarlijks naar schatting 0,05% van de minderjarigenpopulatie zou worden mishandeld. Omgerekend komt dat neer op jaarlijks 1662 slachtoffers. 119 000 tegenover 1662: een verschil van twee ordes van grootte: aanleiding voor een methodologisch onderzoek van de NPM-studie. De conclusie luidt dat de NPM-claim niet gevalideerd is en onbruikbaar is als basis voor overheidsbeleid gericht op preventie en interventie.""

Kortom, dat getal van 119.000 kan niet gevalideerd worden! En vormt toch de basis voor de heksenjacht!

Hier de link naar het hele artikel:
https://www.navigator.nl/document/id0e865189f6fb4d60a1319dc79f696da8?cpid=WKNL-LTR-Nav2&cip=hybrid

Ik heb alleen geen abonnement om de navigator, dus kan het niet helemaal lezen. Misschien neem ik wel een gratis proefabonnement hiervoor.

Peter Prinsen is een voormalig advocaat familie- en jeugdrecht.

Hij zegt nog meer interessante dingen: onder andere hier:
http://svensnijer-essays.blogspot.de/2017/08/peter-prinsen-over-jeugdzorg-deel-2.html

"Bedrieglijke wetenschap door Spinoza-laureaat

De prevalentiestudies van Van IJzendoorn vormen, met de enorme schattingen van kindermishandeling, de grote aanjager van de morele paniek. Elk nieuw ontwikkeld initiatief maakt bij het aanvragen van subsidie en bij zijn presentatie prominent melding van het fenomenale aantal van 119.000 kindslachtoffers die de raison d’être zouden vormen van hun project.

Maar wat blijkt? De NPM-onderzoeken van de gelauwerde Van IJzendoorn kloppen niet. Anders dan hij claimt heeft hij niet de prevalentie van kindermishandeling onderzocht, maar anonieme vermoedens van anonieme professionals geturfd. In wetenschappelijke termen: zijn resultaten zijn niet ‘gevalideerd’. Hij heeft zijn methode niet geijkt, hetgeen blijkt bij het nalopen van de imposante statistische vertogen. In NJB-25 (20 juni 2017) heb ik het onderzoek gepubliceerd, met de conclusie: het getal van 119.000 slachtoffers is vermoedelijk een factor 10 te hoog is, misschien zelfs een factor 100. En als het begrip ‘kindermishandeling’ terug zou worden gebracht tot zijn oorspronkelijke betekenis dan blijft er vermoedelijk nog minder over.

Het is nu afwachten hoe de reactie van de kindermishandelingslobby zal zijn op het wegvallen van hun wetenschappelijk basis. "

Het is gewoon een marketingtruc geweest: hersenspoelerij. Noem een getal gewoon heel vaak, en het vat post in de hoofden van de mensen. En dan is er geen kruid meer tegen gewassen...

Darmkankeronderzoek

https://vanmaanen.org/hans/artikelen/dk.html

"Wie meedoet, moet met andere woorden blijven letten op bloed in de ontlasting, veranderde stoelgang en, in tweede instantie, buikpijn en plotseling gewichtsverlies"

Niet om je te ontmoedigen maar er zitten nogal wat haken en ogen aan deze screening. En dan heb je nog niet eens de berichten gelezen over mensen die last kregen van lekkende darmen na een punctie waarbij de uitslag negatief bleek te zijn. Je hebt namelijk ook hier vals positieven. Je zult maar een aambei hebben even wat hogerop.

Zelf doe ik hier dan ook niet aan mee. Alleen als ik klachten heb ga ik naar de dokter. Het is dan ook verstandig om op te letten.

" Een garantie tegen darmkanker biedt het bevolkingsonderzoek niet.
Ook niet op overleven dankzij screening. Veel cijfers zijn er niet, maar het is bepaald niet zo dat mensen bij wie de tumor tijdens screening wordt ontdekt, altijd het leven kan worden gered. Bij sommige patiënten zal men toch nog te laat zijn. Of, ook niet ondenkbaar, de vooruitzichten zijn wel slecht, maar de patiënt overlijdt nog voordat de darmkanker kan toeslaan aan bijvoorbeeld longkanker, een hartaanval of een ongeluk. Zelfs bij borstkankerscreening gaat men ervan uit dat van slechts een kwart van alle vrouwen bij wie tijdens het bevolkingsonderzoek borstkanker is geconstateerd, ook werkelijk dankzij die diagnose het leven is gered. Al die problemen van 'overdiagnostiek' en 'overbehandeling' zijn nog lang niet goed uitgezocht voor darmkankerscreening, maar het wordt steeds duidelijker dat hier een van de grootste problemen bij borstkankerscreening ligt. Volgens recente berekeningen zou wel eens een op de drie bij screening gestelde diagnoses fout kunnen zijn geweest - terwijl al die vrouwen wel behandeld, geopereerd en in ieder geval vreselijk geschrokken zijn. Zoals de Gezondheidsraad het ooit uitdrukte: 'Elk bevolkingsonderzoek richt schade aan; sommige doen ook nog wat goeds.'"

Recht op eigen mening

Hoe meer ik erover ging lezen vanmiddag, hoe meer ik begreep waarom ze met het idee zijn gekomen, maar ik kan me voorstellen dat je (in het algemeen) het een verkeerd plan vindt.

AnneJ

Of jij al dan niet meewerkt aan een medisch onderzoek, moet je natuurlijk zelf weten. Ik heb er geen moeite mee en weet dat het niet 100 procent zekerheid biedt.

Ga jij ook niet als je opgeroepen wordt voor een mammografie? Of een uitstrijkje?

Momentopname

Plus het kan best zijn dat een kind dat thuis mishandeld wordt, bij bezoek aan de ehbo op dat moment echt een blessure heeft, door een val van de trap o.i.d. en een paar weken later kneuzingen door mishandeling, die niet worden opgemerkt omdatie dan niet naar het ziekenhuis gaat.

Nog even praktisch

En dan meldt je puber zich op de SEH met een gebroken pols...Hoe gaat dat uitkleden dan feitelijk in zijn werk? Mag hij daarmee wachten tot die pols is gegipst, of moet het meteen? Best moeilijk, met één hand...

Groeten,

Temet

Nog eens praktisch

Mijn 15 jarige heeft op karate gezeten. Ik denk niet dat ze zich zal laten uitkleden.

Mirreke

Erg interessant. Ik vermoedde altijd al dat die 119.000 mishandelde kinderen niet bestonden. Sinds dat foute onderzoek is verschenen, wordt iedereen op die kindermishandeling geattendeerd, tot klusjesmannen toe. Bovendien is de definitie van kindermishandeling zodanig opgerekt dat het niets meer betekent. Denk maar aan Sylvano, de hoogbegaafde thuiszitter die vluchtte voor Jeugdzorg. Het feit dat er geen passend onderwijs beschikbaar was, werd gezien als kindermishandeling door de ouders. Dan heb je nog het vreselijke Munchausen gedoe bij kinderen die echt ziek waren.

Conclusie: als iedereen er zo hard achteraan zit en die mishandelde kinderen worden toch niet gevonden, is er waarschijnlijk sprake van een rekenfout - of erger

Precies Temet

En wat is er op dat moment ook belangrijker? Komt zo'n kind kermend van de pijn binnen en gaan ze het ook nog onterecht lastig vallen met allerlei onnodige onderzoeken. Je zou ze toch kielhalen...
Ik word hoe langer hoe bozer. Adem in-adem uit

OT eigenlijk Kaaskopje

Medisch onderzoek en behandeling heeft ook altijd een risico, bijwerkingen en wat ze noemen iatrogene schade. Daarom is het ook belangrijk dat je zelf mag besluiten om je daaraan te onderwerpen. Jij loopt het risico.

Uitstrijkje doe ik wel. Dat is tamelijk helder zonder valse positieven voor zover ik het kan beoordelen.

https://www.gezondheidsraad.nl/sites/default/files/201401BV_borstkanker_verwachtingen_en_ontwikkelingen.pdf

"Er is aanhoudende controverse over de effectiviteit en het nut van borstkankerscreening.
Sommigen vinden dat het nut lager is dan verwacht, of zelfs marginaal, en de nadelen daarentegen substantieel. Anderen vinden juist dat de effectiviteit groot is en nog veel groter zou kunnen zijn als het screeningsprogamma zou worden geïntensiveerd."

Borstkanker komt in mijn familie niet voor en een aantal jaren na de borstvoeding ben ik begonnen met zelfonderzoek om veranderingen te kunnen constateren.

Geloof

De positieve cijfers uit het promotieonderzoek van dokter Teeuw bestaan naast de negatieve cijfers uit het promotieonderzoek van dokter Maartje Schouten.

Blijkbaar kun je van perspectief blijven wisselen. Het is een kwestie van geloof.

Geloof je dat kindermishandeling vreselijk is en het doel heiligt de middelen of vind je dat die subjectieve screeningsmethoden leiden tot ernstige schade aan gezinnen, echte hulp in de weg zitten, terwijl de doelgroep niet gevonden wordt.

AnneJ

Ik vind het zelf ook dubbel. Ik snap de behoefte om mishandeling letterlijk bloot te leggen, maar ik snap ook heel goed dat het op verzet stuit.

Hoe zou jij het aanpakken, zonder blote kinderen, maar wel met het doel om meer kinderen te beschermen tegen mishandeling?

Wat lichamelijke onderzoeken betreft heb ik het uitstrijkje vrees ik al een paar keer vergeten. Dom, want ik doe mezelf daar tekort mee. De mammografie wordt hoop ik nog voor ik 75 ben minder pijnlijk, want dat is echt geen pretje, toch doe ik het. Niet iedereen ontdekt zelf dat er iets aan de hand is. In mijn familie komt kanker voor, niet borstkanker in het bijzonder, maar de familie is kennelijk kankergevoelig. Ik neem dit soort onderzoeken dus graag voor lief.

AnneJ

Wat het rapport betreft, haal ik er uit dat de voordelen opwegen tegen de nadelen. Dat deel staat onder jouw aangehaalde stukje tekst.

Kindermishandeling

Het is niet mijn deskundigheid hoe je kindermishandeling voorkomt en bestrijdt. Maar niet op mijn kosten en die van andere gezinnen waar karaktermoord op gepleegd wordt enzovoort afijn.

Verder heeft het naar mijn mening meer te maken met toegankelijkheid van zorg, onderwijs en vrijetijdsbesteding, armoedebestrijding en in het algemeen services aan de voorkant (volgens Rene Clarijs) en het nemen van je verantwoordelijkheid als je wel ernstige zaken tegenkomt. Die je kwijt kunt voor overleg bij een sterk afgeslankt netwerk van vertrouwensartsen zonder juffrouwen. En de mogelijkheid om zaken als armoede, huisvesting en dergelijken met hulp van maatschappelijk werk op te kunnen lossen.

Los daarvan zie ik heus wel in dat er ook een jeugdzorgnetwerk zal moeten zijn voor kwetsbare groepen als kinderen van verslaafde en verstandelijk beperkte ouders of alleenstaande tienermoeders, kwetsbare groepen, die ook meer passende zorg nodig hebben dan straf en justitie.

paragraaf 10.2 en 10.3

Een overall conclusie dat wel screenen beter is dan niet screenen geldt voor de algehele populatie.
In de paragrafen 10.2 en 10.3 lees je een aantal overwegingen waarom je daar niet in mee zou gaan.

"De commissie concludeert dat er via screening minder vrouwen sterven aan
borstkanker. Die reductie is belangrijk groter dan de omvang van ongunstige effecten door met name overdiagnose en foutpositieve screeningsuitkomsten."

Als het over de gezondheidszorg gaat valt me altijd op dat mensen het tweede deel van zo'n statement, de zin over ongunstige effecten, overdiagnose, foutpositieve screeningsuitkomsten, gewoon niet lezen.

Terwijl het je ook een hoop zorgeloze jaren meer in je leven kan opleveren door niet overal in mee te gaan. Afgezien van de realistische schade die je echt realistisch ook op kunt lopen.

AnneJ

Kindermishandeling en incest komt in elke laag van de bevolking voor, niet alleen in de kwetsbare groepen. Dus die keurige meneer uit een villawijk kan zijn gang gaan, want niemand die hem zo inschat.

Wat het niet lezen van stukken tekst... ja het is zomaar mogelijk dat iemand niet alles leest. Ik word liever een keer ten onrechte door de molen gehaald, dan dat te laat wordt ontdekt dat ik kanker heb. Misschien wordt ik bij zo'n onterechte diagnose onnodig bang gemaakt, maar dat waait weer over. Te laat ontdekte kanker waait niet over.

2 dingen Kaaskopje

Kindermishandeling en incest, het klinkt in jou zin alsof het om de strafbare varianten daarvan gaat die de beeldvorming in de media bepalen, worden door deze massahysterie niet voorkomen noch verholpen. Niet in de tokkiewijk en niet in de villawijk. De cijfers dalen niet.

Je vergeet de fysieke schade die ook op kan treden bij medische screening. Die waait niet over.

Daar gaat het niet eens om

Het gaat om het feit dat we geen persoonlijke rechten en vrijheden moeten willen opgeven, om een soort heilig streven dat middels een zeer effectieve campagne in de hoofden van de mensen is gestampt. Of het nu gaat om het terrorismespook, waar we met ons allen maar al te graag ons recht op privacy voor opgeven, of om de volkomen doorgeslagen kindermishandelingsmythe waar we eigenlijk ook ons recht op privacy voor opgeven, maar ook ons onvervreemdbaar recht als ouders en kinderen op onze familieband.

Kaaskopje hier laat in haar bijdragen precies zien dat twerk gaat.:
Maar ik heb niets te verbergen, dus dan geeft het toch niet?
Maar ik wil ook dat kindermishandeling wordt aangepakt, dus dan geven een paar valse meldingen toch niet?
Het komt in alle lagen van de bevolking voor, dus dan mnoet het toch juist?
Onderwijl met graagte je eigen rechten opgevend en, erger nog, die van je kinderen.

Ten eerste: deze zoektocht is gebaseerd op een hersenspinsel. Terreur: dat was in vroeger jaren misschien nog wel erger. Kindermishandeling? Ik geloof er niets van dat de cijfers kloppen. Wat wel gebeurt is dat het begrip kindermishandeling steeds meer wordt opgerekt. Binnenkort is het kindermishandeling als je niet denkt zoals de overheid het voorschrijft. Dat is eigenlijk al zo.
En dit moeten we niet willen, dit moeten we een halt toeroepen.

En mensen moeten ook eens leren dat je niet alles kunt voorkomen. Er zullen altijd mensen blijven sterven aan ongelukken, misdaden, en soms ook door kindermishandeling. De enige manier waarop je mishandeling door ouders kunt voorkomen, is alle kinderen onder staatstoezicht. Wat natuurlijk alleen maar de deur openzet voor institutionele kindermishandeling, die nu al welig tiert trouwens. Ook het naakt moeten uitkleden (tot en met 18!!!) is institutionele kindermishandeling en een grove schending van je lichamelijke integriteit, je recht om nee te zeggen, het recht van ouders om hun kind te beschermen tegen deze overmacht.

Een vreemde mag je kind niet uitkleden, we leren ze allemaal wat hun eigen grenzen zijn, en dat je die moet leren aangeven, en dat niemand die mag overschrijden. Maar de overheid mag het wel? Wat we dus onze kinderen hiermee leren, is dat je onmondig bent tegenover de overheid, dat je mensenrechten worden opgeschort als je tegenover de overheid/macht/overmacht staat.

Bespottelijk, dat is het.

Ik ga er vooralsnog maar van uit dat dit ook voor de overheid te gek is. Niet alle kinderen bloot omdat alle ouders verdacht zijn.

Tekst uit het blog van Sven Snijer

Over de jeugdbescherming, waarin het ouders vrijwel onmogelijk is gemaakt gesubsidieerde rechtshulp in te schakelen. De ouder als machteloze...
Geldt ook voor mij als ouder op de SEH. Want als mijn kind weigert om zich uit te kleden, en als ik als ouder weiger om mijn kind te laten uitkleden, wat doen ze dan? Mij wegsleuren, mijn kind de kleren van het lijf trekken? Krijg ik dan een vinkje, een boete, een gevangenisstraf, ben IK dan de mishandelaar?

Lees ook wat er geschreven wordt over deze mevrouw Teeuw, die berispt werd omdat ze geen professionele houding had, omdat ze geruchten en roddels meenam in haar rapportage en zo meewerkte aan de karaktermoord op een ouder...
In een ander draadje hebben we het over het Zuster Theresacomplex, de Florence Nightingale-aandoening. Hulpverleners die vanuit een eigen ziekelijke drang hulp opdringen. Munchhausen by Proxy, maar dan andersom, het nodig vinden om mislukte ouders te vinden, omdat ze kinderen MOETEN redden, en die mislukte ouders vind je tegenwoordig erg makkelijk.

Hier een beschrijving van een jeugdbeschermer, zoeentje hadden wij er zelf...

'Nog steeds begrijpt de overheid niet dat juridische macht aan jeugdbeschermers de mogelijkheid biedt om zonder onderscheid alle ouders op één hoop te gooien. De echt disfunctionele en pedagogisch onbekwame ouders en de ouders die tegenspreken omdat zij zelf kunnen nadenken. In het jeugdzorg-jargon wordt dat één pot nat; ‘Ouders ontkennen de problemen en vertonen geen zelf-inzicht’. Over projectie gesproken! Als er één mensensoort bestaat dat met geen mogelijkheid naar zichzelf kan kijken dan is het de jeugdbeschermer. Je kunt ze zo uittekenen; een meisje van achttien heeft ervaren dat haar ouders op een vervelende manier uit elkaar zijn gegaan en ook na de scheiding elkaar nog het leven zuur maken. Ze besluit om een SPH-opleiding te gaan doen en ‘kinderen’ (zichzelf) te gaan helpen door als jeugdbeschermer op te treden. Als jonge twintiger, met nog geen enkel inzicht in eigen onbewuste processen en drijfveren, wordt ze ingezet bij gezinnen van ouders die soms twintig jaar ouder zijn en kinderen hebben waarvan enkelen zelf al in de puberteit zitten of bijna volwassen zijn. De ‘hulpverlener’ begrijpt nog niets van volwassen problemen, verantwoordelijkheid voor een gezin, de verschillende krachten die op een mens inwerken (balans tussen werk, sociaal leven, relatie en opvoeding) en vertelt dingen uit de schoolboekjes en jeugdzorgrichtlijnen alsof ze het zelf bedacht heeft. (5) Net als veel mensen in het onderwijs denkt ze dat iedere ouder 24 uur per dag bezig moet zijn met opvoeden en dat een mens niets anders aan zijn hoofd heeft. Emoties zijn geen teken van menselijkheid, maar geuit naar de hulpverlener een ‘alarmsignaal’, een teken dat er gevaar dreigt, want ‘goede ouders’ zijn steriel en doen precies wat de hulpverlener zegt. De kinderen moeten tegen de vreemde emotionele wezens (met een hoeveelheid levenservaring die haar onzeker maakt) beschermd worden, volgens vastgelegde procedures. Het gaat er niet om wie er gelijk heeft, het protocol heeft gelijk. De nog niet gerijpte jonge geest die de eigen ouders ‘ziet’ in de ouders van de gezinnen die hulp nodig hebben, verlaat zich op de juridische machine van de jeugdbescherming."

Hier is de link:

http://svensnijer-essays.blogspot.de/2018/

AnneJ en Mirreke

Ik heb het gevoel dat ik me per ongeluk weer in een wespennest gestoken heb en dat ik nu kennelijk symbool sta voor wat er fout gaat: "Kaaskopje hier laat in haar bijdragen precies zien dat twerk gaat." Daar heb ik niet zoveel zin in om eerlijk te zijn. Ook niet in blogs van personen die aan Dark horse verbonden zijn. Ik zei dit: "Ik vind het zelf ook dubbel. Ik snap de behoefte om mishandeling letterlijk bloot te leggen, maar ik snap ook heel goed dat het op verzet stuit." In dat stadium zit ik nog steeds.

Wat bevolkingsonderzoeken betreft, AnneJ, ik ben misschien een schoolvoorbeeld van dommerikjes die braaf doen wat de overheid vraagt, maar zolang er geen beter alternatief is voor de bevolkingsonderzoeken dan die er nu zijn, doe ik dat braaf (als ik ze niet vergeet). Zodra ik ga googelen op bezwaren tegen bevolkingsonderzoeken, kom ik in de schimmige wereld terecht van alternatieve opvattingen en methodes en ook daar heb ik geen zin in. Zeker ook niet omdat er geen voldoende bewijs is dat die alternatieve methodes betrouwbaar zijn.

Onverdachte hoek Kaaskopje

https://www.medischcontact.nl/nieuws/laatste-nieuws/artikel/de-keerzijde-van-screening-op-kanker.htm

"Maar screening kan wel degelijk kwaad. Het al genoemde probleem van overdiagnose leidt tot overbehandeling, onnodige ongerustheid, onnodige gezondheidsschade en onnodige kosten. Aan de andere kant kunnen fout-negatieve testuitslagen leiden tot onterechte geruststelling. ‘Het gaat erom dat er een goede balans is tussen die voor- en nadelen’, aldus Verbeek."

Natuurlijk kun je een besluit over al dan niet deelname overlaten aan de dokter. Waarvoor heb je ze anders? Maar je mag ook zelf meedenken.

Hopelijk geldt dit ook voor andere wet- en regelgeving van de overheid. Bijvoorbeeld op het gebied van kindermishandeling die ten koste gaat van de burgerrechten van ouders en kinderen.

Niet alleen Dark Horse, die jij een minder geschikte bron vind, maar advocaten, wetenschappers, hoogleraren, hebben hier al over gepubliceerd.

Nee

Mijn kind is transgender en nog niet helemaal getransitioneerd (dus in het wensgeslacht met aanpassingen want dat mag pas na je 18e) Voor hem zou het verschrikkelijk zijn zich uit te moeten kleden, bij voorbeeld toen hij van de zomer zijn arm had gebroken bij het fietsen.