Huisartsenpost en hoe daar te komen

De hap komt op huisbezoek

bij mensen op hoge leeftijd, in het zorgcentrum. Daar zie ik de auto geregeld voorrijden, zowel in het centrum waar mijn moeder woont als waar ik werk. In sommige gevallen komt vervolgens de ambulance, in andere gevallen schrijft de arts medicatie voor, neem ik aan.

Hoe vaak de HAP verder huisbezoeken doet - geen idee. Weet HAP-ster vast wel.

Roefel

de boosheid en bitterheid herken ik en het vreet energie..

Ik heb mijn eerste akkefiet (want het was geen ´tje´) met mijn huisarts die niet wilde komen, ik klapte dubbel van de pijn, was alleen thuis en de huisarts vond dat ik maar iemand moest regelen die zetpillen voor me ging halen (halve buurt nog aan het werk)

Uiteindelijk een collega te pakken gekregen..die ging en kwam uren later weer terug, moest aan de andere kan van de stad zijn op haar fietsje..

Intussen verrekte ik van de pijn, had de huisarts weer gebeld dat die paracetamol zetpillen dat ook niet zouden verhelpen..of ik die dan al gehad had..nou nee, iemand is nog op zoek naar een apotheek die open is..

Om een lang verhaal kort te maken, ik lag bijna een week thuis op bed met flinke pijn, geen koorts, kotste alles eruit en na een week had ik besloten dat of de huisarts me nou wel of niet in zou sturen, ik gewoon zou GAAN (wist ik veel dat je gewoon naar de spoed kunt gaan, al zijn ze daar niet zo happig op)

uitkomst: ik bleek een ileus te hebben, mijn darm was afgekneld en ik had mazzel dat ie niet gescheurd of afgestorven was, in het weekend werd ik met ´spoed´ geopereerd.

Ik ben geen pieper of klager, ik ben meestal te zakelijk en kalm (alleen kalmte kan u redden-NOT) de huisarts refereerde daar ook aan toen ik een gesprek met hem had gevraagd nadien om e.e.a. door te spreken omdat ik geen vertrouwen meer in hem had ´je zag er niet ziek uit´...tsjaaa..ik moet wel bijna dood zijn wil ik er ziek uitzien .....

Nadien heeft dezelfde huisarts mij het etiketje ´psychisch´ opgeplakt in een verwijzing naar de neuroloog (ik bleek een spierziekte te hebben)..daarna heb ik een paar nachten wakker gelegen, boos, nee woest op die huisarts..toen ben ik uit bed geklommen en heb mijn verhaal opgeschreven..alles, ook vanuit de andere kant redenerend (want ik snap meestal best dat er misverstanden kunnen zijn, ik werk zelf in het ziekenhuis) maar gewoon mijn ongenoegen geuit over de (mis)(be)handeling..

Een paar kantjes vol..toen kon ik weer slapen. Ik heb me bij een andere huisarts aangemeld ik kreeg totaal geen respons op die brief, dus toen wist ik gewoon dat deze huisarts en ik nooit een klik zouden hebben en dat mijn vertrouwen in de wilgen hing..

Jaren later maakte de assistent van de obstetrie een foute inschatting..ik ben gewoon geen paniekvogel (was ik dat maar meer geweest) en dat heeft fatale gevolgen gehad..

Ik leer ervan dat je uitgebreid en duidelijk moet zijn naar de artsen toe, je ongerustheid goed uiten, niet boos worden, to the point..

Met mijn huidige huisarts heb ik een uitstekende band, die heeft mij ook gezegd dat ikzelf prima in staat ben om in te schatten of ik naar de HAP of spoed moet (nadat ik met een fractuur uren onderweg was omdat ik eerst de HAP belde, die belde na verloop van tijd terug, toen nog eens door de arts terug, toen mocht ik komen, wachtkamer en toen mocht ik door naar de spoed om foto´s te laten maken, kostte me uren, vooral ook omdat ik tijdens etenstijd op de spoed belandde en tsja..dokters moeten ook eten..)

Ik denk dat je jezelf geen verwijten moet maken, dat doe je misschien toch, ook al WEET je dat jullie het gewoon GOED hebben aangepakt..

Jullie troffen nou net iemand die een verkeerde inschatting maakte en dat mag natuurlijk NOOIT, maar dat gebeurt WEL..

Blijf gewoon ALTIJD alert, de volgende keer (die ik niemand toewens) bel je 112..

Voor nu: schrijf je boosheid van je af, dat helpt ECHT..er is niemand mee geholpen, ook jijzelf niet, het verzuurt je..

En praat inderdaad straks met je huisarts door, wat er is gebeurd en wat er met je klacht gebeurt, als je weet dat er lering uit getrokken wordt, dan helpt dat ook een beetje..

Verder kun je zelf ook best begeleiding vragen als je merkt dat het je blijft dwarszitten, soms is het praten tegen een vreemde heerlijk..je partner zit in hetzelfde schuitje, dat kan juist belemmerend zijn omdat je de ander niet wilt belasten..

Sterkte en knuffel je dochter nog maar eens extra!

Hier

Ook hier geldt: patiënten komen zelf naar de huisartspraktijk toe. Ernstig zieke patiënten, slecht ter been zijnden e.d. kunnen een huisbezoek aanvragen. Het wel of niet hebben van een auto is niet ter zake.
In jullie geval is er een inschattingsfout gemaakt, waar zeker met de huisarts over gesproken moet worden. Het argument dat je geen auto hebt zal voor de huisarts niet iets toevoegen.

Ook de fysiotherapeuten in onze praktijk gaan op huisbezoek. Bij de ernstig zieke patiënten (bv MS, hersenbloedingen), maar ook daar maakt het niet uit of iemand een auto heeft of niet.

Roefel, leek

Je zegt terecht Wij zijn leken, een kind wat de hele dag op de bank ligt, klaagt over pijn en opstaat om naar de wc te gaan en omvalt, moet ik dat met mijn zeer beperkte medische kennis als levensbedreigend zien?
Nee dus, jij hoeft die inschatting niet te maken, daar is de HAP nou juist voor en dat is dus misgegaan.
Als het ook voor leken duidelijk is dat er een toestand is die direct handelen vereist, en dan kun je HAP overslaan en 112 bellen. Dat is prima gedaan door jullie.

Wanneer moet ik 112 bellen?
112 is er voor echt, dreigend of mogelijk levensgevaar. Soms is dit als leek heel moeilijk te beoordelen. Hier enkele situaties waarbij het advies geldt om 112 te bellen. Bij elk ongeval buitenshuis of op het werk waar gewonden bij zijn, bij bewustzijnstoornissen, bij acute en ernstige ademhalingsproblemen, bij pijn of hevige druk op de borst, bij hevige pijn in de buik die snel toeneemt in ernst.

Goed gehandeld dus; hevige pijn in de buik die toeneemt plus flauw vallen.

Maar ik zou m'n energie niet meer steken in verwijten van de hap, maar in het herstel van jullie dochter. De hap kan hier wel van leren en dat is goed, net als wij van jullie verhaal.

Citaat

het eerste stukje was een citaat, geplukt van internet. Ik heb het ook bij een ehbo cursus ooit gehad. Altijd goed om weer eens door te nemen :-)

Wat goed roefel

Wat goed zeg. Dat is echt heel goed om te lezen. Fijn ook dat zij uit zichzelf belden. En dat je helemaal je verhaal kon doen.

Het is zo'n heftig verhaal! Ik kijk telkens of er weer een bericht van een van jullie is. Komt het goed met alle (andere) organen van je dochter? Of is daar nu nog niet zo veel met zekerheid over te zeggen?
Praat dochter al en hoe voelt ze zich eronder (behalve ziek en moe)?
Sterkte en nog meer sterkte voor jullie vier.
Groeten, Egel

Super

Dat doen ze dus goed, controle op eventuele fouten, en er gelijk een casus van maken. Prima, alleen zou het wel heel erg zuur zijn geweest als het nog slechter afgelopen zou zijn.
Helaas, waar mensen werken worden nog altijd fouten gemaakt, je wilt die fouten alleen niet bij jouw dierbaren hebben.

Ha, wat goed zeg

dat ze je belde en jij je verhaal kwijt kon, erkenning kreeg voor je bittere gevoelens.
Dat is positief!

Sterkte voor jullie allemaal, dit Pinksterweekend ga je nooit meer vergeten.

Ja je mag 112 bellen ook bij bedreigende situaties als iemand die in je huis rondsluipt bijvoorbeeld. Dat hoorde ik nog niet zo lang geleden. Was ook een eyeopener.
Dus in principe had je tweede telefoontje al best 112 mogen zijn. Juist omdat je het als leek moeilijk kunt beoordelen. We zijn misschien te bang "voor niks" te bellen denk ik.

Rafelkap

Maar ik zou m'n energie niet meer steken in verwijten van de hap, maar in het herstel van jullie dochter. De hap kan hier wel van leren en dat is goed, net als wij van jullie verhaal.===
Inmiddels is Roefel al een stuk gekalmeerd, zoals je kunt lezen:-) Onze energie gaat uiteraard vooral naar onze dochter.
De gemaakte inschattingsfout zit Roefel en mij natuurlijk zo dwars omdat we onze dochter kwijt waren geweest als we keurig hadden gedaan wat er gezegd was. Dat is zo goed als zeker. De boosheid daarover past daarbij. Maar na het gesprek met de dame van de hap'controle' was hij het meeste van die boosheid weer kwijt en dat is prettig natuurlijk.

112 ook voor heterdaad bij vernieling en inbraak/diefstal (o.t.

Mijn eye-opener was dat 112 ook bedoeld is voor "heterdaad" van bijv. een simpele inbraak of vernieling (niet eens bij jezelf, maar als je getuige bent bij anderen), niets levensbedreigends aan, maar wel een geval waarin NU METEEN gehandeld moet worden (anders heeft het geen zin, is het geen heterdaad meer) en het zinloos is om lang in de wacht te staan en doorverbonden te worden, zoals bij het gewone centrale nummer van de politie (waar je inderdaad erg weinig mee opschiet, is mijn ervaring, en het plaatselijke politiebureau kun je tegenwoordig niet meer bellen, dat nummer is geheim).

Het komt dus van twee kanten: door de overige voorzieningen (politiebureau, huisarts) slechter bereikbaar te laten zijn, moet er sneller een beroep op 112 worden gedaan (en dat is dus ook de bedoeling).

http://www.112heterdaad.nl/

"Dat het alarmnummer 1-1-2 alleen is bedoeld voor noodsituaties waarin levens op het spel staan is een misverstand. U moet het nummer namelijk ook gebruiken als u getuige bent van een misdrijf. Dus als u ziet dat iemand iets vernielt, steelt, of een ander strafbaar feit begaat, aarzel dan niet en bel direct 1-1-2. Met een beschrijving van het misdrijf, de dader en de vluchtrichting kan de politie razendsnel in actie komen om de dader(s) te pakken!"

112 voor alle spoedeisende situaties

Kennelijk heeft de angst voor misbruik tot gevolg dat mensen juist te weinig 112 bellen!

http://www.112heterdaad.nl/wanneer.html

"Over het juiste gebruik van nummer 1-1-2 zijn dus nogal wat misverstanden. Onthoud dat het nummer is bedoeld voor alle spoedeisende situaties. Dus als u iemand een wipkip ziet vernielen, mag u 1-1-2 bellen.

Helaas zit het bij veel mensen toch anders tussen de oren. Namelijk dat het nummer uitsluitend is bedoeld om hulpinstanties als ambulance en brandweer te alarmeren. Niet zo vreemd, want destijds heeft de campagne ‘1-1-2 daar red je levens mee’ duidelijk de nadruk daarop gelegd. De volledige boodschap - namelijk 1-1-2 als elke seconde telt – komt daarmee niet helemaal goed uit de verf."

http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/alarmnummer-112/wanneer-112-bellen

"Spoed

Wanneer is een situatie spoedeisend en mag 112 worden gebeld? Lees hiervoor de onderstaande voorbeelden.

U heeft uzelf buitengesloten en uw 3-jarige kind is binnen. Het fornuis staat nog aan. Dit is mogelijk een levensgevaarlijke situatie. Hiervoor belt u 1-1-2. U wordt doorverbonden met de politie.

Er hangt op straat een ontzettende gaslucht. Dit is levensgevaarlijk, want er is mogelijk een gaslek. Loop tegen de wind in de gaslucht uit, bel 1-1-2 en meld dat u de brandweer wilt spreken. Vermijd in de gaslucht alles wat vonken kan maken, dus bedien in de gaslucht geen lichtschakelaar of mobiele telefoon en laat geen ijzer op ijzer of steen vallen.

U heeft een aanrijding gehad en er is iemand gewond. Als er iemand gewond is, belt u altijd 1-1-2. U wordt doorverbonden met de ambulancedienst. Deskundigen van deze dienst beoordelen of de situatie spoedeisend is.

U heeft een aanrijding gehad. Er is niemand gewond, maar u staat op een levensgevaarlijke plek. Omdat de situatie levensgevaarlijk is, belt u 1-1-2. U wordt doorverbonden met de politie.

U ziet dat een auto wordt opengebroken. U bent getuige van een misdrijf. Hiervoor mag u 1-1-2 bellen. Dan kan de politie de dader op heterdaad aanhouden.

U wordt op straat bedreigd. U wordt direct en acuut bedreigd. Bel 1-1-2 of laat dit door eventuele omstanders doen. U wordt doorverbonden met de politie.

Iemand probeert uw deur open te breken. U wordt direct en acuut bedreigd. U belt 1-1-2. U wordt doorverbonden met de politie.

U wordt 's nachts wakker en merkt dat er iemand in uw woning is binnengedrongen. Dit is een bedreigende situatie en u bent getuige van een misdrijf. U mag 1-1-2 bellen en wordt doorverbonden met de politie. Dan kan de politie de dader op heterdaad aanhouden.

U kunt niet slapen, omdat er bij de buren heftig ruzie wordt gemaakt. Het klinkt alsof er iemand in elkaar wordt geslagen. Hier is iemand mogelijk in acuut levensgevaar. Neem het zekere voor het onzekere nemen en bel 1-1-2. U wordt doorverbonden met de politie.

U komt langs een elektriciteitshuisje dat open staat, er is niemand en het huisje voelt heel warm aan. Mogelijk staan er onderdelen onder (hoog)spanning. U mag 1-1-2 bellen en wordt doorverbonden met de brandweer."

Zie voor situaties waarin je NIET 112 moet bellen: http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/alarmnummer-112/wanneer-112-bellen/geen-spoed-wel-hulp-nodig

Kaaskopje

Tuurlijk. En helemaal voorstelbaar. Goed dat hij nu zelf gebeld is. Nu kunnen jullie weer verder.

Woehaha

"U komt langs een elektriciteitshuisje dat open staat, er is niemand en het huisje voelt heel warm aan. Mogelijk staan er onderdelen onder (hoog)spanning. U mag 1-1-2 bellen en wordt doorverbonden met de brandweer."

ahem

"U voelt om te oordelen of het huisje warm aanvoelt en er blijkt inderdaad iets onder hoogspanning te staan, namelijk het onderdeel dat u net hebt aangeraakt. Als u uitgeschokt bent mag u 112 bellen"

Groeten,

Temet

Wanneer de huisarts thuis komt

Citaat van mijn huisarts: we komen alleen als je terminaal of 90 bent.

Maar gelukkig uiteindelijk ook toen ik een hernia had en ondanks steeds opgehoogde doses valium en morfine niet kon zitten (geen seconde) en niet kon lopen (geen meter). Ik kon dus zelfs niet met de auto naar de huisarts. Maar daar hebben we wel flink voor moeten soebatten. Want mensen met een hernia die moeilijk lopen en na een kwartier zitten teveel last krijgen willen natuurlijk ook graag dat de arts aan huis komt. Het lijkt me voor een huisarts ook lastig te bepalen wie echt zorg aan huis nodig heeft en voor wie het alleen makkelijk zou zijn. Het wel of niet hebben van een auto vind ik daarbij geen argument. Ik zou een taxi bellen in dat geval.

skik

Geen spoednummer?

Ik ken een vergelijkbaar verhaal, in dat geval ging het om een acute bloedvergiftiging. Dat was net zo iets, met telefoontje 1 hadden ze kunnen weten dat het ernstig was...arts zou 'later' na aandringen komen.
Maar voor die tijd pleegde familie al telefoontje 2 omdat hij 'blauwe vlekken' kreeg aan handen en voeten en neus en niet meer bij te brengen was (sliep cq was van de wereld).
Uiteindelijk is doodzieke zoon in auto geladen m.b.h. van buren (zwaar qua gewicht, grote man) vanaf de 1ste verdieping waar hij lag...Bij HAP wilden ze niet naar buiten komen en ze kregen hem niet uit de auto, ze moesten maar in de wachtkamer gaan 'zitten' dat dat niet ging daar reageerde niemand op. In wanhoop naar het ziekenhuis gereden 1ste hulp, daar kwamen ze wel naar buiten. Was ook kantje boord.
Wat was de conclusie achteraf?
Ze hadden het 2de telefoontje niet naar de HAP moesten plegen, maar naar de 'spoedlijn' van de HAP (ik wist niet eens dat die bestond...) dan was het anders afgehandeld.
Tja
groeten albana

Hier kwamen ze

voor zoon van 5, die eerder op de avond door de arts van de HAP telefonisch als 'virusje, belt u maar terug als u zich ongerust maakt, mevrouw' gediagnostiseerd werd. Midden in de nacht werd de koorts hoger, ondanks paracetamol (en dan heb ik het over tegen de 42 graden koorts) en was kind niet meer aanspreekbaar. HAP teruggebeld, dokter zou er 'waarschijnlijk wel met een uurtje' zijn. Na een uur nog een keer gebeld waar hij/zij bleef, en toen was ze er binnen een paar minuten. Maar ze had ook geen idee wat zoon nou had en de paar rode, niet wegdrukbare plekjes werden door haar weggewuifd 'da's niks' Gelukkig heeft ze ons toch naar het ziekenhuis gestuurd, wel op eigen kracht, en nadat we schoonzus uit bed hebben gebeld. Gelukkig maar, want zoon had meningitis/meningokokkensepsis. Ook zo'n vage en door artsen moeilijk herkende ziekte. Hoewel zoon alle symptomen had, inclusief het 'niet pluis gevoel van moeder' (wat bij de stichting meningokokken ook echt op de symptomenlijst staat)

Lastig

Het lijkt mij op zich wel lastig voor de hap-telefoniste om de beslissing steeds te moeten nemen van 'wel belangrijk' en 'kan wel wachten' tot 'bel maandag maar'. Het zou misschien nuttig kunnen zijn als er in de media eens aandacht aan besteed zou worden. Wanneer mag je er heen en wanneer niet? Een groot probleem is dat mensen niet tot maandag willen wachten als er iets aan de hand is. Ik zeg eerlijk dat ik de hap ook bel als ik blaasontsteking heb. Doe ik dat niet dan zit ik een dag of een paar dagen later met een veel groter probleem. Voor de rest zien ze ons zelden eigenlijk.

Ik vraag mij af of de telefoniste van de HAP geen arts hoort te zijn. Het moet voor een wel is waar, gespecialiseerde dokterassistente heel moeilijk zijn om een klacht op waarde te schatten.Pik maar net de ernstige klacht waar acuut ingrijpen bij nodig is eruit.
Zelf hebben we ook een slechte ervaring met de HAP, door ondeskundigheid van telefoniste/doktersassistente. Er is overigens wel goed omgegaan met de klacht die wij na afloop hebben ingediend. 2 keer een gesprek gehad, excuses zijn aangeboden, en waar het ons om ging de procedure is aangepast. Familielid was namelijk lichtgewond geraakt tijdens zijn werk(overval), door een mes van een drugsverslaafde. Ondat familielid zelf niet in de risicogroep viel, was er geen actie nodig volgens HAP. Bij de huisarts waar we maandag`s heengingen,incident gebeurde op vrijdagavond, bleek dus dat ze wel actie hadden moeten ondernemen. Nu staat dit in de procedure. Ook is deze situatie als casus besproken op de nascholingscurcus van HAP en huisartsen.

Ja, dat is zo

"Verder wordt het script van ELK gesprek binnen een uur ofzo doorgenomen door een arts."
Ik ben i.d.d. wel eens door een arts terug gebeld met nog aanvullende vragen.

Dokter duurder

Natuurlijk is een dokter duurder dan een dokterassistente. Maar fouten op deze plek hebben wel vaak ernstige gevolgen.Ik weet 100% zeker dat "ons" geval niet direct is besproken met een arts.

Assistente een must

Ik had ooit een relatie met een beginnend huisarts en ging wel eens mee als hij dienst had, hij nam zelf de telefoon op. Hij had avonddienst en werd een aantal keren gebeld door mevrouw met een beetje vieze smaak in haar mond (zijn advies: neem een pepermuntje). Dus ja: een assistente die de telefoon aanneemt is wel een must.
Die moeten dan natuurlijk wel goed opgeleid zijn, dat zijn ze neem ik aan in de meeste gevallen ook.

Jeetje, wat een geluk had jij!
In elk beroep worden fouten gemaakt (ook postbodes gooien wel eens wat in de verkeerde brievenbus, toch?), maar het is wel goed dat ze in het geval van Kaaskopje er wat van willen leren om deze fout te kunnen voorkomen.