Gestopt met roken en nu?

Ah dank

Wat lief van jullie!
Wilde net schrijven, nav vraag van Tante Til, dat ik weinig behoefte heb aan actieve steun, maar dit doet toch wel goed:)
Ik voel me wel gesteund hoor door mijn omgeving, maar heb het er weinig over. Zie het als een eenzame strijd;) moet het toch zelf doen.
Ik vertel het ook niemand al merken mensen vanzelf snel dat ik niet vergezeld word door eeuwige metgezel.
Maar dat valt doorgaans vooral rokers op;)

Ik heb de laatste weken zelfs stiekum gerookt voor mijn kinderen, sinds ik die paar weken gestopt was...maar op vragen van hen ben ik wel eerlijk, dochter vroeg me laatst wel of ik helemaal gestopt was.
Maar blijf een beetje vaag, wil de kinderen echt niet teleurstellen want zij vinden het heeel erg dat ik rook, wel grootste motivatie voor mij.
P
Voor partner ook even stiekum maar die was er snel achter.. (partner heeft ook flink gerookt maar zonder problemen gestopt toen ik vorig jaar over ging op electronisch roken, dat vond hij niks.)
Nu dag 3, al 2 volledige dagen zonder. Ben trots op mezelf! En blij.
Maar nog steeds niet helemaal zeker, of ik dit ga kunnen.

Stiekem

Dat gaat voor mij niet op, ik woon alleen. Daardoor ook de verminderde steun in real life.

Het is inderdaad iets dat je zelf moet doen. Maar soms is die extra stimulans in de vorm van een oppepper, reden, stimulans of compliment wel fijn. Even die bevestiging horen dat wat je doet de moeite waard zal zijn, vooral omdat ik geen verschillen merk.

Ik vind het goed van je, dag 3, klinkt al een stuk beter dan 3 uur!
Heb je het gevoel dat de kauwgom werkt? Smaken je sigaretten anders?

Kauwgum

In de kauwgum zit gewoon nicotine, dus die krijg ik gewoon nog binnen.
Of de sigaret anders smaakt? Het is de bedoeling dat ik daar niet achter kom ik ben een niet-roker, weet je nog wel?
(vergeet dat zelf weleens, heb jij dat niet?)
Het is alleen niet de bedoeling dat ik nu verslaafd word/blijf aan de kauwgum...maar goed latere zorg.
Ben ook benieuwd of ik nu bij ga komen. Wat mij betreft ook van latere zorg, wil echt eerst van het roken af.
(en nee, ga maar niet zeggen hoeveel ik rookte, wil het zelf niet meer weten! Wist het zelf ook niet eens precies, alleen dat het veeel was)

Vervelend van je obstipatie, maar het lijkt me niet goed dat dat blijft? Kun je daar niets tegen doen?

Jammer dat je geen steun ervaart in je omgeving. Misschien er expliciet naar vragen?
Realiseer me dat ik zelf ook nooit iets tegen partner heb gezegd toen hij stopte met roken...gewoon eigenlijk niets :(

Ik wist niet of je eerst kauwgum op was gaan bouwen alvorens te stoppen. Zo ging dat bij mij met de medicijnen. Je moet dan blijven roken de eerste week en in de tweede week halverwege stoppen.
Zodoende kon ik merken dat de sigaretten toch een ander effect kregen.

Ja dat bijkomen hoop ik ook echt niet. Dat is in gedachten 1 van mijn nachtmerries.

Ik vergeet dat zeker wel eens.
In de avonden, als ik alleen ben is dat het moeilijkst.
Je zoekt naar stukjes tevredenheid, ik tenminste. Dat waren de sigaretten met een kopje koffie. Even mijn moment waarop ik ontspande. Dat is nu weg en daar zoek ik toch iets anders voor. Tot nu toe nog niet écht eten, maar het zou zomaar om kunnen slaan en dat wil ik voorkomen. Veel droge crackers in huis om te knagen. Ik ben geen spontaan rauwgroente eter (als snack) en ook fruit kan ik niet zo waarderen (al dat sap overal). Ik eet het maar daar houdt het ook mee op.

De steun is deels doordat ik te weinig mensen om me heen heb. Ik heb ze letterlijk gevraagd me te steunen omdat ik alleen woon. Maar het is denk ik lastig aftasten wat iemand dan wil en of dat te geven is. Soms begin ik er zelf even over en dan krijg ik : ben trots hoor! te horen en dat is niet eens wat ik wil. Gewoon af en toe een praatje over do's and don'ts, ervaringen, waar loop je tegenaan, waar zit je grootste moeilijkheid, wat ga je daaraan doen. Een soort meedenken.
Zo krijg ik dingen in kaart bij mezelf en dat helpt valkuilen te ontdekken en te voorkomen.

Je zei het wel eens te vergeten. Wil je dan automatisch een sigaret pakken of bedoel je het anders? Het is wel een gevecht met jezelf he om zoiets te doorbreken en dan ook echt te doorbreken.
Vaak zeggen ze dat het 3 mnd kost een gewoonte te doorbreken en gedrag te veranderen. Maar als je hoort hoe vaak mensen weer beginnen dan zal dat wel een lange tijd een strijd blijven.

Ik moet nog 5.5 week de medicijnen dus zing de obstipatie wel uit.Dat komt en door het stoppen en als bijwerking van het medicijn. Zullen enkele weken voor staan wil dat weer normaliseren.

Heb je moeilijke momenten door de dag heen? Die van mij zijn in de avond dus het ergst. Alhoewel ik me net na de koffie betrapte op het beeld in mijn hoofd dat ik naar het laatje liep en een sigaret pakte. Gelukkig zit ik nog achter de laptop

Sterkte weer vandaag!

vergeten

Jaaa, dan denk ik oke, en nu even een sigaretje!
Oeps, nee, chips, ik rook niet meer...:(
Dan vliegt er wel even door me heen, hoor, van 'zou ik..'.
Ben dan blij met de kleine drempel van auto pakken, even plek opzoeken om ze te kopen. In huis ze pakken, dat kan ik nog helemaal niet weerstaan denk ik.
Daarom gaat het vaak mis in gezelschap van rokers. Hun roken deert me niet zo (maar gat wat stinkt het!) maar het is zoo snel gebeurd om een sigaret te bietsen, eentje maar..
Maar goed, ik moet er doorheen. Kom zeer veel in aanraking met rokers nl. Karakter kweken:(

Ik vind het ongelofelijk knap wat je doet.
Zou het niet kunnen vrees ik. Zo'n aantal sigaretten zou ik (onterecht!) gaan bagatelliseren, grote motivatie voor mij is dat ik weet dat ik geen maat kan houden en dus feitelijk *moet* stoppen.
Alleen wonen lijkt me ook extra straf. Ik ervaar nu wel vaak afleiding.
Helpt me dat ik toch al niet rook als ik met de kinderen bezig ben, dus dan mis ik het niet zo. Maar dat momentje vrijaf...dat het dan zou kunnen, blijft balen!
Wordt het al makkelijker, of juist moeilijker?

Ohja

Vorige keer dat ik stopte, die paar weken, was ik dus ziek. Daarom veel tijd om tv te kijken, en laat ik nu net sons of anarchie kijken..(hele serie..) daar wordt ontzettend veel en smakelijk (ahum, voor mij dan) gerookt. Ik rookte soms zowat mee, qua beleving dan.

kleine update, makkelijker/moeilijker

Komende maandag 9 weken gestopt, inmiddels heel langzaam aan het afbouwen met de Champix.

Ik slaap nog steeds als een blok, of dat nu een meevaller van de Champix is of het stoppen...ik weet het niet, maar ik geniet er even van. In geen jaren zo goed geslapen op 2 nachten na.

Wordt het makkelijker of moeilijker?
De gewoonte wordt makkelijker, ik loop niet meer per ongeluk naar het balkon, niet naar het laatje, ik kijk bij de supermarkt nog steeds blij naar de rookafdeling (hier hoef ik niet meer langs) en ik denk ook niet meer automatisch: straks weg, wanneer kan ik dan weer roken?

Moeilijker werd het ook.
Af en toe een dip als in: heel sterke trek. Niet lichamelijk, maar geestelijk. Toch geen behoefte er iets aan te doen, ik weet dat het moment overgaat en daarop vertrouw ik.
Ook geen echte eetbuien gehad, nog niet gewogen, maar ben denk ik niet of nauwelijks aangekomen.
Maar ook kwam er de gedachte: wat saai, ik wil NU roken, kan ik nu echt nooit meer roken ook niet voor de gezelligheid?
Een soort spijtgevoel dus, maar nogmaals: niet in de zin dat ik weer ga roken.
Want ik wil niet opgeven wat ik heb bereikt; ik vertel het ook aan meer mensen nu, die vaak positief reageren, maar af en toe zit er een verschrikkelijke malloot tussen en gek genoeg is dat nooit een ex-roker, wel iemand die er verstand van denkt te hebben, maar nooit zelf een verslaving het hoofd heeft geboden.
Vanaf deze week gaat het geld opleveren. Eindelijk een zichtbaar iets.
Klinkt vreselijk kinderachtig, maar vergelijk het met een streng dieet waarbij je niet afvalt of zelfs aankomt na een paar weken doorzetten of een half jaar sporten zonder zichtbaar resultaat.
Soms heb je een zichtbaar succesmoment nodig.

Al met al dus positief met de nodige hobbels, maar zonder terugval.

Tante Betsie, hoe is het met jou?
Ik herken wat je zegt over meeroken. Ik adem soms diep in als ik op tv iemand zie roken. Ben je nog gestopt of stoppende?
Hier toch ook de sigaretten uit huis gehaald. De drempel die je noemt helpt inderdaad ook al.
Hier veel stress gehad en wilde niet "grijpen" dus ik heb ze verdronken.
Afleiding wat je noemt helpt mij ook. Ik taal er niet naar en denk er niet naar als ik bezig ben of werk. Maar die avonden alleen oei, dan heb ik 1-5 momenten dat ik denk: ja lekker komt u maar!
Succes, ik hoop dat je op de momenten dat je graag wilt roken een afleidingsmoment in je gezin of waar dan ook kunt vinden!

Herkenbaar

Ik vind het ook makkelijker maar tegelijkertijd moeilijker worden.
Vaak het idee van tsja, alles goed en wel, mooi volgehouden dat niet-roken, nu wel weer tijd voor een sigaretje!
En het besef begint te komen dat ik nog zó lang gestopt kan zijn, dat is volkomen zinloos als ik weer begin...dan ben ik gewoon weer een roker.
Een besef dat me eerder benauwt dan dat het me stimuleert.

Ik mis ook wel vaak iets. Op moeilijke momenten. Dat ik me erg rot of gestressed voel.
Nu neem ik een nicotine kauwgum. Helpt een beetje;)

Die gebruik ik dus nog wel. Zie mezelf ook nog duidelijk als nicotine-gebruiker en -verslaafde.
Ik gebruik ze ook nog veel. Zoals ik ook veel rookte..
Ben alleen geschwitchd van 4 mg naar 2 mg. Verder nog niets eraan gedaan.:(

Ook één keer de mist in gegaan bij een rokende vriendin. Vreselijk, ik kon alleen nog maar aan die sigaretten denken. Na de eerste was ik alleen maar bezig met de tweede in gedachten, bleeh.
Eigenlijk mijd ik rokende mensen wel nu. Maar dat kan ik ook niet blijven doen.

Wat ik nu een beetje mis is de blijdschap over het niet-roken, ben ik een beetje kwijt. Moet ik weer zien te gaan vinden. Belonen werkt altijd beter dan straffen!

Hier wel echt bijgekomen. Maar mild voor mezelf, stoppen met roken is echt enorm voor mij. Maar vanaf morgen ga ik weer aan de slag met eetpatroon en wil ik weer afvallen! Ben het echt zat en klaar ervoor.
En even een moment zoeken om serieus de kauwgom aan te gaan pakken. Langsaam afbouwen denk ik.

Heb wel meer de mindset van een niet-roker merk ik.
Zat vandaag op terras en zag veel erg jonge mensen roken. Ik vond dat schokkend! Zo'n vreemd gezicht, dat jongs en gezonds en dan zo'n gore sigaret...viel me voorheen niet eens op geloof ik..

zet 'm op!

Tante Til, ik vind het supergoed.
Heb zelf geen ervaring, maar wil je graag steunen.
Bijt door deze zure appel heen, en je bent er vanaf voor de rest van je leven!

hartelijke groet
Dihanne

Wat goed!

Wat fijn! De tantes zijn nog steeds gestopt(of stoppende) Dat is goed nieuws!

reacties

Ik herken wel e.e.a. wat hier staat.

"Ik vind het ook makkelijker maar tegelijkertijd moeilijker worden.
Vaak het idee van tsja, alles goed en wel, mooi volgehouden dat niet-roken, nu wel weer tijd voor een sigaretje!
En het besef begint te komen dat ik nog zó lang gestopt kan zijn, dat is volkomen zinloos als ik weer begin...dan ben ik gewoon weer een roker.
Een besef dat me eerder benauwt dan dat het me stimuleert."

Dat is bekend. Fysiek ben je al lang niet meer verslaafd, maar psychisch nog wel. Het was immers zo'n gewoonte: nu even roken! En inderdaad, bezwijk je één keer, dan blijft het niet meer bij eentje.

"Af en toe een dip als in: heel sterke trek. Niet lichamelijk, maar geestelijk. Toch geen behoefte er iets aan te doen, ik weet dat het moment overgaat en daarop vertrouw ik."

Ik heb geleerd om proberen te ontdekken hoe lang zo'n "craving" duurt en tot mijn verrassing was dat hoogstens een paar minuten. Zoek afleiding. Ga de hond uitlaten, afwassen, kruissteken borduren, ga iets doen!

"Maar ook kwam er de gedachte: wat saai, ik wil NU roken, kan ik nu echt nooit meer roken ook niet voor de gezelligheid?
Een soort spijtgevoel dus, maar nogmaals: niet in de zin dat ik weer ga roken."

De gedachte van "nooit meer" kan een negatieve uitwerking hebben. Ik heb gehoord van iemand in hetzelfde schuitje dat hij tegen zichzelf, om dat loodzware "nooit meer" te vermijden, zei: "Als ik 85 jaar oud ben mag ik weer roken."
En van een ander: "Vandaag rook ik niet. Morgen zie ik wel weer." (en dan de volgende dag natuurlijk hetzelfde zinnetje

(zelf ben ik inmiddels zo'n 11 jaar rookvrij)

Dames dank

Ik heb het er weinig over irl en dan is het hier toch best fijn zo nu en dan.
Tante Til, ben erg benieuwd naar hoe het gaat met/na afbouw medicatie.
Fijn dat je goed slaapt. Ik ken de combi roken-slecht slapen niet, maar kan natuurlijk altijd voor jou zo werken. Of het vd medicatie is merk je na afbouw, lijkt me. Als het slecht slapen terug komt misschien iets om te bespreken met ha, als je zo goed op medicatie reageert?

Fruit

In de tijd dat roken nog mocht maar alleen bij de koffieautomaat en niet meer in de werkruimte, was het daar op gezette tijden dus best gezellig en druk. Een niet-rokende collega ging van narigheid af en toe maar mee want die vond dat hij ook recht had op ieder uur 'Peuk-pauze', ook al rookte hij niet. Vond dat toen een goed punt maar sneu dat hij in onze rook moest staan. Maar goed, toen ik stopte, had ik dus ineens geen reden meer te stoppen met werkzaamheden. Als plaatsvervanger en om mezelf af te leiden ben ik toen 'lastig groente en fruit' gaan eten. Een verse ananas schoonmaken (duur, ja, maar dat is roken ook), sinaasappel schillen, paprika in stukjes, dat soort dingen. Heeft bij mij goed gewerkt en de mensen om me heen vonden het ook prettig want op een of andere manier begon ik ook fruit voor anderen schoon te maken. Hoeveel sinaasappels kun je schillen voor jezelf op een dag .

11.5 week

Jawel, bijna drie maanden. Afgebouwd met medicatie en ik merk weinig verschil meer. Een kwestie van trek hebben maar weten dat je niet wilt.

Op 3 nachten na slaap ik al die tijd door. Ik geniet er maar van!

Ik vind het nog steeds niet makkelijk, maar weet dat de trekmomenten momenten zijn. Dat geeft vertrouwen. Wil ik nog roken? Ja, graag, zegt mijn ene stemmetje. Hou je kop, zegt t slimste stemmetje. Zo ga ik van dag naar dag.

Ik ben in de afgelopen weken niet aangekomen. Betekent dat dat dat niet zal gebeuren en dat ik bij die groep hoor waarbij dat niet gebeurt of is het daar te vroeg voor om dat te zeggen?

Tante Betsie nog gestopt? Ben je op vakantie of vrij geweest? Was het toen lastiger? Verandering van ritme,. Ontspannen en gezellige momenten..kan me er alles bij voorstellen. Hoe is het met de kauwgum?

Tante til...goed hoor!!!!!

En aankomen hoeft echt niet. Ik ben jaaaaren geleden gestopt, en nooit aangekomen. Dat kan best.

Ga zo door!!!!

Ingrid

Oh tante Til

Het is je gewoon echt gelukt! Fantastisch!

Houd in je achterhoofd dat óók na lange tijd één sigaretje wél kwaad kan. Maar zo te horen heb je niet de neiging om daarover te gaan fantaseren (sigaretje als beloning voor inspanningen).
Gefeliciteerd!

Tante Betsie, hoe gaat het met jou?

gefeliciteerd!

Goed bezig! Knap gedaan, diep respect.

Gewoon een kleine update

Niet om weer een discussie te starten, alleen even vertellen dat mijn poging nog steeds succesvol is.
Ruim 9 maanden gestopt met roken, 3 kg aangekomen(was niet zo welkom) en het gaat goed.
Effecten op de gezondheid, betere reuk of smaak, conditie enz merk ik niets van.
De " ik wil roken"-momenten zijn er niet elke dag, soms bv 3 x kort en hevig, soms zeg ik het eens hardop, maar ik onderneem geen actie De momenten worden langzaam minder, maar zijn er nog wel. Merk dat dat tussen mijn oren zit en het snel wegzakt. Soms wel wat behoefte nog aan de gewoonte dus en het bijbehorende gevoel. Maar de onrust die dat tegelijk ook gaf mis ik niet.

Ik vind een pas aangestoken sigaret nog heerlijk ruiken, maar daarna vind ik het stinken. Dat vond ik ook toen ik nog rookte hoor.
Als er buiten iemand rookt loop ik er met ingehouden adem voorbij en snuif het niet stiekem op, ik wil het niet inademen om niet voor gaas te gaan en niet omdat mijn lijf schoon is..Zoiets.

Ik ben blij en tevreden en, al ben ik dat niet snel, ook wel trots omdat ik in een lastige situatie een voor mij moeilijke beslissing nam.

En hier bedankt voor de lieve ondersteuning!

Tante Betsie, hoe is het jou vergaan?

Heee Tante Til

Wat goed zeg!!
Alleen jammer dat je geen concrete effecten voelt, maar dat wordt misschien gecompenseerd door je terechte trots en tevredenheid

Heel leuk dat je dit nog ff liet weten

goed zo :)

Jammer dat je geen directe effecten merkt, had ik ook niet en dat vond ik best oneerlijk.
Ruim 5 jaar voor mij en soms, heel soms bekruipt mij ook nog dat gevoel dat ik eigenlijk, stiekem, best wel zou willen roken, gewoon eentje. Heel hard wegdrukken dat gevoel, want het is er natuurlijk nooit "gewoon eentje", het is "terug bij af en weer heel die ellende door om weer te stoppen".

Echt hartstikke goed van je!
En heel terecht dat je trots bent :)

Goed zo

Mooi zo, mevrouw de niet-roker!

Jammer dat directe effecten uitblijven. Behalve de financiële dan, want het bespaart een hoop geld als je niet rookt. Maar ja, dat geld blijken mensen in de praktijk toch vaak niet over te houden, is me verteld (ik zou het niet weten, ik heb nooit gerookt).

De lange-termijneffecten daar merk je nu niks van natuurlijk. En in de toekomst eigenlijk ook niet, want je weet niet wat je voor narigheid zou hebben gekregen als je was blijven doorroken.

Of misschien toch. Mijn vader is als dertiger met roken gestopt. Mijn stellige overtuiging is dat hij daarvan nu de vruchten plukt. Kennelijk zijn zijn vaten bij hem een zwakke plek. Hij staat daarvoor onder controle bij o.a. de oogarts, heeft onder controle gestaan van de cardioloog maar die hoeft hem nu niet meer te zien. Hij is 75. Ik heb gelezen wat roken met je vaten doet, en ik heb toch sterk het idee dat als mijn vader stug was blijven doorroken, hij er mogelijk niet meer was geweest. Of misschien wel, maar dan met forse beperkingen. Zijn broer (die wel rookte - maar ook verder ongezonder leefde, eerlijk is eerlijk) heeft deze leeftijd niet gehaald.

Dus ja, er is winst. Maar dat merk je misschien pas over dertig jaar. Maar dan zijn je kinderen (en kleinkinderen?) je dankbaar

Groeten,

Temet